Η μελωδική μου ορθογραφία.

της Ράνιας Μπουμπουρή με εικονογράφηση του Χρήστου Κούρτογλου από τις 
Εκδόσεις Πατάκη, 2018.

Άραγε γίνεται να μάθει κανείς ορθογραφία παίζοντας στην παραλία;
Ή ψάχνοντας για το πιο ωραίο δώρο;
Ή μήπως ακούγοντας το νανούρισμα της καφέ αρκούδας;
Μπορούν, λέτε, να δώσουν ένα χεράκι η Ωραία Κοιμωμένη και η Σταχτοπούτα;

Ναι, αλλά όχι μόνο!
Με αυτούς και άλλους πολλούς συμμάχους, ελάτε να ανακαλύψουμε τα μυστικά της ορθογραφίας παίζοντας και τραγουδώντας!

Δώρο το CD με 12 τραγούδια σε μουσική Αλκιβιάδη Κωνσταντόπουλου.

Ο μουσικός Αλκιβιάδης Κωνσταντόπουλος μας διηγείται πώς "ασχολήθηκε" με την ορθογραφία. (Από το Διάστιχο).

Ήμουν Β’ Δημοτικού όταν αποφάσισα να είμαι ανορθόγραφος. Η δασκάλα με είχε χτυπήσει με τον χάρακα στο χέρι, όχι δυνατά, αλλά αρκετά ώστε να πληγωθεί ο εγωισμός μου. Ήμασταν ήδη σε μία εποχή που το ξύλο ως παιδαγωγικό μέσο δεν γινόταν αποδεκτό ούτε από την εκπαιδευτική κοινότητα, ούτε από τους γονείς, ούτε βεβαίως από τα παιδιά… Έκτοτε πέρασαν πολλά χρόνια και η κατ’ επιλογή ανορθογραφία έγινε συνήθεια, παρότι στη ζωή μου από νωρίς είχε μπει η μουσική, πολύ απαιτητική επίσης στη σημειογραφία της, με δασκάλους όμως που με έκαναν να την αγαπήσω σε όλες τις μορφές και εκφράσεις της.

Όταν αργότερα, στα δεκαοχτώ μου, αποφάσισα ότι θέλω να ασχοληθώ επαγγελματικά με τη μουσική, στο μυαλό μου είχα κυρίως τις ζωντανές εμφανίσεις και την επικοινωνία με ένα ενήλικο κοινό. Ούτε που μου περνούσε από το μυαλό η μελοποίηση παιδικών ποιημάτων, μέχρι που μία παλιά γνωστή μου από μαθήματα Hap Kido μού έστειλε ένα e-mail με ποιηματάκια για την Αλφαβήτα, ρωτώντας με διακριτικά αν θα μπορούσα να γράψω μουσική. Ήταν η Ράνια Μπουμπουρή και αυτή ήταν η αρχή μιας πολύ δημιουργικής συνεργασίας, που οδήγησε στην Τρελή τρελή ΑΒ, το Τρελό τρελό Αριθμητάρι και το Τρελό τρελό Αγρόκτημα (και τα τρία από τις Εκδόσεις Ψυχογιός). 

Η ιδέα των ποιημάτων που με όμορφες εικόνες και ιστορίες και ντυμένα με την κατάλληλη μουσική διδάσκουν κάποιο συγκεκριμένο αντικείμενο με ευχάριστο τρόπο στα παιδιά είναι ο βασικός άξονας πάνω στον οποίο δουλεύουμε. Έτσι, όταν ήρθε η ιδέα να προχωρήσουμε ένα βήμα παραπέρα και άρχισε η Ράνια να μου στέλνει ποιήματα που διδάσκουν με ευχάριστο τρόπο τούς βασικούς κανόνες της ορθογραφίας, ενθουσιάστηκα: Θα έπαιρνα επιτέλους το αίμα μου πίσω! Κάπως έτσι γεννήθηκε Η μελω-δική μου Ορθογραφία (Εκδόσεις Πατάκη). Ένα βιβλίο που κάνει τα ρήματα, τα ουσιαστικά και τα επίθετα πρωταγωνιστές στις πιο απίθανες περιπέτειες που, διαβάζοντές τες, τα παιδιά θα δουν με άλλο μάτι έννοιες και κανόνες που ηχούν στα αυτιά τους –και στα αυτιά μας εμάς των μεγάλων– ως κάτι εξ ορισμού δύσκολο και δυσνόητο. Ο βασικός σκοπός του βιβλίου είναι αυτός: ο τόνος να γίνει ατακτούλης, το ωμέγα να αποκτήσει ένα μυστικό, τα «ι» να ζήσουν ένα τρελό πανηγύρι και γενικά τα παιδιά να διασκεδάσουν μαθαίνοντας. 

Γράφοντας τη μουσική για αυτές τις ιστοριούλες-κανόνες είχα στο μυαλό μου να τις μεταμορφώσω σε τραγούδια που θα σιγοτραγουδάνε τα παιδιά – παίζοντας, χορεύοντας αλλά και γράφοντας τα μαθήματά τους, όταν θελήσουν να ανατρέξουν σε κάποιον ορθογραφικό κανόνα, κάτι που ομολογώ πιάνω και εγώ τον εαυτό μου να κάνει τώρα που έχω πια σταματήσει να σνομπάρω τη σωστή γραφή των λέξεων.

Όπως πάντα, σύμμαχοι σε αυτό μας το εγχείρημα ήταν πλήθος καλλιτεχνών που δάνεισαν τις φωνές τους και το ταλέντο τους στα πλάσματα που έπλασε η φαντασία της Ράνιας, κάνοντας κάθε τραγούδι να έχει όχι μόνο το δικό του μουσικό στιλ και ήχο, αλλά και τη δική του φωνή: Βανέσα Αδαμοπούλου, Δώρος Δημοσθένους, Λευτέρης Ελευθερίου, Ηλίας Καρελλάς, Θάνος Κοσμίδης (από τους Burger Project), Νίκος Κουρής (ο οποίος κάνει και την αφήγηση), Αλέξανδρος Μυλωνάς, Ορχήστρα Smyrna (Σταυρούλα Βλασοπούλου, Κάλια Καμπούρη, Ελευθερία Κουρλιά, Ειρήνη Νικολακοπούλου, Πένυ Παπακωνσταντίνου, Έλσα Στουρνάρα), Νεφέλη Παπαδερού και Γιάννης Χατζηγεωργίου.