Παρασκευή 31 Ιουλίου 2015

Θέατρο Χαλκίδας : τελευταίες παραστάσεις


Τη θεατρική παράσταση «Ένα καπέλο από ψάθα Ιταλίας» του Ευγένιου Λαμπίς παρουσιάζει το Θέατρο Χαλκίδας για τρεις τελευταίες παραστάσεις το Σάββατο 1/8, την Κυριακή 2/8 και τη Δευτέρα 3/8  στις 21:15 στο Θέατρο Αυλίδειας Αρτέμιδας.

Συντελεστές παράστασης:
Μετάφραση: Μαριάννα Κάλμπαρη
Προσαρμογή κειμένου - σκηνοθεσία: Μαρία Βαρδάκα
Σκηνικά: Μαίρη Μουρσελλά
Κοστούμια: Βασιλική Λευκούδη
Μουσική επιμέλεια: Μαίρη Χουλιέρη
Φωτισμοί: Βελισάριος Σκοπελίτης
Βοηθός σκηνοθέτη: Ιάσονας - Θεόφιλος Τσουκαλάς
Διεύθυνση παραγωγής: Ζωή Λιβανίου – Κώστας Καλόγηρος

Παίζουν (με σειρά εμφάνισης)
Βιρζινί: Εύη Χειμώνα
Φελισιά: Βιβή Χαλκιά
Θεία Βεζινέ: Άννα Οταπασίδου
Φαντινάρ: Παναγιώτης Τζαφέρης
Εμίλ: Γιάννης Μωϋσίδης
Αναΐς: Ελένη Αλεξανδρή
Νονανκούρ: Κώστας Καλόγηρος
Ελέν: Κατερίνα Σουάνη
Το σόι: θεία Σαρλώτ: Βούλα Κοκονού 
εξάδερφος Ντιντιέ: Νίκος Αγγελάκης 
θεία Πωλέτ: Ευρώπη Ευαγγελοπούλου
νονός Γκιγιόμ: Παναγιώτης Λίτσας
εξαδέρφη Μπομπίν: Βάσια Σκούρα 
κόρη του νονού, Μπεατρίς: Κατερίνα Ζάκκα
παραγαμπράκι ο μικρός Λεωνίδας Βρανόπουλος 
Κλάρα: Μίνα Βαμβάκου
Ταρντιβώ: Γιώργος Ανδριώτης
Βαρώνη ντε Σαμπινύ: Σουζάνα Ζαχαριάδου
Ασυλλιά: Ζωή Λιβανίου
Υπηρέτρια Βαρώνης: Κατερίνα Ζάκκα
Υπηρέτης Βαρώνης: Γιώργος Ανδριώτης 
Μπωπερτουί: Κώστας Ντεγιάννης
Καπελούδες, καλεσμένες Βαρώνης: Μάχη Ακριώτη, Δήμητρα Πασχαλίδου, Ιωάννα Αλαμάνου
Παριζιάνα κυρία: Μάχη Ακριώτη

Επιμέλεια προγράμματος: Μαρία Βαρδάκα – Ζωή Λιβανίου
Σχεδιασμός αφίσας: Πέτρος Χριστούλιας
Ραφή κοστουμιών: Μαριάνθη Σπύρου
Κατασκευή σκηνικού: Λεωνίδας Μαργώνης 
Φροντιστήριο: Βασιλική Λευκούδη
Επιμέλεια έκθεσης για το Μικρό Βαθύ: Μαίρη Μουρσελλά.


Τετάρτη 29 Ιουλίου 2015

Μας χρώσταγαν το γάιδαρο, μας πήραν και το βόδι, κ. Μπαλτά



Άρθρο του Δημήτρη Τσιριγώτη, φυσικού
αναδημοσίευση από την Αλφαβήτα.

Με αφορμή τη συνέντευξη του υπουργού Παιδείας

Σε συνέντευξή του στην ΕΡΤ 1 ο υπουργός Παιδείας κύριος Μπαλτάς δήλωσε μεταξύ άλλων και τα εξής : «Η χώρα βρίσκεται σε κρίση, όλοι πρέπει να βάλουμε τον όβολο μας για να ξεπεραστεί η κρίση. Αν χρειαστεί ένας δάσκαλος να κάνει μια ή δυο ώρες παραπάνω ως συμβολή στο ξεπέρασμα της κρίσης νομίζω ότι θα το δεχθεί. Ο καθένας οφείλει να συμβάλει με τον τρόπο του για να ξεπεραστεί η κρίση». Ουσιαστικά φαίνεται καθαρά ότι αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο μιας νέας αύξησης ωραρίου των εκπαιδευτικών.
Ο αναπληρωτής υπουργός Παιδείας κύριος Κουράκης είχε κατά το πρόσφατο παρελθόν δηλώσει : «Δεν μπορεί να στήσεις κανένα καλό σχολείο αν δε στηρίξεις τον εκπαιδευτικό, τον εργαζόμενο στο χώρο της παιδείας σε όλα τα επίπεδα. Όσον αφορά στο θέμα του ωραρίου εμείς λέμε πάρα πολύ καθαρά ότι θα επαναφέρουμε το ωράριο».
Εκεί λοιπόν που εμείς οι εκπαιδευτικοί θα περιμέναμε σταδιακή αποκατάσταση των απωλειών που είχαμε όλα αυτά τα χρόνια της κρίσης ,ο υπουργός σκέφτεται σοβαρά να απαιτήσει από εμάς νέες θυσίες. Δηλαδή όπως λέει ο λαός μας «μας χρώσταγαν το γάιδαρο, μας πήραν και το βόδι». Πάλι δηλαδή από έναν κλάδο που αποτελεί ένα από τους πιο πληγμένους από την κρίση θα ζητήσει να βάλει πλάτη. Έναν κλάδο που σαν να μην έφτανε ότι ήταν ανέκαθεν από τους  πιο υπαμειβόμενους  κλάδους του δημοσίου ,έχει τα τελευταία χρόνια της κρίσης  υποστεί τις μεγαλύτερες μειώσεις στις αποδοχές του (30-40 %) , έχει υποχρεωθεί ήδη μια αύξηση ωραρίου 2 ωρών στο εβδομαδιαίο πρόγραμμά του το οποίο είχε σαν αποτέλεσμα πάρα πολλοί συνάδελφοι να είναι αναγκασμένοι να εργάζονται σε 2- 3 ή και σε περισσότερα σχολεία.
Μια αύξηση ωραρίου συνολικά 4 ωρών σημαίνει πρακτικά και έμμεση μείωση αποδοχών της τάξεως του 20% .Δηλαδή οι εκπαιδευτικοί θα έχουν υποστεί μείωση 50-60% στις συνολικές αποδοχές τους. Αλλά βεβαίως( πως μου διέφυγε;)οι εκπαιδευτικοί κάνουν λειτούργημα ,όχι επάγγελμα.
Και δεν είναι μόνο αυτό. Μια νέα αύξηση ωραρίου θα έχει ως αποτέλεσμα και την μη πρόσληψη χιλιάδων συναδέλφων που ήταν σίγουροι ότι θα προσληφθούν ως αναπληρωτές στο επόμενο διδακτικό έτος και που τώρα αναγκαστικά θα αντιμετωπίσουν τον εφιάλτη της ανεργίας αιφνιδιασμένοι από τις αναπάντεχες εξελίξεις.
Είναι τουλάχιστον ανακόλουθο να χρησιμοποιηθεί ένα εργαλείο, όπως η αύξηση ωραρίου,  της περίφημης εργαλειοθήκης του ΟΟΣΑ από αυτούς που είχαν εναντιωθεί και κατακρίνει περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο την εργαλειοθήκη αυτή χαρακτηρίζοντας την ως μέθοδο εφαρμογής νεοφιλελεύθερων πολιτικών. Μήπως αυτοί οι ίδιοι (πολιτικοί του ΣΥΡΙΖΑ) δεν ήταν και αυτοί που υπερασπίζονταν τους εκπαιδευτικούς στην απεργία του 2013 για την αύξηση ωραρίου; Δηλαδή για να καταλάβουμε: η αύξηση ωραρίου είναι μεμπτή μόνο όταν την προτείνουν οι πολιτικοί αντίπαλοι ,αλλιώς όταν την προτείνουν οι ίδιοι είναι ένα χρήσιμο εργαλείο; Επίσης είναι ανησυχητικό το γεγονός ότι η τωρινή φρασεολογία που χρησιμοποιείται  «να βάλουμε τον οβολό μας για να ξεπεραστεί η κρίση» ομοιάζει με την φρασεολογία του πρώην υπουργού παιδείας κυρίου Αρβανιτόπουλου που πριν από 2 χρόνια περίπου για να δικαιολογήσει την αύξηση ωραρίου έλεγε χαρακτηριστικά «ζήτησα από τους εκπαιδευτικούς να βάλουν και αυτοί πλάτη για να βγούμε από την κρίση». Ελπίζω να μην φτάσουμε στο σημείο να χρησιμοποιηθεί και η ορολογία της επικαιρότητας που επικαλείται γενικά η κυβέρνηση ,εκείνη του θατσερικού ΤΙΝΑ (There is no Alternative –δεν υπάρχει εναλλακτική) .Μέχρι σήμερα δεν έχουν εξασφαλιστεί τα κονδύλια για 10.000 κενά. Εύχομαι να είναι τελείως συμπτωματικό ότι τα νούμερα ταιριάζουν : η αύξηση του ωραρίου κατά 2 ώρες σημαίνει κάλυψη 10.000 θέσεων περίπου.
Στη ίδια συνέντευξη λοιπόν ο κύριος Μπαλτάς ανέφερε τα εξής : «Απόλυτη προτεραιότητα είναι να μπει το παιδί στην τάξη την πρώτη μέρα του σχολείου και να έχει καθηγητή εκεί. Τα συνολικά κενά είναι 20.000 αλλά έχουν εξασφαλιστεί κονδύλια μόνο για την κάλυψη 10.000».Αναρωτιέμαι αλήθεια ποιος ευθύνεται για αυτό ; Το σίγουρο όμως είναι ότι δεν φταίνε οι εκπαιδευτικοί. Έτσι όμως όπως τίθεται το πρόβλημα από τον υπουργό δημιουργείται ο συνειρμός «Θα αφήσουν οι εκπαιδευτικοί τα παιδιά χωρίς καθηγητές , δασκάλους και νηπιαγωγούς ;» .Είναι ένας τρόπος πίεσης ώστε οι εκπαιδευτικοί να δεχτούν αν χρειαστεί μια νέα αύξηση ωραρίου ώστε να μην κατηγορηθούν για έλλειψη ευαισθησίας απέναντι στα παιδιά. Πέρα από τα ενοχικά συμπλέγματα των εκπαιδευτικών ,ενδεχομένως να αναπτύξει και φαινόμενα κοινωνικού αυτοματισμού από τα οποία έχει ταλαιπωρηθεί όλα αυτά τα χρόνια ο κλάδος. Εύχομαι ο κύριος Μπαλτάς να μην μας βάλει στην ίδια θέση που φρόντισαν να μας βάλουν οι προκάτοχοί του όπου η κοινή γνώμη μας κατηγορούσε ως τεμπέληδες ,ανίκανους και αναίσθητους .Και ξέρουμε πολύ καλά πόσο δύσκολο είναι να πείσεις τον κόσμο που είναι δεν εργάζεται στην εκπαίδευση ότι 4 ώρες παραπάνω εργασίας την εβδομάδα μπορεί να έχει τις γνωστές καταστροφικές συνέπειες.
Ο κύριος Μπαλτάς λίγες ημέρες αφού είχε αναλάβει το υπουργείο Παιδείας είχε προβεί σε μια δήλωση που είχε σκορπίσει αισιοδοξία τον κλάδο των εκπαιδευτικών :«Σεβόμαστε τη δουλειά του εκπαιδευτικού και θα τον ρωτήσουμε για οποιαδήποτε αλλαγή». Όσον αφορά την αύξηση του ωραρίου πιστεύω ότι ο κύριος Μπαλτάς έχει τη σωφροσύνη να καταλάβει ότι δεν πρέπει καν να προβεί στην ερώτηση. Όχι γιατί η απάντηση είναι δεδομένη αλλά γιατί σε αυτή την περίπτωση η ίδια η ερώτηση θα έχει κάνει την ζημιά στον κλάδο. Και αυτό θα είναι σε πλήρη αντίθεση με τη φράση «Σεβόμαστε τη δουλειά του εκπαιδευτικού». Θέλω να πιστεύω ότι οι δηλώσεις του κ. Μπαλτά αλλά και του κ.Κουράκη δεν είναι μόνο όμορφα λόγια αλλά και δέσμευση λόγου.
Ο οβολός που θεωρεί ο κύριος Μπαλτάς που πρέπει να βάλει ο καθένα μας για να ξεπεραστεί η κρίση έχει ήδη καταβληθεί πολλαπλά από τους εκπαιδευτικούς .Δεν είναι δυνατόν να πληρώνουν για την κρίση πάντα οι πιο αδύναμοι και οι λιγότερο υπεύθυνοι. Ας ζητηθεί από αυτούς που έχουν και πραγματικό μερίδιο ευθύνης για την δημιουργία της κρίσης ,αυτούς με τους πολλούς οβολούς .Εμείς έχουμε προ πολλού ξεπεράσει τα όριά μας. Η απάντηση είναι ΟΧΙ κύριε Υπουργέ ,πριν ακόμα κάνετε την ερώτηση.

Τρίτη 28 Ιουλίου 2015

Οι εκπαιδευτικοί θα την πληρώσουν για τα κενά

Άρθρο του Χρήστου Κάτσικα
Αναδημοσίευση από την Εφημερίδα των Συντακτών

Η προηγούμενη ηγεσία του υπουργείου Παιδείας, για να πείσει την κοινή γνώμη ότι οι εκπαιδευτικοί στη χώρα μας εργάζονται λίγο, «έδωσε τα ρέστα της» στη διαστρέβλωση των συγκριτικών στοιχείων του χρόνου εργασίας. Η σημερινή ηγεσία μιλάει ακόμη μια φορά για την κρίση και για την ανάγκη να δώσουν οι εκπαιδευτικοί «τον δικό τους οβολό» για να ξεπεραστεί
Mεγάλη ανησυχία, αναστάτωση, αλλά και απογοήτευση προκάλεσαν στους 140.000 νηπιαγωγούς, δασκάλους και καθηγητές οι χθεσινές δηλώσεις του υπουργού Παιδείας, Αριστείδη Μπαλτά, στην τηλεόραση της ΕΡΤ, που αφορούσαν το ωράριο διδασκαλίας των εκπαιδευτικών και τους διορισμούς και τις προσλήψεις για την κάλυψη των χιλιάδων κενών των σχολικών μονάδων.
Ο υπουργός Παιδείας αρχικά επισήμανε ότι για τα 20.000 κενά (τόσα τα υπολογίζει το ΥΠΟΠΑΙΘ σε αντίθεση με τα στοιχεία που δίνουν οι εκπαιδευτικές ομοσπονδίες, οι οποίες εκτιμούν ότι ανέρχονται σε 25.000) θα προσληφθούν αναπληρωτές εκπαιδευτικοί, αποκαλύπτοντας, ωστόσο, ότι οι διαθέσιμες πιστώσεις δεν μπορούν να καλύψουν περισσότερο από το 50% των απαιτούμενων προσλήψεων.
Παράλληλα, ο υπουργός Παιδείας, αφού δεν δεσμεύτηκε για το πότε θα γίνουν οι προσλήψεις αναπληρωτών, αλλά και οι διορισμοί μονίμων εκπαιδευτικών, άφησε ανοιχτή διάπλατα την πόρτα στην πιθανότητα να αυξηθεί και άλλο το ωράριο των εκπαιδευτικών, επικαλούμενος το «καινοφανές», ότι η χώρα μας βρίσκεται σε κρίση και θα πρέπει να κάνουμε θυσίες!
Συγκεκριμένα, ο υπουργός Παιδείας δήλωσε ότι «η χώρα βρίσκεται σε κρίση, όλοι πρέπει να βάλουμε τον οβολό μας για να ξεπεραστεί η κρίση. Αν χρειαστεί ένας δάσκαλος να κάνει μία ή δύο ώρες παραπάνω ως συμβολή στο ξεπέρασμα της κρίσης, νομίζω ότι θα το δεχθεί. Ο καθένας οφείλει να συμβάλει με τον τρόπο του για να ξεπεραστεί η κρίση».
Κι όμως. Δεν έχει περάσει αρκετός καιρός από τη στιγμή που ο αναπληρωτής υπουργός Παιδείας, Τάσος Κουράκης, είχε ταχθεί υπέρ της επαναφοράς του ωραρίου των εκπαιδευτικών, το οποίο έχει αυξηθεί από το 2013 κατά 2 ώρες. Μάλιστα, είχε ξεκαθαρίσει στη Βουλή τη δέσμευση του ΣΥΡΙΖΑ για την επαναφορά του. Παράλληλα είχε τονίσει ότι «η αύξηση του ωραρίου των εκπαιδευτικών κατά την αντίληψη του ΣΥΡΙΖΑ/Ενωτικού Κοινωνικού Μετώπου αποτελεί συνέχεια ενός οργανωμένου σχεδίου που ξεκίνησε με καταργήσεις, με συγχωνεύσεις σχολικών μονάδων, με συμπτύξεις τμημάτων, με αύξηση του αριθμού των μαθητών ανά τμήμα, με περικοπές των λειτουργικών δαπανών για τα σχολεία και στοχεύει στη συρρίκνωση του αγαθού της δημόσιας και δωρεάν παιδείας».
Επίσης ο κ. Τάσος Κουράκης είχε εκτιμήσει ότι «ο λόγος που έγινε η αύξηση του ωραρίου των εκπαιδευτικών δεν είναι για λόγους καλύτερης εκπαιδευτικής λειτουργίας, αλλά για να υλοποιηθεί η μνημονιακή δέσμευση για την απόλυση 12 χιλιάδων εκπαιδευτικών».

Δραματική επιβάρυνση

Τώρα, είναι φανερό ότι η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παιδείας εργάζεται «υπογείως» για την αύξηση του ωραρίου των εκπαιδευτικών. Κάθε πόλεμος αρχίζει με τα λόγια και το υπουργείο Παιδείας, τελευταία, έχει συμπληρώσει πολλά ένσημα στην προσπάθειά του να συνεχίσει στην ίδια κατεύθυνση με τις προηγούμενες ηγεσίες του υπουργείου, που επιχειρούσαν να πείσουν την κοινή γνώμη ότι οι εκπαιδευτικοί εργάζονται εξαιρετικά λίγες ώρες και παρουσίαζαν τις «οδηγίες» του ΟΟΣΑ σαν μια αναμφισβήτητη «ιατρική γνωμάτευση» για τη σωτηρία της εκπαίδευσης στη χώρα μας.

Ωράριο εκπαιδευτικών στην Ελλάδα και την Ε.Ε.*
Ωστόσο, η πραγματικότητα για το ωράριο και τις συνθήκες εργασίας των εκπαιδευτικών σε Ελλάδα και Ε.Ε. είναι τελείως διαφορετική.
Η προηγούμενη ηγεσία του υπουργείου Παιδείας, για να πείσει την κοινή γνώμη ότι οι εκπαιδευτικοί στη χώρα μας εργάζονται λίγο, «έδωσε τα ρέστα της» στη διαστρέβλωση των συγκριτικών στοιχείων του χρόνου εργασίας. Η σημερινή ηγεσία μιλάει για ακόμη μια φορά για την κρίση και για την ανάγκη να δώσουν οι εκπαιδευτικοί «τον δικό τους οβολό» για το ξεπέρασμά της.
Είναι φανερό ότι, όπως και παλαιότερα, έτσι και τώρα, οι δημοσιογράφοι της αυλής και της οθόνης, την κατάλληλη στιγμή, θα «ανακαλύψουν» για ακόμη μία φορά τους μαθητές «που βρίσκονται στην πιο κρίσιμη φάση της ζωής τους», θα συμμερίζονται τους γονείς «που αγωνιούν για την τύχη των παιδιών τους» και, τραβώντας το νήμα στα άκρα, θα θυμούνται τους «βολεψάκηδες καθηγητές, τους τεμπέληδες, τους ιδιαιτεράκηδες», παρουσιάζοντας τους εκπαιδευτικούς σαν «κοπανατζήδες», «τεμπέληδες της εύφορης κοιλάδας».

Το ωράριο

Στην πραγματικότητα, σήμερα, το διδακτικό ωράριο των καθηγητών στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση αρχίζει από τις 23 ώρες την εβδομάδα και αποκλιμακώνεται, ανάλογα με τα χρόνια υπηρεσίας, σε 21, 20 και 18 μετά την εικοσαετία.
Ταυτόχρονα, όμως, το ωράριο εργασίας φτάνει μέχρι τις 30 ώρες, τουλάχιστον, υποχρεωτικά, αλλά στην πράξη μπορεί να υπερβαίνει και τις 40 και περιλαμβάνει πλήθος γραφειοκρατικών εργασιών και καθηκόντων, προκειμένου να λειτουργήσει το σχολείο! Αν συνυπολογίσουμε και την εργασία στο σπίτι, που συνίσταται στην προετοιμασία της διδασκαλίας για την επόμενη μέρα και τη διόρθωση των συχνών γραπτών εργασιών των μαθητών, προκύπτει ένας αυξημένος όγκος ωρών που ξεπερνά, κατά πολύ, το ημερήσιο οκτάωρο!
Παράλληλα, ο μέσος όρος των καθαρών εργάσιμων εβδομάδων για τους εκπαιδευτικούς κατά τη διάρκεια του σχολικού έτους είναι 38,6 εβδομάδες, ενώ στην Ελλάδα οι εργάσιμες εβδομάδες για τους εκπαιδευτικούς είναι 39, λίγο πάνω από τον μέσο όρο Ε.Ε./27.

Αλλο εθελοντισμός κι άλλο εθελοδουλεία!

Σε μια άμεση απάντησή του, ο πανελλήνιος σύλλογος αναπληρωτών καθηγητών αγγλικής γλώσσας τονίζει: «Ε λοιπόν, λάθος εκτιμήσεις κάνετε, κύριε υπουργέ! Εμείς, οι αναπληρωτές, οι ελαστικά απασχολούμενοι σε συνθήκες ομηρίας, έτοιμοι να παρέχουμε τις υπηρεσίες μας σε κάθε γωνιά της χώρας, ανεξάρτητα από το “φορτίο” που κουβαλά ο καθένας μας σε όλα τα επίπεδα (οικογενειακό, προσωπικό, οικονομικό κ.λπ.), εμείς οι εσωτερικοί μετανάστες, τα αποπαίδια της δημόσιας εκπαίδευσης που βιώνουμε χρόνια τώρα τις αδικίες και τις ανισότητες στο πετσί μας, εξαιτίας της ανικανότητας και της ανεπάρκειας των εκάστοτε κυβερνώντων, δεν θα δεχτούμε επ’ ουδενί να προσθέσουμε ούτε μία ώρα παραπάνω στο διδακτικό μας ωράριο με πρόσχημα τη συμβολή στο “ξεπέρασμα της κρίσης”.
»Ξεχνάτε πως έχουμε ήδη συμβάλει και συμβάλλουμε ακόμη με τις περικοπές στους μισθούς μας, με το ήδη αυξημένο ωράριο που εμπνεύστηκε και υλοποίησε ο προκάτοχός σας κ. Αρβανιτόπουλος και με προσωπικές θυσίες, ώστε να υπηρετούμε με συνέπεια κάθε χρόνο στα σχολειά όλης της χώρας μακριά από τον τόπο συμφερόντων μας. Αλλο εθελοντισμός κι άλλο εθελοδουλία! Οι προτάσεις μας για τη σωτηρία της χώρας είναι πολλές, αρχίστε με την πάταξη της φοροδιαφυγής και την επιστροφή των κλεμμένων γιατί… μαζί δεν τα φάγαμε!»

Η απασχόληση




Και να πώς βρίσκονται χιλιάδες θέσεις εργασίας...

Κυριακή 26 Ιουλίου 2015

Δελτίο Τύπου Συνάντηση του Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. με τον Αναπληρωτή Υπουργό Παιδείας κ. Κουράκη


Στη σημερινή συνάντηση του Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. με τον Αναπληρωτή Υπουργό Παιδείας κ. Κουράκη διαπιστώθηκε για μια ακόμη φορά ότι η συνέχιση της εφαρμογής των μνημονιακών πολιτικών στην εκπαίδευση οδηγεί στη διάλυσή της και κάνει αμφίβολη ακόμη και τη στοιχειώδη λειτουργία των σχολείων στη νέα σχολική χρονιά πλήττοντας  (επί της ουσίας) τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών.
            Οι απαντήσεις που έδωσε ο Αναπληρωτής Υπουργός στο Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. ήταν γενικόλογες και δεν περιελάμβαναν καμία δέσμευση.
            Συγκεκριμένα, όλα τα σημαντικά ζητήματα που έθεσε το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. (διορισμοί, προσλήψεις αναπληρωτών, κατάργηση των νόμων της αξιολόγησης, δημιουργία οργανικών θέσεων ειδικοτήτων- μετατάξεις, πειθαρχικό δίκαιο, συνταξιοδοτικά θέματα, ειδική αγωγή, προσχολική αγωγή, αναμοριοδότηση σχολικών μονάδων...)  οι «απαντήσεις» που δόθηκαν ήταν οι παρακάτω:
  • Δεν είναι σε θέση το Υπουργείο να προσδιορίσει τον αριθμό και το χρόνο πραγματοποίησης μόνιμων διορισμών. Δεν έχει εξασφαλιστεί ακόμη καμία πίστωση για μόνιμους διορισμούς.
  • Οι προσλήψεις αναπληρωτών θα γίνουν «κατ' ανάγκη» με βάση την ισχύουσα νομοθεσία (Νόμος Λοβέρδου 4283/14). Παρά το γεγονός ότι ασκήθηκε πίεση από το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. ώστε να βρεθεί νομοθετική λύση (π.χ. τροπολογία) για προσλήψεις με βάση τις αποφάσεις του κλάδου, η απάντηση ήταν ότι τα χρονικά περιθώρια δεν επιτρέπουν την άμεση ψήφιση του Πολυνομοσχεδίου (που περιλαμβάνει τις σχετικές ρυθμίσεις) ενώ δεν υπάρχει κατατεθειμένο νομοσχέδιο στο οποίο θα μπορούσαν να ενσωματωθούν οι ρυθμίσεις. Ο Υπουργός δήλωσε ότι υιοθέτησε στο μεγαλύτερο μέρος τους τις αποφάσεις του Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. και της 84ης Γ.Σ. του κλάδου. Το Δ.Σ. ζήτησε πριν τη διαδικασία των δηλώσεων των αναπληρωτών να ανακοινωθούν οι πίνακες με τα μόριά τους και τα κενά ανά περιοχή καθώς και να γίνουν οι προσλήψεις σε μια φάση. Αξίζει, βέβαια, να σημειωθεί ότι ούτε οι πιστώσεις για προσλήψεις αναπληρωτών έχουν εξασφαλιστεί ακόμη.
  • Δεν είναι ακόμη σαφές το αν και πόσες οργανικές θέσεις εκπαιδευτικών ειδικοτήτων θα συσταθούν. Ο Υπουργός ανακοίνωσε ότι οι μετατάξεις όπως έχουν πραγματοποιηθεί συνεχίζουν να ισχύουν και ότι μόνο δυνατότητα εθελοντικής ανάκλησης μπορεί να υπάρξει. Οι όποιες θέσεις, σε πιθανή πραγματοποίηση μεταθέσεων, θα διεκδικηθούν με τους ίδιους όρους από όλους.
  • Στο ζήτημα της αξιολόγησης δήλωσε ότι το Πολυνομοσχέδιο (με το οποίο καταργείται το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο) θα κατατεθεί στη Βουλή μόλις ολοκληρωθεί και η επεξεργασία των οικονομικών δεδομένων, με πιθανό χρόνο ψήφισής του το τέλος Αυγούστου- αρχές Σεπτεμβρίου.
  • Σε ότι αφορά τις αποσπάσεις από ΠΥΣΠΕ σε ΠΥΣΠΕ δηλώθηκε ότι θα γίνει προσπάθεια να πραγματοποιηθούν το συντομότερο δυνατόν.
Ο κλάδος θα πρέπει να βρίσκεται σε εγρήγορση για να αντιμετωπίσει τις δυσμενείς επιπτώσεις της εφαρμογής των μνημονιακών πολιτικών στην εκπαίδευση.

                                                                                  Από τη Δ.Ο.Ε. 

                               Αθήνα 24/7/2015


Παρασκευή 24 Ιουλίου 2015

Προτάσεις του Συνηγόρου για τη δημοκρατική λειτουργία του σχολείου και την εκπαίδευση στα δικαιώματα


Ο Συνήγορος του Πολίτη, στο πλαίσιο της αποστολής του ως Συνήγορος του Παιδιού, στις αρχές Μαΐου 2015 έστειλε στον Υπουργό Πολιτισμού, Παιδείας και Θρησκευμάτων Αριστείδη Μπαλτά και τον Αναπληρωτή Υπουργό Τάσο Κουράκη κείμενο προτάσεων σχετικά με τη δημοκρατική διοίκηση και την εύρυθμη λειτουργία των σχολείων, την εκπαίδευση των μαθητών στα δικαιώματα, τις σχολικές δραστηριότητες, την υποστήριξη των μαθητών και γενικότερα την πρόληψη και την καταπολέμηση της βίας και των διακρίσεων στο χώρο του σχολείου.
Οι προτάσεις αυτές αποτελούν επιστέγασµα της πολύχρονης δράσης του Συνηγόρου του Παιδιού, ανταποκρίνονται σε σηµαντικά επίκαιρα ζητήµατα που απασχολούν µαθητές, γονείς και εκπαιδευτικούς και αφορούν τη φυσιογνωµία του σύγχρονου σχολείου. 
Ειδικότερα οι επισηµάνσεις του Συνηγόρου αφορούν µεταξύ άλλων:
  • τους σχολικούς κανονισµούς
  • την επικοινωνία µεταξύ µαθητών – εκπαιδευτικών
  • τη λειτουργία των µαθητικών κοινοτήτων
  • τη σχολική πειθαρχία
  • τη λειτουργία της ευέλικτης ζώνης
  • την προστασία των µαθητών από οικογενειακή βία και παραµέληση
  • τη δικτύωση των σχολείων µε τις τοπικές υπηρεσίες ψυχικής υγείας και κοινωνικής πρόνοιας. 
Από το 2003 µέχρι σήµερα, η Ανεξάρτητη Αρχή έχει δώσει ιδιαίτερη έµφαση στην προάσπιση και προαγωγή των δικαιωµάτων του παιδιού στο χώρο του σχολείου. Κάθε χρόνο ο Συνήγορος πραγµατοποιεί δεκάδες επισκέψεις σε σχολεία πρωτοβάθµιας και δευτεροβάθµιας εκπαίδευσης σε όλη τη χώρα, όπου συναντιέται και συζητά µε οµάδες µαθητών και εκπαιδευτικούς (ενδεικτικά, το 2014 είχε 75 συναντήσεις - συζητήσεις µε µαθητές και µαθήτριες). Παράλληλα, σε συνεργασία µε ∆ιευθύνσεις Εκπαίδευσης και φορείς επιµόρφωσης, έχει πραγµατοποιήσει µεγάλο αριθµό εκδηλώσεων και σεµιναρίων ενηµέρωσης και ευαισθητοποίησης εκπαιδευτικών σε πολλές περιοχές της χώρας, όπως και συναντήσεις µε Συλλόγους γονέων και κηδεµόνων.  

Πώς να βοηθήσετε το παιδί σας στην ανάγνωση

Φωτο: Β. Παπαϊωάννου


Της Σοφίας Τσιντσικλόγλου - Ειδικής Παιδαγωγού




Αρκετά παιδιά δυσκολεύονται στην ανάγνωση, με αποτέλεσμα να διαβάζουν συλλαβιστά, να κομπιάζουν ή να διαβάζουν εντελώς μηχανικά, χωρίς δηλαδή να καταλαβαίνουν αυτό που διαβάζουν. Η καλή ανάγνωση είναι βασική προϋπόθεση για όλα τα υπόλοιπα μαθήματα και για αυτό πρέπει οι γονείς να δίνουν ιδιαίτερη σημασία – χωρίς να αγχώνουν το παιδί όμως- στη βελτίωση της ανάγνωσης. Διαβάστε  τις 10 πιο σημαντικές συμβουλές για να βοηθήσετε τα παιδιά σας να διαβάζουν καλά και με αυτοπεποίθηση.

1. Διαβάστε μαζί κάθε μέρα
Βρείτε χρόνο και κάντε το καθημερινή ρουτίνα έστω και για λίγα λεπτά, να διαβάζετε στο παιδί σας και να διαβάζει εκείνο σε εσάς. Ακόμα και 15 λεπτά είναι αρκετά! Ορίστε συγκεκριμένη ώρα και μέρος για ανάγνωση, π.χ. πριν τον ύπνο τις καθημερινές ή τα πρωινά τα σαβ/κα.
2. Επιλέξτε κατάλληλο υλικό
Βρείτε κατάλληλα βιβλία για την ηλικία αλλά και για το αναγνωστικό επίπεδο του παιδιού σας. Δεν πρέπει να είναι πολύ δύσκολα για να μην απογοητευτεί το παιδί! Μπορείτε κάποιο δυσκολότερο βιβλίο – με πιο σύνθετες και ασυνήθιστες λέξεις, να το διαβάζετε εσείς στο παιδί ώστε εκείνο να ακούει και να μαθαίνει νέες λέξεις.
3. Διαβάστε διαφορετικά είδη
Διαβάστε διάφορα είδη βιβλίων και κειμένων, όπως ιστορίες, φανταστικές και μη φανταστικές, αστείες ιστορίες, κόμικς, κείμενα με διαλόγους π.χ. καραγκιόζη, μικρά άρθρα από παιδική εγκυκλοπαίδεια, μυθολογία, ιστορία κ.λ.π
4. Ενθαρρύνετε την ανάγνωση του παιδιού
Τονώστε την αυτοπεποίθηση του παιδιού σας, ενθαρρύνοντας και επισημαίνοντας την όποια βελτίωση στην ανάγνωση. Παράλληλα αν το παιδί κολλάει σε μια λέξη ή την διαβάζει λάθος, δώστε του λίγο χρόνο να διορθώσει μόνο του. Αν δεν τα καταφέρει σε λίγα δευτερόλεπτα, τότε πείτε εσείς τη λέξη.
5. Δώστε βάση στην κατανόηση
Δεν αρκεί το παιδί να διαβάζει ένα κείμενο, το θέμα είναι να το κατανοεί κιόλας. Να μην διαβάζει δηλαδή μηχανικά! Ελέγξτε την κατανόηση του κειμένου, κάνοντας ερωτήσεις σχετικά με την ιστορία που διαβάζετε.
6. Τονίστε την εκφραστικότητα
Δείξτε στο παιδί σας πως να διαβάζει εκφραστικά. π.χ. αλλάξτε τον τόνο της φωνής σας, μιμηθείτε άλλες φωνές, κάντε ήχους σχετικούς με το κείμενο, αλλάξτε ύφος κλπ. Ιδανικά κείμενα για την εκφραστικότητα είναι αυτά που έχουν διαλόγους.
7. Φτιάξτε τη δική σας βιβλιοθήκη
Τοποθετείστε σε ένα όμορφο μέρος όλα τα βιβλία του παιδιού, σε σημείο που να μπορεί το ίδιο να επιλέξει κάποιο για ανάγνωση. Φροντίστε η συλλογή να ανανεώνετε συχνά, με βιβλία που αρέσουν και κινούν το ενδιαφέρον του παιδιού σας.
8. Εμπλουτισμός λεξιλογίου

Σημειώστε κάποιες λέξεις από το κείμενο που διαβάζετε και κάντε ασκήσεις λεξιλογίου. π.χ. βρείτε παράγωγες, αντίθετες, συνώνυμες, σύνθετες λέξεις.
9. Κάντε λίστες λέξεων
Φτιάξτε καρτέλες ανάγνωσης για εξάσκηση. Οι καρτέλες μπορούν να περιλαμβάνουν λέξεις από τα κείμενα του σχολείου ή κάποιο εξωσχολικό βιβλίο, να έχουν κάποιο κοινό γνώρισμα π.χ. λέξεις που σχετίζονται με τη θάλασσα, λέξεις που ομοιοκαταληκτούν κλπ.
10. Φτιάξτε δικές σας ιστορίες ή κόμικς
Γίνετε μαζί με το παιδί σας συγγραφείς! Επιλέξτε έναν τίτλο και φτιάξτε μια ιστορία, μικρή ή μεγάλη. Πριν ξεκινήσετε να γράφετε, αποφασίστε ποιοι θα πρωταγωνιστούν και για βασικά στοιχεία της ιστορίας σας.


Τρίτη 21 Ιουλίου 2015

Για τις αποσπάσεις εκπαιδευτικών σε υπηρεσίες του Υπουργείου Παιδείας


Αίτημα των Αιρετών ΑΠΥΣΠΕ Στερεάς Ελλάδας της Κίνησης Εκπαιδευτικών  Εν Δράσει   Κατσαρού Χρήστου και Αρβανίτη Τάσου

ΠΡΟΣ : Υπουργό Πολιτισμού, Παιδείας και Θρησκευμάτων  κ. Αριστείδη Μπαλτά, και αναπληρωτή Υπουργό κ. Κουράκη Αναστάσιο.

ΘΕΜΑ : Αποσπάσεις εκπαιδευτικών σε φορείς και γραφεία

Οι Εκπαιδευτικοί Εν Δράσει  ως κίνηση σταθερή και πιστή στις προγραμματικές της αρχές  και στο διεκδικητικό της  πλαίσιο  κατέθεσε  κείμενο  στην  5η Συνεδρίαση του ΑΠΥΣΠΕ Στερεάς Ελλάδας για το θέμα των αποσπάσεων, όπου εκφράζει τις αρχές της, τη διαφωνία της, τη πρότασή της  και τη τελική στάση της.
Συμφωνούμε  όλοι με την παρακάτω αρχή : ο εκπαιδευτικός πρέπει να είναι στη τάξη.  Συμφωνούμε  όμως και με την αρχή ότι εφόσον όλοι οι φορείς του ΥΠΟΠΑΙΘ  στελεχώνονται και με εκπαιδευτικούς αυτό πρέπει να γίνεται όχι με ρουσφετολογικές  διαδικασίες αλλά με κριτήρια μοριοδότησης  (με πίνακα όπως στις μεταθέσεις, αποσπάσεις-βελτιώσεις κ.λ.π).                                                                                                                    
Πάγιο αίτημα  διαχρονικά είναι η μοριοδότηση με τα κριτήρια των μεταθέσεων (προϋπηρεσία, κοινωνικά και τυπικά κριτήρια, ειδικοί λόγοι).
Επίσης θεωρούμε απαράδεκτο να ισχύει έκθεση αξιολόγησης από τον Διευθυντή Εκπαίδευσης των οικείων ΠΥΣΠΕ ο οποίος αποδεδειγμένα στηρίζεται σε υποκειμενικά κριτήρια δημιουργώντας διακρίσεις μεταξύ των συναδέλφων εκπαιδευτικών. 
Βάσει των παραπάνω και σύμφωνα με τις αρχές της κίνησής μας  είναι αδύνατο να μπούμε στη διαδικασία επιλογής ή απόρριψης συναδέλφων που θα στελεχώσουν τους φορείς και τα Γραφεία.
Καλούμε λοιπόν έστω κι αυτή τη στιγμή τον Περιφερειακό Διευθυντή Εκπαίδευσης Στερεάς Ελλάδας σε συνεργασία με τους υπόλοιπους Περιφερειακούς Διευθυντές να εισηγηθούν από κοινού στο Υπουργείο και στον Υπουργό Παιδείας μια νέα αξιοκρατική διαδικασία αποσπάσεων εκπαιδευτικών στα Γραφεία και στους Φορείς.
Από τη μεριά μας δεν θα συμμετέχουμε στη διαδικασία για όλους τους παραπάνω λόγους και παρακαλούμε η θέση μας για το συγκεκριμένο θέμα να καταγραφεί στα πρακτικά του ΑΠΥΣΠΕ. 


ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ ΕΝ ΔΡΑΣΕΙ 

Συλλαλητήριο


Τετάρτη 15 Ιουλίου 2015

Σιδηρόφρακτο Μνημόνιο

Αρθρογράφος:  Στάθης 
Αναδημοσίευση από την Αλφαβήτα.

Κι έτσι λοιπόν με τευτονική αγριότητα η Γερμανία (και υπό τους στεναγμούς συμπάθειας της Γαλλίας και ανησυχίας της Ιταλίας) πέρασε την Ελλάδα κάτω απ’ τα Καυδιανά Δίκρανα, τη διέσυρε και τη «στραγγάλισε στη Ρώμη» με ένα σιδηρούν μνημόνιο.

Πρόκειται για μια πύρρειο νίκη του Βερολίνου ή για έναν ακόμα θρίαμβο του Διοκλητιανού; Ολες οι λυρικές αναφορές στον ευρωπαϊκό Τύπο των προηγούμενων ημερών (Ευρώπη χωρίς Ελλάδα δεν υπάρχει) έχουν δώσει εν πολλοίς τη θέση τους σε μάλλον ανήσυχες και κάπως τρομαγμένες αναφορές (Ευρώπη με τέτοια Γερμανία, πού πάει;)...
Η Ευρώπη φαίνεται σαν να έσκυψε το κεφάλι από ντροπή για το μαρτύριο της Ελλάδας και στη συνέχεια φαίνεται σαν να το σήκωσε με απορία, φόβο (και κάποια οργή) για να κοιτάξει τη Γερμανία στα μάτια. Για πρώτη φορά τόσοι πολλοί και σε τόσες πολλές χώρες αναφέρονται με ανησυχία στο παρελθόν της Γερμανίας, νιώθοντας ανάλογη ανησυχία για το μέλλον της Ευρώπης.
Αλλά, αν για την Γερμανία ο ευρωπαϊκός Τύπος είναι ως επί το πλείστον ανήσυχος, επικριτικός, ακόμα και οργισμένος, για την Ελλάδα είναι κατά το μεν λυπημένος, κατά το δε χαιρέκακος. Είναι
φανερό ότι η «Ελληνική Υπόθεση» λειτουργεί ως καταλύτης για τις ευρωπαϊκές εξελίξεις, εντός κι εκτός ευρωζώνης. Ομως, όπως και να ’χει, η Ελλάδα δεν αξίζει ούτε τον οίκτο, ούτε την περιφρόνηση όσων κάνουν είτε το ένα, είτε το άλλο. Αξίζει την αξιοπρέπειά της - που όμως πια φαίνεται να είναι μακρινό ζητούμενο.
Δεν είναι πλέον παρήγορη η θλίψη όσων Ευρωπαίων βλέπουν στο πρόσωπο της Ελλάδας μια «μακρινή μητέρα» που βασανίζεται, ούτε είναι πλέον ανεκτός ο φθόνος όσων στην «τιμωρία ενός λαού που δεν έφταιξε σε τίποτα» βλέπουν την εκδίκηση της τευτονικής τους γυφτιάς. Αλλά αυτό είναι ένα παιγνίδι που θα συνεχίσει να συμβαίνει,
συμβαίνει ήδη απ’ την εποχή του διαφωτισμού και του ρομαντισμού, ας αναμετράται ο καθένας με τους δικούς του δαίμονες. Η κακοδαιμονία όμως της Ελλάδας σήμερα έχει να κάνει με τη δική της δομή, όσον και με τη δομή της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Αυτό ιχνηλατείται και στον διττό τρόπο με τον οποίον, εκτός απ’ την Ελλάδα, αποδίδεται και ο Τσίπρας απ’ τον ευρωπαϊκό Τύπο, ως μια τραγική φιγούρα πλέον. Με ελεγείες για τη δοκιμασία που υπέστη στα νύχια των ισχυρών από τη μια πλευρά και ψόγους για την αδυναμία του να εκφράσει την εντολή του λαού του απ’ την άλλη. Υπάρχει και μια τρίτη πλευρά,
η χαιρέκακη, η οποία δεν φείδεται χαρακτηρισμών του ευρωπαϊκού Τύπου που δεν αξίζει να επαναλαμβάνει κανείς, διότι δεν αξίζουν στον Ελληνα Πρωθυπουργό, τον αδικούν κατάφωρα και τον συκοφαντούν.
Αποδεικνύουν μάλιστα για μιαν ακόμη φορά πόσο βραχεία είναι η απόσταση από το ωσαννά ως το άρον-άρον σταύρωσον αυτόν. Πράγμα που ανιχνεύεται και στα καθ’ ημάς. Και ανάμεσα στους αριστερούς κι ανάμεσα στους ευρύτερους κύκλους των πολιτών. Αμηχανία, παγωμάρα, αίσθηση χαμένης ευκαιρίας, απογοήτευση, αγωνία, θυμός, οργή (αλλά και πειρασμοί ανθρωποφαγίας) είναι η γκάμα των συναισθημάτων που κυκλοφορούν στα σπίτια, στις αγορές και τους καφενέδες της επικράτειας. Αν εξαιρέσουμε τους χαιρέκακους, για τους οποίους δεν αξίζει να γίνεται λόγος, όλοι οι υπόλοιποι πολίτες προβληματίζονται για το τι πρέπει να γίνει. Η καλή πλευρά του κακού που μας έχει βρει είναι ότι έχουν βγει στον αφρό οι αλήθειες που μας διέπουν (ή μας δέρνουν, αν προτιμάτε) και ότι πολλά απ’ τα κατά συνθήκην ψεύδη απομυθοποιούνται.
Σιδηρόφρακτο Μνημόνιο
Ο,τι και να γίνει από εδώ και πέρα, όποιο κόμμα είναι σοβαρό πρέπει να έχει και να ετοιμάζει εναλλακτικές λύσεις. Plan B για όλα. Για το ενδεχόμενο να καταρρεύσει η Ιταλία. Να βγει η Ελλάδα συντεταγμένα στη δραχμή. Να επιτεθεί η Τουρκία. Να ξεσπάσει κοινωνική αναταραχή στη Βρετανία. Να φέρει κι άλλα εργοστάσια η Γερμανία στα Δ. Βαλκάνια. Η Ελλάδα
δεν πρέπει να ξαναβρεθεί με την πλάτη στον τοίχο. Ποτέ! Ούτε επειδή την έφερε εκεί η υποτελής πολιτική της Δεξιάς, ούτε επειδή «δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς» η Αριστερά. Βεβαίως το να
μην ξαναβρεθεί η Ελλάδα στον τοίχο μια κουβέντα είναι, διότι ήδη βρίσκεται μέσα στον τάφο. Της αλληλουχίας των μνημονίων. Κι απ’ αυτόν τον τάφο μπορεί να τη βγάλει μόνο ο λαός της. Ας είναι λοιπόν τώρα και για τα ερχόμενα χρόνια σε εγρήγορση οι πολίτες κι ας επιλέγουν κόμματα στη βάση της επίγνωσής τους για όλα αυτά. Τι είναι, τι προτείνουν και πώς θα το κάνουν. Και κατά τούτο, όσον ο ΣΥΡΙΖΑ μετέρχεται επ’ εσχάτοις παλαιοκομματικών μεθόδων, τόσο πιο πολύ θα αδυνατίζει, τόσο πιο πολύ θα μοιάζει με το παλαιό σκηνικό, τόσο πιο πολύ θα τροφοδοτεί το (φασίζον εκείνο) «όλοι ίδιοι είναι».
Για παράδειγμα, γελάει ο κόσμος (όταν δεν αγριεύει) ακούγοντας τον κ. Βαρουφάκη να λέει όσα είπε για Grexit. Αυτά, κύριε, δεν συνιστούσαν Plan B στον βαθμό που ο ΣΥΡΙΖΑ είχε θέσει «εκτός νόμου» μια τέτοια συζήτηση και στον βαθμό που ο λαός δεν είχε ιδέα για κάτι τέτοιο. Οσο για το πολυφορεμένο ότι «στην πολιτική γίνονται πράγματα που δεν λέγονται και λέγονται πράγματα που δεν γίνονται», εις ό,τι αφορά την Αριστερά δεν έχει νόημα, αν όπλο της Αριστεράς είναι ο λαός - και, παραπληροφορημένος λαός είναι όπλο πειραγμένο.
Εκ των υστέρων ο κ. Βαρουφάκης λέει ό,τι του κατέβει (αποδίδοντας στον κ. Τσίπρα γνώση κι έγκριση). Αν ο κ. Τσίπρας ήξερε, αν ο κ. Σαγιάς ήξερε και το κόμμα δεν ήξερε, ο λαός δεν ήξερε, δεν είναι παράδοξο που οι δυνάστες-δανειστές τύλιξαν σε μια κόλλα τελεσίγραφο το προεκλογικό πρόγραμμα της κυβέρνησης, την εκλογική νίκη της και το δημοψήφισμα, πηγαίνοντας στη συνέχεια να κάνουν την κυβέρνηση της Αριστεράς παρένθεση.
Βρισκόμαστε σε πολύ δύσκολη θέση. Ενώ θα έπρεπε να προετοιμαζόμαστε για το μέλλον (με πλήθος εναλλακτικών, όπως η έξοδος στη δραχμή, η αξιοποίηση των γεωπολιτικών δυνατοτήτων της χώρας, η αποκατάσταση της κοινωνικής καταστροφής), δεν μπορούμε καν να αντιμετωπίσουμε το παρόν.
Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με διαταγές, τις ίδιες διαταγές που αλάλιασαν τη χώρα πέντε χρόνια τώρα. Τις ίδιες. Τις ίδιες! Το ίδιο «λάθος» φάρμακο. Βαθειά ύφεση. Λιτότητα. Αποδόμηση και των τελευταίων παραγωγικών δυνατοτήτων. Ολική επαναφορά της Τρόικας. Επιτροπεία. Υπό ποίες συνθήκες και με ποια εργαλεία θα ανατάξει στο μέλλον η κυβέρνηση όσα κατεστράφησαν κι εξακολουθούν να καταστρέφονται στα χέρια της;
Τα μέτρα που θα ψηφίσει στη Βουλή ο ΣΥΡΙΖΑ μαζί με τη Ν.Δ., το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι είναι ολέθρια.
Ολέθρια για τους γεωργούς. Για τους ανέργους και τους χρεωμένους. Για τους εργαζόμενους και τους υποαπασχολούμενους. Ολέθρια για τους μικροεπιχειρηματίες. Για τα επόμενα μαγαζιά που θα κλείσουν, για τους επόμενους που θα αυτοκτονήσουν. Ολέθρια για τα παιδιά που υποσιτίζονται, για τις οικογένειες εκατομμυρίων Ελλήνων που γλιστράνε η μία μετά την άλλη στη φτώχεια. Ολέθρια για τους νέους που θα συνεχίζουν να μεταναστεύουν. Για τους συνταξιούχους.
Αν για όλους αυτούς τα μέτρα αυτά είναι ολέθρια, ενώ ταυτοχρόνως το χρέος διογκώνεται, η ύφεση βαθαίνει και ο παλαιοκομματισμός παλινορθώνεται (ου μην, αλλά και βρυκολακιάζει σε δακτυλοδεικτούμενες κυβερνητικές πρακτικές), με ποια όπλα ή εργαλεία ελπίζει να ανατάξει τα πράγματα η κυβέρνηση και χάριν ποίων; Διότι «μακροπρόθεσμα όλοι θα είμαστε νεκροί».
Είχε δίκιο ο κ. Φλαμπουράρης όταν έλεγε ότι «τους χρωστάμε αέρα». Δεν είχε δίκιο όταν έλεγε ότι και «με αέρα θα τους πληρώσουμε». Διότι οι χώρες δεν κυβερνώνται με λόγια του αέρα - ούτε απ’ αυτά που λέμε για να περάσει η ώρα, ελπίζοντας ότι το ζωντανό που κουνάει τη φτέρη εκεί στο βάθος είναι λαγός κι όχι λιοντάρι.



Απεργία


Απεργία

ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΟ ΤΜΗΜΑ ΑΔΕΔΥ                          Χαλκίδα  14/7/15
  ΝΟΜΟΥ ΕΥΒΟΙΑΣ                                                        Αρ. Πρ.    5
 ΦΡΙΖΗ   1                                                                              Προς:
  34100 ΧΑΛΚΙΔΑ                                                      Πρωτοβάθμια Σωματεία, ΜΜΕ
                                                      
           
   ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ - Α Π Ε Ρ Γ Ι Α  15/7/15

Συνάδελφοι
Η Ε.Ε. της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. προκηρύσσει 24ωρη Πανελλαδική Απεργία την Τετάρτη, 15 Ιουλίου 2015, ημέρα ψήφισης του 3ου Μνημονίου με απεργιακές συγκεντρώσεις στην Αθήνα, Πλατεία Κλαυθμώνος, ώρα 11:00 πμ
Καλούμε,
τους εργαζόμενους τους άνεργους, τους συνταξιούχους, τους νέους-ες και όλους τους πολίτες σε Παλλαϊκό συλλαλητήριο την Τετάρτη, 15 Ιουλίου 2015 και ώρα 7:30μμ στο Σύνταγμα.

                                                         ΟΧΙ ΣΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ
                                                         ΟΧΙ ΣΤΗ ΛΙΤΟΤΗΤΑ
                                                         ΟΧΙ ΣΤΗ ΦΟΡΟΛΗΣΤΕΙΑ
                                                         ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ
                                                         ΑΓΩΝΑΣ ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΝΙΚΗ

                                      Για το Ν.Τ. ΑΔΕΔΥ ΕΥΒΟΙΑΣ
        
       Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                              Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ                            



    ΓΙΑΜΑ ΜΑΡΙΑ                                                  ΝΙΚΑ ΧΑΡΑ

Πέμπτη 9 Ιουλίου 2015

Φίλοι Ευρωπαίοι, είμαστε όλοι κρίκοι της ίδιας αλυσίδας…

Ένα διδακτικό παραμύθι που αποτυπώνει τη σημερινή και αυριανή πραγματικότητα... 


Αναδημοσίευση από το bimag.


Ένα ποντικάκι κάποτε παρατηρούσε από την τρύπα του τον αγρότη και τη γυναίκα του που ξεδίπλωναν ένα πακέτο. Τι λιχουδιά άραγε έκρυβε; αναρωτήθηκε.
Η κότα κακάρισε, έξυσε την πλάτη της και σηκώνοντας το λαιμό της είπε: «Κυρ ποντικέ μου, καταλαβαίνω πως αυτό αποτελεί πρόβλημα για σένα. Αλλά δεν βλέπω να έχει κάποια επίπτωση σε μένα. Δεν με ενοχλεί καθόλου η ποντικοπαγίδα στο σπίτι!»
Το ποντικάκι γύρισε τότε στο γουρούνι και του φώναξε: «Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι! Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι!» Το γουρούνι έδειξε συμπόνια, αλλά απάντησε: «Λυπάμαι πολύ, κυρ ποντικέ μου, αλλά δεν μπορώ να κάνω τίποτε άλλο από το να προσευχηθώ. Να είσαι σίγουρος ότι θα το κάνω. Θα προσευχηθώ».
Τότε το ποντίκι στράφηκε προς το βόδι και του φώναξε κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου: «Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι! Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι!» Και το βόδι απάντησε: «Κοίταξε, κύριε ποντικέ μου, πολύ λυπάμαι για τον κίνδυνο που διατρέχεις, αλλά εμένα η ποντικοπαγίδα το μόνο που μπορεί να μου κάνει είναι ένα τσιμπηματάκι στο δέρμα μου».
Έτσι ο ποντικούλης έφυγε με κατεβασμένο το κεφάλι, περίλυπος και απογοητευμένος, γιατί θα έπρεπε ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ να αντιμετωπίσει τον κίνδυνο της ποντικοπαγίδας.
Την επόμενη νύχτα ένας παράξενος ήχος, κάτι σαν τον θόρυβο που κάνει η ποντικοπαγίδα όταν κλείνει, ξύπνησε τη γυναίκα του αγρότη που έτρεξε να δει τι συμβαίνει. Μέσα στη νύχτα όμως δεν πρόσεξε πως στην παγίδα είχε πιαστεί από την ουρά ένα φίδι… Φοβισμένο το φίδι δάγκωσε τη γυναίκα. Ο άντρας της έτρεξε γρήγορα και την πήγε στο νοσοκομείο. Έμειναν εκεί όλη τη νύχτα και το πρωί επέστρεψαν στο σπίτι. Η γυναίκα όμως παρουσίασε πολύ υψηλό πυρετό. Ο γιατρός συμβούλεψε τον άντρα της να της κάνει ζεστές σούπες. Έτσι ο αγρότης έσφαξε την κότα, για να κάνει μια καλή κοτόσουπα. Ωστόσο η γυναίκα πήγαινε από το κακό στο χειρότερο και όλοι οι γείτονες την επισκέπτονταν καθημερινά για να βοηθήσουν. Ο καθένας με τη σειρά του καθόταν στο προσκεφάλι της γυναίκας από ένα οχτάωρο. Για να τους ταΐσει όλους αυτούς ο αγρότης, αναγκάστηκε να σφάξει το γουρούνι. Τελικά όμως η γυναίκα δεν τη γλύτωσε. Πέθανε… Στην κηδεία της πήγε πάρα πολύς κόσμος, γιατί ήταν καλή γυναίκα και την αγαπούσαν όλοι. Για να φιλοξενήσει όλον αυτόν τον κόσμο, ο αγρότης αναγκάστηκε να σφάξει το βόδι.
Ο κυρ ποντικός έβλεπε όλο αυτό το πήγαινε – έλα από την τρυπούλα του με πάρα πολύ μεγάλη θλίψη…

Και για όσους το ξεχνούν, είμαστε όλοι κρίκοι της ίδιας αλυσίδας…

Τρίτη 7 Ιουλίου 2015

«Ένα καπέλο από ψάθα Ιταλίας» από το Θέατρο Χαλκίδας στο Θέατρο Αυλίδειας Αρτέμιδος



Τη θεατρική παράσταση «Ένα καπέλο από ψάθα Ιταλίας» του Ευγένιου Λαμπίς παρουσιάζει το Θέατρο Χαλκίδας κάθε Σάββατο, Κυριακή και Δευτέρα από 11 - 27 Ιουλίου στις 21:15 στο Θέατρο Αυλίδειας Αρτέμιδας.
Συντελεστές παράστασης:
Μετάφραση: Μαριάννα Κάλμπαρη
Προσαρμογή κειμένου - σκηνοθεσία: Μαρία Βαρδάκα
Σκηνικά: Μαίρη Μουρσελλά
Κοστούμια: Βασιλική Λευκούδη
Μουσική επιμέλεια: Μαίρη Χουλιέρη
Φωτισμοί: Βελισάριος Σκοπελίτης
Βοηθός σκηνοθέτη: Ιάσονας - Θεόφιλος Τσουκαλάς
Διεύθυνση παραγωγής: Ζωή Λιβανίου – Κώστας Καλόγηρος
Παίζουν (με σειρά εμφάνισης)
Βιρζινί: Εύη Χειμώνα
Φελισιά: Βιβή Χαλκιά
Θεία Βεζινέ: Άννα Οταπασίδου
Φαντινάρ: Παναγιώτης Τζαφέρης
Εμίλ: Γιάννης Μωϋσίδης
Αναΐς: Ελένη Αλεξανδρή
Νονανκούρ: Κώστας Καλόγηρος
Ελέν: Κατερίνα Σουάνη
Το σόι: θεία Σαρλώτ: Βούλα Κοκονού 
εξάδερφος Ντιντιέ: Νίκος Αγγελάκης 
θεία Πωλέτ: Ευρώπη Ευαγγελοπούλου
νονός Γκιγιόμ: Παναγιώτης Λίτσας
εξαδέρφη Μπομπίν: Βάσια Σκούρα 
κόρη του νονού, Μπεατρίς: Κατερίνα Ζάκκα
παραγαμπράκι ο μικρός Λεωνίδας Βρανόπουλος 
Κλάρα: Μίνα Βαμβάκου
Ταρντιβώ: Γιώργος Ανδριώτης
Βαρώνη ντε Σαμπινύ: Σουζάνα Ζαχαριάδου
Ασυλλιά: Ζωή Λιβανίου
Υπηρέτρια Βαρώνης: Κατερίνα Ζάκκα
Υπηρέτης Βαρώνης: Γιώργος Ανδριώτης 
Μπωπερτουί: Κώστας Ντεγιάννης
Καπελούδες, καλεσμένες Βαρώνης: Μάχη Ακριώτη, Δήμητρα Πασχαλίδου, Ιωάννα Αλαμάνου
Παριζιάνα κυρία: Μάχη Ακριώτη
Επιμέλεια προγράμματος: Μαρία Βαρδάκα – Ζωή Λιβανίου
Σχεδιασμός αφίσας: Πέτρος Χριστούλιας
Ραφή κοστουμιών: Μαριάνθη Σπύρου
Κατασκευή σκηνικού: Λεωνίδας Μαργώνης 
Φροντιστήριο: Βασιλική Λευκούδη
Επιμέλεια έκθεσης για το Μικρό Βαθύ: Μαίρη Μουρσελλά.


Εμπάργκο τώρα στα χουντοκάναλα!



Άρθρο του Γιώργου Ανανδρανιστάκη, από την Αυγή
Αναδημοσίευση από την Αλφαβήτα


Το εμπάργκο το έχουν κάνει ήδη οι πολίτες, δεν είναι σωματικό, είναι ψυχικό και συναισθηματικό. Τα έβλεπαν  τα ιδιωτικά κανάλια στην προεκλογική περίοδο του δημοψηφίσματος, πως αλλιώς θα μπορούσε να γίνει σε  τόσο κρίσιμη περίοδο. Τα έβλεπαν μεν, τα έβριζαν δε.  Αγανακτούσαν, βλαστημούσαν, ξεσηκώνονταν μπροστά στην ανελέητη προπαγάνδα, που όμοια της  δεν είχαμε  ξαναδεί, ούτε στο δημοψήφισμα του Παπαδόπουλου το 1973 τέτοιος τρόμος. Ακόμη και οι μετριοπαθείς ψηφοφόροι του ΝΑΙ σκιάχτηκαν από το ωστικό κύμα ολοκληρωτισμού που εκλύθηκε από τις οθόνες. Κι όσοι διατηρούσαν κάποιες ψευδαισθήσεις,  τις απώλεσαν βιαίως το απόγευμα του Σαββάτου,  όταν είδαν στην παράνομη εκπομπή του ΣΚΑΙ τον Μπογδάνο και τον Τατσόπουλο να συγκρίνουν τον Τσίπρα με τον Χίτλερ, που ξεκίνησε, είπαν,  από το 3%, έφτασε στο 36% και μετά έκανε και δημοψήφισμα, για την έγκριση της ενοποίησης του αξιώματος του καγκελαρίου και του προέδρου της δημοκρατίας στο πρόσωπο του «Fuhrer».

Το μεγάλο εμπάργκο των πολιτών ήταν η νίκη του ΟΧΙ. ΟΧΙ στα κανάλια, ΟΧΙ στους ιδιοκτήτες τους, τους εργολάβους, τους εφοπλιστές, τους πετρελαιάδες, ΟΧΙ στις χρυσοπληρωμένες  ορντίναντσες τους (επί τη ευκαιρία, να αναφωνήσουμε «τιμή και δόξα!» για τους δημοσιογράφους, άντρες και γυναίκες, των συστημικών ΜΜΕ που αντιστάθηκαν στην τρομοκρατία και κράτησαν ψηλά την αξιοπρέπειά τους). Ήταν το τρίτο ΟΧΙ των πολιτών μετά τις ευρωεκλογές του 2014 και τις εθνικές εκλογές του 2015, το τρίτο και το φαρμακερό. Μετά από όσα δραματικά συνέβησαν τις τελευταίες επτά ημέρες, η εμπιστοσύνη της πλειοψηφίας του λαού έναντι των προπαγανδιστών διερράγη οριστικά και αμετάκλητα, οι χαρακιές που άφησε ξοπίσω της η φασίζουσα δράση των λογής μιντιαρχών στα χρόνια των Μνημονίων, τώρα έγιναν χαράδρες.
Οι πολίτες έκαναν το εμπάργκο τους, ώρα να το κάνουν και τα στελέχη και οι βουλευτές της κυβέρνησης. Δεν μπορώ να διανοηθώ ότι την επομένη του δημοψηφίσματος θα ακροβολιστούν στα τηλεοπτικά πάνελ σαν να μην τρέχει τίποτα, σαν να μην τσουρουφλίστηκαν και αυτοί από το ωστικό κύμα του ολοκληρωτισμού. Δεν μπορώ να διανοηθώ ότι από Δευτέρα θα ξανακούσω το «κυρία Τρέμη, εσείς που είστε εμπειρότεροι εμού», ότι θα ξαναδώ έμπειρους πολιτικούς να βυθίζονται ξανά στα μάτια της Έλλης. Της Έλλης Στάη του site "Thetoc",  που μαζί με το "iefimerida" του Ράπτη και το "protothema.gr", ήταν τα πιο βρώμικα και χυδαία προπαγανδιστικά εργαλεία του ΝΑΙ.
Μην σπεύσετε, κυρίες μου και κύριοι μου, να κοσμήσετε με την παρουσία σας τα ιδιωτικά κανάλια, αφήστε τους μόνους τους να κορυβαντιούν, να χτυπούν μανιασμένοι τις ουρές τους σαν πληγωμένα θηρία. Αφήστε τους μόνους τουλάχιστον γι΄ αυτήν την κρίσιμη εβδομάδα, μην νομιμοποιήσετε αυτούς που δεν σέβονται ούτε τους νόμους ούτε τους  προφήτες. Μην πάτε στα κανάλια τους κι αν πάτε, κάντε το όπως ο Νίκος Φίλης, που πήγε την Παρασκευή στο «Πρωινό» του ΜΕΓΚΑ, για να αποκαλέσει τον Καμπουράκη και τον Οικονομέα «καρακόλια των αφεντικών» και το κανάλι τους «Χούντα».
Χούντα με πέταλα.


Σάββατο 4 Ιουλίου 2015

Ανοιχτή επιστολή σε όσους-ες συναδέλφους σκέφτονται να ψηφίσουν ναι.


Αναδημοσίευση από την Αλφαβήτα
Ανακοίνωση της Εκπαιδευτικής Παρέμβασης 
Α΄Συλλόγου Αθηνών

Ανοιχτή επιστολή σε όσους-ες συναδέλφους σκέφτονται να ψηφίσουν ΝΑΙ
Σκέψου: επικράτηση του ΝΑΙ την Κυριακή θα σημαίνει ότι ανοίγει διάπλατα ο δρόμος για μαζικές απολύσεις σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, κατάργηση της μονιμότητας, νέες δραστικές περικοπές στους μισθούς και τις συντάξεις, δραστικές περικοπές στις δαπάνες για παιδεία και υγεία, διαλυμένα σχολεία και νοσοκομεία. Γι’ αυτό, υπέρ του ΝΑΙ, τάχθηκαν ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, ο Σημίτης, ο Καραμανλής, ο Γιωργάκης Παπανδρέου, ο Σαμαράς, δηλαδή, όλοι οι εν ζωή πρώην πρωθυπουργοί!
Πριν πάρεις την τελική σου απόφαση, σε καλούμε με συναδελφικότητα και σεβασμό σε κάθε αντίθετη άποψη, να πάρεις υπόψη σου τους προβληματισμούς μας.
Τι θα γίνει αν επικρατήσει το ΝΑΙ την Κυριακή: Μαζικές απολύσεις στο δημόσιο!
«Η υπερίσχυση του "ναι" στο δημοψήφισμα της Κυριακής θα φανερώσει ότι οι Έλληνες πολίτες είναι διατεθειμένοι να αποδεχθούν τη λιτότητα»
δήλωση Ντάισελμπλουμ 
Όλοι όσοι σου λένε σήμερα ότι ΝΑΙ στο δημοψήφισμα σημαίνει ΝΑΙ στο ευρώ, την Κυριακή το βράδυ θα σου πουν ότι ΝΑΙ σημαίνει αποδοχή και συμφωνία σε ακόμα πιο σκληρά μνημόνια και μέτρα λιτότητας. Τότε όμως θα είναι αργά να αλλάξεις γνώμη. Άλλωστε το χαρτί που θα κληθείς να απαντήσεις την Κυριακή το γράφει καθαρά: συμφωνείς με την πρόταση των θεσμών; Αν απαντήσεις ναι, θα έχεις βάλει την υπογραφή σου στη φτώχεια και την ανέχεια που σε περιμένει, στη διάλυση του δημόσιου σχολείου:
  1. Σαμαράς και Βενιζέλος, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΠΟΤΑΜΙ, θα συγκροτήσουν ένα πολιτικό μέτωπο που θα εκφράσει εκλογικά το μπλοκ ΜΕΝΟΥΜΕ ΕΥΡΩΠΗ με ΕΝΑ ψηφοδέλτιο. Θα τοποθετήσουν ένα αχυράνθρωπο ως αρχηγό και θα επιχειρήσουν στις εκλογές που – πολύ σύντομα θα γίνουν – να επικρατήσουν σαρωτικά. Κι αυτό που θα ακολουθήσει θα κάνει τα προηγούμενα πέντε χρόνια λιτότητας να μοιάζουν με παιδική χαρά! Τι πολιτική θα ακολουθήσουν στο δημόσιο τομέα; Το έχουν δηλώσει καθαρά. Ο Σαμαράς για πολλοστή φορά το είπε: «θέλουμε ένα μικρό και ευέλικτο δημόσιο». Επίσης, ο Κυριάκος Μητσοτάκης το έχει ξεκαθαρίσει από καιρό: «Έκανε κακό στο δημόσιο η μονιμότητα» και «Να συζητηθεί η μονιμότητα στην επόμενη συνταγματική αναθεώρηση». Αυτό σημαίνει ότι με ταχύτατες διαδικασίες θα προχωρήσουν σε μαζικές απολύσεις μέσω αξιολόγησης, πειθαρχικών και κατάργησης ολόκληρων κλάδων, ενώ αν έχουν πλειοψηφία 180 βουλευτών, θα προχωρήσουν σε πλήρη κατάργηση της μονιμότητας για να τους λυθούν τα χέρια εντελώς. Θα προχωρήσουν σε επαναφορά των πειθαρχικών διώξεων που οδηγούσαν ένα εκπαιδευτικό σε αργία μόνο με την καταγγελία ενός γείτονά του ακόμα και για κτηματικές διαφορές! Είσαι έτοιμος να βάλεις την Κυριακή και τη δική σου υπογραφή σε αυτό το σχέδιο επαναφοράς του Σαμαρά και των προηγούμενων κυβερνήσεων στην εξουσία; Που πιθανόν να ανοίξει το δρόμο και στη δική σου απόλυση;
  2. Από την 1η Σεπτέμβρη, ο μηχανισμός της αξιολόγησης θα πάρει φωτιά, οι «επιθεωρητές» είναι έτοιμοι να εισβάλλουν στα σχολεία και τις τάξεις μας, είναι ήδη υπέρμαχοι και πρωταγωνιστές του ΝΑΙ. Το θεσμικό πλαίσιο της αξιολόγησης έχει μείνει ανέγγιχτο καθώς η κυβέρνηση καθυστέρησε αδικαιολόγητα, πέντε ολόκληρους μήνες να φέρει νομοσχέδιο που περιλαμβάνει κατάργηση ενός μέρους του θεσμικού πλαισίου. Το νομοσχέδιο αυτό δεν έχει ψηφιστεί ακόμα! Επομένως, με μια απλή εγκύκλιο, την 1η Σεπτέμβρη θα βρεθείς αντιμέτωπος με τον ίδιο εφιάλτη της αξιολόγησης και του επιθεωρητισμού. Και επιπλέον, θα βρεθείς αντιμέτωπος με την εκδικητική, τιμωρητική διάθεση όσων ακονίζουν ήδη τα μαχαίρια της αξιολόγησης. Θα ψηφίσεις στην κάλπη μαζί με αυτούς που ετοιμάζονται να σε ταπεινώσουν μπροστά στους μαθητές και τους συναδέλφους σου; Θα βάλεις και τη δική σου υπογραφή σε αυτό το εφιαλτικό μέλλον;
  3. Οι αναπληρωτές και αδιόριστοι συνάδελφοι θα χάσουν κάθε ελπίδα για διορισμό, σκέψου ότι τα τελευταία πέντε χρόνια διορίστηκαν συνολικά 278 εκπαιδευτικοί στην πρωτοβάθμια! Ακόμα και οι διορισμοί αναπληρωτών θα περιοριστούν δραστικά για να μειωθούν οι δαπάνες. Θα ψηφίσεις ΝΑΙ στην ανεργία των συναδέλφων σου;
  4. Τα σχολεία θα οδηγηθούν σε κατάσταση πλήρους οικονομικής ασφυξίας! Οι δαπάνες για παιδεία έχουν ήδη μειωθεί δραστικά τα χρόνια της κρίσης και των μνημονίων. Συγκεκριμένα, ενώ το 2009 ο προϋπολογισμός του υπουργείου Παιδείας ήταν 7,48 δισ., το2015 έχει φτάσει στα 4,817 δισ., δηλ. μείωση κατά 2, 663 δισ. ή ποσοστό μείωσης35,6% !! Ενώ το «Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2015-2018» (Ν. 4283/14) προβλέπει νέα μείωση των δαπανών. Έτσι οι δαπάνες του υπουργείου Παιδείας το 2018 θα πέσουν στα 3,172 δισ., δηλαδή θα έχουμε μια δραματική μείωση από το 2009 μέχρι το 2018 της τάξης του 42,4%, και οι δαπάνες για την παιδεία για πρώτη φορά θα πέσουν κάτω από το 2% επί του ΑΕΠ! Καταλαβαίνεις τι σημαίνει αυτό για τα σχολεία μας; Θα ψηφίσεις ΝΑΙ στην αποδόμηση του δημόσιου σχολείου;
  5. Το θλιβερό φαινόμενο με τα παιδιά που πεινάνε στα σχολεία μας θα γενικευτεί καθώς θα βασιλεύει η φτώχεια και η ανεργία, θα απελευθερωθούν οι απολύσεις στον ιδιωτικό τομέα, η εργοδοσία θα αποθρασυνθεί πλήρως και το φαινόμενο των απλήρωτων εργαζόμενων θα πάρει τεράστιες διαστάσεις. Και με τη δική σου συναίνεση, αν ψηφίσεις ΝΑΙ.
  6. Οι αλλαγές που θα γίνουν στο ασφαλιστικό σύστημα σε συνάρτηση με την κατάρρευση της αγοράς εργασίας θα οδηγήσουν σε συντάξεις – ψίχουλα και σε έξοδο από την εργασία μετά τα 67 για όλους! Ταυτόχρονα, όσοι συνάδελφοι περιμένουν καρτερικά εδώ και μήνες να βγει η σύνταξή τους, θα δουν το χρόνο αναμονής να διπλασιάζεται και να τριπλασιάζεται. Έτσι ώστε να παρουσιάζονται μειωμένα τα δημόσια έξοδα!
Και όλα αυτά θα γίνουν, με τη δική σου ψήφο, τη δική σου αποδοχή, τη δική σου συμφωνία, που θα την έχεις υπογράψει φαρδιά – πλατιά την Κυριακή ψηφίζοντας ΝΑΙ!
Σου λένε ότι αν ψηφίσεις ΟΧΙ θα έρθει η καταστροφή!
«Θα ήταν καλύτερα τώρα να εισαχθεί έλεγχος κεφαλαίων και να αφήσουμε τη χώρα να χρεοκοπήσει και σε αυτή τη βάση, θα μπορούσαμε να πετύχουμε μια λογική συμφωνία με τους δανειστές».
Συνέντευξη Άδωνι Γεωργιάδη στο γερμανικό περιοδικό Focus Online, 23/6/2015
«Ελπίζω το ΔΝΤ να αντέξει γερά απέναντι στην Ελλάδα»
Μπάμπης Παπαδημητρίου, Σκάι
Ποιοι θα την προκαλέσουν αυτή την καταστροφή; Ποιοι προκάλεσαν την καταστροφή των πέντε τελευταίων χρόνων; Ποιοι επέβαλλαν τον πόνο και τα προγράμματα λιτότητας; Ποιοι μας χτυπούσαν με ΜΑΤ και δακρυγόνα μόλις πατούσαμε το πόδι μας στην πλατεία Συντάγματος για να διαδηλώσουμε; Ποιοι κλείνουν σήμερα τη στρόφιγγα χρηματοδότησης των τραπεζών και επιβάλλουν οικονομικό μποϋκοτάζ στη χώρα; Ποιοι άλλοι; Η Μέρκελ, ο Σόιμπλε, ο Ντάισελμπλουμ, ο Ντράγκι κι από κοντά χειροκροτούν και υποστηρίζουν, ο Άδωνις, ο Μπάμπης Παπαδημητρίου, ο Σαμαράς, ο Βενιζέλος, ο Σταύρος Θεοδωράκης. Δεν σε προειδοποιούν, σε απειλούν και σε εκβιάζουν ότι εκείνοι θα προχωρήσουν σε οικονομικό μποϋκοτάζ εναντίον σου! Ποιοι;  Αυτοί που σου ζητούν να ψηφίσεις ΝΑΙ! Σου ζητούν δηλαδή να υποταχτείς από φόβο και να δεχτείς τα χειρότερα που σε περιμένουν! Τόσο πολιτισμένα και τόσο δημοκρατικά! Αυτό είναι το πλαίσιο της δημοκρατίας της ΕΕ, των ιδιωτικών καναλιών και της εργοδοσίας που απειλεί με απολύσεις αν περάσει το ΟΧΙ! Ωστόσο, είμαστε σαφείς. Νίκη του ΟΧΙ την Κυριακή θα αφοπλίσει και θα εξευτελίσει τη δικτατορία της ΕΕ και του ΔΝΤ. Οι λαοί που ήδη ξεσηκώνονται πριν το δημοψήφισμα, θα βγουν ακόμα πιο μαζικά στο δρόμο θέτοντας πλέον πολιτικό ζήτημα στις ίδιες τους τις χώρες!
Ενίσχυση του ΟΧΙ δεν σημαίνει ότι δικαιολογούμε ή αποδεχόμαστε τις επιλογές και τις πολιτικές της κυβέρνησης. Εν λευκώ ανάθεση για τα δικαιώματά μας δεν δίνουμε σε κανένα!  Όσο μας αφορά, έχουμε ασκήσει  σκληρή κριτική και πολεμική, στις υποχωρήσεις της κυβέρνησης, στη συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου, στα απαράδεκτα αντιλαϊκά μέτρα των 47 σελίδων. Επίσης, είμαστε απόλυτα ξεκάθαροι: Είμαστε και θα συνεχίσουμε να είμαστε ενάντια σε κάθε μνημόνιο, σε κάθε αντιλαϊκό μέτρο από όπου κι αν προέρχεται. Το ΟΧΙ το λέει ο οργανωμένος και πολιτικά αποφασισμένος λαός. Ένα βροντερό ΟΧΙ σε κάθε μνημόνιο, σε κάθε αντιλαϊκό μέτρο από όπου κι αν προέρχεται. Και αυτό δεν θα μπορεί κανείς να το αμφισβητήσει!
Δεν ισχυριζόμαστε ότι το ΟΧΙ είναι μια εύκολη επιλογή. Ίσα- ίσα λέμε ότι το ΟΧΙ, πολύ περισσότερο, το ξεκάθαρο ΟΧΙ ενάντια στα μνημόνια και την υποταγή χρειάζεται αγώνα και συλλογικότητα πριν και μετά την Κυριακή. Χρειάζεται μέτωπο και συσπείρωση όλων των αγωνιστικών δυνάμεων. Και δεν κατανοούμε παρά μόνο ως τεράστιο πολιτικό λάθος τη στάση εκείνης της αριστεράς που στην πιο κρίσιμη εκλογική αναμέτρηση της μεταπολίτευσης, στην πιο κρίσιμη πολιτική και κοινωνική μάχη που πολώνει ταξικά την κοινωνία μας, συμπεριφέρεται αλαζονικά και νίπτει τας χείρας της ως Πόντιος Πιλάτος.
Ελευθερία ή υποταγή;
Δεν είναι κακοί, δεν είναι αμόρφωτοι, δεν είναι ανόητοι αυτοί που είναι φτωχοί. Απλώς κάνουν λάθος επιλογές τις κρίσιμες ώρες
Α. Λυμπεράκη, Κοινοβουλευτική εκπρόσωπος του Ποταμιού
Διάβασε προσεκτικά τις δηλώσεις παραγόντων της ΕΕ που λένε ανοιχτά και δημόσια ότι «χρειάζεται μια άλλη κυβέρνηση στην Ελλάδα». Ποια η διαφορά λοιπόν με τα ιουλιανά του ’65; Αντί για το Γλύξμπουργκ έχουμε τον Ντάισελμπλουμ. Kαι γιατί δεν διορίζει ανοιχτά η κυρία Μέρκελ μια κυβέρνηση της αρεσκείας της ώστε να μην ταλαιπωρούμαστε άδικα και κινδυνεύουμε να κάνουμε και κανένα λάθος ως φτωχοί που είμαστε; Να πει ποιον θέλει πρωθυπουργό, ποιον υπουργό οικονομικών κλπ. Μήπως η κυρία Λυμπεράκη να έθετε ένα εισοδηματικό όριο στο δικαίωμα ψήφου ώστε να μην ψηφίζουν οι φτωχοί που κάνουν «λάθος επιλογές»; Γιατί αναμφίβολα, η φτώχεια ψηφίζει ΟΧΙ. Όσοι θα πλήρωναν τον λογαριασμό των 47 σελίδων, ο κόσμος που γέμισε τις πλατείες, ο κόσμος της αξιοπρέπειας και της ελπίδας! Όλοι οι άλλοι αποτελούν και επίσημα το μπλοκ της διαφθοράς, των λαμογιών και της Siemens! Το μπλοκ αυτών που πλούτισαν από τα κόλπα του χρηματιστηρίου και τις ολυμπιάδες.
Ένας γνωστός συγγραφέας ισχυρίστηκε πρόσφατα ότι αν υπήρχε στην κατοχή τηλεόραση, οι περισσότεροι Έλληνες θα ήταν συνεργάτες των Γερμανών. Δεν θα μάθουμε ποτέ αν έχει δίκιο, ξέρουμε όμως ότι τα ΜΜΕ ελέγχονται απόλυτα από τον αντίπαλό μας. Οι πρετεντέρηδες που μας κάνουν καθημερινά πλύση εγκεφάλου για να ψηφίσουμε  ΝΑΙ, είναι αυτοί που χρόνια τώρα, ανεβοκατέβαζαν τους εκπαιδευτικούς τεμπέληδες, λαμόγια και ανίκανους, είναι αυτοί που χειροκροτούσαν τις απολύσεις των συναδέλφων της δευτεροβάθμιας, που αποσιωπούσαν ή συκοφαντούσαν τους αγώνες μας κατ’ εντολή των αφεντικών τους. Είναι αυτοί που μας σκάβουν ήδη το λάκκο της απόλυσης και των μισθών πείνας. Θα ψηφίσεις αυτό που μας υπαγορεύουν;
Συναδέλφισσα και συνάδελφε σκέψου. Είσαι εκπαιδευτικός. Ταγμένος από το ίδιο σου το λειτούργημα, να διδάσκεις τα παιδιά για τα μεγάλα ΟΧΙ του λαού μας. Όταν όλη η Ευρώπη στέναζε κάτω από τη μπότα των ναζί η Ελλάδα είπε ΟΧΙ. Οι παππούδες μας και οι γιαγιάδες μας στις 28 Οκτώβρη του 1940 γέμισαν τους δρόμους της Αθήνας πανηγυρίζοντας με το ΟΧΙ στο στόμα, δεν γυρνούσαν στους δρόμους με το κεφάλι σκυμμένο. Πως θα γιορτάσεις το ΟΧΙ την 28η Οκτώβρη αν στις 5 Ιούλη υπογράψεις το πιο ατιμωτικό ΝΑΙ της ζωής σου; Κάθε φορά που θα μιλάς στους μαθητές και στις μαθήτριές σου για τις Θερμοπύλες, για την πολιορκία του Μεσολογγίου, για το έπος της Πίνδου και της εθνικής αντίστασης, για την εξέγερση του Πολυτεχνείου, θα ξέρεις βαθιά μέσα σου πως όταν ήρθε η δική σου ώρα να πεις το μεγάλο ΟΧΙ, δείλιασες, αν την Κυριακή ψηφίσεις ΝΑΙ. Ότι δεν πιστεύεις ούτε μια λέξη από όσα λες στους μαθητές σου αφού αν ζούσες εκείνη την κρίσιμη στιγμή, θα διάλεγες να ταχτείς με το ΝΑΙ! Μην το κάνεις. Δεν σου αξίζει τέτοια ντροπή! Δεν σου αξίζει τέτοια ζωή! Σήκωσε ψηλά την αξιοπρέπειά σου!
ΟΧΙ λοιπόν συναδέλφισσα και συνάδελφε! Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία!
ΟΧΙ και την Κυριακή, ΟΧΙ και από τη Δευτέρα το πρωί. Για τη ζωή μας, τα παιδιά μας και το μέλλον τους, για το σχολείο μας, για την αξιοπρέπειά μας
ΟΧΙ και πάλι ΟΧΙ!