Τρίτη 22 Δεκεμβρίου 2020

Ευχές του Τελευταίου Θρανίου.

 


Ενημέρωση από δικηγόρο.

 


ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ

Συνάδελφοι, 

Σας αποστέλλουμε την επιστολή της δικηγόρου Κατερίνας Καλαμακίδη, προς ενημέρωση των εν ενεργεία μόνιμων εκπαιδευτικών, οι οποίοι της είχαν αναθέσει την άσκηση αγωγής διεκδίκησης των Δώρων Πάσχα, Χριστουγέννων και αδείας των ετών 2014, 2015, 2016, 2017 και 2018. 

Ο Πρόεδρος                                                Η Γραμματέας 
Λάμπρος Γιαννούχος                                   Έφη Βαρβάρου 


Προς 
Τον Σύλλογο Δασκάλων και Νηπιαγωγών Χαλκίδας 

Αξιότιμε Πρόεδρε και μέλη του συλλόγου, 

Σας αποστέλλω την παρούσα επιστολή με την ιδιότητα μου ως πληρεξούσια δικηγόρος των εν ενεργεία μόνιμων εκπαιδευτικών, οι οποίοι μου είχαν αναθέσει την άσκηση αγωγής διεκδίκησης των Δώρων Πάσχα, Χριστουγέννων και αδείας των ετών 2014, 2015, 2016, 2017 και 2018. 
Δυστυχώς οι αγωγές αυτές απορρίφθηκαν με απόφαση που λήφθηκε σε συμβούλιο, όπως έγινε και στο σύνολο των υποθέσεων που είχαν κατατεθεί στα διοικητικά δικαστήρια της Χώρας, κρίνοντας ότι δεν συντρέχει λόγος περεταίρω εκδίκασης των υποθέσεων αυτών διότι οι εν λόγω περικοπές είναι συνταγματικές. 

Το σκεπτικό των αποφάσεων αυτών στηρίζεται στις υπ’ αριθμ. 1307-1316/2019 αποφάσεις της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας, που πιθανόν να έχετε λάβει γνώση μετά από τη δημοσιότητά τους στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. 

Παρακαλώ ενημερώστε σχετικώς τα μέλη σας και παραμένω στη διάθεση όλων σας για οποιαδήποτε διευκρίνηση ή πληροφορία. 

Σας εύχομαι Χαρούμενες Γιορτές και η νέα χρονιά να χαρίσει σε όλους υγεία, αγάπη, πρόοδο και ευημερία! 

Με εκτίμηση 
Κατερίνα Καλαμακίδη

Όχι στον οικονομικό προϋπολογισμό της Κυβέρνησης που πλήττει Παιδεία, Υγεία και Κοινωνική Ασφάλιση.

Ανακοίνωση της ΔΟΕ.

Για ακόμα μια φορά, η κυβέρνηση της Ν.Δ. φέρνει έναν οικονομικό προϋπολογισμό, για το 2021, που προβλέπει περαιτέρω μειώσεις δαπανών για την Παιδεία και την Υγεία και μάλιστα σήμερα που η αντιμετώπιση της πανδημίας απαιτεί σημαντική ενίσχυση και επένδυση, τόσο στον τομέα της Υγείας όσο και σε αυτόν της Δημόσιας Εκπαίδευσης. 

Η πρόβλεψη του τακτικού προϋπολογισμού για την Παιδεία εμφανίζεται μειωμένη κατά (-) 1,17% σε σχέση με τον περσινό προϋπολογισμό και δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη κονδυλίων για αντιμετώπιση του covid-19, στο Υπουργείο Παιδείας. Το γεγονός αυτό αναδεικνύει, με τον πλέον εμφατικό τρόπο, ότι δεν υπάρχει πολιτική πρόθεση να ληφθούν ουσιαστικά μέτρα για την ασφαλή υγειονομικά επαναλειτουργία των σχολείων και εντείνει, ακόμα περισσότερο, την πεποίθηση ότι δεν υπάρχει καμία πρόθεση συνολικής στήριξης και ενίσχυσης της δημόσιας εκπαίδευσης. Αποτελεί, ταυτόχρονα, απόδειξη μηδαμινής αίσθησης κοινωνικής και πολιτικής ευθύνης για τις συνθήκες που επικρατούν στο δημόσιο σχολείο (ανεπάρκεια μέσων στήριξης μαθητών και εκπαιδευτικών με ελλείψεις σε τεχνολογικά μέσα, ίντερνετ, ανυπαρξία πρόβλεψης εκπαιδευτικού υλικού προσαρμοσμένου για εξ αποστάσεως διδασκαλία, καμία συζήτηση για αναπροσαρμογή της ύλης κλπ.) και οξύνει, ακόμα περισσότερο, τις προϋπάρχουσες μορφωτικές και κοινωνικές ανισότητες των μαθητών. 

Επίσης ο οικονομικός προϋπολογισμός προβλέπει μείωση δαπανών για την κοινωνική ασφάλιση, γεγονός που ανοίγει το δρόμο για το πέρασμα των επικουρικών συντάξεων στην ιδιωτική ασφάλιση. 

Το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. απέναντι στις νέες επιθέσεις που η Κυβέρνηση σχεδιάζει, μέσω του οικονομικού προϋπολογισμού, τόσο ενάντια στη δημόσια εκπαίδευση και στα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών μας όσο και στα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών, προγραμματίζει την Τρίτη 15 Δεκεμβρίου, ημέρα ψήφισης του οικονομικού προϋπολογισμού, συμβολική παράσταση διαμαρτυρίας του Δ.Σ. έξω από τη Βουλή, στις 12 ώρα με αιτήματα: 

· Να μην περάσει ο αντεργατικός οικονομικός προϋπολογισμός της Κυβέρνησης. 

· Αύξηση δαπανών για την Παιδεία στο 5% του ΑΕΠ. 

· Αύξηση δαπανών για την Υγεία και την Κοινωνική Ασφάλιση. 

· Πρόβλεψη δαπανών για την αντιμετώπιση της πανδημίας τόσο από πλευράς εξοπλισμού όσο και παροχής σύνδεσης ίντερνετ κλπ. σε μαθητές και εκπαιδευτικούς. 

· Πρόβλεψη δαπανών για επαναλειτουργία των σχολείων με όρους και προϋποθέσεις διασφάλισης της υγείας μαθητών και εκπαιδευτικών (μείωση μαθητών στα τμήματα με ανώτερο όριο τους 15 και 1 παιδί ανά θρανίο, προσλήψεις εκπαιδευτικών, προσλήψεις προσωπικού καθαριότητας, μείωση μαθητών στα μέσα μεταφοράς από και προς τα σχολείο στο 50%, δωρεάν κι επαναλαμβανόμενα τεστ σε εκπαιδευτικούς και μαθητές).

Παράλληλοι πίνακες προσλήψεων ωρομίσθιων αναπληρωτών από τις τοπικές Δ/νσεις Εκπ/σης με ταυτόχρονη καταστρατήγηση των πινάκων πρόσληψης αναπληρωτών. Η νέα αντιεκπαιδευτική πρωτοβουλία του Υ.ΠΑΙ.Θ.

Ανακοίνωση της ΔΟΕ

Συνεχίζοντας ακάθεκτη το καταστροφικό της «έργο», η πολιτική ηγεσία του Υ.ΠΑΙ.Θ. εισάγει, εκμεταλλευόμενη και πάλι το lockdown και τους περιορισμούς, με το άρθρο 114 στο σχέδιο νόμου για την επαγγελματική εκπαίδευση, με το οποίο επιδιώκει μεγαλύτερη στροφή στην πρόωρη κατάρτιση για φθηνό και αναλώσιμο εργατικό δυναμικό χαμηλής εξειδίκευσης, νέο, παράλληλο, τρόπο πρόσληψης αναπληρωτών. 

Σύμφωνα με το συγκεκριμένο άρθρο, σε εξαιρετικές περιπτώσεις κατά τις οποίες «αντικειμενικοί λόγοι δεν επιτρέπουν την πρόσληψη προσωρινού αναπληρωτή» είναι δυνατή η πρόσληψη ωρομίσθιων εκπαιδευτικών ακόμη και με «τοπική πρόσκληση ενδιαφέροντος» από τον οικείο Διευθυντή Εκπαίδευσης στην οποία έχουν την δυνατότητα να μετέχουν οι υποψήφιοι που διαθέτουν τα τυπικά προσόντα διορισμού στον οικείο κλάδο. Μάλιστα ο Διευθυντής Εκπαίδευσης θα καταρτίζει πίνακες σε τοπικό επίπεδο. 

Μετά τα τρομερά πλήγματα που έχει καταφέρει ο Ν. 4589/19 (προσοντολόγιο Γαβρόγλου) στην προσμέτρηση της προϋπηρεσίας των αναπληρωτών οι οποίοι θα πρέπει να επιδίδονται στο αέναο κυνήγι προσόντων, πιστοποιήσεων και δεξιοτήτων και την απαράδεκτη θεσμοθέτηση της 3μηνης αναπλήρωσης από τη νυν Υπουργό Παιδείας, η κυβέρνηση ξεπερνώντας τον πιο αρνητικό εαυτό της φτάνει στη θεσμοθέτηση τοπικών πινάκων ωρομισθίων με τοπική πρόσκληση πρόσληψης. 

Τη στιγμή που το κυρίαρχο και δίκαιο αίτημα του εκπαιδευτικού κινήματος είναι η άμεση πραγματοποίηση των χιλιάδων διορισμών μόνιμων εκπαιδευτικών για την κάλυψη όλων των αναγκών της δημόσιας εκπαίδευσης αλλά και η πρόσληψη των αναπληρωτών σε μία πλήρη φάση, το Υπουργείο Παιδείας κάνοντας στροφή στο παρελθόν με τη ματιά στραμμένη σ’ ένα σκληρό, νεοφιλελεύθερο μέλλον, εισάγει την «αποκέντρωση» της εκπαίδευσης με τη σύνταξη τοπικών πινάκων ωρομισθίων. Δεν απομένει παρά η επίσημη ανακοίνωση του περάσματος των αρμοδιοτήτων πρόσληψης στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και στους Διευθυντές Εκπαίδευσης, σύμφωνα με τις υποδείξεις της έκθεσης Πισαρίδη. 

Πρόκειται για ωμή υιοθέτηση, μιας αναξιοκρατικής διαδικασίας καταστρατήγησης του οποιουδήποτε στοιχείου αντικειμενικότητας και, κακώς εννοούμενης, εξοικονόμησης κόστους. Ικανοποιεί, μακροπρόθεσμα, ξεκινώντας από το ελεγχόμενο επίπεδο των Διευθύνσεων Εκπαίδευσης, το μικροπολιτικό αίτημα «αρχόντων της τοπικής αυτοδιοίκησης» που βλέπουν τη διαδικασία προσλήψεων ως μια χρυσή ευκαιρία ενίσχυσης του «παρεμβατικού» (βλέπε πελατειακού) τους ρόλου. 

Αυτό θα σημάνει κατάφορη παραβίαση των πινάκων που έχουν δημιουργηθεί, αφού το ποιος θα δουλεύει δε θα σχετίζεται με την κατάταξή του στους τελευταίους πίνακες αλλά θα εξαρτάται από τις «εξαιρετικές περιπτώσεις» που θα συντρέχουν σε τοπικό επίπεδο με την επιλογή του ωρομισθίου να προτιμάται αφού θα κοστίζει λιγότερο από έναν αναπληρωτή πλήρους ωραρίου. 

Στον χώρο της δημόσιας εκπαίδευσης υπάρχει καταγεγραμμένη αρνητική πείρα από την περίοδο που έπειτα από τη συνέντευξη του υποψήφιου στον Διευθυντή του σχολείου, ο Διευθυντής Εκπαίδευσης ρύθμιζε την Πρόσθετη Διδακτική Στήριξη και την Ενισχυτική Διδασκαλία. Διαδικασία που σταμάτησε με την ένταξη και αυτών των προγραμμάτων στους πίνακες οι οποίοι με τη ρύθμιση του άρθρου 114 θα παρακάμπτονται. 

Προκύπτει, βέβαια αβίαστα, το ερώτημα. Αφού προβλέπεται ήδη από τον νόμο η δυνατότητα ειδικής πρόσκλησης, σε κεντρικό επίπεδο, για περιπτώσεις σχολείων που δεν καλύπτονται από αναπληρωτές μέσα στη χρονιά, η συγκεκριμένη ρύθμιση τι ακριβώς καλείται να θεραπεύσει; 

Η απάντηση είναι προφανής. Συνεχίζεται μεθοδικά το ξήλωμα των εργασιακών σχέσεων και των διαδικασιών πρόσληψης από την κυβέρνηση, κάτι που ξεκίνησε με τη θεσμοθέτηση 3μηνων συμβάσεων αναπληρωτών, για πρώτη φορά στην ιστορία της εκπαίδευσης. 

Το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. καταδικάζει την απαράδεκτη κυβερνητική πρωτοβουλία και απαιτεί την άμεση απόσυρσή της. 

Απαιτούμε: 

· Τη συνολική απόσυρση του νομοσχεδίου για την επαγγελματική εκπαίδευση. 

· Την κατάργηση του Ν. 4589/19 (προσοντολόγιο), του 4692/20 και του άρθρου 35 του Ν. 4722/2020 όπου προβλέπεται ο θεσμός των 3μηνων συμβάσεων αναπληρωτών. 

· Μαζικούς διορισμούς μόνιμων εκπαιδευτικών. Μονιμοποίηση όλων των αναπληρωτών για την κάλυψη όλων των αναγκών αποκλειστικά με βάση τις θέσεις του κλάδου.

Εκπρόσωποι εργαζομένων με απόφαση εργοδοσίας: ένα κυβερνητικό πραξικόπημα μιας δημοκρατικά εκλεγμένης κυβέρνησης.

 Ανακοίνωση της ΔΟΕ.

«Οι εκλογές έγιναν, εκφράστηκε το σώμα, δεν καταλαβαίνω την κριτική που μου κάνετε. Οι ρυθμίσεις αυτές έγιναν ώστε σε περίπτωση παραιτήσεων, να μην παρακωλύεται η λειτουργία των Υπηρεσιακών Συμβουλίων. Ας αναλάβουν όλοι τις ευθύνες τους», απάντησε η Υπουργός Παιδείας της κυβέρνησης που θεωρεί ότι το 5% ως ποσοστό συμμετοχής σε εκλογές μπορεί να είναι αντιπροσωπευτικό και ισχυρότερο του 95% που απείχε καταδικάζοντας την πολιτική της, στηδριμεία κριτική της αντιπολίτευσης για το άρθρο 123 του νομοσχεδίου για την Επαγγελματική Εκπαίδευση, σύμφωνα με το οποίο εφόσον δεν είναι δυνατή η συγκρότηση Υπηρεσιακών Συμβουλίων λόγω μη ανάδειξής αιρετών ή μη αποδοχής του διορισμού τους ή παραίτησής τους ή για οποιοδήποτε άλλο λόγο, τα Υπηρεσιακά Συμβούλια συγκροτούνται με μέλη διορισμένα από το αρμόδιο, κατά περίπτωση, όργανο του Υ.ΠΑΙ.Θ. 

Φυσικά και δεν καταλαβαίνει η Υπουργός Παιδείας η οποία με την πλήρη κάλυψη του Πρωθυπουργού θεωρεί ότι και εκλογές για την ανάδειξη αιρετών εκπροσώπων στα Υπηρεσιακά Συμβούλια έγιναν κι ας συμμετείχε μόλις το 5% των εκπαιδευτικών της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης και εκλεγμένοι αιρετοί υπάρχουν (βέβαια αποτελέσματα, έναν και πλέον μήνα μετά, δεν έχουν ανακοινωθεί …). Δεν μπορεί να καταλάβει την αποτυχία των γκεμπελικών μεθοδεύσεων που επιστρατεύθηκαν από την κυβέρνηση για να εκβιαστεί η ψήφος των εκπαιδευτικών σε μια διαδικασία παρωδία. Την αποτυχία του αυταρχισμού, των εκλογών χωρίς υποψήφιους αφού είχαν αποσύρει τις υποψηφιότητές τους, των πιέσεων και απειλών για να επιτευχθεί η συμμετοχή των εκπαιδευτικών, των κυβερνητικών και κομματικών παρεμβάσεων. Δεν μπορεί και δεν θέλει να καταλάβει ότι η συντριπτική πλειοψηφία των εκπαιδευτικών έχει καταδικάσει την πολιτική και τις μεθοδεύσεις της, της έχει γυρίσει την πλάτη και ως μόνο αξιοπρεπή δρόμο έχει αυτόν της παραίτησης. 

Η «ρύθμιση» του άρθρου 123 αποτελεί πρωτοφανές κυβερνητικό πραξικόπημα. Επιχειρείται η «τιμωρία» της υπερήφανης στάσης των εκπαιδευτικών ενάντια στην, ολοφάνερη, πρόθεση της κυβέρνησης για κατάργηση του θεσμού των αιρετών (βλέπε απουσία τους από τα συμβούλια επιλογής στελεχών στα σχέδια που έχουν διαρρεύσει καθώς και από τις επιλογές των προσωρινών Διευθυντών Εκπαίδευσης του καλοκαιριού) και τις εκλογές παρωδία για την ανάδειξή τους, με την αντικατάσταση των αιρετών στα Υπηρεσιακά Συμβούλια από δοτούς «εκπροσώπους» διορισμένους από τα όργανα του Υ.ΠΑΙ.Θ. Η κυβέρνηση ακολουθεί ξέφρενη πορεία στον ολισθηρό δρόμο της «νομοθέτησης», της παράκαμψης της δημοκρατικής υποχρέωσης του κράτους, στο πλαίσιο προστασίας της συνδικαλιστικής δράσης, να συμμετέχουν στα Υπηρεσιακά Συμβούλια οι εκπρόσωποι των εργαζομένων. 

Επί της ουσίας προχωρά στον αποκλεισμό των αιρετών εκπροσώπων των εργαζομένων από τα Υπηρεσιακά Συμβούλια στο πλαίσιο της προσπάθειάς της να ολοκληρώσει το προσχεδιασμένο «έγκλημα» για την κατάργησή τους. Με τις αλλαγές που εισάγονται παραβιάζεται και στην ουσία του το Π.Δ. 1/2003 που προβλέπει τη συμμετοχή των αιρετών εκπροσώπων των εργαζομένων, αφού οι τελευταίοι εξοβελίζονται από αυτά, πρώτη φορά μάλιστα μετά την καθιέρωσή τους. 

Η κυβέρνηση γνωρίζει ότι δεν υπάρχουν «εκλεγμένοι» αιρετοί από τις εκλογές παρωδία κι επιχειρεί να εκβιάσει το εκπαιδευτικό κίνημα στην κατεύθυνση της αποδοχής ενός νόθου «αποτελέσματος». 

Η απάντηση των εκπαιδευτικών στη νέα, ολοκληρωτικού χαρακτήρα, πρόκληση της κυβέρνησης, θα είναι και πάλι συντριπτική. Οι εκπαιδευτικοί θα της γυρίσουν, για μια ακόμη φορά, την πλάτη και θα αρνηθούν να παίξουν τον άθλιο, διασπαστικό ρόλο που τους έχει ετοιμάσει, η οποία δείχνοντας ξεκάθαρα το αυταρχικό της πρόσωπο, απέκλεισε την ενοχλητική φωνή της Δ.Ο.Ε. από την ακρόαση φορέων για το σχέδιο νόμου, το πρωί της Δευτέρας 14/12/2020 την ίδια στιγμή που μέσα στη Βουλή θα βρίσκονται οι εκπρόσωποι του ΣΕΒ για να «καταθέσουν γνώμη»! 

Το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. καλεί την κυβέρνηση, έστω και τώρα την τελευταία στιγμή, να θέσει τέλος στον αντιδημοκρατικό της κατήφορο και να αποσύρει το κατάπτυστο άρθρο 123 που βαφτίζει αιρετούς τους δοτούς του Υ.ΠΑΙ.Θ., να αφουγκραστεί, επιτέλους, το αίτημα του εκπαιδευτικού κινήματος για: 

· παράταση της θητείας των νυν αιρετών (μέτρο που εφαρμόζεται ήδη για τα όργανα διοίκησης όλων των συνδικαλιστικών οργανώσεων εξ αιτίας της πανδημίας) 

· και διεξαγωγή των αρχαιρεσιών για την ανάδειξη αιρετών στα Υπηρεσιακά Συμβούλια δια ζώσης, όταν οι υγειονομικές συνθήκες το επιτρέψουν.

Κυριακή 20 Δεκεμβρίου 2020

Τα παιδιά που περισσεύουν.



Άρθρο της Άντας Ψαρρά.

Αναδημοσίευση από την Εφημερίδα των Συντακτών

Μια μικρή μόνο μουντζούρα ασχημαίνει το τέλειο θεατρικό σκηνικό της υπουργού Παιδείας και των επιτελών της. Μια ενοχλητική μουντζούρα που, όπως κάποιες άλλες, εμποδίζει τις καλές ειδήσεις για τη μέγιστη επιτυχία της τηλεκπαίδευσης και την πρόσβαση όλων των παιδιών σε αυτήν. Μια μικρή μουντζούρα που μαυρίζει την εικόνα της μεγάλης προσφοράς και των άψογων σχεδιασμών της κ. Κεραμέως: η γεμάτη αγωνία έκκληση εκπαιδευτικών για τα ξεχασμένα παιδιά.

«Αυτή τη στιγμή που μιλάμε, μόνο λιγοστά προσφυγόπουλα καταφέρνουν να μπουν στις τάξεις Webex, με ισχνά τεχνολογικά μέσα και σοβαρότατα προβλήματα συνδεσιμότητας. Τα περισσότερα παιδιά των μεταναστών/προσφύγων δεν έχουν πάει ούτε μια μέρα στο δημόσιο σχολείο από τη στιγμή που αυτά άνοιξαν επίσημα φέτος.

Πρόκειται για μια θρασύτατη καταπάτηση του δικαιώματός τους για πρόσβαση στην εκπαίδευση, ενώ βρισκόμαστε 5 ολόκληρα χρόνια από την περίοδο που οι πρώτοι πρόσφυγες έφτασαν στη χώρα και ζήτησαν άσυλο. Θα περίμενε κάποιος να έχει συντονιστεί και να λειτουργεί το σχέδιο ένταξής τους στην κοινωνία, ωστόσο για ακόμη μια φορά τα προσφυγόπουλα -μαζί με τα παιδιά των φτωχών οικογενειών, τα παιδιά των απομακρυσμένων χωριών, τα παιδιά των Ρομά- διαψεύδουν με τον πιο τραγικό τρόπο το αφήγημα του ΥΠΑΙΘ ότι όλα βαίνουν καλώς.

Ως εκπαιδευτικοί σε καμπ προσφύγων και μεταναστών οργανωνόμαστε για να ενώσουμε τις φωνές μας με τους συναδέλφους του δημόσιου σχολείου, τις τοπικές ΕΛΜΕ, τους συλλόγους, τις εκπαιδευτικές ομοσπονδίες και γενικότερα όσους φορείς και συλλογικότητες δραστηριοποιούνται στην εκπαίδευση προσφύγων και έχουν δώσει γενναίες μάχες για να μην αποκλειστούν αυτά τα παιδιά». Εκπαιδευτικοί των καμπ Ελευσίνας - Μαλακάσας - Οινόφυτων - Ριτσώνας - Θήβας - Σκαραμαγκά - Σχιστού - Λαύριου - Ελαιώνα.

Δευτέρα 21/12/2020 - 18.30 το Καλλιτεχνικό Εργαστήρι

 



Καλλιτεχνικό εργαστήρι 

Το ξωτικό των Χριστουγέννων έκανε το «θαύμα» του …. 

Ένα τεχνικό πρόβλημα μας αναγκάζει να αναβάλουμε το καλλιτεχνικό εργαστήρι για την Δευτέρα 21/12/ 2020 και ώρα 6:30 μ.μ. 

Το Δ.Σ. του Συλλόγου ζητά την κατανόησή σας και σας καλεί να πάρετε μέρος με κέφι. 

Επειδή οι καιροί είναι δύσκολοι, επειδή έχουμε χάσει την επαφή, επειδή έχουμε ανάγκη από διεξόδους, ο Σύλλογος Δασκάλων και Νηπιαγωγών Χαλκίδας οργανώνει την Τετάρτη 16-12-2020 και ώρα 10 π.μ. “θεραπευτική” και παράλληλα χρήσιμη εκπαιδευτική δράση μέσω διαδικτύου! Καλλιτεχνικό εργαστήρι με τη γνωστή μας εικαστικό κ. Βούλα Παναγιώτου, σε Χριστουγεννιάτικη διάθεση! 

Τα υλικά που θα χρειαστούν, εκτός από διάθεση, τα έχουμε όλοι στο σπίτι μας και είναι: 

· παλιές κάλτσες κατά προτίμηση χρωματιστές 3-4 τεμάχια 

· 1 καπάκι από βάζο διαμέτρου 7 εκ. περίπου 

· 1 άδειο μπουκάλι πλαστικό από γάλα, ή αναψυκτικού 1 λίτρου (κυλινδρικό) 

· 1 συσκευασία βαμβάκι 

συρραπτικό, ή πιστόλι σιλικόνης, ή κόλλα υγρή, ή κλωστή και βελόνα 

· ψαλίδι 

· μαλλάκι πλεξίματος ή σχοινί ή κορδέλες 

· χρωματιστά χαρτονάκια, μαρκαδόρους 

Το link για την είσοδο στην πλατφόρμα του Zoom είναι : 

Join Zoom Meeting https://us02web.zoom.us/j/82672205164?pwd=ZTh0czRvaWRUaUhheXpBUEhiU0R1dz09 

Meeting ID: 826 7220 5164 Passcode: P5mcna 

Σας περιμένουμε για δυο καλλιτεχνικές, δημιουργικές και ευχάριστες ώρες με γιορτινή διάθεση. 

Ο Πρόεδρος                                      Η Γραμματέας 
Λάμπρος Γιαννούχος                         Έφη Βαρβάρου 

Ευχές του Συλλόγου.

 


Τετάρτη 16 Δεκεμβρίου 2020

Καλλιτεχνικό εργαστήρι

 



Καλλιτεχνικό εργαστήρι 

Επειδή οι καιροί είναι δύσκολοι, επειδή έχουμε χάσει την επαφή, επειδή έχουμε ανάγκη από διεξόδους, ο Σύλλογος Δασκάλων και Νηπιαγωγών Χαλκίδας οργανώνει την Τετάρτη 16-12-2020 και ώρα 10 π.μ. “θεραπευτική” και παράλληλα χρήσιμη εκπαιδευτική δράση μέσω διαδικτύου! Καλλιτεχνικό εργαστήρι με τη γνωστή μας εικαστικό κ. Βούλα Παναγιώτου, σε Χριστουγεννιάτικη διάθεση! 

Τα υλικά που θα χρειαστούν, εκτός από διάθεση, τα έχουμε όλοι στο σπίτι μας και είναι: 

 παλιές κάλτσες κατά προτίμηση χρωματιστές 3-4 τεμάχια 

 1 καπάκι από βάζο διαμέτρου 7 εκ. περίπου 

 1 άδειο μπουκάλι πλαστικό από γάλα, ή αναψυκτικού 1 λίτρου (κυλινδρικό) 

 1 συσκευασία βαμβάκι 

 συρραπτικό, ή πιστόλι σιλικόνης, ή κόλλα υγρή, ή κλωστή και βελόνα 

 ψαλίδι 

 μαλλάκι πλεξίματος ή σχοινί ή κορδέλες 

 χρωματιστά χαρτονάκια, μαρκαδόρους 

Το link για την είσοδο στην πλατφόρμα του Zoom είναι : 

Join Zoom Meeting 


Σας περιμένουμε για δυο καλλιτεχνικές, δημιουργικές και ευχάριστες ώρες με γιορτινή διάθεση. 

Ο Πρόεδρος                               Η Γραμματέας 
Λάμπρος Γιαννούχος                  Έφη Βαρβάρου

Δευτέρα 14 Δεκεμβρίου 2020

Μας ακούει κανείς ;

 


Ανακοίνωση Συλλόγου Δασκάλων και Νηπιαγωγών Χαλκίδας. 

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι, 

Από τα μέσα του Νοέμβρη τα σχολεία είναι κλειστά και η εκπαιδευτική διαδικασία συνεχίζεται από απόσταση. Μια διαδικασία που κάθε μέρα αναδεικνύει την απόλυτη αδιαφορία της πολιτείας για το δημόσιο σχολείο και τα παιδιά που φοιτούν σ΄ αυτό. Τα από καιρό υποσχόμενα χιλιάδες tablet μάλλον … έχουν κολλήσει κι αυτά στις εταιρίες ταχυμεταφορών. Οι συσκευές αυτές θα μπορούσαν να λύσουν κάποια από τα χιλιάδες προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι μαθητές μας. 

Η αγωνία και το άγχος των εκπαιδευτικών είναι τεράστιο: αν υπάρχει δίκτυο, αν η webex αντέξει, αν κολλήσει, αν καταφέρουν οι μαθητές να μπουν και το κυριότερο αν ακούει ο ένας τον άλλον. Καμία παρέμβαση και από κανέναν. Πού είναι η κυβέρνηση που νοιάζεται για τους πολίτες της; Πού είναι η μέριμνα του κράτους για τους ανέργους, για τους σε αναστολή επαγγελματίες και εργαζόμενους, για τους Ρομά, για τους πρόσφυγες και τα παιδιά τους; Με ποιο δικαίωμα αποκλείονται αυτά τα παιδιά από τη μάθηση; 

Ο Πρωθυπουργός της χώρας έδωσε συγχαρητήρια στους εκπαιδευτικούς. Αυτό έλειπε. Έτσι κι αλλιώς ανέξοδα είναι. Όλη η από απόσταση εκπαίδευση στήθηκε χάρις στον επαγγελματισμό, την προσπάθεια και τον εξοπλισμό των εκπαιδευτικών και των γονιών, και ναι τελικά, στο φιλότιμο κάποιων ανθρώπων και όχι της κυβέρνησης. 

Και σαν μην έφταναν όλα αυτά, ξανά εν μέσω lockdown και περιορισμών, φέρνουν μέσα στο σχέδιο νόμου για την επαγγελματική εκπαίδευση στο άρθρο 114, νέο τρόπο πρόσληψης αναπληρωτών. Έρχεται τώρα το νέο φρούτο-τρόπος πρόσληψης που ακούει στο όνομα «Τοπική πρόσκληση πρόσληψης ωρομισθίων». Σύμφωνα με αυτό το άρθρο, «σε εξαιρετικές περιπτώσεις κατά τις οποίες αντικειμενικοί λόγοι δεν επιτρέπουν την πρόσληψη προσωρινού αναπληρωτή» θα μπορεί να γίνεται πρόσληψη αναπληρωτή από τον οικείο Διευθυντή Εκπαίδευσης και αν υπάρχει έλλειψη ωρομισθίων τότε ο Διευθυντής Εκπαίδευσης θα καταρτίζει πίνακες σε τοπικό επίπεδο. 

Στο ίδιο νομοσχέδιο με άλλο άρθρο αντικαθιστά τα αιρετά μέλη των Υπηρεσιακών Συμβουλίων στην κυριολεξία με... όποιον βρεθεί. 

Συγκεκριμένα προβλέπει ότι «εφόσον δεν είναι η δυνατή η συγκρότηση των Υπηρεσιακών Συμβουλίων λόγω μη ανάδειξης επαρκούς αριθμού εκπροσώπων τους μετά την ολοκλήρωση της εκλογικής διαδικασίας ή μη αποδοχής του διορισμού τους ή παραίτησής τους ή για οποιοδήποτε άλλο λόγο, τα εν λόγω συμβούλια συγκροτούνται… από ισάριθμους διευθυντές σχολικών μονάδων ή εκπαιδευτικούς πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης…» 

Απαιτούμε: 

· Απόσυρση του άρθρου 114 για την «τοπική πρόσκληση πρόσληψη ωρομισθίων 

· Να αποσυρθεί το άρθρο του ν/σ που προβλέπει την κατάργηση των αιρετών 

· Να παραταθεί η θητεία των αιρετών, όπως έγινε σε όλες τις συνδικαλιστικές οργανώσεις, και να πραγματοποιηθούν εκλογές όταν οι υγειονομικές συνθήκες το επιτρέψουν 

Φτάνει πια 

Στη νέα πρόκληση του Υπουργείου Παιδείας όλοι οι εκπαιδευτικοί απαντάμε με ενότητα. Κανείς διευθυντής, κανείς εκπαιδευτικός να μη δεχθεί να στηρίξει τα κυβερνητικά σχέδια συμμετέχοντας σε αυτά τα Υπηρεσιακά Συμβούλια. 


Ο Πρόεδρος                                                   Η Γραμματέας 
Λάμπρος Γιαννούχος                                    Έφη Βαρβάρου

Τετάρτη 9 Δεκεμβρίου 2020

Πώς βοηθάς τους μαθητές που μένουν πίσω;


Αναδημοσίευση από το Ημερολόγιο ενός δασκάλου.

Πώς βοηθάς τους μαθητές που μένουν πίσω; Κατά τη γνώμη μου, τρία εμπόδια πρέπει να ξεπεραστούν: 
  • η δημιουργία εξατομικευμένων προγραμμάτων,
  • η προσαρμογή τους στην τάξη,
  • η λανθασμένη πεποίθηση ότι δεν μπορείς να κάνεις τίποτα.
Η δημιουργία εξατομικευμένου προγράμματος

Δε φτιάχνεται εύκολα. Απαιτείται να εντρυφήσεις στην Ειδική Αγωγή. Συνοπτικά, αξιολογείς τον μαθητή όχι για να τον κατατάξεις κάπου, π.χ., δυσλεξία, αλλά για να βρεις τι ξέρει και τι δεν ξέρει· σχεδιάζεις τι θα διδάξεις και πώς· τον αξιολογείς τακτικά. Στον σχεδιασμό μπορεί να μας βοηθήσει ο εκπαιδευτικός του Τμήματος Ένταξης, το ΚΕΣΥ ή τέλος πάντων κάποιος που ξέρει. Είναι το θεμέλιο στο οποίο θα στηριχθούν τα επόμενα βήματα. 

Η προσαρμογή του στην πραγματικότητα της τάξης

Αφού σχεδιαστεί η διδασκαλία, μπορεί να εφαρμοστεί με 5 διαφορετικούς τρόπους, που είναι δυνατό να συνδυαστούν. Θα τους παρουσιάσω σε αυξανόμενη σειρά δυσκολίας.

α) Το κάνουν οι γονείς. Δε γίνεται πάντα, αλλά μας λύνει τα χέρια. Υπάρχουν γονείς που μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά τους και το μόνο που χρειάζεται είναι να τους δώσουμε σαφείς οδηγίες. Εμείς αξιολογούμε τον μαθητή και προτείνουμε τροποποιήσεις. Π.χ., στην Α΄ Δημοτικού από πολύ νωρίς ενημερώνω τους γονείς των παιδιών που δυσκολεύονται στη φωνημική επίγνωση, τους εξηγώ τι να κάνουν και πολύ γρήγορα υπάρχει μεγάλη βελτίωση.

β) Αν τα παιδιά είναι σχετικά μεγάλα και τους ζητάμε κάτι απλό, μπορούν να το κάνουν μόνα τους στο σπίτι. Τους εξηγούμε αναλυτικότερα τι πρέπει να κάνουν και ελέγχουμε συστηματικότερα την απόδοσή τους. Μόνο αν καταλαβαίνουν τι κάνουν είναι δυνατόν να εξασκηθούν μόνα τους. Αυτό απαιτεί μερικές φορές χρόνο. Θυμάμαι μία χρονιά στην Ε΄ Δημοτικού είχα έναν μαθητή ο οποίος μου είπε ότι δεν μπορούσε με τίποτα να μάθει την προπαίδεια του 8. Του είπα να δοκιμάσει να την πει πολλές φορές στο σπίτι του μόνος του και να δούμε πώς θα τα πάει. Την επόμενη μέρα μου είπε ότι δεν μπορούσε να θυμηθεί με τίποτα το 8Χ8. Τον συμβούλεψα να πει αρκετές φορές στο σπίτι του 8Χ8=64 και θα το βλέπαμε πάλι την επομένη. Το πρόβλημα λύθηκε με αυτές τις απλές οδηγίες και την ατομική προσπάθεια του μαθητή.

γ) Τον τρίτο τρόπο τον ονομάζω διαφοροποιημένη εξάσκηση. Αν, λ.χ., οι περισσότεροι μαθητές εξασκούνται στις διαιρέσεις, κάποιοι αδύναμοι μαθητές εξασκούνται σε κάτι άλλο ανάλογα με τις ανάγκες τους, π.χ., σε πολλαπλασιασμούς. Αυτή η διαφοροποίηση μπορεί να εφαρμοστεί σε πολλές περιπτώσεις, όπως στο γράψιμο όπου οι πιο αδύναμοι μαθητές έχουν πιο απλούς στόχους ή και άλλο θέμα ακόμα. Ο στόχος είναι να εργάζονται όλοι με εργασίες προσαρμοσμένες στις δυνατότητές τους.

δ) Ο τέταρτος τρόπος είναι να αξιοποιείς τον νεκρό χρόνο πριν το κουδούνι, όπου έχεις τελείωσει τα πάντα και δεν ξέρεις τι άλλο να κάνεις. Αυτός ο χρόνος είναι δυνατόν να αξιοποιηθεί για να διδάξεις στο παιδί κάτι πολύ συγκεκριμένο, να εξασκηθεί σε κάτι πολύ απλό, όπως στην προπαίδεια, ή να αξιολογηθεί η πρόοδός του. Μια χρονιά θυμάμαι, δίδασκα τους μήνες σε δύο μαθητές της Ε΄ Δημοτικού λίγο πριν το σχόλασμα και σιγά σιγά τους έμαθαν.

ε) Ο πέμπτος και τελευταίος τρόπος είναι ο πιο δύσκολος. Δουλεύεις όπως στα ολιγοθέσια σχολεία. Kάνεις το εξής: χωρίζεις τα παιδιά σε δύο ομάδες, την Α και τη Β. Παραδίδεις στην Α ομάδα και η Β ομάδα κάνει κάποιες εργασίες. Στη συνέχεια, παραδίδεις στη Β ομάδα και κάνει κάποιες εργασίες η Α και μετά πάλι από την αρχή. Αυτή η διαρκής εναλλαγή επιτρέπει να διδάσκεις δύο διαφορετικά πράγματα την ίδια διδακτική ώρα. Είναι σαφώς πιο δύσκολος ο έλεγχος, αλλά δυστυχώς, κάποιες φορές είναι το μόνο που μπορείς να κάνεις.

Πολύ σημαντικό είναι να διδάσκεις με βάση τις αρχές της Ειδικής Αγωγής όλους τους μαθητές. Λ.χ., να κάνεις στην άκρη το βιβλίο της Γλώσσας της Α΄ Δημοτικού και να διδάξεις όπως θα δίδασκες ένα παιδί με δυσκολίες στον γραπτό λόγο. Με αυτόν τον τρόπο εν μέρει καταργείς τις εξατομικευμένες παρεμβάσεις, ενώ εξασφαλίζεις ότι διδάσκεις με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, καθώς πολλές φορές αυτό που λέει η Ειδική Αγωγή είναι η καλύτερη δυνατή διδασκαλία για όλους τους μαθητές.

Η ψυχολογική υποστήριξη

Το πιο δύσκολο κομμάτι είναι η πίεση που δέχεται ο εκπαιδευτικός. Για μένα η πίεση δημιουργείται για δύο λόγους: νομίζουμε ότι πρέπει να τα ξέρουμε όλα· θεωρούμε υπεύθυνο τον εαυτό μας για τις αποτυχίες.

Αν πιστεύεις ότι πρέπει να τα ξέρεις όλα, είναι λογικό να αγχώνεσαι. Οι συγκεκριμένοι μαθητές σού αποδεικνύουν σε κάθε ευκαιρία ότι δεν τα ξέρεις. Η δουλειά μας όμως δεν είναι να τα ξέρουμε όλα· η δουλειά μας είναι να μαθαίνουμε. Σιγά σιγά, με κόπο, με διάβασμα, με τη συζήτηση με ανθρώπους που ξέρουν, είναι δυνατόν να βελτιωθούμε, να πετύχουμε στόχους που στο παρελθόν φάνταζαν αδύνατοι. Για να μπορέσουμε να βοηθήσουμε τους αδύναμους μαθητές πρέπει να καταλάβουμε ότι μόνο με τον χρόνο θα βελτιωνόμαστε ολοένα και περισσότερο και θα πετυχαίνουμε καλύτερα αποτελέσματα. Το ξεκίνημα θα είναι άκρως απογοητευτικό.

Ο δεύτερος λόγος από τον οποίο προέρχεται η ψυχολογική φθορά είναι οι αυτοκατηγορίες. Αν και συχνά κατηγορούμε όλο το σύμπαν για την απόδοση των μαθητών μας, πιστεύω ότι, όταν είμαστε μόνοι μας, θεωρούμε τον εαυτό μας απόλυτα υπεύθυνο. Φτάνουμε στο σημείο να πιστεύουμε ότι όλοι οι μαθητές πρέπει να τα καταλαβαίνουν όλα. Δεν αντέχουμε να μείνει κάποιος πίσω· μας σκοτώνει. Είναι ένα βάρος που μας πνίγει και δεν έχει σχέση με την αλήθεια. Για να μπορέσεις να βοηθήσεις τους μαθητές σου πρέπει να απαλλαγείς από αυτήν την αντίληψη και να αποδεχτείς πως ό,τι κι αν κάνεις, κάποιοι θα μείνουν πίσω. Το θέμα είναι να προχωρούν όμως και αυτοί με βάση τις ικανότητές τους.

Οπότε τι κάνουμε; Πρώτο βήμα είναι να ξεκινήσεις με κάτι απλό, π.χ., να μάθει το παιδί τους μήνες. Με τον καιρό βελτιώνεσαι και προχωράς σε πολυπλοκότερους στόχους. Δεν είναι δυνατόν από την αρχή να κάνεις κάτι δύσκολο. Θα απογοητευτείς και θα τα παρατήσεις.

Δεύτερον, πρέπει να έχεις κατά νου πως, αν δεν κάνεις τίποτα, τα πράγματα θα χειροτερεύσουν. Έστω και μικρά, είναι βήματα προόδου. Αν δεν επιχειρήσεις κάτι, στο τέλος της χρονιάς τα πράγματα θα είναι χειρότερα.

Τρίτον, μην περιμένεις θαύματα. Το θέμα είναι η βελτίωση. Δεν είναι δυνατόν με ό,τι κάνεις ένας αδύναμος μαθητής να γίνει, και μάλιστα πολύ γρήγορα, ο κορυφαίος στην τάξη. Το πιθανότερο είναι ότι θα παραμείνει αδύναμος. Το θέμα όμως είναι να βελτιωθεί, να μάθει πέντε πράγματα, να φτάσει ψηλότερα από κει που θα έφτανε αν παρέμενες άπραγος.

Τέταρτον, είναι φυσιολογικό να τα ξεχνάνε αμέσως. Θέλει χρόνο! Οι συγκεκριμένοι μαθητές δε μαθαίνουν και τόσο εύκολα ακόμα κι αν διδάσκεις με τον καλύτερο τρόπο. Πρέπει να έχεις μεγάλη υπομονή για να δεις αποτελέσματα. 

Πέμπτον, οι περισσότερες δράσεις της ειδικής αγωγής είναι εξατομικευμένη διδασκαλία, άρα, είναι λογικό να μην έχεις τέλεια αποτελέσματα, αυτά τουλάχιστον που θα είχες αν έκανες όντως εξατομικευμένη διδασκαλία. Αυτός όμως δεν είναι λόγος για να τα παρατήσεις. Απεναντίας, αυτή η διαπίστωση πρέπει να σε γεμίζει περηφάνια για όσα έχεις πετύχει.

Κάποιες φορές, συχνότερα από όσο περιμένεις, θα αποτύχεις. Δε σημαίνει ότι πρέπει να εγκαταλείψεις την προσπάθεια. Σημαίνει ότι πρέπει να αναπροσαρμόσεις τους στόχους. Προφανώς, έθεσες τον πήχη ψηλά — πώς να ξέρεις από πριν ποιος είναι ο πήχης; — και οφείλεις να τον χαμηλώσεις.

Είναι φυσιολογικό να κουραστείς, να απογοητευτείς, να θυμώσεις. Παράτα τα για λίγο και ηρέμησε. Αυτό που κάνεις είναι πολύ πιο δύσκολο από όσο φαντάζεσαι. Πόσοι εκπαιδευτικοί, όταν ήσουν μαθητής, το έκαναν; Απλώς, έχεις πέσει. Πάρε μια ανάσα και ξανασήκω. Δε γίνεται να το ζητάς από τους μαθητές σου και να τα παρατάς εσύ. Αναπροσάρμοσε τα σχέδιά σου, διάβασε παραπάνω, ζήτα βοήθεια και προχώρα! Στο τέλος, θα χαμογελάσεις.

Δευτέρα 7 Δεκεμβρίου 2020

Γι' αυτό φοβούνται και τα λουλούδια.




Αναδημοσίευση από το TVXS

Ο καθηγητής και γυμνασιάρχης του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, Γιώργος Θαλάσσης, με μια ανάρτηση - ξέσπασμα για την αστυνομική βία και την αστυνομοκρατία στην επέτειο της δολοφονίας του Αλέξη καταγγέλλει το «κατοχικό καθεστώς της ντροπής και της κατάντιας». 

Ο κ. Θαλάσσης περιγράφει όσα έζησε θέλοντας να προσεγγίσει το σημείο της δολοφονίας για να αφήσει, μαζί με τη σύζυγό του, λουλούδια. 

«Απαγορεύεται», του είπαν οι αστυνομικοί και ο αξιωματικός τους. «Απαγορεύονται οι συναθροίσεις του λέω. Εμείς είμαστε μόνο δύο, η σύζυγός μου κι εγώ. Δεν υπάρχει καμιά συνάθροιση. "Όχι", μου λέει. Η εντολή είναι να μην πλησιάσει κανείς στο μνημείο. Αν κάνετε ακόμη ένα βήμα θα σας προσαγάγω. Συνεχίζω "Αυτοί που σας έδωσαν την εντολή δεν ντρέπονται. Εσείς που την εκτελείτε ντρέπεστε ή την εκτελείτε με ευχαρίστηση;". "Αυτή είναι προσωπική ερώτηση και δεν είμαι υποχρεωμένος να απαντήσω". Ε, λοιπόν, εγώ σας λέω ότι ντρέπεται, γιαυτό δεν μπορεί να απαντήσει. Αλλιώς τίποτε δεν θα τον εμπόδιζε να πει "Όχι, δεν ντρέπομαι"».

«Εκεί κατάντησαν. Μόνο η κυβέρνηση δεν ντρέπεται. Μόνο ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί του δεν ντρέπονται. Γιατί αυτό που υπερτερεί σε αυτούς είναι ο φόβος. Φοβούνται ό,τι σημαίνει η δολοφονία του Αλέξανδρου. Φοβούνται τα λουλούδια στο μνημείο. Φοβούνται το κλαδί με τα 3 ρόδια που έκοψα το πρωί από τον κήπο, για να τα αφήσω στο μνημείο. Γιατί τα ρόδια είναι το σύμβολο της ζωής και του θανάτου».

«Δεν τα άφησα στο μνημείο, αλλά στη γωνία Τζαβέλλα και Ζωοδόχου Πηγής, εκεί από όπου έφυγε η σφαίρα του Κορκονέα, η σφαίρα που χτύπησε τον Αλέξανδρο κατάστηθα, η σφαίρα που σκότωσε τη δημοκρατία. Αλλά η δημοκρατία θα αναστηθεί κάποια στιγμή. Θα την αναστήσουμε εμείς. Ο Αλέξανδρος όμως δεν θα αναστηθεί. Γιατί ο Αλέξανδρος ζει. Ο Αλέξανδρος δεν θα πεθάνει ποτέ. Γι αυτό φοβούνται».

Σάββατο 5 Δεκεμβρίου 2020

«Φοβάστε την 6η Δεκεμβρίου και θέλετε να την εξαφανίσετε από το ημερολόγιο»



Αναδημοσίευση από το the press project

Με ένα μήνυμά του, εν είδει ανοιχτής επιστολής προς το πρόσωπο του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, ο δάσκαλος του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου δίνει ένα σημαντικό μάθημα στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη και στην κυβέρνηση, αποδεικνύοντας την κρατική αναλγησία και υποκρισία, που αποκαλύπτεται και πάλι με αφορμή την ημέρα μνήμης του δολοφονηθέντος 15χρονου από το χέρι του αστυνομικού Κορκονέα, με την επανάληψη της απολυταρχικής απαγόρευσης συναθροίσεων. «Στην Αράχωβα δεν μπορούμε να πάμε, γιατί είναι εκτός Αττικής, αλλά μπορούμε να πάμε στην οδό Αραχώβης και να κατηφορίσουμε. Στο Μεσολόγγι δεν μπορούμε να πάμε, αλλά μπορούμε να περπατήσουμε στην οδό Μεσολογγίου. Αλλά εσείς δεν είστε διατεθειμένος να μας το επιτρέψετε. Όχι για να μας προστατέψετε, αλλά γιατί φοβάστε» τονίζει μεταξύ άλλων, και ενώνει τη φωνή του με τις 2.000 και πλέον υπογραφές που καλούν σε εκδήλωση τιμής και μνήμης.

«Ένας γέρος δάσκαλος είμαι που πενθεί για τη δολοφονία του μαθητή του, του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Ένας γέρος δάσκαλος είμαι που δεν βγαίνει από το σπίτι του, παρά μόνο για να πάει με μάσκα στο γειτονικό φαρμακείο και την Κυριακή θα πάει στο μνημείο του Αλέξανδρου» αναφέρει, μεταξύ άλλων, ο Γιώργος Θαλάσσης, πρώην γυμνασιάρχης του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, απευθύνοντας πύρινο λόγο κατά του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη και της κυβέρνησης για την τερατώδη ασέβεια στη μνήμη του δολοφονηθέντος νεαρού από την αστυνομία.

«Φοβάστε γιατί δεν έχει αποδοθεί δικαιοσύνη, φοβάστε γιατί η αστυνομική αυθαιρεσία μεγαλώνει συνεχώς. Φοβάστε γιατί ήδη έχουν υπογράψει 2000 άνθρωποι και υπογράφουν συνεχώς. Φοβάστε, γιατί εκτός από τη Μάγδα Φύσσα έχει υπογράψει και ο πατέρας του Βασίλειου Μάγγου. Φοβάστε, γιατί ούτε ευ πάσχετε, ούτε ευ πράττετε» καταλήγει στο μήνυμά του, τονίζοντας λίγο πριν πως «Φοβάστε την 6η Δεκεμβρίου και θέλετε να την εξαφανίσετε από το ημερολόγιο».

Διαβάστε αναλυτικά την συγκλονιστική ανάρτηση του Γ. Θαλάσση:

Κύριε Χρυσοχοΐδη,

Οργανώσατε σχέδιο αποκλεισμού των δρόμων γύρω από το μνημείο του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Και όλα αυτά τα κάνετε, για να μας προστατέψετε, για να προστατέψετε εμένα, που ανήκω σε ευπαθή ομάδα.

Πράγματα ανήκω σε ευπαθή, σε πολύ ευπαθή ομάδα, με τη σημασία που δίνετε εσείς. Αλλά ανήκω και σε μια άλλη πολύ ευπαθή ομάδα με τη σημασία του ευ πάσχω, αλλά και του ευ πράττω, σημασίες που εσείς αγνοείτε. Ευ πάσχω και ευ πράττω, κύριε Χρυσοχοΐδη, γιατί νοιάζομαι όχι μόνο για τον εαυτό μου, αλλά και για τους συνανθρώπους μου και όλη την κοινωνία, για τους νεκρούς κάθε μέρα, για τους άρρωστους, για το νοσηλευτικό προσωπικό, για τα παιδιά που είναι κλεισμένα στο σπίτι, για τους άνεργους και τους σκληρά εργαζόμενους, για όλους εκείνους για τους οποίους δεν προβλέπεται κρεβάτι στον 9ο όροφο του Ευαγγελισμού, ούτε C 130.

Εγώ ανήκω σε ευπαθή ομάδα, δεν φωτογραφίζομαι ημίγυμνος, για να επιδεικνύω τα κάλλη μου, ούτε είμαι κομψός, ούτε ντύνομαι κομψά. Ένας γέρος είμαι, που νοιάζεται για τους γύρω του. Βλέπετε, εγώ δεν φορώ άμφια, δεν είμαι ο πρωθυπουργός, για να βγάζω ομαδικές φωτογραφίες χωρίς μάσκα, δεν είμαι κανένας περιφερειάρχης, για να συγχρωτίζομαι με άλλους ανθρώπους και να τους αγγίζω, ενώ είμαι θετικός στον ιό. Τίποτε από όλα αυτά. Ένας γέρος δάσκαλος είμαι που πενθεί για τη δολοφονία του μαθητή του, του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Ένας γέρος δάσκαλος είμαι που δεν βγαίνει από το σπίτι του, παρά μόνο για να πάει με μάσκα στο γειτονικό φαρμακείο και την Κυριακή θα πάει στο μνημείο του Αλέξανδρου.

Είπε ο κυβερνητικός σας εκπρόσωπος (και ο άλλος…) ότι μπορούμε να πάμε για περίπατο στην Πάρνηθα, γιατί είναι στην Αττική. Στην Αράχωβα δεν μπορούμε να πάμε, γιατί είναι εκτός Αττικής, αλλά μπορούμε να πάμε στην οδό Αραχώβης και να κατηφορίσουμε. Στο Μεσολόγγι δεν μπορούμε να πάμε, αλλά μπορούμε να περπατήσουμε στην οδό Μεσολογγίου.

Αλλά εσείς δεν είστε διατεθειμένος να μας το επιτρέψετε. Όχι για να μας προστατέψετε, αλλά γιατί φοβάστε. Φοβάστε την 6η Δεκεμβρίου και θέλετε να την εξαφανίσετε από το ημερολόγιο. Φοβάστε γιατί δεν έχει αποδοθεί δικαιοσύνη, φοβάστε γιατί η αστυνομική αυθαιρεσία μεγαλώνει συνεχώς. Φοβάστε γιατί ήδη έχουν υπογράψει 2000 άνθρωποι και υπογράφουν συνεχώς. Φοβάστε, γιατί εκτός από τη Μάγδα Φύσσα έχει υπογράψει και ο πατέρας του Βασίλειου Μάγγου. Φοβάστε, γιατί ούτε ευ πάσχετε, ούτε ευ πράττετε.

Γιώργος Θαλάσσης

Πέμπτη 3 Δεκεμβρίου 2020

Πώς να μιλήσεις για τη δημοκρατία στα παιδιά.. χωρίς να τα οδηγήσεις «στα πια βαθιά χασμουρητά»!

 Άρθρο της Ελένης Σβορώνου

Αναδημοσίευση από τον Αναγνώστη.





Τα βιβλία γνώσεων και συμπεριφοράς για παιδιά ανθίζουν, τα τελευταία χρόνια, και καλύπτουν μια ολοένα και μεγαλύτερη ποικιλία θεμάτων. Τα βιβλία συμπεριφοράς και διαχείρισης συναισθημάτων και σχέσεων χειρίζονται θέματα όπως ο φόβος, ο σεβασμός, η αποδοχή της ήττας, η υπομονή, η αυτοπεποίθηση, η ικανότητα ακρόασης και κατανόησης του άλλου, η αποδοχή της διαφορετικότητας, η διαχείριση του θυμού κ.ο.κ. Τα βιβλία γνώσεων δίνουν πνοή και φαντασία σε όλο το εύρος των γνωστικών αντικειμένων που αναλαμβάνει να διδάξει το σχολείο: γλώσσα, μαθηματικά, φυσικές επιστήμες, Ιστορία, Τέχνες κ.ο.κ.

Η Μαρίζα Ντεκάστρο εδώ και χρόνια υπηρετεί με συνέπεια τη Μουσειακή Αγωγή και την Ιστορία, κυρίως. Τώρα, με δυο βιβλία για την Πολιτειότητα ανανεώνει το είδος των λιγοστών, είναι η αλήθεια, βιβλίων που αφορούν αυτόν τον τομέα. Και καταφέρνει να κάνει την Πολιτειότητα προσωπική υπόθεση των παιδιών μετατοπίζοντας τα βιβλία της σε μια κατηγορία που κινείται ανάμεσα στα δυο είδη: συμπεριφορά/ολοκλήρωσης του εαυτού αφενός και γνώσης αφετέρου.

Η προσέγγιση αφηρημένων εννοιών όπως Ανθρώπινα Δικαιώματα, Δημοκρατία, Ειρήνη, Ισοπολιτεία είναι δύσκολη για παιδιά μικρής ηλικίας αφού βρίσκονται ακόμη στο εγωκεντρικό στάδιο. Όλος ο κόσμος κινείται γύρω από τον εαυτό. Η έγνοια για την ένταξη στο κοινωνικό σύνολο και, πολύ περισσότερο, για τους νόμους που διέπουν τη λειτουργία του κοινωνικού συνόλου, έρχεται αργότερα.

Συχνά, λοιπόν, στην προσπάθειά τους οι συγγραφείς να κάνουν προσιτές αυτές τις έννοιες στους μικρούς αναγνώστες καταφεύγουν σε τεχνάσματα όπως είναι η προσωποποίηση της αφηρημένης έννοιας και η εξιστόρηση των περιπετειών της. Άλλες φορές πάλι η έννοια αυτή μεταφέρεται στην καθημερινότητα των παιδιών και στις μεταξύ τους σχέσεις. Το αποτέλεσμα μπορεί να είναι μια καλή ιστορία, αλλά η ιστορική διάσταση της έννοιας χάνεται. Οι έννοιες αυτές καταλήγουν να φαίνονται σαν κανόνες ορθής συμπεριφοράς, σαν ένα σαβουάρ βιβρ για παιδιά. Πράγμα που είναι χρήσιμο αλλά χάνεται η ευκαιρία για να ανοίξει στη συνείδηση του παιδιού ένα παράθυρο στον κόσμο. Να εντάξει τον μικρόκοσμό του στο γίγνεσθαι της Ιστορίας.

Αυτό κατορθώνει, ανάμεσα στα άλλα, η συγγραφέας του εικονογραφημένου βιβλίου των μόλις 800 λέξεων Τι είναι δημοκρατία;

Φανταστείτε να σας κάνει αυτή την ερώτηση ένα εξάχρονο, τι θα απαντούσατε; «Όταν τις αποφάσεις παίρνει ο λαός…» μπορεί να λέγατε. Χμμμ. Η λέξη λαός είναι ασαφής!

Μπορεί να λέγατε «όταν ο ένας σέβεται τη γνώμη του άλλου». «Όταν όλοι μπορούν να πούνε ελεύθερα τη γνώμη τους». Και δε θα ήταν καθόλου άσχημες αυτές οι προσπάθειες. Θα ήσασταν ίσως ικανοποιημένοι μάλλον με το μάθημα δημοκρατίας που μόλις δώσατε. Αν ρωτούσατε όμως το παιδί «Θα ήθελες να σου διαβάσω μια ιστορία για έναν λαό που απέκτησε τη δημοκρατία του ή για έναν βασιλιά;» Μάλλον θα διάλεγε το δεύτερο! Γιατί μάλλον πετύχατε το μάθημα αλλά αποτύχατε να πείτε μια ενδιαφέρουσα ιστορία. Κι οι άτιμοι οι βασιλιάδες έχουν πρωταγωνιστήσει σε πάρα πολλά ωραία παραμύθια και ιστορίες ακόμη και ως οι απόλυτοι κακοί της υπόθεσης!

Πώς καταφέρνει λοιπόν η συγγραφέας να κάνει ενδιαφέρουσα την έννοια της Δημοκρατίας αφηγούμενη ταυτόχρονα και την ιστορία της;

Το πρώτο σαλόνι έχει 9 μόλις λέξεις και συμπυκνώνει την προϊστορία του Homo Sapiens! “Εγώ είμαι ο πιο δυνατός! Εγώ θα γίνω αρχηγός!» λέει με υψωμένη γροθιά ένας άνδρας σε πέντε ανθρώπους που στέκονται σε απόσταση από εκείνον. Όλοι τους ντυμένοι με ρούχα και στολισμένοι με κοσμήματα που παραπέμπουν στην προϊστορία ή σε πολιτισμούς στο φυλετικό στάδιο της Ιστορίας τους. Οι καλύβες στο βάθος συμπληρώνουν το σκηνικό.

Τα λόγια του άνδρα θα μπορούσαν κάλλιστα να είναι τα λόγια ενός παιδιού όταν αρχίζει το ομαδικό παιχνίδι. Κάποιος βγαίνει μπροστά και διεκδικεί την αρχηγεία με λέξεις ή με τις πράξεις του. Έτσι, μια σκηνή, μία ζωγραφιά, έναν ήρωα και 9 λέξεις εγγράφεται η προσωπική εμπειρία του παιδιού στη μεγάλη Ιστορία.

Μπορεί να πιστεύει κανείς στην άποψη ότι τα στάδια της ζωής του ανθρώπου αντιστοιχούν στα στάδια του ανθρώπινου πολιτισμού, με την παιδική ηλικία να αντιστοιχεί στο πρώιμο στάδιο της οργάνωσης των ανθρώπινων κοινωνιών. Μπορεί και να διαφωνεί. Ωστόσο η διεκδίκηση της ηγετικής θέσης στην ομάδα βάσει της μυϊκής δύναμης ή της δύναμης επιβολής ανήκει έτσι κι αλλιώς σε ένα αρχαϊκό στάδιο οργάνωσης μιας ανθρώπινης ομάδας.

Στο επόμενο σαλόνι τη θέση του φύλαρχου παίρνει ένας βασιλιάς με στέμμα και δαχτυλίδι. Στο βάθος ένα κτίριο που παραπέμπει σε ευρωπαϊκό ανάκτορο. Μπροστά του άνθρωποι ντυμένοι με ευρωπαϊκά ρούχα εποχής. «Ο Θεός μ’ έστειλε για να σας κυβερνήσω!» λέει τώρα ο ηγέτης και συνεχίζει για να αναπτύξει με λίγα και απλά λόγια την αποστολή του ως προστάτη του κόσμου. Ο ίδιος είναι τεράστιος σε μέγεθος. Οι άνθρωποι στους οποίους απευθύνεται μικροί σα μύγες. Το κεφάλαιο της ελέω θεού βασιλείας της ευρωπαϊκής ιστορίας ολοκληρώνεται με 31 λέξεις και μια εύγλωττη ζωγραφιά.

Στη συνέχεια οι άνθρωποι αυτοί αρνούνται τη βασιλεία και εξεγείρονται ζητώντας να είναι όλοι ίσοι. Ζητάνε δημοκρατία. Κι ενώ η επανάσταση γενικεύεται, και είμαστε κάπου στον 18ο αιώνα, προφανώς, παρεμβάλλεται μια αναφορά στην Αρχαία Αθήνα και τη δημοκρατία της. Θα μπορούσε να είχε γίνει η αναφορά στη σωστή χρονική σειρά; Μετά τον φύλαρχο και πριν τον Λουδοβίκειο βασιλέα; Μήπως μπερδευτεί το παιδί που γίνεται αυτό το πισωγύρισμα στην Ιστορία; Αφηγηματικά η λύση που δόθηκε είναι πιο σωστή. Γιατί δίνει στη συγγραφέα την ευκαιρία να κάνει αυτό το αριστοτεχνικό πέρασμα από τον πατριάρχη στον βασιλιά. Άλλωστε οι επαναστάσεις του 18ου αιώνα και ο Διαφωτισμός στράφηκαν και στο πνεύμα της Αρχαίας Ελλάδας. Δικαιολογείται λοιπόν αυτή η χρονική σειρά. Κερδίζει η αφήγηση σε γοητεία χωρίς να θυσιάζεται η ιστορική ακρίβεια.

Ακολουθούν αντίστοιχου ύφους και τεχνικής αναφορές στις πτυχές της δημοκρατίας, κυρίως στα ανθρώπινα δικαιώματα. Το δικαίωμα στη μόρφωση, στην περίθαλψη, στην ελευθερία του λόγου, στην παιδική ηλικία, στο διάβασμα, στη διαμαρτυρία και την απεργία. Όλα δοσμένα με εικόνες. Στην ισότητα των δυο φύλων αφιερώνεται ξεχωριστό σαλόνι. Στην ισοπολιτεία επίσης. Η αντιπροσωπευτική δημοκρατία στην Ελλάδα, το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι, η λειτουργία της Βουλής και, κυρίως, τα δικαιώματα της μειοψηφίας εξηγούνται με αντίστοιχα απλά λόγια και εύγλωττες εικόνες. Η έννοια της δικτατορίας και ειδικότερα η δικτατορία στην Ελλάδα κλείνουν την αναφορά στο καθεστώς της χώρας μας.

Ακολουθεί ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον κεφάλαιο που αφορά την κατάσταση της δημοκρατίας στον πλανήτη. Τα μη δημοκρατικά καθεστώτα, όπου τα ανθρώπινα δικαιώματα καταπατώνται συστηματικά, αποδίδονται πάλι μέσα από την εικόνα. Δυο γυναίκες ντυμένες με μαύρη μπούρκα προχωράνε σκυφτές. Στο βάθος η πόλη με τα χαμηλά σπίτια, οι φοίνικες, ένα τρίκυκλο τύπου τουκτούκ. Ώρες μπορεί να σταθεί ο ενήλικας και ο μικρός αναγνώστης σε αυτή τη σελίδα του βιβλίου και να ανοίξει το μεγάλο θέμα συζήτησης που απασχολεί την ανθρωπότητα: πώς συνυπάρχουν οι πολιτισμοί που αντιλαμβάνονται τη δημοκρατία με εντελώς διαφορετικό τρόπο; (Ή δεν την αντιλαμβάνονται καν;)

Έχουμε φτάσει στο τέλος του βιβλίου και δεν έχουμε διαβάσει ούτε μια φορά τη λέξη «λαός». Αυτή φυλάσσεται για το τέλος. Με μια ακόμη αναφορά στην Αρχαία Ελλάδα και τη λέξη «δήμος», που σημαίνει λαός, κλείνει η ιστορία και εξήγηση της έννοιας «δημοκρατία». «Λαός είσαστε εσείς που μόλις διαβάσατε αυτό το βιβλίο.» είναι σα να λέει η συγγραφέας. Και οι μεγάλοι που σας έκαναν παρέα. Κι εγώ που το έγραψα. Και ο κύριος που το εικονογράφησε και τόση ώρα δεν είπαμε το όνομά του. Κι ας ήταν ισάξιος στην αφήγηση αυτή με τη συγγραφέα! Χρόνια τώρα οι εικονογράφοι αδικούνται στην απόδοση των ευσήμων.

Ας του επιφυλάξουμε λοιπόν τιμητική θέση: ο Χρήστος Κούρτογλου ιστόρησε στη γλώσσα των χρωμάτων την ιστορία της δημοκρατίας.

Και τα παιδιά θα τη χαρούνε και οι μεγάλοι θα απαλλαχτούν από το βάσανο των στερεοτυπικών και βαρετών απαντήσεων στην καυτή ερώτηση: «τι είναι δημοκρατία;»

Μαρίζα Ντεκάστρο,Τι είναι δημοκρατία, εικ. Χρήστος Κούρτογλου, , Μεταίχμιο, 2020.

Η δημοκρατία στο σχολείο

 

Αναδημοσίευση από το Διάστιχο.

Το βιβλίο αυτό προσπαθεί να απαντήσει με τον δικό του τρόπο σε ένα ερώτημα ιδιαιτέρως κρίσιμο για την εκπαίδευση στις μέρες μας: Ποιο είδος εκπαίδευσης είναι κατάλληλο για να χτίσουμε μια δημοκρατική κοινωνία στον σύγχρονο παγκοσμιοποιημένο και ταυτόχρονα πολυπολιτισμικό και υπερ-ποικίλο κόσμο μας;

Στην προσπάθεια αυτή συζητά κριτικά τις προοπτικές που μπορούν να δημιουργηθούν στο σχολείο από την αξιοποίηση διαδικασιών έρευνας-δράσης και κριτικού γραμματισμού.

Συγγραφέας Ελένη Κατσαρού
Εκδόσεις Κριτική
Αθήνα 2020.