Δευτέρα 31 Δεκεμβρίου 2018

«Τα 15+3 πιο όμορφα φετινά χριστουγεννιάτικα βιβλία»



Αναδημοσίευση από το Διάστιχο.
Άρθρο της Ράνιας Μπουμπουρή.

Μια πανδαισία χρωμάτων, σχημάτων, γραμματοσειρών και σκίτσων –ακόμα και ήχων!– χαρακτηρίζει τη φετινή παραγωγή χριστουγεννιάτικων βιβλίων από μικρούς και μεγαλύτερους εκδοτικούς οίκους. Είτε είναι βιβλία Ελλήνων συγγραφέων είτε μεταφρασμένα, είτε απευθύνονται σε πολύ μικρά είτε σε μεγαλύτερα παιδιά, είτε ακουμπούν σε κλασικές ιστορίες είτε είναι εντελώς πρωτότυπα, όλα τους στόχο έχουν να συντροφεύσουν τους αναγνώστες, να τους ταξιδέψουν και να τους χαρίσουν… από μια γλυκιά εικόνα, μια έξυπνη ιδέα κι ένα ωραίο μήνυμα, μέχρι τον κόσμο ολόκληρο! 

Εδώ θα βρείτε συγκεντρωμένες τις προτάσεις μας για τα πιο όμορφα φετινά χριστουγεννιάτικα βιβλία που έπεσαν στην αντίληψή μας. 

                                           

Αστρόδενδρο 

Ο Πλάτων είναι ένα αγόρι που αγαπά ιδιαίτερα τη φύση. Η αδυναμία του όμως για ένα συγκεκριμένο δένδρο τον βάζει σε μπελάδες, οι οποίοι ξεκινούν όταν του παρουσιάζεται το πνεύμα του δάσους, απαιτώντας κάτι που δεν μπορεί να το δεχθεί. Μετά την άρνησή του, το πνεύμα θυμώνει και τον προειδοποιεί ότι στο μέλλον θα βρεθεί μπροστά σε καταστάσεις που δεν φαντάζεται, τονίζοντάς του: «Πρόσεχε όπου βρεθείς και όπου σταθείς, σκέψου όμως πριν κάτι ευχηθείς».

Ένα οικολογικό παραμύθι που μας στέλνει το μήνυμα της αγάπης, γιατί σαν την αγάπη δεν υπάρχει τίποτε στον κόσμο. 

Αστρόδενδρο
Σοφία Μουρίκη
εικονογράφηση: Βιβή Μαρκάτου
Βεργίνα
47 σελ.
ISBN 978-618-5215-71-2
Τιμή €10,00 
                                        

Το έλατο που αγαπούσε τα τρένα 

Στην πιο απόμερη γωνιά του κτήματος, μεγάλωνε ένα έλατο. Η μεγαλύτερή του ευτυχία ήταν ν’ ακούει τα τρένα να περνάνε σφυρίζοντας από τις γραμμές δίπλα του, να νιώθει το τράνταγμά τους στο έδαφος και τα κλαδιά του να κυματίζουν στον αέρα. Κάποια μέρα όμως ένα αγοράκι, που κι αυτό αγαπούσε τα τρένα, το διάλεξε για να το πάρει σπίτι του για τα Χριστούγεννα. Πώς θα ήταν τώρα η ζωή του έλατου; Θα ξανάβρισκε ποτέ την αγαπημένη του παρέα;

Μια τρυφερή χριστουγεννιάτικη ιστορία από την Άνι Σιλβέστρο, που ζωντανεύει µε τις υπέροχες εικόνες της η Πάολα Ζακίμι. 

Το έλατο που αγαπούσε τα τρένα
Άνι Σιλβέστρο
μετάφραση: Χρυσάνθη Καραΐσκου
εικονογράφηση: Πάολα Ζακίμι
Διάπλαση
40 σελ.
ISBN 978-960-567-165-5
Τιμή €12,00
                                              

Ο Άγιος Τερατοσίλης και τα χαμένα γράμματα 

Τι γίνεται όταν ο Άγιος Τερατοσίλης χάσει τα γράμματα των Τερατουγέννων; Ποιος έκλεψε τα γράμματα και πώς θα καταφέρει ο Άγιος Τερατοσίλης να παραδώσει τα σωστά δώρα στα σωστά τερατάκια; Άραγε το Σπάταλο, το Στρουμπουλό, το Ζηλιάρικο, το Διαφορετικό και το Καλόκαρδο Τερατάκι θα καταφέρουν να τον βοηθήσουν να σώσει τα Τερατούγεννα... ή θα τον μπλέξουν σε νέες περιπέτειες;

Ένα βιβλίο για να μάθουμε, μικροί και μεγάλοι:
Να συνεργαζόμαστε και να δουλεύουμε ομαδικά.
Ότι η αξία βρίσκεται στις σχέσεις και τη φιλία και όχι στα υλικά αγαθά.
Να είμαστε καλόκαρδοι.
Να μη ζηλεύουμε.
Να φροντίζουμε αυτούς που μας έχουν ανάγκη. 

Ο Άγιος Τερατοσίλης και τα χαμένα γράμματα
Κατερίνα Μαρκαδάκη
εικονογράφηση: Γιάννης Σκουλούδης
Διόπτρα
40 σελ.
ISBN 978-960-605-652-9
Τιμή €9,90 

                                        

Τα καπέλα της Χιονοχώρας 

Εκείνο το πρωινό στη Χιονοχώρα έφτασε ένας παράξενος χιονάνθρωπος. Φαινόταν λυπημένος, γιατί είχε χάσει το καπέλο του.

Τότε ο Χιονούλης σκέφτηκε να δώσει για λίγο το δικό του γαλάζιο καπέλο στον καινούριο φίλο του. Ωστόσο, οι μέρες περνούσαν και η παγωνιά ολοένα μεγάλωνε!

Ο Χιονούλης ήθελε τόσο πολύ να φορέσει ξανά το γαλάζιο καπέλο του, αλλά ο χιονάνθρωπος αρνιόταν να το επιστρέψει... 

Τα καπέλα της Χιονοχώρας
Guido Van Genechten
μετάφραση: Βίκυ Κατσαρού
Διόπτρα
32 σελ.
ISBN 978-960-605-641-3
Τιμή €11,10 

                                         

Μορτίνα και ο φίλος φάντασμα 

Ποιο είναι το μυστηριώδες παιδί φάντασμα που προσπαθεί να μπει στην Ξεπεσμένη Έπαυλη παραμονές της γιορτής της Παμπάλαιης Πρωτοχρονιάς;

Η Μορτίνα θέλει πολύ να μάθει, εκείνο όμως δεν θυμάται ούτε το όνομά του! Πρέπει να μάθουν, αλλιώς το φάντασμα θα εξαφανιστεί.

Μαζί με τον Μύθο, τον πιστό της αλμπίνο σκύλο, η Μορτίνα εξετάζει κάθε πληροφορία για να βρει την ταυτότητα του νέου της φίλου. Μια ξεκαρδιστική έρευνα με πολλά χτυποκάρδια!

Η σειρά που έγινε παγκόσμιο best seller.

Το πιο αστείο κορίτσι ζόμπι στον κόσμο επιστρέφει μαζί με μια έκπληξη: Το εξώφυλλο που λάμπει στο σκοτάδι! 

Μορτίνα και ο φίλος φάντασμα
Barbara Cantini
μετάφραση: Γιούλη Δελιοπούλου
Ελληνικά Γράμματα
48 σελ.
ISBN 978-960-19-0727-7
Τιμή €7,00 
                                             

Τικ και Τέλα: Το χριστουγεννιάτικο δέντρο 

Ο Τικ και η Τέλα έψησαν μπισκότα για να στολίσουν το χριστουγεννιάτικο δέντρο, αλλά αυτά εξαφανίστηκαν! Λίγο μετά, ο Τικ νιώθει αρρωστούλης. Μπορείς να φανταστείς γιατί; 

Μια αστεία ιστορία, με πολλά στολίδια για να μετρήσουν τα παιδιά και λίγα λόγια για την ευγένεια και την ειλικρίνεια. 

Τικ και Τέλα: Το χριστουγεννιάτικο δέντρο
Axel Scheffler
μετάφραση: Φίλιππος Μανδηλαράς
Ίκαρος
32 σελ.
ISBN 978-960-572-230-2
Τιμή €10,90 

                                  

Ποιος είναι ο πλανήτης των Χριστουγέννων; 

Τα Χριστούγεννα δεν είναι απλώς μεγάλη γιορτή, αλλά πάρα πολύ μεγάλη, η πιο μεγάλη δηλαδή του ημερολογίου. Όμως Χριστούγεννα έχουμε δυστυχώς μία φορά τον χρόνο. Γι’ αυτό κι εγώ έφτιαξα έναν πλανήτη όπου άλλη γιορτή εκτός από αυτή δεν υπάρχει. Συνέχεια Χριστούγεννα, Χριστούγεννα και πάλι Χριστούγεννα! Τούτος ο υπέροχος πλανήτης, που δεν είναι δα και τόσο μακρινός, είναι δικός μου και όλων των παιδιών που η χρυσόσκονη της αγάπης πασπαλίζει κάθε μέρα τα όνειρά τους.

Ο μικρός Δημήτρης λατρεύει τα Χριστούγεννα, αλλά δεν αντέχει να περιμένει ανυπόμονα έναν ολόκληρο χρόνο, έτσι φέτος αποφασίζει να κάνει αυτό που κανένας άνθρωπος δεν έχει σκεφτεί ως τώρα: δηλαδή όλες τις μέρες του Χριστούγεννα! Τελικά, δεν ήταν και τόσο δύσκολο, αφού ο πλανήτης των Χριστουγέννων δεν είναι και τόσο μακριά μας...

Η μαγεία των Χριστουγέννων μέσα από την τρυφερότητα της παιδικής ηλικίας και το μήνυμα της αγάπης μέσα από την προσφορά, σε μια πρωτότυπη ιστορία του πολυβραβευμένου Χρήστου Μπουλώτη, σε εικονογράφηση της Αιμιλίας Κονταίου. 

Ποιος είναι ο πλανήτης των Χριστουγέννων;
Χρήστος Μπουλώτης
εικονογράφηση: Αιμιλία Κονταίου
Καλέντης
40 σελ.
ISBN 978-960-594-047-8
Τιμή €15,00 

                                      

Η ευχή του Νικόλα 

Η βαρυχειμωνιά έφτασε και στη Δροσιά. Το χωριό βασανίζουν αλύπητα οι βοριάδες, τα χιόνια και το κρύο. Ο χειμώνας πρέπει να ’χει θυμώσει πολύ μαζί τους. Όλοι έχουν κλειστεί στα σπίτια τους… 

Ο μικρός Νικόλας νοιάζεται για τα παιδιά της γειτονιάς του και όχι μόνο... Έτσι, καταστρώνει ένα ασυνήθιστο σχέδιο. Βοηθός του ο αρκούδος του ο Χνούδης. 

Η ευχή του Νικόλα
Αναστασία Ευσταθίου
εικονογράφηση: Martina Peluso
Κόκκινη Κλωστή Δεμένη
32 σελ.
ISBN 978-618-5151-66-9
Τιμή €12,90 

                                  

Ο παππούς Ευτύχης 

«Οι ρυτίδες στο µέτωπό µου φανερώνουν πως ξεµάκρυνα από την πρώτη µου νιότη. Όσο κι αν µεγάλωσα, δεν έπαψα να χαίροµαι σαν µικρό παιδί για όλα αυτά που έζησα, αλλά και να ανυποµονώ για όλα εκείνα που θα ’ρθουν. Φέτος δε θέλω να µου φέρεις δώρο. Θα σε περιµένω εγώ µε δώρα και σου υπόσχοµαι να µην κλείσουν τα βλέφαρά µου.» Ο παππούς Ευτύχης 

Ο παππούς Ευτύχης
Δήμητρα Π. Πυργελή
εικονογράφηση: Ρ.Κ.
Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη
36 σελ.
ISBN 978-960-14-3340-0
Τιμή €12,72 
                                     

Το ωραιότερο χριστουγεννιάτικο στολίδι 

Αυτή είναι η ιστορία ενός ξεχωριστού χριστουγεννιάτικου στολιδιού, που κρέμεται σε ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο κάπου σ’ ένα σπίτι, σε μια χώρα από τις πολλές του κόσμου. Είναι η ιστορία ενός αγοριού που, αν κι έμοιαζε με ξωτικό, ντύθηκε στρατιώτης για να πάει να πολεμήσει σε έναν από τους αγριότερους πολέμους.

Είναι παράλληλα κι η ιστορία μιας μικρής εκεχειρίας σ’ έναν μεγάλο πόλεμο – όταν μέσα από τα χαρακώματα εμφανίστηκαν χριστουγεννιάτικα δεντράκια. Μια ιστορία που πολλοί ήθελαν να αποσιωπήσουν, ή ν’ αφήσουν να ξεχαστεί, και που πολλοί δεν την πίστεψαν ποτέ κι έλεγαν πως δεν ήταν παρά ένας θρύλος.

Κι όμως, αυτή η ιστορία είναι αληθινή, αφού… πράγματι, τα Χριστούγεννα του 1914, κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, η χριστουγεννιάτικη μαγεία απλώθηκε στο Δυτικό Μέτωπο και οι άνθρωποι έκαναν πράξη το μήνυμα για αδελφοσύνη κι επί γης ειρήνη. 

Το ωραιότερο χριστουγεννιάτικο στολίδι
Αγγελική Δαρλάση
εικονογράφηση: Αλέξια Οθωναίου
Μεταίχμιο
48 σελ.
ISBN 978-618-03-1632-2
Τιμή €15,50 

                                               

Ρίκο και Όσκαρ: Χριστουγεννιάτικη μαγεία 

Χριστούγεννα στον αριθµό 93 της οδού Ντίφε: φουλ εορταστικό πρόγραµµα, αλλά τίποτα δεν προχωράει σύµφωνα µε αυτό!

Τα δέντρα έχουν στολιστεί, αλλά ποιος θα γιορτάσει µε ποιον… αυτό µπερδεύεται και αλλάζει. Πού πάει τόσο φαγητό που εξαφανίζεται ανεξήγητα; Μήπως ο Όσκαρ ταΐζει κάποιον στα κρυφά; Κι όταν στο Βερολίνο ξεσπάει χιονοθύελλα, και ψυχή δεν µπορεί πια να βγει στον δρόµο, η αγωνία χτυπάει κόκκινο. 

Και κανείς δεν υποψιάζεται ότι τον Ρίκο και τον Όσκαρ τούς περιµένουν δυο µεγάλες εκπλήξεις… 

Ρίκο και Όσκαρ: Χριστουγεννιάτικη μαγεία
Αντρέας Σταϊνχέφελ
μετάφραση: Μαρία Αγγελίδου
εικονογράφηση: Πέτερ Σέσοβ
Μεταίχμιο
304 σελ.
ISBN 978-618-03-1571-4
Τιμή €13,30 
                                        

Ο Τίμος γιορτάζει τα Χριστούγεννα 

Μια τρυφερή ιστορία, για να υποδεχτούν τα παιδιά τα Χριστούγεννα παρέα με τον Τίμο. Κι ένα παιχνίδι «Ψάξε και βρες» για όλη την οικογένεια. 

Με αυτοκόλλητα, για να διακοσμήσουν τα παιδιά το δωμάτιό τους περιμένοντας τον Άγιο Βασίλη! 

Ο Τίμος γιορτάζει τα Χριστούγεννα
Εμανιέλ Μασονό
μετάφραση: Εύη Γεροκώστα
εικονογράφηση: Μελανί Κομπ
Μίνωας
36 σελ.
ISBN 978-618-02-1152-8
Τιμή €9,99 

                                           
Πώς βρήκε τη δουλειά του ο Αϊ-Βασίλης 

Ένα βιβλίο γεμάτο φαντασία και αισιοδοξία, που μας λέει με τον πιο απλό και διασκεδαστικό τρόπο ότι ακόμα και οι καλύτεροι δεν τα καταφέρνουν πάντα με την πρώτη. Όταν όμως προσπαθούν ξανά και ξανά, τότε σίγουρα θα τα καταφέρουν! 

Πώς βρήκε τη δουλειά του ο Αϊ-Βασίλης
Stephen Krensky 
μετάφραση: Μαρία Αγγελίδου
εικονογράφηση: S.D. Schindler 
Εκδόσεις Παπαδόπουλος
36 σελ.
ISBN 978-960-569-909-3
Τιμή €10,99 

                               

Χριστούγεννα! Παιχνίδια αντι-βαρεμάρας για μικρά παιδιά 

Αυτό το γιορτινό βιβλίο είναι γεμάτο με γρίφους που βασίζονται σε απλές λέξεις, αριθμούς και εικόνες, ώστε να τους απολαμβάνουν τα μικρά παιδιά, ενώ ταυτόχρονα αναπτύσσουν τις ικανότητές τους στην ανάγνωση, στην αριθμητική και στην παρατηρητικότητα. Οι σελίδες αποσπώνται εύκολα για να μπορούν να παίρνουν μαζί τους όποιες θέλουν! 

Χριστούγεννα! Παιχνίδια αντι-βαρεμάρας για μικρά παιδιά
Kirsteen Robson
μετάφραση: Ελένη Μπακογεώργου
εικονογράφηση: Manola Caprini, Ana Bermejo, Mariana Ruiz Johnson, Fred Blunt, κ.ά.
Εκδόσεις Πατάκη
100 σελ.
ISBN 978-960-16-7946-4
Τιμή €6,00 

                                             

Η ορχήστρα διηγείται: Ο Καρυοθραύστης 

Ακολούθησε την Κλάρα σε μια μαγική περιπέτεια που ζωντανεύει σ’ αυτή την κλασική ιστορία μπαλέτου. Παρακολούθησε τη μάχη του Καρυοθραύστη με τον Βασιλιά των Ποντικών, γνώρισε τη Νεράιδα των Ζαχαρωτών και ταξίδεψε μαζί τους στη Χώρα των Ζαχαρωτών, όπου σε περιμένουν θαύματα και εκπλήξεις...

Πάτησε τη νότα σε κάθε σελίδα και άκουσε την ιστορία να ζωντανεύει με τη μουσική του Τσαϊκόφσκι και το διάσημο έργο του Ο Καρυοθραύστης! Μετά άκουσε όλους τους ήχους πάλι στο τέλος του βιβλίου! 

Η ορχήστρα διηγείται: Ο Καρυοθραύστης
διασκευή: Katy Flint
μετάφραση: Μαρία Παπαγιάννη
εικονογράφηση: Τζέσσικα Κόρτνι - Τικλ
Εκδόσεις Πατάκη
22 σελ.
ISBN 978-960-16-7882-5
Τιμή €14,90 
                                                

Ο μέγας ΜελοΜακάρων που μελοκαμάρωνε 

Τα σπουργιτάκια παρακαλούν δυο χελιδονάκια φίλους τους να μη φύγουν το φθινόπωρο για την Αφρική. «Μείνετε ως τα Χριστούγεννα να μοιραστούμε αγάπη» λένε. «Αν μας λέγατε να μοιραστούμε νερό, σπίτι, παρέα, παιχνίδι ή ζεστασιά, θα το καταλαβαίναμε. Αλλά αγάπη; Πώς γίνεται να μοιραστούμε αγάπη;» απόρησαν τα χελιδόνια. Ύστερα φόρεσαν το καπελάκι τους κι έφυγαν μετανάστες! 

Κι όμως... ένα μελομακάρονο, όχι οποιοδήποτε μελομακάρονο αλλά ο Μέγας ΜελοΜακάρων, απέδειξε πως και η αγάπη μοιράζεται γιατί, όταν θέλουμε, όλα γίνονται. 

Ο μέγας ΜελοΜακάρων που μελοκαμάρωνε
Γιολάντα Τσορώνη-Γεωργιάδη
εικονογράφηση: Έφη Κοκκινάκη
Σαββάλας
28 σελ.
ISBN 978-960-493-562-8
Τιμή €9,90 

                                 

Τα υπέροχα Χριστούγεννα του Γατόνου φον Νιάου 

Ο Γατόνος φον Νιάου δεν αγαπούσε τα Χριστούγεννα και πίστευε πως ήταν μια γιορτή για σπατάλες και βαρετές συγκεντρώσεις γύρω από παραγεμισμένες γαλοπούλες. Γι’ αυτό αρνήθηκε για ακόμη μια φορά την πρόσκληση της κυρίας Γουόλτερ να περάσει τα Χριστούγεννα στο σπίτι της μαζί με την οικογένειά της. Εκείνο το απόγευμα της παραμονής των Χριστουγέννων, όμως, που ο Γατόνος έμεινε όπως συνήθως μόνος στο σπίτι, συνέβησαν παράξενα πράγματα, που τον έκαναν να αλλάξει γνώμη για όσα πίστευε για τα Χριστούγεννα. 

Βασισμένο στη Χριστουγεννιάτικη ιστορία του Καρόλου Ντίκενς. 

Τα υπέροχα Χριστούγεννα του Γατόνου φον Νιάου
Σοφία Παράσχου
εικονογράφηση: Νικόλαος Γιαννόπουλος
Ψυχογιός
64 σελ.
ISBN 978-618-01-2450-7
Τιμή €7,70 

                                          

Γκριντς, ο κατεργάρης των Χριστουγέννων 

Κάθε Κάποιος στην Κάποιων-πόλη τα Χριστούγεννα λατρεύει, μα ο Γκριντς, που ζει έξω απ’ την Κάποιων-πόλη, με τα Χριστούγεννα αγριεύει! 

Πλησιάζουν τα Χριστούγεννα κι ο γκρινιάρης Γκριντς δεν αντέχει άλλο. Αυτή τη χρονιά πρέπει να κάνει κάτι: πρέπει να βρει ένα τρόπο να σταματήσει τα Χριστούγεννα! 

Γκριντς, ο κατεργάρης των Χριστουγέννων
Dr Seuss
μετάφραση: Φίλιππος Μανδηλαράς
Ψυχογιός
56 σελ.
ISBN 978-618-01-2879-6
Τιμή €9,90

Κυριακή 30 Δεκεμβρίου 2018

«Τα Χριστούγεννα της κυρίας Μίνας»



Διήγημα της Έφης Τσιρώνη
Αναδημοσίευση από το Διάστιχο.

Φέτος το ταξίδι θα ήταν μικρό. Ντροπή, βέβαια, ακόμα και να το σκέφτεται όταν υπήρχαν τόσο πολλοί που για άλλη μια χρονιά δεν θα μπορούσαν να γιορτάσουν ούτε μ’ έναν καφέ στην πλατεία, η Μίνα όμως είχε πολλά ταξίδια στις αποσκευές της, μεγάλα και χορταστικά τα περισσότερα, τυλιγμένα τώρα στην εξωραϊστική αίγλη των παλιών καιρών. Δεν ήθελε να λιμνάζει στο παρελθόν, είχε ζήσει όμως πολλά χρόνια ήδη για να μπορεί να το αποφύγει. Αν και ούτε αυτό ήθελε να το σκέφτεται, ίσως να ήταν επίσης κάτι γεροντικό, εκείνο το καθ’ έξιν αναμάσημα του παρελθόντος όσων έχουν φτάσει να κοιτάζουν το μέλλον στο βάθος του περιώνυμου τούνελ σαν εξασθενημένη αναλαμπή. Αλλά δεν ήταν ακόμα τόσο γριά, ούτε και τόσο αχάριστη, και το χριστουγεννιάτικο ταξίδι της θα το ζούσε ως αυτό που ήταν: ένα πολύτιμο δώρο. 

Το αεροδρόμιο ήταν προοίμιο της γιορτής. Το θεόρατο δέντρο έξω, ένα απόλυτα συμμετρικό, βιομηχανικό μνημείο των Χριστουγέννων, με ανθεκτικά στα καιρικά φαινόμενα, ογκώδη σαν από έλατο γίγαντα στολίδια, και φώτα γερά στερεωμένα με ατσαλόσυρμα από τον φόβο του αέρα που έδερνε τσουχτερός. Άπλετο φως και απολαυστική ζέστη μέσα, μια πολλαπλασιασμένη από τα πολλά ανθρώπινα σώματα θέρμη που έκανε τα παγωμένα μάγουλά της να μυρμηγκιάσουν ακαριαία αντιδρώντας στη θερμοκρασιακή διαφορά μόλις η αυτόματη γυάλινη πόρτα έκλεισε πίσω της. Η μουσική, βέβαια, θα μπορούσε να είναι κάτι πιο αξιοπρεπές απ’ αυτή τη νερουλή εορταστική κονσέρβα, ποτέ όμως δεν μπορούσες να τα έχεις όλα, και η Μίνα που κάποτε τα είχε, το ήξερε καλά. Κοντοστάθηκε να ξεκουμπώσει το παλτό της και να βγάλει το καπέλο και τα γάντια της, κι ύστερα ξεκίνησε για το σημείο συγκέντρωσης του γκρουπ. Το όργιο υπερκατανάλωσης ηλεκτρικού ρεύματος την είχε ζεστάνει σε χρόνο μηδέν, φωτίζοντας μ’ ένα σχεδόν ακούσιο χαμόγελο το ακόμα όμορφο πρόσωπό της, μια έκφραση ευχαρίστησης που οφειλόταν περισσότερο σε οργανική αντίδραση παρά σε οτιδήποτε άλλο. Το ανθρώπινο σώμα αντιστέκεται στη χρόνια υγρασία και την επαναλαμβανόμενη παγωνιά τσιρίζοντας και κοπανώντας τις γροθιές του σαν κακομαθημένο πεντάχρονο που δεν του γίνεται το χατίρι, αμέσως όμως μόλις του πετάξεις μια καραμέλα θαλπωρής, ξεχνάει τα πάντα και σε ανταμείβει με το γλυκύτερο χαμόγελο. 

Είχε φτάσει επίτηδες πολύ νωρίς, και ήταν σχεδόν σίγουρη ότι κανένας από τους υπόλοιπους δεν θα είχε εμφανιστεί ακόμα, αν και στο βάθος τής φάνηκε ότι διέκρινε ένα κόκκινο καπέλο όπως αυτό που η Αμαλία δεν εννοούσε να ξεκολλήσει απ’ το κεφάλι της δέκα χειμώνες τώρα. Ο Θεός να το κάνει καπέλο, δηλαδή. Μάλλον ό,τι πιο άσχημο είχε υπάρξει ποτέ στη μακραίωνη ιστορία της πιλοποιίας, το καπέλο της Αμαλίας ήταν ένας συνδυασμός πλεκτού και βινύλ σκουφιού με γείσο, περαιτέρω επιβαρυμένου από το κραυγαλέο χρώμα του, το οποίο παρά τα τόσα χρόνια συνεχόμενης χρήσης φαινόταν αποφασισμένο να μην ξεθωριάσει ποτέ. Και να που τώρα η φιλενάδα της θα το κουβαλούσε στη Βιέννη, το Σάλτσμπουργκ και το Μόναχο, περιφέροντάς το επί τέσσερις ολόκληρες μέρες σε λαμπρά στολισμένες, λιθόστρωτες πλατείες, ανάκτορα με πορσελάνινες, χρυσοποίκιλτες σόμπες, σκοτεινούς, αυστηρούς καθεδρικούς ναούς, λευκά κάστρα και υπαίθριες αγορές αρωματισμένες με κανέλα, γαρίφαλα και γλυκάνισο, τα μπαχαρικά του κόκκινου κρασιού που σιγόβραζε στα βαυαρικά καζάνια. 

Ήταν σαν να τα έβλεπε ήδη όλα. Τα δέντρα που φάνταζαν σχεδόν μαύρα μέσα στα πυκνά, περίκλειστα, άγρια δάση, κάποια εξευμενισμένα από ευφάνταστους ζαχαροπλάστες που είχαν βαφτίσει με τα ζοφερά ονόματά τους τα πιο λαχταριστά γλυκά, το πάντα παρθένο χιόνι στους δρόμους των παραμυθένιων χωριών να αναλάμπει στο κίτρινο φως των σιδερένιων φανοστατών, τόσο παλιομοδίτικων που θα ’παιρνες όρκο ότι λειτουργούσαν με γκάζι, τους κάθε λογής, πολύχρωμους ανθρώπους ανακατεμένους σε γιορταστικό συγκερασμό. Τουρίστες που φωτογράφιζαν, καθωσπρέπει Αυστριακές που πουλούσαν σοκολατάκια και κρύσταλλα και σέρβιραν βιενουά και Ζάχερ σε ντυμένα με καθρέφτες μαγαζιά, τουρίστες που τρωγόπιναν στους δρόμους και τις πλατείες και τις υπαίθριες αγορές καταπολεμώντας με βορειοευρωπαϊκές θερμίδες το κρύο, στιβαρές Γερμανίδες που πηγαινόφερναν δώδεκα-δώδεκα τα μισόκιλα της μπίρας στα γεμάτα οχλοβοή και ταγκή μυρωδιά ταβερνεία, με το πληθωρικό μπούστο τους να τρεμουλιάζει μέσα στα άσπρα δαντελωτά ντεκολτέ τους από την υπερπροσπάθεια της τουριστικής ατραξιόν, μουσικούς και καλλιτέχνες του δρόμου, ερωτευμένα ζευγάρια, παρέες, μαμάδες με παιδιά, παγωμένες λίμνες και πιρουέτες του πατινάζ, ορχήστρες που σάλπιζαν ύμνους και βαλς μέσα σε όπερες ίδιες βελούδινες μπιζουτιέρες. 

Αυτό ήταν το πλεονέκτημα όσων είχαν γράψει αρκετά χιλιόμετρα ζωής, σκέφτηκε η Μίνα: το ότι μπορούσαν να δουν, ν’ ακούσουν, να μυρίσουν, να γευτούν και να ζήσουν προτού ακόμα δουν, ακούσουν, μυρίσουν, γευτούν και ζήσουν. Ακριβώς όπως έκανε τώρα εκείνη, ζώντας το ταξίδι χωρίς το ταξίδι καθώς διέσχιζε τον καλογυαλισμένο, φαρδύ διάδρομο, μπλοκάροντας με μόνη τη δύναμη της θέλησής της τη νερουλή μουσική και συντονίζοντας την ακοή της στα ροδάκια του καροτσιού της που κροτάλιζαν πίσω της, χαρούμενα σαν τριγωνάκια παιδιών στα κάλαντα. Στάθηκε μπροστά στα κοκκινομάγουλα πιτσιρίκια με τα πλεκτά σκουφιά – κοριτσάκια με καρό φουστίτσες και μαύρες μπαρέτες στα πόδια, όπως αυτές που φορούσαν οι κούκλες παλιά, ξανθά αγόρια με χρυσά καμπανάκια στα χέρια, χαμογελαστά, ντυμένα με τουίντ σακάκια, πράσινα κασκόλ και καφετιές ορειβατικές μπότες. Όλα τους σε εκπαιδευμένα μελετημένη διάταξη, να ψάλλουν με τα στόματα για πάντα ανοιχτά μπροστά σε σκεπασμένα με πλαστικό χιόνι, ζωγραφισμένα με αερογράφο πήλινα σπίτια, φωτισμένα από κρυφά κίτρινα λαμπάκια για την ψευδαίσθηση της θαλπωρής, κι έναν Αμερικάνο Αϊ-Βασίλη με άσπρη γενειάδα και μαύρες γαλότσες σκαρφαλωμένο στην καμινάδα, με το γεμάτο τσουβάλι του επ’ ώμου, τόσο δυσανάλογα μεγάλο που ακόμα κι ένα πεντάχρονο μπορούσε να καταλάβει ότι στον αιώνα τον άπαντα δεν θα χωρούσε να μπει μέσα. 

Η Μίνα κοίταξε τις τιμές στη στενή λωρίδα στο κάτω μέρος του ραφιού, δεν είδε ούτε μία κίτρινη ετικέτα, και προχώρησε. Κανένα «δύο στην τιμή του ενός» εδώ, ούτε «παίρνετε τρία από το ράφι και πληρώνετε το ένα», τίποτα απ’ αυτά τα περίπλοκα σαν διαφορικές εξισώσεις μείον τοις εκατό των προσφορών, ορισμένων τόσο εξωφρενικών ώστε να συνδυάζουν την αγορά των ζυμαρικών με τις πάνες ακράτειας. Πάνες ακράτειας δεν χρειαζόταν ακόμα, κι από μακαρόνια στα ντουλάπια της, να φάν’ κι οι κότες. Έριξε στο καλάθι της ένα ημερολόγιο, απ’ αυτά τα κοντόχοντρα παλιακά με τους μεγάλους μαύρους αριθμούς και τα φύλλα που ξεκολλούσαν ένα ένα –έξτρα μπόνους τα γλυκανάλατα ποιηματάκια και οι λαϊκές σοφίες του πίσω μέρους– και προχώρησε στο Εξπρές. Η ουρά δεν ήταν μεγάλη, κι έπειτα από τέσσερα καλάθια, στάθηκε μπροστά στη Βάσω και της χαμογέλασε. Η Βάσω ανταπέδωσε το χαμόγελο και πέρασε τα τέσσερα πράγματα που είχε απλώσει η Μίνα στην κυλιόμενη ταινία (περιμένοντας τα τέσσερα καλάθια ν’ αδειάσουν και να εξαργυρωθούν, είχε τακτοποιήσει τη χειραποσκευή της στην πίσω εσοχή του ταμείου, κατεβάζοντας και το χερούλι): ένα κοτόπουλο κομμένο στα τέσσερα, μία γατοτροφή από τις ακριβές, το ημερολόγιο και το pièce de résistance της ημέρας, χυλοπίτες με μετσοβόνε (χωρίς πάνες ακράτειας). 

«Καλά Χριστούγεννα, Βάσω μου». 

«Και του χρόνου να είμαστε καλά, κυρία Μίνα», είπε η Βάσω δίνοντάς της την απόδειξη και τα ρέστα. «Με υγεία και χαρά». 

Η Μίνα στάθηκε μπροστά στην αυτόματη γυάλινη πόρτα, κούμπωσε το παλτό της, φόρεσε το καπέλο και τα γάντια της, και σήκωσε το χέρι γνέφοντας στην υπάλληλο πίσω από τον πάγκο της υποδοχής. Παλιά καραβάνα η Ζωή σ’ αυτό το σούπερ μάρκετ, είκοσι χρόνια τώρα ζέσταινε την καρδιά των πελατών της ανεξαρτήτως επαγγελματικής υποχρέωσης. Στη Μίνα που είχε αδυναμία, είχε μόλις μετατρέψει σε δώρο-κομψοτέχνημα το ημερολόγιο των δύο ευρώ. Γιορτινό σακουλάκι, λεπτές σατέν κορδέλες, ένα μικρούλι γκυ με χρυσά φιλιγκράν φύλλα – συσκευασία αντάξια της μεγάλης γιορτής. 

Το ταξίδι είχε τελειώσει, όσο υπήρχαν άνθρωποι όμως πάντα θα υπήρχε επόμενο. Με τη σακούλα της στο χέρι, η Μίνα βγήκε στον τσουχτερό αέρα και κοντοστάθηκε να κοιτάξει το βιομηχανικό δέντρο, προτού κατηφορίσει για το σπίτι. Το βράδυ η Αμαλία θα ερχόταν να φάνε μαζί και θα κοιμόταν εκεί και την επομένη το πρωί θα φορούσε το κόκκινο καπέλο της, αυτό που εδώ και δέκα χρόνια δεν είχε καταφέρει ν’ αλλάξει, θα έριχνε στην τσάντα της το ημερολογιακό δώρο της –δύο σε ένα για τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά– και θα έβγαιναν βόλτα. 

Όχι στη Βιέννη, ούτε στο Σάλτσμπουργκ, ούτε στο Μόναχο. Μόνο μέχρι την πλατεία θα πήγαιναν. Αλλά θα ήταν μαζί και, δόξα τω Θεώ, θα είχαν κοιτάξει κατάματα τα Χριστούγεννα για μία ακόμα χρονιά.

Παρασκευή 28 Δεκεμβρίου 2018

Το Θέατρο Χαλκίδας στον σταθμό των τρένων.



Σήμερα Παρασκευή 28 Δεκεμβρίου, από τις 5 το απόγευμα μέχρι τις 10 το βράδυ, το Θέατρο Χαλκίδας μετακομίζει στο σταθμό των τρένων της Χαλκίδας και διοργανώνει χριστουγεννιάτικα θεατροπαιχνιδίσματα.

Αναλυτικά, το πρόγραμμα των εκδηλώσεων έχει ως εξής:

Τετάρτη 19 Δεκεμβρίου 2018

Ευχές Συλλόγου Δασκάλων και Νηπιαγωγών Χαλκίδας.


ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ ΤΩΝ ΔΩΡΩΝ.

Από τον Σύλλογο Δασκάλων και Νηπιαγωγών Χαλκίδας. 

Με αφορμή ερωτήματα, σχετικά με τα αναδρομικά των δώρων και του επιδόματος αδείας, σας ενημερώνουμε για τα εξής: 

1.Η απόφαση του ΣΤ' τμήματος(με πλειοψηφία 6-1) του ΣτΕ είναι πολύ σημαντική και σύμφωνα με έγκριτους νομικούς κι εργατολόγους δεν θα αλλάξει στην Ολομέλεια, ως προς την αντισυνταγματικότητα των διατάξεων. Θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι και η Ολομέλεια θα κρίνει αντισυνταγματικές τις συγκεκριμένες διατάξεις. Επιπλέον η Ολομέλεια θα κρίνει την αναδρομικότητα, το ποιους αφορά κλπ. 

2.Κατά τη συζήτηση στην Ολομέλεια η ΑΔΕΔΥ μπορεί να κάνει παρέμβαση υπέρ των αιτούντων. Κατά τη συζήτηση στο τμήμα δεν είχε αυτή τη δυνατότητα. 

3.Η απόφαση αφορά μόνιμους δημοσίους υπαλλήλους, τους δικαστικούς υπαλλήλους Ναυπλίου, οι οποίοι είχαν δικαιωθεί πρωτοδίκως. 

4.Η απόφαση του ΣτΕ είναι ισχυρή και δεσμευτική -άσχετα αν παραπέμφθηκε στην Ολομέλεια-κι αυτό σημαίνει ότι όλες οι αποφάσεις των δικαστηρίων από εδώ και στο εξής θα είναι θετικές για τους προσφεύγοντες. 

5.Προς το παρόν δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος δικαστικής προσφυγής. Μας καλύπτει ,για ένα εξάμηνο, η αίτηση μη παραγραφής που έχουμε καταθέσει. Όσοι δεν κατέθεσαν μπορούν να καταθέσουν τη σχετική αίτηση μέχρι 31-12-18. 

6.Αναμένουμε την καθαρογραφή της απόφασης-η οποία θα γίνει πολύ σύντομα-προκειμένου να την πάρουν και να μελετήσουν το σκεπτικό της οι νομικοί μας σύμβουλοι κι αφού μας ενημερώσουν θα αποφασίσουμε για τις περαιτέρω ενέργειες, για τις οποίες θα υπάρξει και νέα ανακοίνωση. 

Σε κάθε περίπτωση η απόφαση αυτή -εφόσον επικυρωθεί και από την ολομέλεια-θα υποχρεώσει την κυβέρνηση(τη σημερινή ή την αυριανή) να επανανομοθετήσει την χορήγηση των δώρων και του επιδόματος αδείας. 

                        Για το ΔΣ 

Η Πρόεδρος                  Η Γραμματέας 

Βέτα Κορωναίου           Έφη Βαρβάρου 

Τρίτη 18 Δεκεμβρίου 2018

ΕΞΟΡΜΗΣΗ ΣΤΗΝ ΟΡΕΙΝΗ ΚΟΡΙΝΘΙΑ 16-17 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2018

ΜΕ ΤΟΝ ΣΥΛΛΟΓΟ ΔΑΣΚΑΛΩΝ ΚΑΙ ΝΗΠΙΑΓΩΓΩΝ ΧΑΛΚΙΔΑΣ 

1η ΗΜΕΡΑ ΣΑΒΒΑΤΟ 16 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 

Αναχώρηση από τον Βούρκο στις 07.00 π. μ. με προορισμό την Στυμφαλία λίμνη και ενδιάμεσο σταθμό τον Ισθμό της Κορίνθου για καφέ. 

Άφιξη στη Στυμφαλία λίμνη, γνωστή για τον έκτο άθλο του Ηρακλή. Η έκτασή της καλύπτει 3,5 έως 7,5 τ.χλμ., ανάλογα με την εποχή (την υγρή περίοδο μπορεί να φτάσει ακόμα και τα 15 τ.χλμ.) , το μεγαλύτερο μέρος της είναι καλαμιώνες. Στην αρχαιότητα η λίμνη τροφοδοτούσε την αρχαία Κόρινθο με 80.000 κ.μ. νερού την ημέρα, μέσω του Αδριάνειου υδραγωγείου, του οποίου τμήματα σώζονται διάσπαρτα ακόμα και σήμερα στην ευρύτερη περιοχή. 

Στην περιοχή σώζονται τα ερείπια της Μονής Ζαρακά, του αβαείου που κατοικήθηκε για λίγα χρόνια τον 13ο αιώνα από το τάγμα των Κιστερκιανών μοναχών, καθώς και τα ερείπια της αρχαίας Στυμφάλου. Επίσκεψη στο Μουσείο Περιβάλλοντος με εκθέματα που συνδέονται με το περιβάλλον και τη λαογραφία της περιοχής, παρουσιασμένα με σύγχρονο τρόπο. 

Στη συνέχεια ανηφορίζουμε στις πλαγιές της Ζήρειας και φτάνουμε στο χωριό Καστανιά που προσφέρει καταπληκτική θέα στην κοιλάδα του Φενεού και στα γύρω βουνά. Εκεί κάτω βρισκόταν μέχρι τον 19ο αιώνα μια λίμνη η οποία αποστραγγίστηκε. Σήμερα, σε έκταση μεγαλύτερη των 200.000 στρεμμάτων και σε υψόμετρο 700-800 μ. παράγονται τα φημισμένα φασόλια ΠΟΠ βανίλιες Φενεού, η ΠΟΠ φάβα, φακές και άλλα όσπρια. 

Εδώ θα περιηγηθούμε στο χωριό και θα γευματίσουμε στο «Στέκι» (μενού με κρασί 13€). 

Αναχώρηση για την Γκούρα όπου θα καταλήξουμε στο ξενοδοχείο μας «Ακροθέα». Τακτοποίηση στα δωμάτια και ελεύθερος χρόνος για περίπατο στο χωριό με την πανέμορφη πλατεία και τον εντυπωσιακό ναό των Ταξιαρχών και γύρω παλιά αρχοντικά, ανάμεσα στα οποία αξίζει να περπατήσετε. Καφέ στα παλιά καφενεία ή φαγητό στις γραφικές ταβέρνες. 

Επιστροφή στο ξενοδοχείο όπου μπορούμε να απολαύσουμε το ποτό μας στο υπέροχο μπαρ με το τζάκι. 

2η ΗΜΕΡΑ ΚΥΡΙΑΚΗ 17 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 

Πρωινό στο ξενοδοχείο μας και αναχώρηση 10.30 π. μ. για το οροπέδιο του Φενεού όπου αδιαμφισβήτητη πρωταγωνίστρια είναι η τεχνητή λίμνη Δόξα, η οποία σχηματίστηκε το 1996 με την κατασκευή του φράγματος που δέσμευσε τα νερά του ομώνυμου ποταμού και περιβάλλεται από ένα μεικτό δάσος με έλατα, δρυς, πεύκα και φουντουκιές. Ο γύρος της δεν ξεπερνά τα 5 χλμ., είναι πλούσιος όμως σε εικόνες. Σε μια λωρίδα γης που εισχωρεί στο νερό και φτάνει έως το κέντρο της βρίσκεται το εκκλησάκι του Αγίου Φανουρίου και πλάι του τα ερείπια του Παλαιομονάστηρου. 

Περίπατος γύρω από τη Λίμνη, στο εκκλησάκι και βόλτα με τα άλογα για όσους επιθυμούν. 

Λίγα μέτρα ψηλότερα θα επισκεφθούμε το μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου (ή «Φονιά») του 14ου αιώνα, γνωστό για τη θέα στη λίμνη και ακόμα γνωστότερο για το γλυκό τριαντάφυλλο που φτιάχνουν οι μοναχοί εδώ και 20 χρόνια. Μην παραλείψετε να μπείτε στο εσωτερικό του ναού , όχι τόσο για τον χώρο του κρυφού σχολειού όσο για το εντυπωσιακό χρυσοποίκιλτο τέμπλο του 1762. 

Κοντά στη λίμνη βρίσκεται και ο αρχαιολογικός χώρος της αρχαίας Φενεού, όπου ελάχιστα θεμέλια σώζονται. Το μικρό μουσείο φιλοξενεί αξιόλογα ευρήματα, αλλά δεν λειτουργεί λόγω έλλειψης προσωπικού. Αν ο καιρός το επιτρέπει θα επισκεφθούμε την Παναγία των Βράχων. 

Αναχώρηση για τα Τρίκαλα Κορινθίας, μέσα από μια καταπράσινη διαδρομή, περιήγηση στις τρεις συνοικίες και φαγητό στα «7 αδέρφια» με ζωντανή μουσική. Μενού από 10-13€. 

Επιβίβαση στο πούλμαν και αναχώρηση για Χαλκίδα με ενδιάμεση στάση για καφέ. 

Τιμή ανά άτομο σε δίκλινο δωμάτιο 65 € 

Η παραπάνω τιμή συμπεριλαμβάνει : 

1. Μία ( 1) διανυκτέρευση σε δίκλινο δωμάτιο με πρωινό στο AkrotheaHotel 3* στη Γκούρα της Ορεινής Κορινθίας 

2. Μεταφορά με πολυτελές λεωφορείο 

3. Φόρος Διαμονής 

4. Φ.Π.Α 

Τιμή ανά άτομο σε μονόκλινο δωμάτιο : 97 € 

Τιμή ανά άτομο σε τρίκλινο δωμάτιο : 57 € 

Τιμή ανά άτομο σε τετράκλινο δωμάτιο : 49 € 

Ξενοδοχείο : Akrothea Hotel 3* www.akrothea.gr 

Το πετρόχτιστο AkrotheaHotel περιβάλλεται από έλατα, σε απόσταση 8χλμ. από τη λίμνη Δόξας και διαθέτει ένα μπαρ με τζάκι. Προσφέρει δωμάτια με μπαλκόνι και θέα στην κοιλάδα του Φενεού. Η πλατεία του χωριού βρίσκεται 100μ. μακριά. 

Σημειώσεις: 

Το ξενοδοχείο διαθέτει συνολικά 20 δωμάτια, εκ των οποίων τα 2 είναι τετράκλινα για φιλοξενία οικογένειας ή παρέας και τα υπόλοιπα 18 είναι δίκλινα με δυνατότητα να γίνουν τρίκλινα έως και 6 εξ αυτών. Λόγω της ιδιαιτερότητας των δωματίων παρακαλούμε να δηλώσετε ποιοι ενδιαφέρονται για δίκλινο, τρίκλινο και τετράκλινο αντίστοιχα. 

Κρατήσεις και προκαταβολή 20€ ως τις 28 Δεκεμβρίου 2018, στην Έφη Βαρβάρου 6981005877 και την Εριφιλή Βουγιούκα 6944420563 
  
Για το ΔΣ 

Η Πρόεδρος               Η Γραμματέας 
 
Βέτα Κορωναίου         Έφη Βαρβάρου 

Κυριακή 16 Δεκεμβρίου 2018

Μια Φρικαντέλα στα δικαστήρια.



Η Μάγισσα Φρικαντέλα πηγαίνει στα Δικαστήρια κατηγορούμενη για παιδική κακοποίηση, αφού αφαίρεσε τις φωνές των παιδιών. Εκεί συναντά τα παιδιά, την Εταιρία Προστασίας Ανηλίκων, μία Εισαγγελέα και πολύ πολύ κόσμο. Θα καταφέρει να πείσει όλους αυτούς ότι δικαίως αφαίρεσε τις φωνές τους; Θα αποδείξει στο Δικαστήριο ότι όταν τραγουδούν κάλαντα γίνονται ανυπόφορα και κακοποιούν την αισθητική όλου του κόσμου; Θα φωνάξει, επιτέλους, ο κόσμος "αθώα"! "αθώα"! "αθώα"! ; Ή στο τέλος θα μαλακώσει η καρδιά της, θα νιώσει την ομορφιά και την αγάπη και μαζί με τα παιδιά και την Εισαγγελέα θα χορέψουν και θα τραγουδήσουν παραδοσιακά κάλαντα; 

Βασισμένο στο παραμύθι "Φρικαντέλα. Η Μάγισσα που μισούσε τα κάλαντα" του Ευγένιου Τριβιζά. 

Σκηνοθεσία: Ευδοκία Ζέρβα Συμμετέχουν παιδιά του 1ου Δημοτικού Σχολείου Νέας Αρτάκης και η Άννα Οταπασίδου. Μουσικοί: Έλλη Παπουτσή, Βαγγέλης Βάρης, Τάσος Σταυρουλάκης. 



Πέμπτη 13 Δεκεμβρίου 2018

Μικρά κριτικά για τη χαρά των μικρών αναγνωστών.


 Άρθρο της Μαρίζας Ντεκάστρο
Αναδημοσίευση από τον Αναγνώστη.

Άρωμα Χριστουγέννων με βιβλία που τιμούν τους αναγνώστες! 

Η Astrid Lindgren (1907-2002), δεν είναι μόνο η Πίπη η φακιδομύτη. Είναι και τα τρυφερά παραμύθια της για μικρά παιδιά, όπως Ο νάνος και η αλεπού. Μια από τις λαμπερές χριστουγεννιάτικες χιονισμένες νύχτες, η πεινασμένη αλεπού ορέγεται τις παχουλές κότες ενός αγροκτήματος, χωρίς να υπολογίζει όμως τον νάνο που τις προσέχει. Χριστούγεννα σημαίνει αγάπη και καλοπέραση, τα παιδιά λοιπόν του σπιτιού αφήνουν μια λειχουδιά στον νάνο, που φαντάζονται ότι ζει εκεί κοντά μαζί τους, κι εκείνος τη μοιράζεται με το πεινασμένο αγρίμι. (εικ. Eva Eriksson, μτφρ. Άννα Παπαφίγκου, Μάρτης). 

Ο Dr Seuss μεγάλωσε γενιές και γενιές παιδιών στις ΗΠΑ και τον κόσμο και επιτέλους έφτασε καθυστερημένα στην Ελλάδα. Ο Γκριντς, ο κατεργάρης των Χριστουγέννων είναι στριμμένος και κακός, σιχαίνεται τη γιορτή και κάνει ό,τι μπορεί για να την καταστρέψει. Θα τα καταφέρει; Ο Γκριντς εκδόθηκε το 1957, είναι όμως φρέσκος σε όλα του σαν να γράφτηκε σήμερα! Εξαιρετική έμμετρη απόδοση από τον Φίλιππο Μανδηλαρά (Ψυχογιός). 

Το ωραιότερο χριστουγεννιάτικο στολίδι είναι μια νέα εκδοχή για παιδιά της συγκινητικής ιστορίας της χριστουγεννιάτικης εκεχειρίας στα χαρακώματα του Α’ ΠΠ. Την πρωτοδιάβασα στο βιβλίο του Παντελή Καλιότσου, με τίτλο Η ωραιότερη ιστορία του κόσμου (Πατάκης), την αφηγήθηκα στην Εθνική Βιβλιοθήκη τα προπέρσινα Χριστούγεννα και τώρα τη διαβάζω ξαναγραμμένη από την Αγγελική Δαρλάση, (εικ. Αλέξια Οθωναίου, Μεταίχμιο). Και πάλι συγκινούμαι γιατί είναι βαθιά ανθρώπινη. Και έτσι, με ανθρωπιά, σεβασμό και εσωτερικότητα, την έγραψε η συγγραφέας! 

Από την πλευρά των μικρών κοριτσιών: Η ιστορία των γυναικών 

Όταν εκδόθηκε στην Ιταλία το 1973 το ομώνυμο βιβλίο της Έλενα Τζιανίνι Μπελόττι, έγινε επανάσταση γιατί για πρώτη φορά παρουσιάστηκαν τεκμηριωμένα τα στερεότυπα που ακολουθούσαν το γυναικείο φύλο. Μέχρι τότε η ιστορία των γυναικών ήταν σχετικά άγνωστη. Στις μέρες μας, υπάρχει διεθνώς μεγάλη τάση για ‘φεμινιστικά’ παιδικά βιβλία ως αντίβαρο στα στερεότυπα των αναπαραστάσεων του φύλου όπως προβάλλονται στα ΜΜΕ και, μέχρι σήμερα, σε βιβλία των παιδιών. Είναι τα anti-princesss βιβλία, με ηρωίδες που διαμόρφωσαν δυναμικά με το άλλο φύλο τη σύγχρονη κοινωνία. 

Καθεμιά από τις πρόσφατες εκδόσεις, με θέμα τα επιτεύγματα των γυναικών, έχει το δικό της χαρακτήρα, μπορεί να περιλαμβάνουν όλα τις ίδιες προσωπικότητες, όμως κάθε συγγραφεάς τις αντιμετωπίζει με τον δικό του τρόπο. Και φυσικά συγκλίνουν στο ότι οι γυναίκες βρίσκονταν και βρίσκονται στο κέντρο της ιστορίας. 

Οι Φραντσέσκα Καβάλο και Έλενα Φαβίλι, στο Ιστορίες της καληνύχτας για επαναστάτριες, εικονογραφημένες από γυναίκες εικονογράφους (2 τόμοι, μτφρ. Έρρικα Πάλλη, Ψυχογιός) παρουσιάζουν ένα πανόραμα με τις βιογραφίες δεκάδων γυναικών που άφησαν το αποτύπωμά τους σε κάθε τομέα της ζωής (αστροναύτισσες, εξερευνήτριες, ακτιβίστριες, αλπινίστριες, υπερμάχους των δικαιωμάτων, επιστήμονες, καλλιτέχνιδες…). 
Το Υπέροχες γυναίκες που άλλαξαν τον κόσμο (μτφρ. Ειρήνη Παϊδούση, Μεταίχμιο), της Κέιτ Πάνκχερστ, απόγονο της αγγλίδας σουφραζέτας Έμελιν Πάνκχερστ που πολέμησε για το δικαίωμα ψήφου των γυναικών στις αρχές του 20ου αιώνα. Είναι ένα βιβλίο γνώσεων για μικρές ηλικίες, απολαυστικά εικονογραφημένο από την ίδια, με πολλές λεπτομέρειες από τη ζωή διάσημων γυναικών, που τιμά τα ταλέντα και τα όνειρα που έγιναν πραγματικότητα και έδωσαν χρώμα στον κόσμο μας. 

Στο Μικρά κορίτσια με μεγάλες ιδέες, η Isabel Sanchez Vegara (εικ. Elisa Munsό, έμμετρη μτφρ. Κλεοπάτρα Ελαιοτριβιάρη, Παπαδόπουλος) γράφει από μια μονογραφία για τις Κοκό Σανέλ, Αγκάθα Κρίστι, Μαρί Κιουρί. Η έκδοση είχε επίσης διεθνή επιτυχία με αποτέλεσμα ανάλογες ‘τοπικές’ εκδόσεις, όπου πολλές χώρες παρουσιάζουν τις δικές τους ηρωίδες. Περιμένουμε και τις δικές μας! 

Ο κύκλος κλείνει με το βιβλίο της Λίλυ Μάρρεϋ, Γυναίκες και άντρες που άλλαξαν τον κόσμο ( εικ. Άνα Αλμπέρο, μτφρ. Ελένη Μπακογεώργου, Πατακης), ένα σύνθετο βιβλίο γνώσεων, μια σοβαρή πινακοθήκη βραβευμένων προσωπικοτήτων για τη δραστηριότητα, την ανεξαρτησία των ιδεών, το μυαλό, το ταλέντο, τα πιστεύω, την ανθρωπιστική δράση, την περιέργειά τους. Η συγγραφέας αιτιολογεί τη βράβευση καθεμιάς και καθενός αναφέροντας, εκτός από τα βιογραφικά τους, τα σημαντικά στοιχεία που οδήγησαν σ’ αυτήν. Μαζί με τα προηγούμενα βιβλία που παρουσιάσαμε, είναι εξαιρετικό διδακτικό εργαλείο, γιατί περιλαμβάνει και προσωπικότητες οι οποίες εμφανίζονται σπάνια στην επικαιρότητα (π.χ. ο Έρνο Ρούμπικ του κύβου, η Μαρία Μοντεσόρι της προσχολικής αγωγής, ν Τρίσα Ζορν η παραολυμπιονίκης κ.ά.) και πάλι χάνονται. 

Οι κλασικοί αλλιώς! 

Η δουλειές πάνω στους κλασικούς και οι αναδιηγήσεις τείνουν να γίνουν η νέα εκδοτική τάση. Έχουμε όπως πάντα επανεκδόσεις των κλασικών, όμως οι ζωηροί συγγραφείς και εικονογράφοι συνεργάζονται στενά, επεμβαίνουν στα κείμενα δίνοντας το στίγμα τους, άλλος το χιούμορ, άλλος την πιο σύγχρονη γλώσσα, άλλος γνωστικές πληροφορίες που το εμπλουτίζουν, το χρώμα, τη σύνθεση των εικόνων. 

Μετά την επιτυχημένη εκδοτική πορεία της σειράς με τον ευρηματικό τίτλο Μικρά ταξίδια με την φαντασία του Ιουλίου Βερν (Παπαδόπουλος), εμφανίζονται δυο νέες σειρές, στην ίδια λογική, από δυο εκδοτικούς οίκους. Δεν πρόκειται για απλές διασκευές αλλά για νέες δημιουργίες: Πες το μ’ ένα παραμύθι: Οι περιπέτειες του Νιλς, των Μαρία Παπαγιάννη- Μυρτώ Δεληβοριά (Πατάκης) και Τομ Σόγερ ή το μεγαλύτερο παιδικό δωμάτιο του κόσμου, των Αντώνη Παπαθεοδούλου – Ίρις Σαμαρτζή (Παπαδόπουλος). Έπεται συνέχεια, λοιπόν! 


Η Ελένη Σβορώνου είχε την περίφημη ιδέα να αναδιηγηθεί τρεις κλασικές ιστορίες με ήρωες παιδιά από τη μεσαιωνική, τη νεότερη και τη σύγχρονη αγγλική λογοτεχνία. Ξαναδιάβασε τον Ρομπέν των Δασών, τον Ροβινσώνα Κρούσο και τον Πίτερ Παν (Κόκκινη κλωστή δεμένη), κρατώντας τις ιδέες που έχουν ακόμα κάτι να μας πούνε και τις περιπέτειες που ήταν κατά τη γνώμη της οι πιο συναρπαστικές. Η Σβορώνου ακολούθησε με επιτυχία μια παλιότερη άποψη έκδοσης των κλασικών για παιδιά (Gallimard και Ερευνητές στα ελληνικά) σχολιάζοντας το κείμενο με πληροφορίες για την εποχή ώστε να διευκολύνει και να απαντήσει σε πολλά ερωτήματα που ανακύπτουν κατά την ανάγνωση. Ο αναγνώστης μπορεί και να τις παραλείψει αν θέλει ή να ψάξει για περισσότερα στοιχεία. Διαβάζοντας όμως και τα τρία βιβλία ( με τα σχετικώς άτεχνα και παλλαϊκά δυστυχώς εξώφυλλα) θα πάρει μια ιδέα για τη λογοτεχνία που διάβαζαν εκείνα τα μακρινά χρόνια. 

Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου 2018

ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΘΕΑΤΡΙΚΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ.

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι, ο Σύλλογος Δασκάλων- Νηπιαγωγών Χαλκίδας όπως κάθε χρόνο θα οργανώσει την παρακολούθηση παιδικών θεατρικών παραστάσεων για τα σχολεία . 

Σας ενημερώνουμε ότι η θεατρκή παράσταση που θα παρακολουθήσουν τα παιδιά είναι το εμβληματικό έργο της Ξένιας Καλογεροπούλου "Οδυσσεβάχ" από την παιδική σκηνή του Φώτη Σπύρου. 

Ένα από τα πιο σημαντικά θεατρικά έργα για παιδιά και όχι μόνο, βασισμένο στους μύθους, στα λαϊκά παραμύθια και την επική λογοτεχνία. Ένα γοητευτικό μαγικό ταξίδι σε χώρες ονειρικές, με αλλόκοτους ήρωες, ένα παραμύθι όπου τα πάντα είναι δυνατά και αδύνατα. 

Η Ξένια Καλογεροπούλου έγραψε την ιστορία του Οδυσσεβάχ από την Ιθαγδάτη που ταξιδεύει ψάχνοντας το Κυκλολωτογοργοκιρκιλάριζο, χρησιμοποιώντας στοιχεία από την Οδύσσεια, από τις Χίλιες και μία νύχτες, και πολλά άλλα παραμύθια. 

Μία ιδανική παράσταση για παιδιά όλων των ηλικιών που ονειρεύονται και πιστεύουν στην επίτευξη του στόχου, στην αξία της προσπάθειας, στην αξία της οικογένειας και της πατρίδας, στη νίκη του καλού και του δικαίου. Μία παράσταση με πανανθρώπινα μηνύματα ουσιαστικά και επίκαιρα. 

Ο Οδυσσεβάχ έχει μεταφραστεί σε 8 γλώσσες, έχει παρουσιαστεί από αρκετούς ξένους θιάσους, αλλά και από 10 ελληνικά ΔΗΠΕΘΕ. Την έχουν απολαύσει εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά μικρά και μεγάλα. Χαρίστε φέτος κι εσείς αυτήν την μοναδική εμπειρία στα παιδιά. 

Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΜΑΣ ΣΥΝΘΕΤΗ ΔΙΟΝΥΣΗ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΥ 

Για τον έγκαιρο προγραμματισμό της συμμετοχής των σχολείων σας σας ενημερώνουμε ότι οι παραστάσεις θα πραγματοποιηθούν την εβδομάδα από Δευτέρα 25 έως Παρασκευή 1 Μαρτίου και την εβδομάδα από Δευτέρα 4 Μαρίου εως Παρασκευή 8 Μαρτίου. 

Πληροφορίες στην Βέτα Κορωναίου 6974341868 και το Λάμπρο Γιαννούχο 6972725490 

Για το ΔΣ 

Η Πρόεδρος               Η Γραμματέας 

Βέτα Κορωναίου       Έφη Βαρβάρου 

ΨΗΦΙΣΜΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΤΟΥ ΖΟΥΡΑ.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΔΑΣΚΑΛΩΝ ΚΑΙ ΝΗΠΙΑΓΩΓΩΝ ΧΑΛΚΙΔΑΣ.


Εκφράζουμε την αλληλεγγύη και την υποστήριξη στον αγώνα των εργαζομένων των επιχειρήσεων συμφερόντων ΖΟΥΡΑ, ενάντια στην επίθεση που δέχονται από την εργοδοσία, που έχει την πλήρη στήριξη της κυβέρνησης, και: 

§ Έχει απογειώσει την απληρωσιά στους 6 μήνες, με την τελευταία καταβολή μισθοδοσίας να έχει γίνει πριν 70 περίπου ημέρες! 

§ Θέτει σε κίνδυνο τη σωματική ακεραιότητα των συναδέλφων, με τα μέτρα υγιεινής και ασφάλειας να είναι ελάχιστα έως ανύπαρκτα. 

§ Επιχειρεί να τρομοκρατήσει τους εργαζόμενους που συσπειρώνονται στο επιχειρησιακό τους σωματείο. 

§ Έχει στοχοποιήσει το Διοικητικό Συμβούλιο του Σωματείου, που βγήκε σε επίσχεση εργασίας γιατί ήταν απλήρωτοι, δε τους δίνονταν αντικείμενο εργασίας και τους είχε τοποθετήσει να εργάζονται σε χώρο με τριτοκοσμικές συνθήκες, χωρίς νερό, ρεύμα, τουαλέτα κλπ. 

Η κυβέρνηση έχει τεράστιες ευθύνες για την κατάσταση αυτή. Στην πράξη δίνει πλήρη κάλυψη στην ασυδοσία της εργοδοσίας, που αμφισβητεί ακόμα και το δικαίωμα των συναδέλφων να βγουν σε επίσχεση, με τον ΟΑΕΔ να μη χορηγεί το ανάλογο επίδομα με διάφορες προφάσεις λόγω του νομοθετικού πλαισίου σύμφωνα με το οποίο λειτουργεί. Η κυβέρνηση καλύπτει την επίθεση της εργοδοσίας, αποδεχόμενη τη μη τήρηση των δεσμεύσεών της έπειτα από τις πιέσεις της Ομοσπονδίας μας και του επιχειρησιακού σωματείου στις τριμερής συναντήσεις. Αποδέχεται την πρόσφατη αναβολή της τριμερούς που ζήτησε η εργοδοσία, λέγοντας στους εργαζόμενους να περιμένουν! 

Αλλά δεν υπάρχει κανένας στην κυβέρνηση που να είναι απλήρωτος 6 μήνες και να έχει να δει καταβολή μισθοδοσίας για 70 μέρες! Αντίθετα, όλοι τους θα τρέξουν να ψηφίσουν το νέο αντιλαϊκό προϋπολογισμό, που μονιμοποιεί τις περικοπές για το λαό και δίνει νέα προνόμια στην εργοδοσία. 

Καλούμε όλες τις συνδικαλιστικές οργανώσεις, τους μαζικούς φορείς, 

όλους τους εργαζόμενους να εκφράσουν έμπρακτα την αλληλεγγύη τους 

ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 14 ΔΕΚΕΜΒΡΗ  ΣΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΕΥΒΟΙΑΣ, ΜΕ ΤΗ ΣΥΛΛΟΓΗ ΤΡΟΦΙΜΩΝ & ΕΙΔΩΝ ΠΡΩΤΗΣ ΑΝΑΓΚΗΣ ΓΙΑ ΝΑ ΣΤΑΘΟΥΝ ΟΡΘΙΟΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ ΠΟΥ ΔΙΝΟΥΝ! 

Ο αγώνας τους είναι και δικός μας αγώνας, όλης της εργατικής τάξης, γιατί και η επίθεση εργοδοσίας-κυβέρνησης δεν εκδηλώνεται μόνο απέναντί τους, αλλά απέναντι σε όλους τους εργαζόμενους.

Στηρίζουμε τα δίκαια αιτήματά τους για: 

Πληρωμή όλων των δεδουλευμένων// Καταχώρηση όλων των ενσήμων σε όλους τους εργαζόμενους// Τήρηση των κανόνων υγιεινής και ασφάλειας της εργασίας// 
Χορήγηση του επιδόματος επίσχεσης που ο ΟΑΕΔ αρνείται να εγκρίνει σε όσους άσκησαν αυτό το δικαίωμά τους και του έκτακτου επιδόματος που χορηγείται για ειδικές περιπτώσεις // Επιστροφή φόρου για τα ποσά που έχουν φορολογηθεί αλλά δεν τα έχουν λάβει //
Πάγωμα χρεών σε εφορία, τράπεζες, χωρίς προσαυξήσεις και τόκους για όσους τους είναι απλήρωτοι// Να σταματήσουν άμεσα οι όποιες διαδικασίες κατάσχεσης.
Απαλλαγή στους απλήρωτους από τέλη, ΕΝΦΙΑ, καμιά διακοπή σε ρεύμα, νερό, τηλέφωνο // Επαναφορά των μισθών στους συναδέλφους που έχουν γίνει μειώσεις. 

ΝΑ ΔΟΘΕΙ ΤΩΡΑ ΕΚΤΑΚΤΟ ΕΠΙΔΟΜΑ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΣΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ! 

ΝΑ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΑ ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΤΟΥΣ! 

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ! 

ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΗ ΧΑΛΚΙΔΑ 

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 14 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 6 μ.μ. ΣΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΕΥΒΟΙΑΣ 

Για το ΔΣ 

Η Πρόεδρος              Η Γραμματέας 

Βέτα Κορωναίου       Έφη Βαρβάρου 



Κυριακή 9 Δεκεμβρίου 2018

Έξι εμπειρικά θεμελιωμένες διδακτικές πρακτικές.

Αναδημοσίευση από το Ημερολόγιο ενός δασκάλου.
Άρθρο του δασκάλου Γιάννη Μιχαηλίδη.

Και οι έξι διδακτικές πρακτικές που παρουσιάζονται παρακάτω είναι πολύ καλά εμπειρικά θεμελιωμένες εδώ και πολλά χρόνια. Δυστυχώς, συνήθως απουσιάζουν από την επιμόρφωση ή την εκπαίδευση των εκπαιδευτικών.


                       

Οι δύο πρώτες εφαρμόζονται όταν παρουσιάζεται μια καινούρια πληροφορία.

1. Να χρησιμοποιείς ταυτόχρονα τον λόγο και την εικόνα.

Εφαρμόζεται σχεδόν παντού: μπορεί να είναι ένας χάρτης στη γεωγραφία ή την ιστορία· αντικείμενα, εικόνες, διαγράμματα στα μαθηματικά. Το θέμα είναι η εικόνα να συμπληρώνει και να εμπλουτίζει τον λόγο. Θυμάμαι χαρακτηριστικά μία δασκάλα, όταν ήμουν φοιτητής, να έχει γράψει έναν τεράστιο ορισμό στον πίνακα για να εξηγήσει τι είναι το ποτάμι σε μαθητές Β΄ Δημοτικού. Δε φτάνει που δεν έδειξε καμία εικόνα· αντέγραψαν και τον ορισμό…

2. Να συνδέεις τις αφηρημένες έννοιες με συγκεκριμένες αναπαραστάσεις.

Ουσιαστικά, σημαίνει να προσφέρεις συγκεκριμένα παραδείγματα για να γίνει κατανοητή η αφηρημένη έννοια. Για παράδειγμα, η διπλωματία ορίζεται ως: «το σύνολο των μεθόδων και των μέσων που χρησιμοποιεί ένα κράτος, για να εκπροσωπεί τα συμφέροντά του στο εξωτερικό και γενικά για να ρυθμίζει τις σχέσεις του με τα άλλα κράτη». Αν πεις τον ορισμό, όταν διδάσκεις Βυζαντινή Ιστορία στην Ε΄, κανένα παιδί δε θα τον καταλάβει. Πρέπει να αναφέρεις συγκεκριμένα παραδείγματα, όπως ότι μπορεί να χρημάτιζαν άλλα κράτη, να παραχωρούσαν εκτάσεις ή ακόμα και να πάντρευαν τις κόρες του αυτοκράτορα με βασιλιάδες άλλων κρατών. Με αυτόν τον τρόπο ο όρος διπλωματία γίνεται κατανοητός.

Οι δύο επόμενες στρατηγικές βοηθούν τους μαθητές να συνδέσουν τις πληροφορίες μεταξύ τους.

3. Να θέτεις διερευνητικά ερωτήματα.

Να κάνεις ερωτήσεις χρησιμοποιώντας τις ακόλουθες λέξεις και φράσεις: «Γιατί;», «Πώς», «Τι θα συνέβαινε αν», «Πώς το ξέρεις αυτό;». Δεν πρέπει να αρκούμαστε στο να δίνει ο μαθητής μία σωστή απάντηση αλλά πρέπει να εξηγεί και πώς έφτασε σε αυτήν. Με αυτόν τον τρόπο αναδύονται σημεία που χρειάζονται διευκρίνιση και αναγκάζονται να συνδέσουν τις πληροφορίες μεταξύ τους ή με όσα γνωρίζουν.

4. Να λύνεις ένα πρόβλημα εσύ και μετά ένα οι μαθητές εναλλάξ.

Ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να μάθουν να λύνουν προβλήματα είναι να λύνει ο εκπαιδευτικός ένα πρόβλημα εξηγώντας τη διαδικασία επίλυσής του, έπειτα να λύνουν οι μαθητές ένα δεύτερο πρόβλημα, μετά να λύνει πάλι ο εκπαιδευτικός ένα νέο πρόβλημα, στη συνέχεια οι μαθητές και ούτω καθεξής. Μπορεί όλοι μας να πιστεύουμε ότι πιο αποτελεσματικός τρόπος είναι να λύσουν οι μαθητές μόνοι τους πολλά προβλήματα, αλλά η διαίσθηση δεν πέφτει πάντα μέσα.

Οι δύο τελευταίες στρατηγικές χρησιμοποιούνται για τη συγκράτηση των γνώσεων.

5. Να κατανέμεις την εξάσκηση των μαθητών.

Οι μαθητές πρέπει να εξασκούνται κάθε τόσο σε αυτά που έχουν μάθει για να κατορθώσουν να τα θυμούνται. Η εξάσκηση δεν πρέπει να γίνεται σε σύντομο χρονικό διάστημα αλλά να μεσολαβούν μερικές εβδομάδες ή και μήνες ακόμα. Έτσι, 3-4 μήνες μετά την πρώτη εκμάθηση της πρόσθεσης των κλασμάτων είναι καλό ο εκπαιδευτικός να οργανώσει μία νέα εξάσκηση. Με αυτόν τον τρόπο στερεοποιούνται οι γνώσεις και οι δεξιότητες.

6. Να χρησιμοποιείς τεστ για να ενισχύσεις τη μάθηση.

Ένας αποτελεσματικός τρόπος για να σταθεροποιηθεί η γνώση και να ανασύρεται εύκολα είναι να αναγκάζεις τους μαθητές να ανακαλούν ό,τι έχεις διδάξει. Να βάζεις δηλαδή κάθε τόσο τεστ στα οποία οι μαθητές καλούνται να θυμηθούν ό,τι έχουν διδαχτεί. Φυσικά, τα συγκεκριμένα τεστ δεν πρέπει να έχουν μεγάλη επίδραση στη βαθμολογία γιατί ουσιαστικά δεν είναι τεστ αξιολόγησης αλλά προπόνησης.

Αυτές οι 6 διδακτικές πρακτικές πιθανότητα είναι ό,τι καλύτερο κυκλοφορεί στον χώρο της Παιδαγωγικής. Όταν γράφω «ό,τι καλύτερo» εννοώ ότι είναι επιστημονικά τεκμηριωμένες πρακτικές εδώ και πολλά χρόνια. Πολλά πράγματα που ακούγονται στις επιμορφώσεις, όπως η ανακαλυπτική μάθηση, δεν είναι επαρκώς τεκμηριωμένα. Κάποια μάλιστα δεν ισχύουν, όπως τα μαθησιακά στιλ. Πρόσφατα διάβασα ότι το brainstorming, ιδεοθύελλα ή ιδεοκαταιγισμός στα ελληνικά, δεν είναι αποτελεσματικός τρόπος για να παραγάγεις καινοτόμες ιδέες. Καλό είναι να έχουμε κατά νου ότι κάθε προσπάθεια σχεδιασμού ενός καινούριου μαθήματος που δεν εμπεριέχει κάποιες από αυτές τις πρακτικές πιθανότατα είναι αποτυχημένη.

Η πιο πιθανή αντίρρηση για να υιοθετήσει κάποιος τις συγκεκριμένες πρακτικές είναι η επίκληση της εμπειρίας. Σέβομαι την εμπειρία καθενός. Πιστεύω ότι κάθε εκπαιδευτικός μπορεί να δώσει κάτι ξεχωριστό. Πιστεύω ότι η εμπειρία μπορεί να ξεκλειδώσει κάποια από τα μυστήρια της επιστήμης μας. Για να δεχτώ όμως τα συμπεράσματα που απορρέουν από την εμπειρία, απαιτώ να εφαρμόσει κάποιος για μερικά χρόνια τις συγκεκριμένες πρακτικές και μετά να πει τα συμπεράσματά του. Διότι αν δεν τις εφαρμόσεις πώς θα αποκτήσεις την εμπειρία να μιλήσεις για αυτές;

Διασκευή από αυτό το άρθρο.

«Η πριγκίπισσα με τις μεγάλες βλεφαρίδες»


Οι εκδόσεις κόκκινη κλωστή δεμένη, το βιβλιοπωλείο Αλφάβητο και το Καλλιτεχνικό εργαστήρι Έκφρασης και Δημιουργίας Αστρολάβος με τη συνεργασία της Σχολικής Επιτροπής Μονάδων Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης του Δήμου Χαλκιδέων προσκαλούν μικρούς και μεγάλους: 

στην παρουσίαση του παιδικού βιβλίου της Χαλκιδέας συγγραφέως Έλενας Γλωσσιώτη «Η πριγκίπισσα με τις μεγάλες βλεφαρίδες», το Σάββατο 15 Δεκεμβρίου στην αίθουσα εκδηλώσεων του 18ου δημοτικού σχολείου Χαλκίδας και ώρα 18:00. 

Είναι ένα παραμύθι για την αυτογνωσία, την καλοσύνη, την αγάπη και την προσφορά που θυμίζει τα παλιά παραμύθια της γιαγιάς μας. 

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΣ 

Η Έλενα Γλωσσιώτη γεννήθηκε και ζει στη Χαλκίδα. Είναι συγγραφέας παιδικών βιβλίων και έχει εκδόσει ακόμα τα βιβλία: «Ο Φύλλος» εκδόσεις Θίνες, «Ο βοσκός της θάλασσας και η Αφρομαλλούσα» εκδόσεις Παρρησία, «Τα παιδιά του κόσμου βάφουν το μαύρο» εκδόσεις Πατάκη. Έχει βραβευτεί από τη Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά, το Κύκλο Παιδικού Βιβλίου, από το Κυπριακό Σύνδεσμο Παιδικού Νεανικού Βιβλίου και το βιβλίο της «Ο Φύλλος» βρέθηκε στη λίστα των White Raven της βιβλιοθήκης του Μονάχου με τα διακόσια καλύτερα παιδικά βιβλία του κόσμου για το 2015. 

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ…
Ένας σπουδαίος μάγος επισκέφτηκε μια μέρα μια πριγκίπισσα, δύστροπη κι αχάριστη, που ζούσε σ’ ένα κάστρο. Εκείνη μεμιάς τού ζήτησε τις πιο μεγάλες βλεφαρίδες στον κόσμο. Και τότε έζησε κάτι που δεν μπορούσε πριν να φανταστεί...

Πέμπτη 6 Δεκεμβρίου 2018

Tο αδιέξοδο τού να είσαι γυναίκα.

Άρθρο του Νίκου Σαραντάκου
Αναδημοσίευση από το ιστολόγιο 
"Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία"



Γιορτάζω σήμερα αλλά το ιστολόγιο δεν θα έχει γιορταστικό θέμα -η επικαιρότητα μάς αρπάζει πάλι από το μανίκι κι έτσι το γεγονός που θα σχολιάσουμε σήμερα μόνο ευχάριστο δεν είναι.

Δυο φονικά σημάδεψαν το τελευταίο δεκαήμερο: η δολοφονία του 63χρονου Αλβανού εργάτη γης Πετρίτ Ζίφλε στη Λευκίμμη της Κέρκυρας με φερόμενο ως δράστη έναν ντόπιο, χρυσαβγίτη όπως λέγεται, ο οποίος, όπως φαίνεται, οργίστηκε επειδή στο καφενείο το θύμα τόλμησε να διαφωνήσει μαζί του στα πολιτικά, και ο στυγερός βιασμός και φόνος της νεαρής φοιτήτριας Ελένης Τοπαλούδη στην άλλη άκρη του ελλαδικού χώρου, στη Ρόδο, που φαίνεται πως βρήκε τον θάνατο επειδή δεν συναίνεσε στις ερωτικές προτάσεις δυο νέων -ως δράστες φέρονται ένας 21χρονος ντόπιος, μάλιστα γόνος μεγάλης οικογένειας του νησιού, όπως λέγεται, κι ένας 21χρονος Αλβανός ή Βορειοηπειρώτης.

Κατά σύμπτωση, σήμερα συμπληρώνονται δέκα χρόνια από τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Θα γίνουν συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις το απόγεμα, δέκα χρόνια μετά -και καλά κάνουμε και τιμάμε τη μνήμη του. Πριν από δέκα χρόνια, το φονικό είχε πυροδοτήσει εκτεταμένες πολυήμερες ταραχές. Πριν από πέντε χρόνια, το φονικό του Παύλου Φύσσα συντάραξε την κοινή γνώμη και κάθε χρόνο στην επέτειο του θανάτου του γίνονται συγκεντρώσεις και εκδηλώσεις μνήμης. Πριν από σαρανταπέντε μέρες, ο μαρτυρικός θάνατος του Ζακ Κωστόπουλου επίσης συγκλόνισε το πανελλήνιο -και για τον Ζακ έγιναν και θα γίνουν πορείες. Και καλώς έγιναν και θα γίνουν.

Για τη δολοφονία του Πετρίτ Ζίφλε δεν κουνήθηκε φύλλο. Καμιά πορεία δεν έγινε, καμιά συγκέντρωση, λες και ο φόνος έγινε επειδή φονιάς και θύμα είχαν κτηματικές διαφορές ή επειδή «τσακώθηκαν για το ποδόσφαιρο» -για να θυμηθούμε μια κλασική δικαιολογία. Υπάρχουν και άλλοι λόγοι γι’ αυτή τη διακριτικότητα -ότι έγινε εκτός Λεκανοπεδίου, ας πούμε, αλλά ο βασικός λόγος είναι ένας: ότι το θύμα ήταν Αλβανός.

Για να κάνω και μιαν άλλη αντιδιαστολή, η κηδεία του Πετρίτ Ζίφλε έγινε αθόρυβα, χωρίς κραυγές για εκδίκηση από συμπατριώτες του και χωρίς να τηρήσει ενός λεπτού σιγή για τη μνήμη του η Βουλή, όπως θεώρησε καλό να κάνει με πρωτοβουλία του Νικήτα Κακλαμάνη για τον ακροδεξιό τρομοκράτη με το Καλάσνικοφ. (Ούτε για το όνομά του είμαστε βέβαιοι, τα μισά σάιτ τον γράφουν Ζίλφε και κάποια Ζίλφα).

Και για να κάνω μια δυσοίωνη πρόβλεψη, όταν σε καναδυό χρόνια γίνει η δίκη του φονιά, όπως το θεωρώ σχεδόν βέβαιο, καμιά συλλογικότητα δεν θα παραστεί πολιτική αγωγή και δεν θα επαγρυπνεί, όπως έγινε για τη δίκη του Κορκονέα ή του Ρουπακιά, μεταξύ άλλων με νομική συνδρομή από επιφανείς και προβεβλημένους δικηγόρους. Και ο φονιάς, πολύ φοβάμαι, θα πέσει στα μαλακά.

Κι εμείς εδώ άλλωστε, που σχολιάζουμε τα περισσότερα σημαδιακά, και σχολιάσαμε και τη θανάτωση του Ζακ Κωστόπουλου, ως τώρα δεν είχαμε γράψει για τον Πετρίτ Ζίφλε -και μόνο σήμερα, ενώ έπιανα να γράψω για τον φόνο της Ελένης Τοπαλούδη, της φοιτήτριας από το Διδυμότειχο που δολοφονήθηκε στη Ρόδο (και πάλι από τη μια γωνιά στην άλλη της Ελλάδας), σήμερα μόνο, ενώ είχα σκοπό να γράψω μόνο για την Ελένη Τοπαλούδη, ντράπηκα κι έγραψα αυτά τα λίγα για τον Πετρίτ Ζίλφα, εν είδει συγγνώμης.

Η Ελένη Τοπαλούδη δολοφονήθηκε επειδή δεν δέχτηκε τις ερωτικές κρούσεις των δύο νέων που φέρονται ως δράστες. Ζωντανή την πέταξαν από το γκρεμό στη θάλασσα. Eικάζεται πως θα ζούσε αν, αφού την χτύπησαν, την πήγαιναν στο νοσοκομείο.

Η Ελένη Τοπαλούδη πέθανε επειδή είπε ΟΧΙ σε δυο νέους άντρες που έχουν γαλουχηθεί από την πατριαρχική κοινωνία όπου ζούμε να πιστεύουν πως «όταν η γυναίκα λέει «όχι» εννοεί «ίσως» κι όταν λέει «ίσως» εννοεί «ναι».» Η νοοτροπία αυτή, που συχνά καλλιεργείται και από την οικογένεια και φυσικά ενισχύεται στις εφηβικές παρέες και από την πανταχού παρούσα πορνογραφία του Διαδικτύου, δεν δέχεται το δικαίωμα της γυναίκας να λέει «Όχι».

Η Ελένη Τοπαλούδη βιάστηκε και δεύτερη φορά μετά τον θάνατό της, από τα κοινωνικά μέσα, όταν, πριν ακόμα διαλευκανθεί η υπόθεση, διάφοροι Έλληνες άντρες σκάλισαν το προφίλ της, είδαν κάποια ανάρτηση συμπαράστασης στους πρόσφυγες και έγραψαν φρικιαστικά σχόλια για τη «λαθρολάγνα» και την «εϊτζιάρα» που βρήκε αυτό που της άξιζε. Και τρίτη φορά, όταν συγγενείς ενός από τους φερόμενους ως δράστες έγραψαν ότι «όπως διαδίδεται στο νησί» το κορίτσι «εκδιδόταν και μάλιστα σε αλλοδαπούς».

Φυσικά όλα αυτά ήταν άθλια ψέματα, οπότε άλλαξε η αφήγηση των δημοσιογράφων και έγινε αποτροπιασμός για τον φόνο μιας κοπέλας «που δεν είχε δώσει δικαιώματα» και που «ήταν από καλή οικογένεια». Αν όμως το καλοσκεφτούμε οι φρασούλες αυτές είναι τρομακτικές. Αν ήταν από «κακή οικογένεια» θα ήταν λιγότερο στυγερός ο βιασμός και ο φόνος της; Πώς δίνει κάποιος (ή μάλλον κάποια) «δικαιώματα» στον βιαστή και τον φονιά; Όταν φορέσει κοντή φούστα; Όταν βάφεται; Όταν πηγαίνει στο μπαρ; Όταν έχει στο συρτάρι της δαντελένια εσώρουχα; Ποια φρικτή σύμβαση τα αναγνωρίζει αυτά τα δικαιώματα και τα ελαφρυντικά; Μα φυσικά η πατριαρχική νοοτροπία: «Πήγαινε γυρεύοντας», «Τα’ θελε όμως κι αυτηνής ο κώλος της», «Αν δεν κουνήσει η σκύλα την ουρά της…», «Δεν μπορεί, θα κουνήθηκε κι αυτή», «Φταίει ο φονιάς;»

Ο φίλος Γιάννης Ανδρουλιδάκης, δημοσιογράφος, έγραψε:

Από την ιστορία της απόπειρας βιασμού μετά φόνου στη Ρόδο, θέλω να σταθώ σε δύο πολύ σημαντικές λεπτομέρειες που ορθά αναδεικνύονται σε επανάληψη από τα ρεπορτάζ των συναδέλφων μου δημοσιογράφων και οι οποίες είναι κεφαλαιώδεις για να καταλάβουμε τι ακριβώς συνέβη.

Το πρώτο είναι ότι το θύμα η κοπέλα, ήταν -όπως τονίζουν τα ρεπορτάζ- ήσυχο κορίτσι, δεν προκαλούσε, δεν είχε πολλές σχέσεις με αγόρια και δεν έβγαινε πολύ. Αυτό είναι πάρα πολύ σπουδαίο, γιατί μας δείχνει ότι βιάστηκε κάποια αθώα, έτσι; Όχι καμιά σαν αυτές που βγαίνουν και έχουν σχέσεις με αγόρια και όσο να ‘ναι εκ των πραγμάτων τα θέλει ο κώλος τους. Βιασμός από βιασμό διαφέρει και καλά κάνουν και το διευκρινίζουν οι συνάδελφοι, για να το έχουμε υπόψη μας.

Το δεύτερο είναι ότι οι δολοφόνοι βιαστές είναι ένας Έλληνας και ένας Αλβανός, αλλά ανάμεσα στους δύο ο Έλληνας έμπλεξε ουσιαστικά χωρίς να το καταλάβει. Αυτό βέβαια ήταν αυτονόητο, αλλά ακόμα και τα αυτονόητα πρέπει να λέγονται μερικές φορές. Αν δεις Έλληνα να βιάζει, Αλβανός τον παρέσυρε -αυτό το ξέρουν και οι πέτρες.

Δηλαδή, και να βιάσει ο Έλληνας, θα το κάνει σε κάποια που να βγαίνει και να έχει σχέσεις με αγόρια, δεν θα πάει έτσι στα κουτουρού σε κάποια που δεν προκαλούσε. Έτσι πιστεύω εγώ τουλάχιστον.

Πιστεύω επίσης ότι ένα κανονικό συνδικάτο Τύπου θα έπρεπε από καιρό να κηρύξει απεργία ως διαμαρτυρία για τον τρόπο που καλύπτονται οι ειδήσεις στην Ελλάδα. Αλλά δεν έχουμε τέτοιο, οπότε δεν ξέρω κιόλας. Δεν θέλω να προκαλώ.

Αυτά που γράφει ο Ανδρουλιδάκης δυστυχώς δεν είναι υπερβολές. Ο τοπικός τύπος ακριβώς έτσι φιλοτέχνησε την παρουσίαση της υπόθεσης.

Δείτε την οθονιά από ροδιακό ιστότοπο (εδω το λινκ) που σπεύδει να χρίσει αποκλειστικό δολοφόνο τον «Αλβανό» ενώ τον γόνο γνωστής οικογενείας τον θεωρεί απλώς συνεργό που «έμπλεξε χωρίς λόγο και αιτία» (ακριβώς τα ίδια θα έγραφε αν ο «συνεργός» απλώς είχε δανείσει στον δράστη το αυτοκίνητό του χωρίς να ξέρει για ποιον λόγο το θέλει).

                              
Όσο για τον Αλβανό δράστη, αλλού γράφεται πως ήταν Βορειοηπειρώτης. Αλλά έτσι πάει: όταν κερδίζουν χρυσά μετάλλια είναι Έλληνες, όταν δουλεύουν ευσυνείδητα είναι Βορειοηπειρώτες κι όταν κάνουν αδικήματα και εγκλήματα είναι Αλβανοί.

Αλλά ας αφήσουμε το συγκεκριμένο τραγικό συμβάν της Ρόδου κι ας γενικεύσουμε στο θέμα του βιασμού και της γυναικοκτονίας.

Ο τίτλος του σημερινού άρθρου, Το αδιέξοδο τού να είσαι γυναίκα, είναι δανεισμένος από το πολύ εύστοχο σκίτσο του νεαρού σκιτσογράφου John Antóno, που κι αυτό το δανείστηκα.

Με την υπερβολή της σάτιρας, συνοψίζει καίρια το φοβερό δίλημμα: αν η γυναίκα αντισταθεί στον βιασμό της, κινδυνεύει να καταδικαστεί σε βαρύτατη ποινή, όπως έγινε με την 22χρονη κοπέλα στην Κόρινθο που τραυμάτισε θανάσιμα, πάνω στην πάλη, τον άντρα που της επιτέθηκε μέσα στη νύχτα. Καταδικάστηκε σε 15ετή φυλάκιση. Και δεν είναι η μόνη περίπτωση. Μια 40χρονη αλλοδαπή, που αμυνόμενη τραυμάτισε θανάσιμα τον κακοποιητή της, επίσης καταδικάστηκε σε βαριά ποινή πάνω από 10 χρόνια.

Αν πάλι δεν αντισταθεί ή δεν αντισταθεί τόσο που να ματώσει, τότε στη δίκη θα της πει ο δικαστής, συχνότατα η δικάστρια: «Μα γιατί δεν αντιστάθηκες;» Θα έχει προηγηθεί ένας ακόμα βιασμός, όταν η υπεράσπιση θα προσπαθήσει να ρίξει στο θύμα την ευθύνη, ότι συναίνεσε «αρχικά», ότι ήταν ντυμένη προκλητικά, ότι «πήγαινε με άντρες», οτι «φορούσε δαντελένια εσώρουχα» (όλα αυτά έχουν ειπωθεί).

Κάπου είδα μια τρομακτική στατιστική που τη μεταφέρω με επιφύλαξη:
5000 βιασμοί γυναικών τον χρόνο στην Ελλάδα.
Το 30% τελεσιδικεί.
Το 10% οδηγεί σε καταδίκη.

Και βέβαια μεγάλα ποσοστά ανδρών θεωρούν ότι για τον βιασμό συχνά φταίει το θύμα. Ουσιαστικά όσοι αρνούμαστε να δούμε πως η πατριαρχική κουλτούρα είναι υπεύθυνη για τους βιασμούς και τις γυναικοκτονίες, είμαστε συνεργοί στους επόμενους φόνους που θα γίνουν.

Το πρόβλημα δεν είναι ελληνικό -υπάρχει σε παγκόσμια κλίμακα αν και όχι με την ίδια ένταση παντού. Πρόσφατα άλλωστε είχαμε δυο πολύκροτες υποθέσεις αθώωσης ή ελαφρών ποινών σε δράστες ομαδικών βιασμών γυναικών στην Ισπανία και την Αργεντινή.

Θα κλείσω εποικοδομητικά με ένα πανέξυπνο και διάσημο βιντεάκι, ούτε τρία λεπτά, για την αξία της συναίνεσης και τον σεβασμό του Όχι. Παραλληλίζει το σεξ με το να πιεις ένα φλιτζάνι τσάι.

Όταν προτείνεις σε κάποιον να πιει ένα τσάι κι αυτός δεχτεί, όλα καλά. Όταν αρνηθεί, δεν θα τον πιέσεις. Αν σου πει «θέλω τσάι» και μετά αλλάξει γνώμη, πάλι δεν θα τον πιέσεις. Αν έχει αποκοιμηθεί ή έχει χάσει τις αισθήσεις του, δεν θα τον αναγκάσεις να πιει το τσάι. Αν είχε δεχτεί με χαρά να πιει τσάι το περασμένο Σάββατο, δεν σημαίνει ότι του αρέσει να πίνει τσάι κάθε μέρα ή όποτε του το προτείνεις. Κάπως έτσι και με το σεξ. (Το βίντεο έχει και υποτίτλους).