Τελευταίο Θρανίο Εύβοιας: Ιστολόγιο ενημέρωσης και διαλόγου για θέματα πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης.
Τρίτη 31 Οκτωβρίου 2017
Εθελοντισμός και αναπηρία 2.
Η Εθελοντική Ομάδα Δημιουργικής Απασχόλησης ΑμεΑ ΔΗΚΑΔΙΜΕ- Δήμου Διρφύων-Μεσσαπίων,
Το Γενικό Νοσοκομείο Χαλκίδας - ΚΕ.Φ.ΙΑ.Π Ευβοίας
Το Εθνικό –Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, (Πρόγραμμα Εξειδίκευσης στην Ειδική Εκπαίδευση-Λογοθεραπεία)
Με τη συμμετοχή της Ιεράς Μητρόπολης Χαλκίδας , του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων ΑμεΑ “ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ”, του Πανευβοικού Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων ΑΜΕΑ ΆνθρωποςΕλπίδα-Πολιτισμός, ” και του Ε.Ε.Ε.Π.Φ.
Διοργανώνουν Ημερίδα με τίτλο «Εθελοντισμός και Αναπηρία 2», στο Αμφιθέατρο της Περιφέρειας (Νομαρχιακό Μέγαρο) στη Χαλκίδα την Κυριακή 5 Νοεμβρίου 2017 και ώρες 10.00-14.30
10.00-10.30 Προσέλευση-καφές
10.30.11. 00 Χαιρετισμοί
11.00-12.00 Ο εθελοντισμός στο Γενικό Νοσοκομείο Χαλκίδας, συντονισμός από τη Διοικητική Υπεύθυνη ΚΕΦΙΑΠ Ευβοίας ΛΑΛΑΝΙΤΗ Ειρήνη
ΤΖΑΦΕΡΟΣ Παναγιώτης, Διοικητής Γενικού Νοσοκομείου Χαλκίδας, ΜΥΤΑΛΑ-ΤΖΕΡΑΝΗ Ευαγγελία, Πρόεδρος Δημοτικής Κοινωνικής Αλληλεγγύης Δήμου Διρφύων-Μεσσαπίων, Υπεύθυνη στον τομέα Εθελοντισμού Γενικού Νοσοκομείου Χαλκίδας, ΣΧΟΙΝΑ Κυριακή, Προϊσταμένη Παθολογικής Κλινικής Γεν. Νοσοκομείου Χαλκίδας, ΔΡΑΚΟΥ Δάφνη, ΠΡΑΤΖΙΚΟΣ Γιώργος, ΑΡΝΑΡΗ Ρέα, εκπρόσωποι Εθελοντικής Ομάδας Δημιουργικής Απασχόλησης ΑμεΑ Δήμου Διρφύων Μεσσαπίων, ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ Δ.Σ. ΣΥΛΛΟΓΟΥ Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων ΑμεΑ ΚΕΦΙΑΠ Ευβοίας, «ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ»
12.00-13.00 Εθελοντικές Ομάδες και Αναπηρία
Αρχιμ. Πατήρ Ιωάννης ΚΑΡΑΜΟΥΖΗΣ, Δράσεις Εκμάθησης Νοηματικής Γλώσσας Ιεράς Μητρόπολης Χαλκίδας, ΑΝΔΡΟΓΙΑΝΝΗΣ Ηλίας, δρ Παν/μιου Αθηνών, Κέντρο Ένταξης και Αποκατάστασης Τυφλών Καλλιθέας, ΞΕΝΙΑΔΗΣ Στυλιανός, διασώστης ΕΚΑΒ, πλήρωμα ασθενοφόρου, Ελληνική Εταιρεία Επείγουσας Προνοσοκομειακής Φροντίδας (ΕΕΕΠΦ), ΜΕΡΤΖΙΑΝΗ Ειρήνη, Πανευβοικος Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων ΑΜΕΑ Άνθρωπος-Ελπίδα-Πολιτισμός, Αθλητισμός ΑμεΑ, ΡΑΠΤΑΚΗΣ Σπύρος, Πυροσβεστικό Σώμα, Εθελοντές Δασοπροστασίας, ΜΑΚΑΡΙΟΥ Σταύρος, μέλος Συνοδικής Επιτροπής Αθλητισμού, πρώην μέλος ΕΦΝΑΟΕΑ. Ολυμπιακής Επιτροπής
ΒΡΑΒΕΥΣΕΙΣ ΕΥΒΟΕΩΝ ΑΘΛΗΤΩΝ –ΑΜΕΑ
Ανθή Χαϊνά, Ευβοιωτισσα πρωταθλήτρια Εθνικής Ομάδας Μπάσκετ Γυναικών Κωφών
Βασίλης Γραμματικός πρωταθλητης Αθλητής ποδηλασίας -Special Olympics, (η Βράβευση θα γίνει από το Δαυίδ Μέριανο, Ευβοιώτη 6ο Παγκόσμιο Πρωταθλητή Ποδηλασίας στο Πρωτάθλημα της Αυστραλίας Ποδηλασίας Πίστας 2002)
Γεώργιος Μιχαηλίδης, Ευβοιώτης Πρωταθλητής Κανόε-Καγιάκ- Special Olympics,
Αλέξανδρος Τσιμπούνης, Αθ Ευβοιώτης Πρωταθλητής Κανόε-Καγιάκ - Special Olympics,
13.00-14.00 Αγωγή Λόγου και “Ομιλίας” στα πλαίσια των δράσεων Δημιουργικής Απασχόλησης ΑμεΑ (;) συντονισμός από τον Ομότιμο Καθηγητή Πανεπιστημίου Αθηνών ΔΡΑΚΟ Γεώργιο ΟΡΦΑΝΟΣ Πέτρος, Σχολικός Σύμβουλος, Εκπαιδευτής Ενηλίκων, ΣΤΑΝΤΖΟΣ Κυριάκος, Θεολόγος, καθηγητής Βυζαντινής Μουσικής, ΜΟΥΖΕΛΗ Αργυρούλα, Θεολόγος, Καθηγήτρια Φυσικής Αγωγής, ΠΑΠΑΣΗΦΑΚΗΣ Σταύρος, Εκπαιδευτικός, συγγραφέας, επιμορφωτής Θεατρικής Αγωγής, ΠΑΠΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ Μαρία, εκπαιδευτικός, απόφοιτη τμήματος ΦιλοσοφικήςΠαιδαγωγικής, Ψυχολογίας, εξειδικευμένη στην Ειδική Αγωγή, ΚΑΛΑΒΡΗ Χριστίνα, Ψυχολόγος, συντονίστρια Εθελοντικής Ομάδας Δημιουργικής Απασχόλησης ΑμεΑ
14.00-14.30 Συζήτηση-Συμπεράσματα
Παρουσίαση Νίκη ΚΑΡΑΓΚΟΥΝΗ
Οργανωτική Επιτροπή Ειρήνη ΛΑΛΑΝΙΤΗ, Ευαγγελία ΜΥΤΑΛΑ-ΤΖΕΡΑΝΗ, Πέτρος ΟΡΦΑΝΟΣ, Χριστίνα ΚΑΛΑΒΡΗ
Γραμματεία Γιώργος ΚΗΡΥΚΟΣ, Σπυριδούλα ΚΕΡΑΜΙΔΑ, Μαρία ΚΩΣΤΑΝΤΗ, Ρένα ΜΑΥΡΑΓΑΝΗ. Παρασκευή ΡΟΓΚΑ
Δευτέρα 30 Οκτωβρίου 2017
Σχετικά με την επίσκεψη κλιμακίων του Ο.Ο.Σ.Α στα ελληνικά σχολεία.
"Λοξή τάξη" του Ζάφου Ξαγοράρη |
Άρθρο του Χρήστου Ρέππα
Αναδημοσίευση από τον Σελιδοδείκτη.
Πληροφορηθήκαμε την επίσκεψη κλιμακίου του Ο.Ο.Σ.Α σε ελληνικά σχολεία (σχολεία στην Εύβοια και στην Α’ Διεύθυνση Αθηνών) και την προσπάθειά του να έρθει σε επαφή με την ελληνική εκπαιδευτική πραγματικότητα μέσα από συγκεκριμένο πλαίσιο ερωτήσεων που θέτει σε εκπαιδευτικούς, γονείς και μαθητές. Δεν έχουμε πεισθεί ούτε για τις δημοκρατικές προθέσεις αυτού του οργανισμού ούτε πιστεύουμε ότι οι επισκέψεις αυτές είναι αποτέλεσμα ειλικρινούς ερευνητικής προσπάθειας για την κατανόηση της λειτουργίας της ελληνικής εκπαίδευσης και των προβλημάτων της. Οι επισκέψεις του κλιμακίου αυτού στα σχολεία γίνονται με συνοδεία των εκπροσώπων του Υπουργείου Παιδείας. Δίνεται, έτσι και επισήμως υπηρεσιακός χαρακτήρας που επιτρέπει στη διοίκηση της Εκπαίδευσης να ξεδιπλώσει τον αυταρχισμό της και την κατασταλτική της νοοτροπία εναντίον των συνδικάτων εκείνων που σωστά αντιστέκονται σ’ αυτό το σκηνικό χειραγώγησης της εκπαιδευτικής κοινότητας.
Τα γεγονότα στην Εύβοια με τον τοπικό Διευθυντή Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης να μοιράζει πειθαρχικές ποινές στα μέλη της τοπικής Ε.Λ.Μ.Ε, γιατί παραβρέθηκαν στη φιέστα της επίσκεψης των εκπροσώπων του Ο.Ο.Σ.Α και αντέδρασαν σ’ αυτήν, την ώρα που ο ίδιος παρουσίαζε στους νεοφιλελεύθερους τεχνοκράτες το 20% των εκπαιδευτικών ως ανίκανους, βαρύνουν πολιτικά την ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας. Ο διοικητικός αυταρχισμός γίνεται το όπλο επιβολής της πολιτικής της, ενώ τα ενδιάμεσα στελέχη του διοικητικού μηχανισμού που υπηρετούν την πολιτική της διαμορφώνουν όλο και περισσότερο την ίδια εξουσιαστική συνείδηση και εχθρότητα απέναντι στους εκπαιδευτικούς της πράξης, μ’ αυτή που είχε και ο διοικητικός μηχανισμός της περιόδου Διαμαντοπούλου – Αρβανιτόπουλου.
Οι μνημονιακές πολιτικές των συγχωνεύσεων σχολείων, των υποβιβασμών τμημάτων, της ανυπαρξίας μόνιμων διορισμών στην εκπαίδευση με παράλληλη εξάπλωση της ελαστικής – μαύρης εργασίας, το Π.Δ 152/13 και τα σχέδια για την αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας, έχουν σαν βάση την έκθεση του Ο.Ο.Σ.Α του 2011, που είναι το σκληρότερο νεοφιλελεύθερο σχέδιο για το ελληνικό σχολείο. Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ όχι μόνο δεν αμφισβήτησε τον βαθιά ταξικό και ακραία νεοφιλελεύθερο χαρακτήρα της έκθεσης που εξέδωσε ο Οργανισμός για το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα το 2011, αλλά αποφάσισε να κινηθεί πολιτικά και ιδεολογικά στην ίδια κατεύθυνση, ζητώντας από τον Ο.Ο.Σ.Α απλά και μόνο την επικαιροποίηση των στοιχείων. Αυτό αποτελούσε στρατηγικού χαρακτήρα πολιτική επιλογή που απέδειξε ότι η εκπαιδευτική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ κινείται στην ίδια πολιτική κατεύθυνση μ’ αυτή των αστικών – μνημονιακών κομμάτων της αντιπολίτευσης, στον ίδιο δρόμο μ΄αυτόν της Διαμαντοπούλου και του Αρβανιτόπουλου.
Ο Ο.Ο.Σ.Α έχει συγκεκριμένη πολιτική και κοινωνική κατεύθυνση για τη μεταρρύθμιση της εκπαίδευσης, αποσκοπεί στην πλήρη ανατροπή του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα της και την εμπορευματοποίησή της. Προωθεί τη διαμόρφωση ενός σχολείου κομμένου και ραμμένου στις απαιτήσεις των καπιταλιστικών επιχειρήσεων, προετοιμάζοντας τους σημερινούς μαθητές για τους εργασιακούς ρόλους των σύγχρονων δούλων του 21ου αιώνα. Δεν ενδιαφέρεται καθόλου για τα πραγματικά προβλήματα της εκπαίδευσης, οι πολιτικές που προτείνει είναι αυτές που τα δημιουργούν και μεγαλώνουν την κρίση στην εκπαίδευση και στη συνέχεια χρησιμοποιούνται από τον ίδιο και τις κυβερνήσεις, για να ενοχοποιήσουν τους εκπαιδευτικούς και να συνεχίσουν την επίθεση στη δημόσια εκπαίδευση.
H έκθεση διαπίστωνε ότι ανάμεσα στους παράγοντες που σχετίζονται με την μεταρρύθμιση είναι «η δέσμευση απέναντι στην κοινωνική ισότητα και σε μια κοινωνία ισονομίας που ορίζονται από το ελληνικό Σύνταγμα (άρθρο 4)». Το ελληνικό σύστημα επιδιώκει την αποφυγή προνομιακής μεταχείρισης και οποιασδήποτε διαφοροποίησης ή άλλης επιλογής μεταξύ μαθητών, εκπαιδευτικών, σχολείων ή περιοχών σε βάση άλλη απ’ αυτών των «αντικειμενικών κριτηρίων» (σελ. 12) και, επίσης, οι «συνταγματικές δεσμεύσεις για δωρεάν εκπαίδευση» με αναφορά στο άρθρο 16 του Συντάγματος (σελ. 12) το οποίο είναι απόλυτα δαιμονοποιημένο από τους εκφραστές του νεοφιλελευθερισμού στην εκπαίδευση και φυσικά και από τους τεχνοκράτες του Ο.Ο.Σ.Α.
Έχει σημασία να σταθούμε κάπως πιο αναλυτικά στα σημεία αυτά τα οποία επισημαίνει η Έκθεση. Επιδιώκοντας μια βαθύτατη συντηρητική αλλαγή στο εκπαιδευτικό σύστημα είναι αναγκασμένοι να επισημάνουν εκείνες τις αξίες και τα στοιχεία που είτε νομοθετημένα είτε κατοχυρωμένα στη συλλογική συνείδηση μεγάλου μέρους της ελληνικής κοινωνίας αποτελούν εμπόδιο για το σχολείο που θέλει ο Ο.Ο.Σ.Α : σχολείο φθηνό, πειθαρχημένο στα επιχειρηματικά συμφέροντα, απόλυτα επιλεκτικό, ταξικό και ελιτίστικο, σχολείο για τους λίγους που θα ευνοεί στον απόλυτο βαθμό τους ήδη ευνοημένους και θα διαμορφώνει τις προϋποθέσεις για μια γρήγορη έξοδο από την εκπαιδευτική διαδικασία των πολλών, των οποίων η εκπαίδευση θα στηρίζεται στη δεξιότητα και τη μαθητεία.
Η έκθεση του 2011 από τις πρώτες σελίδες της θα καταγγείλει (δεν πρέπει να έχουμε την αυταπάτη ότι πρόκειται για ουδέτερη αναφορά ή μια ακαδημαϊκού χαρακτήρα διαπίστωση) το πνεύμα της κοινωνικής δικαιοσύνης (σχετικής που δεν αναιρεί τον ταξικό χαρακτήρα της ελληνικού σχολείου) που επικρατεί στην ελληνική εκπαίδευση, ιστορικό προϊόν χρόνιων κοινωνικών αγώνων από τη δεκαετία του ’60 για το όσο το δυνατόν μεγαλύτερο άνοιγμα της εκπαίδευσης στα λαϊκά στρώματα. Αυτό το πνεύμα ο Ο.Ο.Σ.Α προσπαθεί να το απαξιώσει ως αναχρονιστικό και παρωχημένο και ως εμπόδιο στον εκσυγχρονισμό – ιστορικό αναχρονισμό που προτείνει ο ίδιος. Στην ίδια λογική θα επισημάνει ως αδυναμία του νεοφιλελεύθερου ελληνικού κράτους «την περιορισμένη παράδοση στήριξης σε ιδιωτικούς φορείς για την εξυπηρέτηση δημοσίων σκοπών. Το ελληνικό Σύνταγμα ορίζει ότι «η σύσταση ανωτάτων σχολών από ιδιώτες απαγορεύεται» (άρθρο 16, παρ. 8) (σελ. 13).
Τέλος, πρόβλημα θεωρείται η ύπαρξη ισχυρών εργατικών σωματείων και το δικαίωμα του συνεταιρίζεσθαι που κατοχυρώνεται από τις διατάξεις του Συντάγματος (άρθρο 12), για να καταλήξει στην επισήμανση ότι «είναι συχνές οι απεργίες και οι δημόσιες διαδηλώσεις εναντίον διαφαινόμενων διαδηλώσεων για τα εργασιακά δικαιώματα» (σελ. 13).
Το ιδανικό για τους νεοφιλελεύθερους τεχνοκράτες και τ’ αφεντικά τους θα ήταν η γενικευμένη κοινωνική απάθεια των εργαζομένων και των εκπαιδευτικών αλλά και να μην υπάρχουν συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματα σαν αυτό του συνεταιρίζεσθαι, όπως π.χ. έγινε στη δικτατορία του Πινοσέτ στη Χιλή, όπου τα εκπαιδευτικά οράματα του Ο.Ο.Σ.Α μέσα από τις ιδέες του Μ. Friedman και του F.Hayek, βρίσκουν απόλυτη εφαρμογή.
Στην αρχή της περιόδου της μνημονιακής λεηλασίας (2011) ο Ο.Ο.Σ.Α μίλησε όσο πιο καθαρά μπορούσε για το ποια θα πρέπει να είναι η κατεύθυνση της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης στην Ελλάδα και ποια είναι τα εμπόδια που θα πρέπει να εξαλειφθούν, για να εφαρμοστεί.
Τα σχολεία στη σκέψη της νεοφιλελεύθερης τεχνοκρατικής ελίτ του οργανισμού πρέπει να λειτουργούν σαν επιχειρήσεις με ανταποδοτικότητα, ιδιωτική χρηματοδότηση, προσανατολισμό στην τοπική αυτοδιοίκηση.
Αποκέντρωση, σχολική αυτονομία, αυξημένη λογοδοσία στο κράτος και στα επιχειρηματικά συμφέροντα, διαφορετική χρηματοδοτική φόρμουλα για κάθε σχολική μονάδα, χρηματοδότηση με βάση τ’ αποτελέσματα, ιδιωτικοποίηση της χρηματοδότησης, αύξηση του διδακτικού ωραρίου, διαθεσιμότητες και απολύσεις, ατομική αξιολόγηση – χειραγώγηση των εκπαιδευτικών και αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας με σκοπό τη δέσμευσή της γύρω από επιχειρηματικά συμφέροντα. Ένταξη των σχολείων και των νηπιαγωγείων στην τοπική αυτοδιοίκηση, για να εγκαταλειφθεί η χρηματοδότησή τους από τον κρατικό προϋπολογισμό, αλλά και για να γίνει η εκπαίδευση μια τοπική υπόθεση, να εγκαταλειφθεί ο ενιαίος χαρακτήρας της σε εθνικό επίπεδο και να δυναμώσουν οι κοινωνικές – ταξικές διακρίσεις από περιοχή σε περιοχή. Ζητά ακόμα οι προσλήψεις των εκπαιδευτικών να γίνονται σε τοπικό επίπεδο, από τους διευθυντές των σχολείων που αναλαμβάνουν πλέον το ρόλο του manager. Οι προσλήψεις αυτές σε τοπικό επίπεδο είναι η αποθέωση της μαύρης εργασίας και της πλήρους διάλυσης των εργασιακών δικαιωμάτων.
Ανάγοντας τη σχολική αυτονομία σε κεντρική έννοια της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης ο Ο.Ο.Σ.Α επιδιώκει την αλλαγή σε βάθος του τρόπου διοίκησης και ελέγχου των εκπαιδευτικών συστημάτων, με την εισαγωγή στη λειτουργία τους τις αρχές του νέου δημόσιου management και τη μείωση του κόστους λειτουργίας της δημόσιας εκπαίδευσης (Καλημερίδης, Τετράδια του Μαρξισμού, 02 /2016).
Το νέο δημόσιο management έχει να κάνει με την εισαγωγή ιδιωτικοοικονομικών κριτηρίων στη λειτουργία των δημοσίων υπηρεσιών και οργανώνεται γύρω από συγκεκριμένους άξονες, που προτείνει ο Ο.Ο.Σ.Α, με στόχο τη διάλυση της δημόσιας εκπαίδευσης: α. τοποθέτηση του καταναλωτή στο κέντρο των δραστηριοτήτων των δημόσιων οργανισμών άρα και της εκπαίδευσης που νοείται πλέον ως εμπορεύσιμο προϊόν, β. αποκέντρωση των δραστηριοτήτων των πρακτικών των δημόσιων οργανισμών και αναβάθμιση του ρόλου των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης και γ. έμφαση στην ποιότητα των υπηρεσιών και αντικατάσταση του παραδοσιακού γραφειοκρατικού μοντέλου ελέγχου και αξιολόγησης από άλλο που θα στηρίζεται στην ανταποδοτικότητα και δίνει έμφαση στ’ αποτελέσματα (Καλημερίδης, Τετράδια του Μαρξισμού, 02 /2016).
Ο Ο.Ο.Σ.Α και όχι μόνον αυτός αλλά και η Κομισιόν και η Παγκόσμια Τράπεζα προωθούν αυτό το μοντέλο διοίκησης για τη δημόσια εκπαίδευση όχι μόνο ως μια στρατηγική επιλογή μείωσης του κόστους της δημόσιας εκπαίδευσης αλλά και ως στρατηγική υποβάθμισης της εργασίας των εκπαιδευτικών, μια υποβάθμιση πολύπλευρη. Υποβάθμιση με την έννοια ότι η πρόσληψη σε τοπικό επίπεδο θα είναι γενίκευση των ελαστικών μορφών απασχόλησης ή υποαπασχόλησης, αύξηση της εργασιακής ανασφάλειας και της διευθυντικής αυθαιρεσίας αλλά και μείωση της δυνατότητας των συνδικάτων να προστατεύσουν αποτελεσματικά τα εργασιακά δικαιώματα των μελών τους.
Η οργάνωση της διοίκησης και της εργασιακής διαδικασίας σε τοπικό ή περιφερειακό επίπεδο ακυρώνει ή μειώνει σε σημαντικό βαθμό τη δυνατότητα του συνδικάτου να λειτουργήσει σε μια τέτοια κατεύθυνση, το κατακερματίζει και το αποδυναμώνει σε σημαντικό βαθμό. Επιπλέον του στερεί τη δυνατότητα να λειτουργήσει ενοποιητικά σε εθνικό επίπεδο, διατυπώνοντας συγκεκριμένα ενιαία αιτήματα που θα αφορούν το σύνολο της εκπαίδευσης και των εκπαιδευτικών. Όχι τυχαία το κείμενο του 2011 κάνει λόγο για ισχυρά εργατικά σωματεία και δυναμικές απεργίες και διαδηλώσεις. Στοχοποιεί πολιτικά και οργανωτικά το συνδικαλιστικό κίνημα της εκπαίδευσης και επιδιώκει την οργανωτική του συρρίκνωση ή ακόμα και τη διάλυση του.
Ο Ο.Ο.Σ.Α ασκεί μια υπερεθνική κηδεμονία στα εκπαιδευτικά συστήματα των χωρών μελών του και προσπαθεί να προσαρμόσει τη λειτουργία τους στις απαιτήσεις των μεγάλων καπιταλιστικών επιχειρήσεων.
Το πρόγραμμα PISA που χρησιμοποιεί ο Ο.Ο.Σ.Α για τη δήθεν αντικειμενική μέτρηση των μαθητικών επιδόσεων είναι διαμορφωμένο στα πλαίσια της λειτουργίας των εκπαιδευτικών συστημάτων των μεγάλων ευρωπαϊκών χωρών και όσων χωρών έχουν απαξιώσει στα αναλυτικά τους προγράμματα τη γνώση, προκρίνοντας απλά την πληροφορία και τη δεξιότητα ως πεδία μάθησης στο σχολείο. Παράγει μια κατασκευασμένη αποτυχία για τις χώρες εκείνες που δεν έχουν προσαρμοστεί πλήρως στα εκπαιδευτικά πρότυπα του σχολείου της αγοράς. Η πίεση που ασκεί ο συγκεκριμένος διαγωνισμός στην παιδαγωγική λειτουργία των εκπαιδευτικών συστημάτων αποσκοπεί στο να διαμορφωθεί η εκπαίδευση των μαθητών τους στις επιθυμητές για την αγορά κατευθύνσεις, αλλά και με βάση το βαθμό που επιτυγχάνουν αυτό το στόχο να τοποθετηθούν σ΄ έναν πίνακα ιεραρχικής κατάταξης και μια ανάλογη διαμόρφωση της αξίας τους, όπως απαιτεί η διεθνοποιημένη (καπιταλιστική) εκπαιδευτική αγορά.
Το PISA είναι οργανικό κομμάτι της νεοφιλελεύθερης – καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης των εκπαιδευτικών συστημάτων. Προωθεί την εφαρμογή στην πράξη στρατηγικής σημασίας πλευρών της, όπως η δημιουργία μιας διεθνοποιημένης εκπαιδευτικής αγοράς. Δεν είναι απλά ένας διαγωνισμός αποτίμησης μαθητικών επιδόσεων, αλλά ένας διεθνοποιημένος μηχανισμός πίεσης προκειμένου τα εθνικά εκπαιδευτικά συστήματα και τ’ αναλυτικά τους προγράμματα να προσανατολιστούν – κάτω από την απειλή της περιθωριοποίησης των χαμηλών επιδόσεων – σε συγκεκριμένα πρότυπα για τη σχολική γνώση , τη διδασκαλία και τον ρόλο της εκπαίδευσης. Πρότυπα που σχετίζοται με τη μετάλλαξη της γνώσης σε πληροφορία και δεξιότητα, τη μετάλλαξη σε καταναλωτικό και εμπορικά εκμεταλλεύσιμο προϊόν.
H έκθεση του Ο.Ο.Σ.Α συνδέεται με τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει η ελληνική κυβέρνηση στο πλαίσιο του γ’ μνημονίου για την ελληνική εκπαίδευση. Είναι το επιτελικό σχέδιο για την υλοποίησή τους. Eίναι στην ίδια λογική και κατεύθυνση με τις προτάσεις του ΣΕΒ.
Η εκπαιδευτική κοινότητα, οι σύλλογοι εκπαιδευτικών, οι μαθητές και οι γονείς δεν έχουν να συζητήσουν τίποτε με τους εκπροσώπους του Ο.Ο.Σ.Α. Ξέρουμε ότι ο διάλογος που επιδιώκουν μαζί μας είναι προσχηματικός και αποβλέπει στο να νομιμοποιήσει ήδη ειλημμένες αποφάσεις , αποφάσεις που είναι καταστροφικές για τη δημόσια εκπαίδευση και τα μορφωτικά δικαιώματα των εργαζομένων.
Δεν συμμετέχουμε, επομένως, σ’ έναν τέτοιο διάλογο και καλούμε συναδέλφους και Διευθυντές Σχολείων να μην δεχτούν τέτοια κλιμάκια στα σχολεία τους και ενημερώνουμε άμεσα το Σύλλογό μας, αν τέτοιο κλιμάκιο εμφανιστεί στην περιοχή μας.
Καλούμε τη Δ.Ο.Ε να καταδικάσει την επίσκεψη αυτών των κλιμακίων στα σχολεία και να πάρει μέτρα σε συνεργασία με τους Συλλόγους Π.Ε, που δεν θα επιτρέψουν τη συνέχιση αυτών των επισκέψεων.
ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ – ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Ο.Ο.Σ.Α (2011), Καλύτερες επιδόσεις και επιτυχείς μεταρρυθμίσεις στην Εκπαίδευση. Προτάσεις για την Εκπαιδευτική Πολιτική στην Ελλάδα
Γιώργος Καλημερίδης, (2016) Σχολική αυτονομία και καπιταλιστική αναδιάρθρωση του σχολείου, Τετράδια του Μαρξισμού, 2 , σελ. 365 – 380
Χρ. Ρέππας (2017), Γλώσσα, Κριτικός Εγγραμματισμός και Αγοραία Κουλτούρα. Για το πρόγραμμα PISA ΤΟΥ Ο.Ο.Σ.Α (αδημοσίευτο κείμενο)
Κυριακή 29 Οκτωβρίου 2017
Εκλογοαπολογιστική Γενική Συνέλευση.
Η εκλογοαπολογιστική Γενική Συνέλευση και οι Αρχαιρεσίες για την ανάδειξη νέου Δ.Σ. για τη διετία 2017- 2019 και των αντιπροσώπων για το Νομαρχιακό τμήμα της ΑΔΕΔΥ, θα γίνουν την Τετάρτη 22 Νοεμβρίου 2017.
Η Γενική Συνέλευση θα πραγματοποιηθεί στο Εργατικό κέντρο από 8.30π.μ. έως 1.00μ.μ. και οι αρχαιρεσίες για την ανάδειξη νέου ΔΣ θα γίνουν στο 3ο Δημοτικό Σχολείο Χαλκίδας από 1.30μ.μ. έως 7.30μ.μ. Η κατάθεση ψηφοδελτίων θα γίνει δεκτή έως την Τετάρτη 15 Νοεμβρίου 2017 και ώρα 20:00 στα γραφεία του Συλλόγου.
Οι συνάδελφοι αναπληρωτές, και οι αποσπασμένοι από άλλα ΠΥΣΠΕ, σύμφωνα με το καταστατικό του Συλλόγου, μπορούν να συμμετέχουν στις διαδικασίες (Γενική συνέλευση και εκλογές) εφόσον τακτοποιηθούν οικονομικά την ημέρα της Γενικής Συνέλευσης.
Για τους συναδέλφους αναπληρωτές, η συνδρομή είναι 25 ευρώ, 15 ευρώ την ημέρα των εκλογών και τα υπόλοιπα 10 μέχρι το τέλος της σχολικής χρονιάς.
Για τους μόνιμους εκπαιδευτικούς, μέλη του συλλόγου μας η συνδρομή είναι 32 ευρώ και θα κρατηθεί σταδιακά από την ενιαία αρχή πληρωμών όπως έχουμε ήδη ενημερώσει.
Την ημέρα της εκλογικής διαδικασίας τα σχολεία, που ανήκουν στο Σύλλογό μας θα είναι κλειστά, μετά από αίτημα του Συλλόγου στον Προϊστάμενο του Νομού.
Το συνδικαλιστικό αυτό δικαίωμα θα πρέπει να διαφυλαχτεί με τη συμμετοχή όλων στη Γενική Συνέλευση, από την αρχή της διαδικασίας.
Όποιος συνάδελφος δεν επιθυμεί να είναι στην Γενική Συνέλευση είναι υποχρεωμένος να βρίσκεται στο σχολείο του.
Η πραγματικότητα που βιώνουμε και τα προβλήματα που διαλύουν την εκπαίδευση απαιτούν δράση, που μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσα από συλλογικότητα και συμμετοχή. Η παρουσία μας λοιπόν στην Γενική συνέλευση είναι πράξη πολιτική, είναι δήλωση αγωνιστικότητας και αντίστασης στην πολιτική διάλυσης και απαξίωσης της ζωής μας.
Το ΔΣ
Κυριακή 5 Νοεμβρίου: Καταρράκτες Δρυμώνα - Ξηρόν Όρος
Σύλλογος Δασκάλων- Νηπιαγωγών Χαλκίδας
Ομάδα Περιβαλλοντικών- ορεινών περιπάτων
Διαδρομή «Καταρράκτες Δρυμώνα - Ξηρόν Όρος»
την Κυριακή 5 Νοεμβρίου.
Η πρόεδρος Η γραμματέας
Βέτα Κορωναίου Έφη Βαρβάρου
Διαδρομή «Καταρράκτες Δρυμώνα - Ξηρόν Όρος»
την Κυριακή 5 Νοεμβρίου.
Ξεκινάμε 8.00 από το παρκινγκ απέναντι από τη Περιφερειακή Ενότητα με πούλμαν που θα έχει ο Σύλλογος εφόσον συμπληρωθεί ικανοποιητικός αριθμός συμμετοχών για τις Ροβιές.
Στις Ροβιές , στον κεντρικό δρόμο για Αιδηψό, στρίβουμε στη διασταύρωση δεξιά για τη Μονή του Οσίου Δαυίδ. Σε 12 χλμ. περίπου και αφού έχουμε περάσει τη Μονή και τα χωριά Παλιοχώρι, Δαμιά, Καλαμούδι, Δρυμώνας, φθάνουμε στους καταρράκτες του Δρυμώνα. Στην είσοδο του μονοπατιού για τους καταρράκτες υπάρχει ξύλινη ταμπέλα του Δασαρχείου Λίμνης. Το μονοπάτι είναι κατηφορικό και χρειάζονται 10 λεπτά περίπου για να φθάσουμε στο μεγάλο καταρράκτη.
Μετά τον καταρράκτη το μονοπάτι συνεχίζει και σε 5 λεπτά, περνώντας μια καντίνα, βγαίνουμε στον κεντρικό ασφάλτινο δρόμο. Στο σημείο αυτό υπάρχει ξύλινο οίκημα ( δασοφυλάκειο, υψομ. 660μ.).Το μονοπάτι για την κορυφή του Ξηρού Όρους αρχίζει από τον ασφάλτινο δρόμο, απέναντι από το δασοφυλάκειο. Αρχικά το μονοπάτι είναι εύκολο και με μικρή κλίση. Μετά από πορεία 15 λεπτών περίπου διασταυρώνεται με δασικό χωματόδρομο ( σημείο 1 ) στον οποίο πηγαίνουμε αριστερά. Μετά 300 μέτρα το μονοπάτι συνεχίζει στη δεξιά πλευρά του δρόμου ( σημείο 2), με κατεύθυνση ανατολικά και σε 200 περίπου μέτρα βγαίνουμε σε πλάτωμα. Μπροστά μας υπάρχει χωματόδρομος στον οποίο δεν μπαίνουμε.
Στρίβουμε στο πλάτωμα δεξιά ακολουθώντας τα σήματα που υπάρχουν στα δένδρα . Το μονοπάτι τώρα γίνεται πιο ανηφορικό σε μερικά σημεία του. Το ελατόδασος είναι πυκνό και κατά διαστήματα συναντούμε μεγάλα δέντρα, δρύες και σφενδάμια. Το μονοπάτι συνεχίζει μέσα στο δάσος μέχρι που συναντιέται με δασικό δρόμο ( έχει δημιουργηθεί για τις υλοτομίες), τον οποίο ακολουθούμε για αρκετό χρονικό διάστημα και μέχρι το τέλος του ( σε όλη τη διαδρομή υπάρχουν κόκκινα-άσπρα μεταλλικά σήματα επάνω στα δένδρα).
Από το σημείο που τελειώνει ο δρόμος των υλοτόμων μέχρι τη κορυφή είναι περίπου 15 λεπτά πορεία. Το μονοπάτι βγαίνει από το δάσος, συνεχίζει για 300 μέτρα περίπου πάνω στην κορυφογραμμή σε γυμνά ασβεστολιθικά πετρώματα και καταλήγει στην κορυφή ( υψομετρικό σημείο της Γ.Υ.Στρατού). Η κορυφή βρίσκεται σε υψόμετρο 990 μέτρων και από εδώ έχουμε πανοραμική θέα του ανάγλυφου της κεντρικής Εύβοιας καθώς και των νησιών Σκιάθος και Σκόπελος. Εάν η ατμόσφαιρα είναι καθαρή μπορούμε να δούμε μέχρι και το όρος Άθως. Η διαδρομή είναι περίπου 3 ώρες
Θα ακολουθήσει γεύμα σε ταβέρνα, στο Καλαμούδι, το οποίο θα επιβαρύνει τους συμμετέχοντες της δράσης.
Δηλώσεις συμμετοχής στην Βέτα Κορωναίου 6974341868.
Η πρόεδρος Η γραμματέας
Βέτα Κορωναίου Έφη Βαρβάρου
2ο ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ.
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΔΑΣΚΑΛΩΝ- ΝΗΠΙΑΓΩΓΩΝ ΧΑΛΚΙΔΑΣ
2ο ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΟΣ ΓΙΑ ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ
Ο Σύλλογος Δασκάλων και Νηπιαγωγών Χαλκίδας
ανακοινώνει το 2ο Εκπαιδευτικό Συνέδριο το οποίο προβλέπεται να
πραγματοποιηθεί στην πόλη της Χαλκίδας στις 2 και 3 Φεβρουαρίου του 2018 με την
επιστημονική υποστήριξη του Παιδαγωγικού τμήματος των Ιωαννίνων.
Το 2ο Εκπαιδευτικό Συνέδριο του Συλλόγου
έχει θέμα
Όταν το “πρόβλημα” γίνεται πρόκληση
και εστιάζει στην αξιοποίηση του “προβλήματος”
για την εκκίνηση μιας εναλλακτικής, καινοτόμου, ευρηματικής και ενδεχομένως
αποτελεσματικότερης προσέγγισης και οπτικής στο πλαίσιο και τις συνθήκες
δημιουργίας του “προβλήματος”.
Έτσι, στα πλαίσια του Συνεδρίου, θα
θέλαμε να συζητήσουμε πολιτικές, μεθόδους και πρακτικές διαχείρισης “προβλημάτων”,
οι οποίες συνιστούν νέες προκλήσεις και αφετηρία για εναλλακτικές προσεγγίσεις
…
·
στις
διδακτικές πρακτικές
·
στη
διαφορετικότητα
·
στη σχολική
κοινότητα
·
στη γονεϊκή
εμπλοκή
·
στην
τοπικότητα
·
στην
εκπαιδευτική πολιτική
Τα παραπάνω συνιστούν και τις επιμέρους θεματικές του
Συνεδρίου.
Το Συνέδριο στοχεύει να αναδείξει,
εκτός από την τρέχουσα συζήτηση που γίνεται στη διεθνή βιβλιογραφία και τις
διεθνείς πρακτικές, το έργο των εκπαιδευτικών της σχολικής πράξης, ανεξάρτητα
από τη διοικητική θέση που ενδεχομένως κατέχουν.
Αναμένουμε τις προτάσεις σας για τη
συγκρότηση των θεματικών και τη συμμετοχή σας με εισηγήσεις, καλές πρακτικές
και διδακτικές προτάσεις οι οποίες εφαρμόστηκαν (ή θα μπορούσαν να
εφαρμοστούν), ιδέες και βιωματικές δράσεις.
Υποβολή
εισηγήσεων
Οι ενδιαφερόμενοι/ες για συμμετοχή στο
Συνέδριο με μία ή περισσότερες εισηγήσεις, θα πρέπει να αποστείλουν
περίληψη της εισήγησής τους (μέχρι 500 λέξεις) έως τις 30 Νοεμβρίου στην ηλεκτρονική διεύθυνση sylchalk@gmail.com, προκειμένου να αποσταλούν για κρίση στα μέλη της
επιστημονικής επιτροπής του Συνεδρίου. Στο κείμενο της περίληψης θα πρέπει να αναφέρεται
ο τίτλος (και ο υπότιτλος, εάν υπάρχει ) της εισήγησης, το όνομα ή τα ονόματα
των εισηγητών και η ιδιότητά τους. Υπάρχει, επίσης, η δυνατότητα αποστολής
αναρτημένης ανακοίνωσης (poster), για
την οποία θα πρέπει να αποσταλεί επίσης περίληψη. Παρακαλούμε η περίληψη (σε .doc, .docx, odt format) να μορφοποιηθεί σε γραμματοσειρά Times New Roman 12
και το διάστιχο 1,5. Σε όλες τις συνεδρίες ο μέγιστος χρόνος προφορικής εισήγησης
είναι 20 λεπτά. Μετά το πέρας των εισηγήσεων θα έχει προβλεφθεί χρόνος για ερωτήσεις
και σύντομες τοποθετήσεις. Οι προφορικές ανακοινώσεις (posters) που θα εγκριθούν θα είναι αναρτημένες και τις δύο
ημέρες του Συνεδρίου.
Στους εισηγητές και όσους/ες παρακολουθήσουν το Συνέδριο θα δοθούν
βεβαιώσεις.
Προκειμένου να δηλώσετε συμμετοχή παρακαλούμε να αποστείλετε την αίτησή
σας στην ηλεκτρονική διεύθυνση sylchalk@gmail.com .
Για όποια πληροφορία επικοινωνήστε στο 6974341868 Βέτα Κορωναίου
Για το ΔΣ
Η Πρόεδρος Η Γεν.
Γραμματέας
Βέτα Κορωναίου Βαρβάρου Έφη
Σάββατο 28 Οκτωβρίου 2017
Επέτειος 28ης Οκτωβρίου; Ναι, αλλά ποιας 28ης Οκτωβρίου;
Άρθρο του Χρήστου Κάτσικα
Αναδημοσίευση από την Εφημερίδα των Συντακτών.
Όσοι αναπνέουν την κιμωλία μέσα στις σχολικές αίθουσες γνωρίζουν καλά ότι πολλές φορές οι σχολικές γιορτές γι' αυτή ή την άλλη εθνική επέτειο, μόνο χασμουρητά προκαλούν σε όσους, μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικούς, είναι υποχρεωμένοι να τις παρακολουθήσουν.
Ίσως γιατί η κυρίαρχη πολιτική προωθεί την άγνοια του παρελθόντος καθώς γνωρίζει ότι με αυτόν τον τρόπο υπονομεύει κάθε δυνατότητα δράσης στο παρόν.
Ίσως γιατί στο κλίμα της εποχής ευδοκιμεί η υποταγή σ' ένα παρόν που θεωρείται αυτονόητο και δεδομένο, ενώ συγχρόνως ξεριζώνονται ερωτήματα που μπορούν να υπονομεύσουν αυτή την εικόνα.
Ίσως και γιατί οι περισσότεροι δεν αντέχουν να ακούν σε κάθε επέτειο για πατρίδα, αγώνες, θυσίες και «εθνική υπερηφάνεια», για «εθνική ανεξαρτησία και λαϊκή κυριαρχία», πολλές φορές άλλοτε από εκείνους που εκποιούν κομμάτι κομμάτι την ελληνική γη και φτωχοποιούν τον λαό, άλλοτε από εκείνους που έχουν σκύψει το κεφάλι σε αυτή την κατάσταση.
Σε ποιον ανήκει η Ιστορία
Ίσως για κάποιους από αυτούς τους λόγους να κοιτούν, δάσκαλοι, γονείς και μαθητές, συχνά τα ρολόγια τους πότε θα τελειώσει κι αυτή η σχολική γιορτή.
Ίσως κάποιοι από αυτούς τους λόγους να πριμοδοτούν την αδυναμία μεγάλου τμήματος των μαθητών να διηγηθούν σε γενικές γραμμές το «τι», το «πώς» και το «γιατί» σε σημαντικούς σταθμούς της νεοελληνικής Ιστορίας δίνοντας την ευκαιρία σε κάποιους σχολιαστές των ΜΜΕ να ξεσκονίσουν τα ρεφρέν τους για τις «ευθύνες των εκπαιδευτικών» και την «αμορφωσιά των σημερινών μαθητών» και να πετροβολήσουν γενικώς και αδιακρίτως το σχολείο και τα ζωντανά του στοιχεία ως αστοιχείωτα, κρύβοντας επιμελώς και υποκριτικά την επίδραση που προκαλούν στη διαμόρφωση της προσωπικότητας των μαθητών τα δικά τους «τηλεοπτικά σκουπίδια».
Κι όμως, στην πρώτη επέτειο του ΟΧΙ, το 1941, στα πιο μαύρα χρόνια της φασιστικής κατοχής, χιλιάδες απλοί άνθρωποι, με κίνδυνο της ζωής τους ξεχύθηκαν στους δρόμους της σιδηρόφρακτης Αθήνας για να τιμήσουν την ίδια τους την Ιστορία.
Γιατί αυτή η Ιστορία ανήκει στους απλούς ανθρώπους. Ανήκει στον εργαζόμενο λαό, αυτόν που παράγει με τα χέρια του και το μυαλό του τα μύρια αγαθά ενώ την ίδια ώρα γεύεται πείνα και ανασφάλεια.
Ανήκει σε αυτούς που αγωνίζονται για την καθημερινή επιβίωση γιατί κάποιοι σαν και αυτούς τόλμησαν πριν από εβδομήντα χρόνια να πούνε «ΟΧΙ» στη σκλαβιά, την ίδια ώρα που το σύνολο της κυρίαρχης τάξης, των πλουσίων, των κομμάτων που εξουσίαζαν, οι πολιτικοί πρόγονοι αυτών που σήμερα μιλάνε στις τηλεοράσεις για ανεξαρτησία και δημοκρατία, είτε έφευγαν στο εξωτερικό, είτε συγκυβερνούσαν με τον κατακτητή, φορώντας την στολή των γερμανοτσολιάδων, όπως τους έλεγαν, στα μαύρα χρόνια 1940-1944. Αυτοί που έφτιαξαν τα Τάγματα Ασφαλείας, που τα μέλη τους ορκίζονταν πίστη στις εντολές του Χίτλερ και αξιοποιήθηκαν τόσο κατά την Κατοχή όσο και μετά την απελευθέρωση (από τις αστικές πολιτικές δυνάμεις που γύρισαν από την Αίγυπτο) ενάντια στην ψυχή της Αντίστασης.
Ήταν αυτοί που έγραφαν το 1941 για τη νύχτα που κατέβηκε η σβάστικα από τον Μανώλη Γλέζο και τον Απόστολο Σάντα τα παρακάτω:
"Δεν είναι δυνατόν να ήταν άνθρωποι με σώας τας φρένας αυτοί που υπεξαίρεσαν εν ώρα νυκτός την Γερμανικήν σημαίαν, η οποία εκυμάτιζεν, επί της Ακροπόλεως, παραπλεύρως της Εθνικής μας Σημαίας. Διότι μόνον παράφρονες ή όργανα ξένης προπαγάνδας ημπορούσαν να διαπράξουν μιαν τόσο επαίσχυντο πράξιν. Και είναι βέβαιον ότι, αν οι δράσται του εγκλήματός της περιήρχοντο εις χείρας του ελληνικού λαού, θα λυντσάροντο από αυτόν τον ίδιον ως εχθροί της πατρίδος μας"
(Eφημερίδα «Βραδυνή», 2/6/1941)
Να ανεμίσει η σημαία της αλήθειας!
Χρόνια τώρα την Ιστορία μας τη φόρτωσαν με ψέματα ή μαλάματα και έκρυψαν το πρόσωπό της. Και είναι καιρός να αποκαλυφθεί το αληθινό της πρόσωπο. Οι δάσκαλοι πρώτοι από όλους οφείλουν να αφήσουν τα παραμύθια και να δώσουν στον δράκο το πραγματικό του όνομα, να δείξουν με το χέρι τους κακούς, να αποκαταστήσουν την αλήθεια, να ξεσαβανώσουν τους νεκρούς και να τους βάλουν μπροστά οδηγούς στη δράση.
Να ανεμίσει η αλήθεια:
Ότι ο φασισμός είναι γέννημα-θρέμμα του καπιταλισμού και του ιμπεριαλισμού.
Ότι τα πραγματικά αίτια του πολέμου ήταν το μοίρασμα του κόσμου απ΄ τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις σε σφαίρες επιρροής, αλλά και το τσάκισμα του εργατικού κινήματος.
Ότι οι κύριοι αιμοδότες και πρωτεργάτες της Εθνικής Αντίστασης ήταν το ΕΑΜ – ΕΛΑΣ – ΕΠΟΝ – ότι αυτοί ξεσήκωσαν τον κόσμο και αυτοί σήκωσαν το βάρος της αντίστασης.
Ότι το μεγαλύτερο τμήμα του αστικού πολιτικού κόσμου της εποχής ανήκει στους «απόντες» του αγώνα, καθώς η πλειονότητα από τους πολιτικούς που κυβερνούσαν τη χώρα έφυγαν στην Αίγυπτο ενώ δεν έλειψαν και αυτοί που στελέχωσαν τις τρεις «ελληνικές» κατοχικές κυβερνήσεις των κουίσλιγκ χτυπώντας, μαζί με τους κατακτητές, τους αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης, φορώντας ακόμη και την αποκρουστική κουκούλα του προδότη.
Ο στρατηγός Τσολάκογλου και ενώ ακόμα στο βόρειο μέτωπο οι μάχες μαίνονταν, αφού συνεννοείται με άλλους διοικητές μονάδων (τον Δεμέστιχα και τον Μπάκο), απαλλάσσει των καθηκόντων του το στρατιωτικό διοικητή Ι. Πιτσίκα και υπογράφει με τους Γερμανούς συνθήκη ανακωχής. Ο τακτικός στρατός της Ελλάδας διαλύεται και η χώρα παραδίδεται στους Γερμανούς (20 Απριλίου). Ο Κορυζής αυτοκτονεί και ο βασιλιάς διορίζει πρωθυπουργό τον Εμμανουήλ Τσουδερό (21 Απρίλη) και μαζί του λίγο πριν μπουν οι Γερμανοί στην Αθήνα αναχωρεί για την Κρήτη (23 Απρίλη) και μετά για την Αίγυπτο (τέλη Μάη). Το ίδιο έγινε και με πολλές οικογένειες πολιτικών και αστών. Οι ναύτες στα πλοία που τους μετέφεραν έχουν καταμαρτυρήσει απίστευτες σκηνές, με τις κυρίες των πλουσίων να μεταφέρουν όλα τους τα υπάρχοντα, από τα κοσμήματα και τα χρήματά τους μέχρι τα ...σκυλάκια τους.
Στις 27 Απρίλη που οι Γερμανοί μπαίνουν στην Αθήνα ο στρατηγός Καβράκος μαζί με στελέχη του καθεστώτος της 4ης Αυγούστου υποδέχονταν έξω από την Αθήνα το ναζιστικό στρατό. Την επομένη (πρώτη μέρα της γερμανικής κατοχής) ο δήμαρχος Αθηναίων Αμβρόσιος Πλυτάς, αφού παρέδωσε επίσημα την πόλη στο γερμανό διοικητή στρατηγό φον Στρούμε, σε διάγγελμα προς το λαό της Αθήνας, ανακοίνωνε:
«Συνιστώ εις τον Αθηναϊκόν λαόν ζωηρώς πειθαρχίαν εις τας διαταγάς των αρχών, ιδιαιτέρως δε επιμένω, όπως κατανοηθή καλώς υπό πάντων, ότι, μέχρι της 6ης απογευματινής της σήμερον πρέπει να παραδοθούν εις τα οικεία αστυνομικά τμήματα τα υπό των ιδιωτών κατεχόμενα όπλα (κυνηγετικά, στρατιωτικά πιστόλια και μαχαίρια) πλην των παλαιών οικογενειακών κειμηλίων. ...Όπου υψούται ελληνική σημαία πρέπει δεξιά της να υψούται και η Γερμανική". (Αθηναϊκός τύπος 28/4/1941). Και όπως γράφηκε στις εφημερίδες την 6/5/1941, εξέφραζε με τηλεγράφημά του προς τον Χίτλερ την ευγνωμοσύνη "όλων των Αθηναίων προς τον ένδοξο Φύρερ του γερμανικού λαού».
Εξάλλου, από τη Νίκαια της Γαλλίας, όπου είχε μετεγκατασταθεί, ο αστός πολιτικός Ν. Πλαστήρας καλούσε το λαό με επιστολή του να συνεργαστεί με τους κατακτητές:
"Είμαι της γνώμης ότι πρέπει να γίνει κυβέρνησις φιλογερμανική, για να καταστήσωμεν ολιγώτερον οδυνηράν την ήτταν. Αυτό πρέπει να γίνη και αν ακόμη θα ηξεύραμε ότι ο πόλεμος θα ετελείωνε και μετά τινας μόνον μήνας με τελείαν ήτταν του άξονος (όπερ απίθανον)".
Να σημειωθεί ότι αυτό το γράμμα στάλθηκε την 21 Απρίλη 1941, κι ενώ οι Γερμανοί είχαν περάσει τη Λάρισα και κατέβαιναν προς την Αθήνα.
Στα τέλη του Απρίλη του 1945 οι βρετανικές υπηρεσίες αποκαλύπτουν γράμμα του Πλαστήρα από το 1941, στο οποίο φανερώνει τις πραγματικές του διαθέσεις σχετικά με το πώς έπρεπε να αντιμετωπιστεί το ιταλικό τελεσίγραφο:
"Ο πόλεμος εναντίον μιας μεγάλης δυνάμεως όπως η Ιταλία εκηρύχθη από έλλειψιν επιδεξειότητος της εξωτερικής πολιτικής του καθεστώτος Μεταξά... Τέλη Νοεμβρίου επληροφορήθην, ότι υπήρχεν δυνατότης συμβιβασμού με την Ιταλίαν τη μεσολαβήσει των Γερμανών. Έκανα ό,τι μου ήτο δυνατόν δια να ημπορέση η Ελλάς να επωφεληθεί της ευκαιρίας, αλλά προσέκρουσα εις την εχθρότητα της κυβερνήσεως Μεταξά...". (αναφέρεται στο Eudes: 315).
Στην πραγματικότητα ο "δημοκρατικός" Πλαστήρας, προς τα τέλη του 1940, προσφέρθηκε να οργανώσει φιλογερμανικό πραξικόπημα.
Και μόλις οι Γερμανοί κατέλαβαν την Ελλάδα ο αστικός τύπος έδινε το σύνθημα της υποταγής: Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της 29/4/1941 έλεγε: "...διά την Ελλάδα τουλάχιστον, ανοίγεται η περίοδος της ειρήνης και της εντός των πλαισίων της ειρήνης αυτής παραγωγικής δραστηριότητος... Αι γερμανικαί αρχαί εμφορούμεναι από τας φιλικωτέρας των διαθέσεων απέναντι του ελληνικού πληθυσμού, τας αρετάς και τα προτερήματα του οποίου δεν ήργησαν να γνωρίσουν, θα τον συντρέξουν- περί τούτου δεν υπάρχει αμφιβολία- εις πάσαν θετικήν και οικοδομητικήν του προσπάθειαν".
Στην αντίθετη ρότα, λίγους μήνες πριν, στις 31 Οκτωβρίου 1940 μέσα από τις φυλακές της Κέρκυρας ο Νίκος Ζαχαριάδης, Γ.Γ. του ΚΚΕ με το γράμμα του προς τον ελληνικό λαό τόνιζε:
"Ο λαός της Ελλάδας διεξάγει σήμερα έναν πόλεμο εθνικοαπελευθερωτικό, ενάντια στο φασισμό του Μουσολίνι. Δίπλα στο κύριο μέτωπο και Ο ΚΑΘΕ ΒΡΑΧΟΣ, Η ΚΑΘΕ ΡΕΜΑΤΙΑ, ΤΟ ΚΑΘΕ ΧΩΡΙΟ, ΚΑΛΥΒΑ ΜΕ ΚΑΛΥΒΑ, Η ΚΑΘΕ ΠΟΛΗ, ΣΠΙΤΙ ΜΕ ΣΠΙΤΙ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΦΡΟΥΡΙΟ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ...Όλοι στον αγώνα, ο καθένας στη θέση του και η νίκη θα 'ναι νίκη της Ελλάδας και του λαού της."
Και τότε αίφνης ξαναζωντάνεψαν οι 300 Σπαρτιάτες του Λεωνίδα, οι Μαραθωνομάχοι, οι Σαλαμινομάχοι, οι Ανδρούτσοι, οι Κολοκοτρωναίοι και οι Καραϊσκάκηδες και πιάστηκαν χέρι με χέρι με τους μαυροσκούφηδες του Άρη, με τα παλικάρια της Καισαριανής και της Κοκκινιάς και ενώθηκε ο λαός και οργανώθηκε ο λαός και αγωνίστηκε ο λαός.
77 χρόνια μετά – σήμερα
Από τον καιρό εκείνο, την εποχή των παππούδων και των πατεράδων μας, πέρασαν 77 χρόνια.
Κάποιοι, ακόμη, κρύβονται, πίσω από το τάχα πατριωτικό «όχι» του Μεταξά, που το είπε για να πέσουν μερικοί πυροβολισμοί για την τιμή των όπλων, γιατί αυτό υπαγόρευαν τα συμφέροντα της ελληνικής αστικής τάξης που συνδέονταν με τη Βρετανία, ενώ όταν τον Απρίλη του '41 επιτέθηκε η ναζιστική Γερμανία, μέσα σε λίγες μέρες δόθηκε η εντολή για συνθηκολόγηση άνευ όρων, ενώ ακόμα πολεμούσαν...
Κάποιοι άλλοι, οργανώνουν εκδρομές μνήμης πάνω στα ερείπια της Μακρονήσου, καταθέτουν στεφάνια και σηκώνουν τις γροθιές. Ναι, στον ίδιο εκείνο μαρτυρικό χώρο που «σώπαιναν οι λύκοι γιατί ούρλιαζαν οι άνθρωποι», στο ίδιο έδαφος που δολοφονήθηκαν και βασανίστηκαν χιλιάδες λαϊκοί αγωνιστές. Είναι οι ίδιοι, που λίγες μέρες πριν σηκώσουν τις σημαίες της «Αντίστασης», σήκωναν την «αστερόεσσα» των ΗΠΑ, έσταζαν μέλι για τον Τραμπ και εκθείαζαν τη ...διαβολική καλοσύνη του!
Σήμερα, δεν κατεβάζουν πια την ελληνική σημαία από την Ακρόπολη, μόνο τους απεργούς ψεκάζουν σαν τα κουνούπια οι δυνάμεις καταστολής, χτυπώντας και σέρνοντάς τους σαν τα σκυλιά.
Σήμερα, δεν πουλά κανείς το σπίτι του για ένα τσουβάλι σιτάρι στους μαυραγορίτες, αλλά του το κατάσχει η τράπεζα για λίγα ευρώ.
Σήμερα, δεν μας πολεμά η Γερμανία ή οι ΗΠΑ με τανκς και Στούκας, απλώς μας πουλάν τα παλιοσιδερικά τους, έτσι που καταχρεωμένοι δεν μπορούμε να σηκώσουμε κεφάλι.
Σήμερα δεν βομβαρδίζουν τη γη και τα σπίτια μας, δεν καταστρέφουν τα λιμάνια και τα αεροδρόμια μας, απλώς τα κάνουν δικά τους αντί πινακίου φακής.
Σήμερα, δεν κλέβουν τη σοδειά μας, αλλά μας επιβάλλουν πρόστιμα, αν παράγουμε έστω κι ένα κιλό παραπάνω απ΄ το πλαφόν που έχει καθοριστεί στις Βρυξέλλες.
Χιλιάδες οι άνεργοι, η βιομηχανία και η μεταποίηση πέφτει σαν τραπουλόχαρτο και οικονομικά τζάκια, αφού ξεζούμισαν τον εργάτη, το μετανάστη, τον ελαστικό τετραωρίτη μεταφέρουν σαν ύαινες που οσμίζονται το αίμα τα εργοστάσιά "τους" στις διπλανές χώρες των ακόμη πιο φτηνών χεριών.
Η δική μας πατρίδα.
Να το καταλάβουμε. Η μια «πατρίδα μας» ταξιδεύει στα ευρωπαϊκά και τα αμερικάνικα σαλέ, παίρνει μίζες από τις Siemens, σφίγγει το χέρι των νεοκατακτητών, υποκλίνεται σε ξένες σημαίες, συναγελάζεται με τους τοκογλύφους, εφεύρει δεκάδες τρόπους για να θωρακίζει το «είναι» και το «αντέχειν» της από τον εσωτερικό εχθρό της. Τον εχθρό λαό.
Η άλλη πατρίδα τρέχει για το μεροκάματα, ζει με 300 ευρώ, πεθαίνει στην ανεργία και στην αλλότρια εργασία, αναγκάζεται να πληρώνει τις θηλιές των τραπεζών που βλέπουν τα αμύθητα κέρδη τους να αυξάνονται.
Αυτές οι δύο πατρίδες συγκρούονται. Άτυπα και φανερά.. Υπόγεια και στους δρόμους. Άλλοτε δυνατά κι άλλοτε αδύναμα. Αλλά συγκρούονται.
Ο ένας κόσμος δεν έχει τίποτε κοινό με τον άλλον. Στη Ρώμη, το χειρότερο μαρτύριο ήταν όταν έδεναν ένα υγιές κορμί με ένα σαπισμένο ώσπου να σαπίσει και αυτό.
Οφείλουμε να κόψουμε τον ομφάλιο λώρο γιατί αν συνηθίσουμε το κακό, θα του μοιάσουμε!
Κι όποιος, χωμένος στις συστάδες των θάμνων που τον περιβάλλουν, χάνει το δάσος από το οπτικό του πεδίο, δεν έχει παρά να υποβληθεί στη βάσανο να κάνει λίγο πίσω ή λίγο μπρος και να δει τα πράγματα όπως έχουν, όπως φτιάχτηκαν κι όπως προοιωνίζονται για αύριο. Δύσκολα πράγματα, αλλά απολύτως αναγκαία.
Ε, λοιπόν να το καταλάβουν: η δική μας πατρίδα δεν είναι οι εντολές των τοκογλύφων!
Η δική μας πατρίδα δεν είναι οι κυβερνητικοί εντολοδόχοι της οικονομικής ολιγαρχίας και της τρόικας που κάνοντας την ανομία «νόμο», ψήφισαν και επικύρωσαν τους προσυμφωνημένους όρους των ξένων κηδεμόνων.
Η δική μας πατρίδα δεν είναι αυτοί που το λίπος γουργουρίζει ακόμη και στη φωνή τους την ίδια στιγμή που ο γιατρός διέγνωσε υποσιτισμό των μαθητών μας.
Η δική μας πατρίδα δεν είναι αυτοί που φέρνουν τα κοινωνικά δικαιώματα στο απόσπασμα, την ελληνική οικονομία ανέκκλητα στη χρεοκοπία και τη χώρα στη νεοαποικιακή υποδούλωση και λεηλασία.
Όταν η άλλη πλευρά, οπλισμένη με τη θεοσοφία της αγοράς, προτάσσει τα φθηνά οικόσημα και τα τσίγκινα εξαπτέρυγα της ιδιωτικοποίησης και του ξεθεμελιώματος του δημόσιου σχολείου, όταν κηρύσσει από τον άμβωνα την συντριβή των εκπαιδευτικών και σφυρηλατεί νέες χειροπέδες στη γνώση, όταν ψυχές μαραγκιασμένες από δημόσιες αμαρτίες περιφέρουν το άθλιο σώμα ενός τσακισμένου σχολείου ως αναστάσιμο, όταν το κράτος και η βία σφίγγουν για μια ακόμη φορά τα δεσμά του Προμηθέα...
Τότε επιβάλλεται ο κόσμος της εργασίας να κάνει τους δικούς του ισολογισμούς, να καθαρίσει τα μάτια του από τις χρόνιες τσίμπλες, να «ξορκίσει» την παραλυσία και να τραβήξει τις σωστές διαχωριστικές γραμμές, ενάντια στους «πουρκουάδες», τους ριψάσπιδες και τα σκιάχτρα που φυτεύονται δίπλα του.
Ένα είναι σίγουρο: Κάθε λαβύρινθος και κάθε μινώταυρος μπορεί να αντιμετωπιστεί! Όταν γυρεύεις το θαύμα πρέπει να σπείρεις το αίμα σου στις οχτώ γωνιές των ανέμων, γιατί το θαύμα δεν είναι πουθενά, παρά κυκλοφορεί μέσα στις φλέβες των ανθρώπων.
Πέμπτη 26 Οκτωβρίου 2017
Αξιολόγηση των σχολικών μονάδων: πόσα δόντια έχει αυτό το τέρας;
άρθρο της εκπαιδευτικού Νατάσας Σπανούδη
αναδημοσίευση από τον Σελιδοδείκτη
Διανύουμε το πρώτο μισό της νέας ακαδημαϊκής χρονιάς, η οποία με βρήκε και πάλι άνεργη. Άνεργη για άλλη μια φορά και διπλά απογοητευμένη! Μια φορά απογοήτευση για το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα κι άλλη μια επιπλέον για το βρετανικό. Το βρετανικό σύστημα το γνώρισα ως δασκάλα πρωτοβάθμιας για δύο συνεχόμενα ακαδημαϊκά έτη. Στην ερώτηση που μου κάνουν συνήθως -όταν ακούν ότι υπήρξα δασκάλα στο Λονδίνο- «Πώς σου φάνηκε;» απαντώ στεγνά «Σιχάθηκα να διδάσκω!».Ο λόγος ήταν ένας και αναπόφευκτος: η αξιολόγηση! Ναι, μιλάμε για την ίδια αξιολόγηση που οι δύο τελευταίες κυβερνήσεις προσπάθησαν και προσπαθούν να εφαρμόσουν με βάση το Μνημόνιο Συνεννόησης που συμφωνήθηκε τον Αύγουστο του 2015 στο πλαίσιο του τρίτου προγράμματος οικονομικής προσαρμογής.
Για τη Μ. Βρετανία, η αξιολόγηση ως έννοια είναι βαθιά ριζωμένη στην κουλτούρα μιας άκρως νεοφιλελεύθερης κοινωνίας με όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που συνθέτουν το φόντο της ανισότητας. Δεν θεωρώ καθόλου τυχαίο αυτό που συμβαίνει με την εκπαίδευση στην Αγγλία. Ακριβώς, όπως όλα εξελίσσονται αυτή τη στιγμή σε επίπεδο κοινωνικό και πολιτικό στη χώρα, έτσι εξελίσσονται και στο εκπαιδευτικό τους σύστημα. Η παιδεία στη Μ. Βρετανία αντανακλά μια κοινωνία η οποία εκμηδενίζει ό,τι κινηματικό προσπαθεί να αναδειχθεί, μετατρέποντάς το σε μια «εύπεπτη» κοινωνική εκδήλωση. Σε απλά ελληνικά το κάνει mainstream και το αποδυναμώνει. Για παράδειγμα και για να γίνω κατανοητή σε όλους -άλλωστε αυτός είναι ο στόχος αυτού του άρθρου- οι Άγγλοι, αλλά δυστυχώς και το μεγαλύτερο κομμάτι των μεταναστών που κατοικούν εκεί, θεωρούν ριζοσπαστικό ένα ρεύμα μικροεπιχειρηματιών -να το πω έτσι για να συνεννοηθούμε- οι οποίοι πλάθουν βουτήματα τσαγιού χωρίς γλουτένη, πλέκουν καπέλα από μπαμπού και πάει λέγοντας. Αυτό το ονομάζουν οικολογία και κοστίζει πολλά, όταν αποφασίσεις να το στηρίξεις, βρε αδερφέ… Ε! Λοιπόν, το στηρίζουν οι πλούσιοι! Επίσης, έννοιες όπως αλληλεγγύη ή κοινοκτημοσύνη πλέον κοσμούν διαφημιστικά αφισάκια για τα παζάρια vintage ρούχων.
Κάπως έτσι είναι και τα πράγματα στην παιδεία. Για τους Άγγλους είναι ένα καλοπροσαρμοσμένο προϊόν (στους όρους της ελεύθερης αγοράς της Αγγλίας) που πλασάρεται ως μαθητοκεντρικό, διαπολιτισμικό και δημοκρατικό. Εγώ όμως θα έλεγα …επικίνδυνο! Παιδιά και δάσκαλοι της χώρας υποδοχής, αλλά και μετανάστες συμμετέχουν στη διδακτική διαδικασία ισότιμα μόνο φαινομενικά. Ως δασκάλα στην Αγγλία είχα μαθητές που ήρθαν κρυφά από την χώρα τους φοβισμένοι και κρυμμένοι σε ένα τραίνο. Κάθε μέρα ένιωθα να ταυτίζομαι όλο και περισσότερο με την αγωνία των παιδιών αυτών. Ειδικά, όταν οι συνάδελφοι και οι ανώτεροι του εργασιακού μου περιβάλλοντος έκρυβαν τα ρατσιστικά τους σχόλια πίσω από μικροαστικές ευγένειες που μοναδικό σκοπό είχα να καταδείξουν ότι είμαι «προσωρινή». Στο σημείο αυτό τον εφιάλτη έρχεται να συμπληρώσει η αξιολόγηση! Μια γραφειοκρατική, εντατικοποιημένη αξιολόγηση, η οποία έχει δύο βασικούς στόχους. Ο πρώτος, να διασφαλίσει ότι όλα τα σχολεία λειτουργούν με όρους ιδρύματος και ο δεύτερος ότι δεν θα προχωρήσουν όλα τα παιδιά στο επόμενο στάδιο εκπαίδευσης, για να μην υπάρξει συνωστισμός στην τριτοβάθμια.
Η αξιολόγηση στην Αγγλία χωρίζεται σε δύο μέρη. Το πρώτο είναι η εσωτερική αξιολόγηση, κατά την οποία οι διοικητικά ανώτεροί σου μπαίνουν στην τάξη σου μια φορά το μήνα και σε αξιολογούν παρακολουθώντας σε όση ώρα κάνεις μάθημα, με κριτήρια τα οποία δεν είναι αντικειμενικά και δεν έχουν να κάνουν με τις επιστήμες της αγωγής. Τα κριτήρια τους είναι κυρίως συναισθηματικά μιας και τα διοικητικά στελέχη ενός σχολείου δεν είναι εκπαιδευτικοί ως επί το πλείστον, αλλά εξειδικεύτηκαν στο management των σχολικών μονάδων και το ακαδημαϊκό τους υπόβαθρο είναι σχεδόν πάντα μη σχετικό με την εκπαίδευση.
Συνεπώς, οι μετανάστες εκπαιδευτικοί που έχουν έρθει ως απόφοιτοι πανεπιστημίων με πτυχία στην εκπαίδευση και τη διδακτική, πέφτουν πάνω στο τείχος του συμπεριφορισμού που τους θέλει να είναι από χαμογελαστοί μέχρι χαζοχαρούμενοι, επειδή για έναν πραγματικά άσχετο σε θέματα επιστημών της αγωγής (όπως είναι τα στελέχη που προανέφερα), μόνο έτσι έχεις κάνει τη δουλειά σου σωστά και ας μην επήλθε ποτέ η επίτευξη του διδακτικού σου στόχου. Επίσης, κομμάτι της εσωτερικής και συγκριτικής αξιολόγησης των εκπαιδευτικών αποτελεί και η εικόνα των βιβλίων των μαθητών, τα οποία δεν είναι εκ των προτέρων τυπωμένα, αλλά καλείσαι εσύ ως δάσκαλος να τα φτιάξεις κολλώντας αυτοκόλλητα και φωτοτυπημένες ασκήσεις με συγκεκριμένη διάταξη. Αυτό το έκανα κάθε μέρα για 90 βιβλία και έπρεπε να εφαρμόζω και διαφοροποίηση – και εδώ κακή χρήση μιας λέξης, ανάλογα με το γνωστικό επίπεδο των παιδιών. Σε κάθε περίπτωση, αν είσαι Βρετανός με τη βούλα, τα λάθη παραβλέπονται! Αν δεν είσαι Βρετανός, αν συμμετέχεις στο σωματείο σου και αν το ακαδημαϊκό σου υπόβαθρο είναι ανώτερο των ανωτέρων σου, τότε «κιτρινίζεσαι»!
Εξάλλου, είναι προτιμότερο τα λάθη των παιδιών να μην φαίνονται μέσα στα βιβλία τους, γιατί αυτό κοστίζει στον αναλυτικό μέσο όρο της τάξης σου και στην ίδια σου την καριέρα. Έτσι, όταν η διεύθυνση εξετάσει τα ηλεκτρονικά δεδομένα που έχεις περάσει στο σύστημα για τους μαθητές σου, τους μετράει κεφάλι και λάθος, ώστε να βγει ένα καθαρό ποσοστό επιτυχίας ή αποτυχίας για σένα και τα παιδιά. Τα σχολεία λοιπόν στην Αγγλία είναι γραφειοκρατικά οργανωμένα ιδρύματα. Υπεύθυνος για την επικράτηση αυτού του συστήματος αξιολόγησης είναι ο OFSTED, η επιτροπή αξιολόγησης του Αγγλικού κράτους, η οποία έχει να κάνει με την εξωτερική αξιολόγηση -κάτι που εξηγώ παρακάτω. Ο OFSTED είναι η επιτροπή αξιολόγησης που ιδρύθηκε το 1992. Στις αρμοδιότητές του περιλαμβάνεται κι η επιθεώρηση 20.000 σχολείων πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Η επιτροπή αυτή λοιπόν, εξετάζει το εκπαιδευτικό έργο με βάση: α) τα επιτεύγματα των μαθητών και τα επίπεδα απόδοσης (χωρίς καμία διαφοροποίηση για τα σχολεία που έχουν παιδιά μεταναστών με αποτέλεσμα την υποβάθμιση και το κλείσιμο τους), β) την ποιότητα των παροχών και γ) την ηγεσία και διοίκηση. Όλα αυτά εξετάζονται όχι ποιοτικά, αλλά μέσω της κεντρικής βάσης των δεδομένων που έχει το κάθε σχολείο.
Οι επιθεωρητές, όταν επισκεφτούν απροειδοποίητα τα σχολεία, μπαίνουν στη βάση δεδομένων όπου ο κάθε εκπαιδευτικός έχει αποθηκεύσει τα αριθμητικά αποτελέσματα προόδου των μαθητών του και, αν αυτά ικανοποιούν τα κριτήρια, η σχολική μονάδα αξιολογείται αναλόγως και κατ’ επέκταση η διοίκησή της. Αν, λοιπόν, η διοίκηση δεν έχει τα αποτελέσματα που πρέπει, ώστε να κρατήσει τις θέσεις και τον μισθό των εκπαιδευτικών – σε απολύουν ή σε εξωθούν σε παραίτηση. Αυτή η διαδικασία ονομάζεται εξωτερική αξιολόγηση. Οι Βρετανοί έχουν στολίσει αυτή τη διαδικασία με όρους καθαρά προοδευτικούς για την εκπαίδευση και ριζοσπαστικούς όπως «Κριτική Παιδαγωγική», «διαφοροποίηση», «διαθεματικότητα». Η αξιολόγηση καθορίζει και τη χρηματοδότηση των σχολείων. Σχολεία που δεν ανταποκρίνονται στις προσδοκίες υποχρηματοδοτούνται κι έτσι αδυνατούν να παρέχουν την επόμενη χρονιά τα διδακτικά μέσα που παρέχουν άλλα «καλά» σχολεία. Δεν είναι δύσκολο να μαντέψει κάνεις ότι τα περισσότερα κακώς χρηματοδοτούμενα σχολεία είναι αυτά σε περιοχές μεταναστών.
Το εκπαιδευτικό σύστημα τους επί της ουσίας είναι άδικο! Από τη βάση του αν το εξετάσεις είναι σάπιο! Οι δάσκαλοι είναι απόφοιτοι διαφορετικών πεδίων βασικών σπουδών με αποτέλεσμα να μην μπορούν να αξιολογήσουν και να εφαρμόσουν μεθόδους που θα διευκολύνουν όλα τα παιδιά στη διαδικασία της ένταξης και της συμμετοχής τους στην τάξη. Στην Αγγλία, λοιπόν, εσκεμμένα δημιουργήθηκαν σχολεία και εκπαιδευτικοί πολλών ταχυτήτων και εσκεμμένα υποβαθμίστηκε η διδακτική διαδικασία, κάνοντας τους εκπαιδευτικούς κυρίως γραμματείς, οι οποίοι τρέμουν μην χάσουν τη δουλειά τους, ενώ ταυτόχρονα τη μισούν!
Κλείνοντας, θα πω κάτι που νοιώθω ότι οφείλω να τονίσω. Το κίνημα πρέπει να σταματήσει να παρακολουθεί μουδιασμένο τις εξελίξεις. Όποιες πληγές άφησε το καλοκαίρι του 2015 πρέπει να τις προσπεράσει, να ανασυγκροτηθεί και να αντιμετωπίσει μαζικά όλη αυτή την εκπαιδευτική, πολιτική και κοινωνική αναδιάρθρωση.
Στην περίπτωση που εφαρμοστεί η αξιολόγηση ή μάλλον πιο σωστά στην περίπτωση που το μέτωπο της παιδείας δεν συγκροτηθεί, όπως οφείλει να κάνει μαζικά, απέναντι σε όλη αυτή την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση που σκοπό έχει μόνο να εξυπηρετήσει τις επιταγές των διατάξεων των Μνημονίων και επιτρέψει έτσι τελικά την εφαρμογή της, θα βρεθούμε στη δυσάρεστη θέση να μιλάμε για τη σφοδρότερη νεοφιλελεύθερη επέλαση στη δημόσια εκπαίδευση της Ελλάδας, για πρώτη φορά τόσο αποτελεσματικά και δραστικά.
Τετάρτη 25 Οκτωβρίου 2017
Ενημέρωση ΠΥΣΠΕ (67η Πράξη).
Το ΠΥΣΠΕ Εύβοιας στη με αρ. 67/24-10-2017 πράξη του συνεδρίασε και ομόφωνα αποφάσισε για τα παρακάτω θέματα:
ΘΕΜΑ 1ο: Χορήγηση άδειας άσκησης ιδιωτικού έργου με αμοιβή
ΘΕΜΑ 2ο: Επιλογή Προϊσταμένων Μονοθέσιων (1/θ) Νηπιαγωγείων
ΘΕΜΑ 3ο: Αποσπάσεις- Τροποποίηση τοποθετήσεων
ΘΕΜΑ 4ο: Τοποθετήσεις αναπληρωτών εκπαιδευτικών κλάδων ΠΕ05-Γαλλικής Γλώσσας ΠΕ06- Αγγλικής Γλώσσας, ΠΕ07- Γερμανικής Γλώσσας, ΠΕ08-Εικαστικών, ΠΕ11- Φυσικής Αγωγής, ΠΕ16.01- Μουσικής, ΠΕ20- Πληροφορικής, ΠΕ32- Θεατρικής Αγωγής
Η απόφαση για τις αποσπάσεις - τροποποίηση τοποθέτησης βρίσκεται αναρτημένη εδώ.
Η απόφαση για την τοποθέτηση αναπληρωτών εκπαιδευτικών ειδικοτήτων βρίσκεται αναρτημένη εδώ.
Τρίτη 24 Οκτωβρίου 2017
"Σχολείο, πολιτική και πολιτικοποίηση. Θεωρία και έρευνα"
Άρθρο του Ελπιδοφόρου Ιντζέμπελη
Αναδημοσίευση από το Διάστιχο.
Η έννοια της δημοκρατίας και της αρχής της αντιπροσώπευσης αποτελούν τη βάση για τη συνειδητή συμμετοχή του αυριανού πολίτη στα κοινά. Μπορεί όμως να συμβάλει το σχολείο στην εμπέδωση της δημοκρατικής συνείδησης; Δηλαδή, να καλλιεργήσει στον μαθητή-πολίτη τον πολυκομματισμό, την αντιπροσωπευτική, τα ορθολογικά κριτήρια επιλογής;
Σε αυτά τα ερωτήματα δίνει απαντήσεις ο συγγραφέας με μια πολυεπίπεδη διερεύνηση δείγματος από τα σχολεία μιας εκπαιδευτικής περιφέρειας.
Είναι αλήθεια ότι ο ρόλος του σχολείου στην καλλιέργεια της δημοκρατικής συνείδησης δεν μόνο θέμα μάθησης. Η μαθητική κοινότητα αποτελεί έναν εισαγωγικό θεσμό στην οργάνωση της πολιτείας. Οι μαθητές εκλέγουν αντιπροσώπους για τα μαθητικά τους συμβούλια. Σε κάθε βαθμίδα εκπαίδευσης οι μαθητές της, λειτουργώντας σαν κοινωνία, επιλέγουν αντιπροσώπους και προσομοιώνουν τις διαδικασίες της δημοκρατικής λειτουργίας.
Μέσα από το σχολείο αναπτύσσονται οι πρακτικές που βοηθούν τους μαθητές να κατανοήσουν τους ρόλους τους και να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις πολιτικής παιδείας. Η διαδικασία που παρακινεί το άτομο να αντιληφθεί τον ρόλο του, φανερά ή με λανθάνον τρόπο, ως πολιτικό δρώντα ονομάζεται πολιτική κοινωνικοποίηση. Πιο συγκεκριμένα η πολιτική κοινωνικοποίηση ασχολείται: Με την αντίληψη της πολιτικής εξουσίας από τους πολίτες, με τη διαμόρφωση της κοινής γνώμης και με την προετοιμασία των πολιτών έτσι ώστε να επιτελέσουν τον πολιτικό ρόλο τους ως άτομα ικανά να λάβουν αποφάσεις όταν αντιμετωπίζουν το δίλημμα σε σχέση με ένα δημόσιο ζήτημα.
Το βιβλίο Σχολείο, πολιτική και πολιτικοποίηση, θεωρία και έρευνα του Αντώνη Παπαοικονόμου είναι σημαντικό γιατί τεκμηριώνει ότι η πολιτική παιδεία είναι από τα αντικείμενα στο σχολείο που λειτουργούν σε γνωστικό πεδίο αλλά και στο επίπεδο της κοινωνικοποίησης και της πολιτικοποίησης. Με την κατάλληλη εκπαίδευση οι μαθητές μπορούν να ασκηθούν στη συλλογικότητα και στην ικανότητα να καταλαβαίνουν ποια είναι η χρήση του καλού για τον εαυτό τους και την κοινωνία.
Βιβλία όπως το συγκεκριμένο είναι απαραίτητα για τους εκπαιδευτικούς αλλά και τους γονείς. Μην ξεχνάμε ότι με την ανάγνωση παιδαγωγικών βιβλίων διευρύνουμε τον πνευματικό μας ορίζοντα και αντιμετωπίζουμε καλύτερα τα διάφορα προβλήματα της κοινωνίας.
Σχολείο, πολιτική και πολιτικοποίηση
Θεωρία και έρευνα
Αντώνης Παπαοικονόμου
Εκδόσεις Κυριακίδη
232 σελ.
ISBN 978-960-599-086-2
Τιμή: €13,05
Κυριακή 22 Οκτωβρίου 2017
Έκτακτη Γενική Συνέλευση.
Αλλάζει ο χάρτης της Δημόσιας Εκπαίδευσης….
Στην ολομέλεια των προέδρων που πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 21 Οκτωβρίου συζητήθηκαν τα σοβαρά ζητήματα που απασχολούν τον κλάδο , μόνιμοι διορισμοί, συνθήκες διαβίωσης αναπληρωτών, συγχωνεύσεις και καταργήσεις σχολείων, υποχρηματοδότηση σχολικών μονάδων, κενά και υπολειτουργία σχολείων, υπολειτουργία των τμημάτων παράλληλης στήριξης και ένταξης, με κύριο θέμα την ενοποίηση της προσχολικής εκπαίδευσης .
Συγκεκριμένα στην Σύνοδο των Προέδρων και Κοσμητόρων των Παιδαγωγικών Τμημάτων και Σχολών, που πραγματοποιήθηκε στις 7 και 8 Οκτωβρίου 2017,το κεντρικό θέμα που συζητήθηκε ήταν η δημιουργία διευρυμένων Σχολών Αγωγής και Εκπαίδευσης, συνδεδεμένη με την παράλληλη ενοποίηση του χώρου εκπαίδευσης από τη βρεφική ηλικία έως τη διά βίου εκπαίδευση και κατάρτιση.
Οι Πρόεδροι των Παιδαγωγικών Τμημάτων Προσχολικής Αγωγής και Εκπαίδευσης των Πανεπιστημίων εκφράστηκαν στην πλειονότητά τους θετικά για την ένταξη τμημάτων ΤΕΙ Προσχολικής Αγωγής, με την προϋπόθεση ότι η ενδεχόμενη ένταξη τμημάτων ΤΕΙ σε Πανεπιστήμια θα γίνει αποδεκτή με όρους που περιλαμβάνουν τη θεσμική διασφάλιση των διαφορετικών τύπων επαγγελματικών δικαιωμάτων των αποφοίτων τους, τη δυνατότητα δημιουργίας αντίστοιχων τμημάτων ή κατευθύνσεων σε όλες τις Σχολές Αγωγής και Εκπαίδευσης των Πανεπιστημίων και την εξασφάλιση ανθρώπινου δυναμικού και οικονομικών πόρων.
Με μεγάλη επιφύλαξη διαβάσαμε την θέση αυτή όχι γιατί σκεφτόμαστε συντεχνιακά αλλά γατί η αριστερή κυβέρνηση δεν μας έχει πείσει για το «νοιάξιμό» της τόσο για το μέλλον της προσχολικής εκπαίδευσης όσο και για τα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών. Αντίθετα όλη η πολιτική εφαρμόζεται με βάση την εξοικονόμηση δαπανών καταργώντας δικαιώματα και δημιουργώντας εργασιακό μεσαίωνα .
Yπό τις παρούσες συγκεκριμένες ιστορικο-πολτισμικές και κοινωνικο-οικονομικές συνθήκες, τυχόν συνδυασμός των δύο αυτών διαφορετικών αντικειμένων και δομών υπό έναν φορέα η ίδρυμα και από ένα πρόσωπο θα οδηγήσει σε πλήρη κατάρρευση και των δύο υπηρεσιών.
Όπως πολύ εύστοχα τονίζει το Τμήμα Νηπιαγωγών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας μέσω του ψηφίσματός του : «Η ενοποίηση δύο διακριτών επιστημονικών χώρων αποτελεί το έναυσμα για την περαιτέρω απορρύθμιση και την αποδιοργάνωση των επαγγελματικών προσόντων και κατ΄ επέκταση των επαγγελματικών δικαιωμάτων τα οποία απορρέουν από τους εν λόγω χώρους. Αυτό σημαίνει πως μια τέτοια στρατηγική επιλογή, αλλάζει άρδην το τοπίο των εργασιακών προοπτικών και σχέσεων των αποφοίτων μας αλλά και των επιστημονικών πεδίων στα οποία δραστηριοποιούμαστε. Πέραν λοιπόν του ότι δεν βοηθάει κανέναν από τους δύο, επιπλέον βλάπτει αυτούς που πρέπει να υπηρετεί: στην περίπτωσή μας τα παιδιά .
Δεν χωράει καμία διαπραγμάτευση με αυτούς που έφεραν τον πολιτικό πρωτογονισμό, που ψυχρά και υπολογιστικά, χωρίς κανένα ουσιαστικό διάλογο, με συνταγές τεχνικών της εξουσίας επέβαλαν το σχολείο της εξοικονόμησης και της ανισότητας, αδιαφορώντας για την ποιότητα στην εκπαίδευση που δικαιούνται παιδιά και εκπαιδευτικοί.
Η Ενοποίηση της προσχολικής εκπαίδευσης αποτελεί σοβαρό κλαδικό ζήτημα που αλλάζει το χάρτη της εκπαίδευσης. Ο αγώνας επιβάλλεται να είναι ενιαίος και οι θέσεις μας αδιαπραγμάτευτες.
Καλούμε τους εκπαιδευτικούς του Συλλόγου μας σε έκτακτη γενική συνέλευση την Τετάρτη 25 Οκτωβρίου στις 7.00μ.μ στο 7ο Δημοτικό σχολείο.
Η συμμετοχή όλων μας είναι καθοριστική για την ενημέρωση και την οργάνωση της αγωνιστικής δράσης που θα ακολουθήσει .
Πιστοί στις διεκδικήσεις του κλάδου για ένα σχολείο ποιότητας για όλα τα παιδιά, θα είμαστε μπροστά στους αγώνες για την ενιαία δεκατετράχρονη Εκπαίδευση με δίχρονη υποχρεωτική, απέναντι στην πολιτική των μικροσυμφερόντων και της πολιτικής του ανεμόμυλου που αλλάζει κάθε φορά ανάλογα με την ομάδα συμφερόντων που «φυσάει» δυνατότερα…
Το ΔΣ
"Η θέση μας στην Αξιολόγηση" από τον Σύλλογο Δασκάλων και Νηπιαγωγών Χαλκίδας.
Η μνημονιακή πειθαρχία όλων των κυβερνήσεων τα τελευταία χρόνια επιτάχυνε τις ακραίες νεοφιλελεύθερες «μεταρρυθμίσεις» που ξεκίνησαν πριν από 25 χρόνια, και με άλλοθι την κρίση θέλουν να ολοκληρώσουν ένα σχέδιο που προβλέπει εργασιακές σχέσεις – λάστιχο, δουλειά χωρίς δικαιώματα και κράτος χωρίς κοινωνικές παροχές προς τους πολίτες, παρά μόνο προνοιακές για επιβίωση.
Μαζί με το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και των δημόσιων δομών, τους μειωμένους προϋπολογισμούς για την λειτουργία του δημοσίου και την διατήρηση του παγώματος των προσλήψεων μόνιμου προσωπικού, έχει νομοθετήσει για τη «στοχοθεσία», την «κινητικότητα», την «αξιολόγηση» δομών και προσωπικού, έχοντας ως στόχο τη δημιουργία και τη λειτουργία ενός κράτους καθαρά επιτελικού και νεοφιλελεύθερου, με ιδιωτικοποιημένες υπηρεσίες, ελαστικές σχέσεις εργασίας, μακριά από τις ανάγκες και των εργαζόμενων στο δημόσιο αλλά και των πολιτών.
Οι διαδικασίες της αξιολόγησης στοχεύουν στην ενίσχυση της επιχειρηματικής λειτουργίας στα νοσοκομεία, στα σχολεία, στα πανεπιστήμια, στα υπουργεία γενικότερα επιδιώκουν να συρρικνωθούν οι υπάρχουσες κρατικές κοινωνικές υπηρεσίες. Η λεγόμενη “αξιολόγηση” εγγράφεται στο συνολικό πλαίσιο ρυθμίσεων που στοχεύουν στην προώθηση σαρωτικών ιδιωτικοποιήσεων, στην παράδοση ολόκληρων τομέων και υπηρεσιών σε ιδιώτες, προκειμένου να ενισχύσουν την κερδοφορία τους.
Το θεσμικό πλαίσιο κινητικότητας – «αξιολόγησης» υπαλλήλων διασταυρώνεται με το ψηφιακό οργανόγραμμα και τα επιμέρους οργανογράμματα υπουργείων-αυτοδιοίκησης – φορέων, με τη συγχώνευση και κατάργηση ειδικοτήτων και κλάδων και συμπληρώνεται από την ιδιωτικοποίηση μέσω εργολαβιών και από τη διεύρυνση των ελαστικών σχέσεων εργασίας μέσω ΚΟΙΝΣΕΠ, «ωφελούμενων», συμβασιούχων, αναπληρωτών κ.λπ.
Όλη αυτή η νομοθεσία, με την ισχύ και της προηγούμενης μνημονιακής που δεν καταργήθηκε ποτέ, απορρυθμίζει τις εργασιακές σχέσεις στο Δημόσιο, πλήττει τους μισθούς και τα δικαιώματα, υποβαθμίζοντας και ακριβαίνοντας συγχρόνως τις παρεχόμενες υπηρεσίες προς τα φτωχομεσαία κοινωνικά στρώματα.
Η απάντηση μας στη στοχευμένη αυτή διάλυση του Δημόσιου τομέα είναι συλλογικός αγώνας.
Χαιρετίζουμε τους εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους στο Δημόσιο, που συνεχίζουν να στηρίζουν τις συλλογικές αποφάσεις όλων των συνδικαλιστικών οργανώσεων, συμμετέχοντας στην απεργία – αποχή από όλες τις διαδικασίες της «αξιολόγησης».
Το υψηλό ποσοστό συμμετοχής στην απεργία-αποχή τόσο στους εργαζόμενους όσο και στα στελέχη που διατηρείται και μετά την περίφημη απεργοσπαστική τροπολογία της κυβέρνησης.
Οι εργαζόμενοι έδωσαν τη δική τους απάντηση στους απίθανους ισχυρισμούς της κ. Γεροβασίλη για «αντιδράσεις από μια μερίδα συνδικαλιστών και κάποιων στελεχών που παραπλανούν και εμποδίζουν τους υπάλληλους που θέλουν να στηρίξουν την αξιολόγηση της κυβέρνησης».
Η διατήρηση σε πολλούς βασικούς κλάδους και υπουργεία των υψηλών ποσοστών της τάξης του 70, 80 και 90% αλλά ακόμα και σε περιπτώσεις με μικρότερη συμμετοχή η διαδικασία της αξιολόγησης έχει ήδη στην πράξη ακυρωθεί.
Ο Σύλλογος Δασκάλων Νηπιαγωγών Χαλκίδας στηρίζει τον αγώνα ενάντια στην ισοπέδωση των εργασιακών μας σχέσεων και θα είναι μπροστά στον αγώνα για την υπεράσπιση της αξιοπρέπειας μας σε εργασιακό και προσωπικό επίπεδο με απεργία- αποχή από όλες τις διαδικασίες αξιολόγησης μόλις μπει η διαδικασία και στον δικό μας εργασιακό χώρο.
Είμαστε παρόντες στις Γενικές συνελεύσεις… στο σχεδιασμό του αγώνα…. Ακυρώνουμε την αξιολόγηση στην πράξη!!!
Ομάδα Περιβαλλοντικών- ορεινών περιπάτων
Ομάδα Περιβαλλοντικών- ορεινών περιπάτων
Διαδρομή «Καταρράκτες Δρυμώνα - Ξηρόν Όρος»
την Κυριακή 5 Νοεμβρίου.
Η πρόεδρος Η γραμματέας
Βέτα Κορωναίου Έφη Βαρβάρου
Διαδρομή «Καταρράκτες Δρυμώνα - Ξηρόν Όρος»
την Κυριακή 5 Νοεμβρίου.
Ξεκινάμε 8.00 από το παρκινγκ απέναντι από τη Περιφερειακή Ενότητα με πούλμαν που θα έχει ο Σύλλογος εφόσον συμπληρωθεί ικανοποιητικός αριθμός συμμετοχών για τις Ροβιές.
Στις Ροβιές , στον κεντρικό δρόμο για Αιδηψό, στρίβουμε στη διασταύρωση δεξιά για τη Μονή του Οσίου Δαυίδ. Σε 12 χλμ. περίπου και αφού έχουμε περάσει τη Μονή και τα χωριά Παλιοχώρι, Δαμιά, Καλαμούδι, Δρυμώνας, φθάνουμε στους καταρράκτες του Δρυμώνα. Στην είσοδο του μονοπατιού για τους καταρράκτες υπάρχει ξύλινη ταμπέλα του Δασαρχείου Λίμνης. Το μονοπάτι είναι κατηφορικό και χρειάζονται 10 λεπτά περίπου για να φθάσουμε στο μεγάλο καταρράκτη.
Μετά τον καταρράκτη το μονοπάτι συνεχίζει και σε 5 λεπτά, περνώντας μια καντίνα, βγαίνουμε στον κεντρικό ασφάλτινο δρόμο. Στο σημείο αυτό υπάρχει ξύλινο οίκημα ( δασοφυλάκειο, υψομ. 660μ.).Το μονοπάτι για την κορυφή του Ξηρού Όρους αρχίζει από τον ασφάλτινο δρόμο, απέναντι από το δασοφυλάκειο. Αρχικά το μονοπάτι είναι εύκολο και με μικρή κλίση. Μετά από πορεία 15 λεπτών περίπου διασταυρώνεται με δασικό χωματόδρομο ( σημείο 1 ) στον οποίο πηγαίνουμε αριστερά. Μετά 300 μέτρα το μονοπάτι συνεχίζει στη δεξιά πλευρά του δρόμου ( σημείο 2), με κατεύθυνση ανατολικά και σε 200 περίπου μέτρα βγαίνουμε σε πλάτωμα. Μπροστά μας υπάρχει χωματόδρομος στον οποίο δεν μπαίνουμε.
Στρίβουμε στο πλάτωμα δεξιά ακολουθώντας τα σήματα που υπάρχουν στα δένδρα . Το μονοπάτι τώρα γίνεται πιο ανηφορικό σε μερικά σημεία του. Το ελατόδασος είναι πυκνό και κατά διαστήματα συναντούμε μεγάλα δέντρα, δρύες και σφενδάμια. Το μονοπάτι συνεχίζει μέσα στο δάσος μέχρι που συναντιέται με δασικό δρόμο ( έχει δημιουργηθεί για τις υλοτομίες), τον οποίο ακολουθούμε για αρκετό χρονικό διάστημα και μέχρι το τέλος του ( σε όλη τη διαδρομή υπάρχουν κόκκινα-άσπρα μεταλλικά σήματα επάνω στα δένδρα).
Από το σημείο που τελειώνει ο δρόμος των υλοτόμων μέχρι τη κορυφή είναι περίπου 15 λεπτά πορεία. Το μονοπάτι βγαίνει από το δάσος, συνεχίζει για 300 μέτρα περίπου πάνω στην κορυφογραμμή σε γυμνά ασβεστολιθικά πετρώματα και καταλήγει στην κορυφή ( υψομετρικό σημείο της Γ.Υ.Στρατού). Η κορυφή βρίσκεται σε υψόμετρο 990 μέτρων και από εδώ έχουμε πανοραμική θέα του ανάγλυφου της κεντρικής Εύβοιας καθώς και των νησιών Σκιάθος και Σκόπελος. Εάν η ατμόσφαιρα είναι καθαρή μπορούμε να δούμε μέχρι και το όρος Άθως. Η διαδρομή είναι περίπου 3 ώρες
Θα ακολουθήσει γεύμα σε ταβέρνα, στο Καλαμούδι, το οποίο θα επιβαρύνει τους συμμετέχοντες της δράσης.
Δηλώσεις συμμετοχής στην Βέτα Κορωναίου 6974341868.
Η πρόεδρος Η γραμματέας
Βέτα Κορωναίου Έφη Βαρβάρου
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)