Κυριακή 30 Νοεμβρίου 2014

"Θετική πειθαρχία και συναισθηματική επικοινωνία γονέων - παιδιών" συνάντηση - συζήτηση της ομάδας ¨Επικοινωνώ¨ του Συλλόγου Δασκάλων- Νηπιαγωγών Χαλκίδας


O Σύλλογος Δασκάλων- Νηπιαγωγών Χαλκίδας και η ομάδα «Επικοινωνώ» οργανώνει συνάντηση – συζήτηση στο πλαίσιο των δράσεων της, με στόχο την δημιουργία επαφής και επικοινωνίας με τους γονείς.
Κοινή μας βάση, το νοιάξιμο για τα παιδιά και την εκπαίδευση γενικότερα. Κοινός μας αγώνας και όραμα το σχολείο και η κοινωνία που μας αξίζει να έχουμε. Το θέμα :
"Θετική πειθαρχία και συναισθηματική επικοινωνία 
γονέων - παιδιών" 
θα εισηγηθεί η Καραβόλτσου Αθηνά Εκπαιδευτικός Αγωγής Υγείας, (Msc), Θεατρολόγος, (Mst), Μαθηματικός.
Η συνάντηση θα πραγματοποιηθεί τη Δευτέρα 1 Δεκεμβρίου 2014 στην αίθουσα της ΔΟΑΠΑΧ Αβάντων 50, (1ος όροφος) στις 6.30μ.μ.

Η συνάντηση θα απαντήσει μεταξύ άλλων και στα εξής ερωτήματα:
  • Ποια η διαφορά μεταξύ οδηγίας και εντολής;
  • Πότε είναι πιο πιθανό να εισακουστεί μία συμβουλή μου από τα παιδιά;
  • Πώς μπορώ να βοηθήσω το παιδί μου να αναλάβει ευθύνες μέσα στην οικογένεια;
  • Πόσο σημαντικός είναι ο έπαινος της επιθυμητής συμπεριφοράς στα παιδιά;
  • Ποιος είναι ο ολοκληρωμένος έπαινος και πόσο συχνά είναι βοηθητικό να δίνεται;
  • Ποιες συνέπειες είναι αποτελεσματικές για τη μη επιθυμητή συμπεριφορά των παιδιών;
  • Ποια η διαφορά μεταξύ φυσικών και λογικών συνεπειών;
  • Πώς απαντώ στο θυμό του παιδιού μου; 
  • Τι τεχνικές υπάρχουν για τη διαχείριση του δικού μου θυμού;
  • Ποιες συνέπειες είναι κατάλληλες για την επιθετικότητα του παιδιού μου στο σπίτι ή στο σχολείο;
  • Πώς λειτουργεί η μέθοδος της σταδιακής απευαισθητοποίησης στη διαχείριση του φόβου των παιδιών; 



Παρασκευή 28 Νοεμβρίου 2014

Χορός εκατομμυρίων ευρώ γύρω από την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών


Τα τεράστια ποσά και η αγωνιώδης προσπάθεια είσπραξής τους μπορούν να ερμηνεύσουν την επιμονή του ΙΕΠ να συγκροτηθούν πάση θυσία οι «ομάδες εργασίας" στις σχολικές μονάδες, δίνοντας αγώνα για να υποτάξει τους διευθυντές των σχολικών μονάδων και να κάμψει την αντίσταση του εκπαιδευτικού κινήματος.

[...] Με μια απλή επίσκεψη στην ιστοσελίδα του προγράμματος ΕΣΠΑ www.espa.gr αλλά και στο χώρο του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΙΕΠ) στη Διαύγεια http://et.diavgeia.gov.gr/f/iep/ μπορεί κανείς, με μια πρόχειρη ματιά, να διαπιστώσει τον χορό των εκατομμυρίων ευρώ που έχει στηθεί γύρω από την αυτοαξιολόγηση - αξιολόγηση των εκπαιδευτικών.
Προκαλεί αγανάκτηση όταν κανείς διαπιστώνει ότι σε αυτή την πρωτοφανή αυταρχική προσπάθεια του Υπουργείου Παιδείας για την χειραγώγηση των εκπαιδευτικών, που οδηγεί στην κατάργηση κάθε έννοιας παιδαγωγικής και δημοκρατικής ελευθερίας στα σχολεία μας, πως πρωτοστατούν και πάλι τα ίδια πρόσωπα, γνωστά σε όλους μας από τις διάφορες θέσεις της εκπαίδευσης που κατείχαν και κατέχουν πάνω από μισό αιώνα τώρα, ως πολυθεσίτες τις περισσότερες φορές ακόμη και ως συνταξιούχοι, προσπαθώντας να πείσουν ακόμη και σήμερα πως κομίζουν το νέο και ότι διαχρονικά είναι οι μοναδικοί κάτοχοι της επιστημονικής αλήθειας για τα παιδαγωγικά ζητήματα στη χώρα μας. Πρόσωπα τα οποία είχαμε συναντήσει ως καθηγητές μας στις Παιδαγωγικές Ακαδημίες πριν από 30 χρόνια περίπου, στην μετεκπαίδευση, στα Παιδαγωγικά Τμήματα, στην Εξομοίωση, στους διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ, και οι οποίοι κατά καιρούς είχαν έντονη βιβλιογραφία, εκμεταλλευόμενοι την αγωνία των συναδέλφων μας, σχετική πάντα με τις κατά καιρούς εξετάσεις εκπαιδευτικών. Έλεος, φτάνει πια το ποτήρι έχει ξεχειλίσει. Οι εκπαιδευτικοί διαθέτουν και μνήμη και κρίση.
Είναι απαράδεκτο τη στιγμή που οι συνάδελφοι έχουν εξαθλιωθεί οικονομικά, με μισθούς πείνας, χωρίς διορισμούς, αποσπάσεις και μεταθέσεις οι «αξιολογητές» τους να αμείβονται με προκλητικούς μισθούς. · Ο Πρόεδρος της «Αρχής Διασφάλισης της Ποιότητας στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση» αμείβεται με 62.400 ευρώ το χρόνο, δηλαδή, με 5.200 ευρώ τον μήνα · Ο Διευθυντής με 37.900 ευρώ τον χρόνο, δηλαδή με 3.158 ευρώ τον μήνα. · Για τους 25 επιστημονικούς συνεργάτες προβλέπονται κονδύλια αμοιβής 830.000 ευρώ, δηλαδή, περίπου 2.766 ευρώ τον μήνα για κάθε έναν από αυτούς. · Επίσης προβλέπεται το ποσό των 21.600 ? για αποζημιώσεις των μελών του συμβουλίου για τη συμμετοχή στις συνεδριάσεις. · Ακόμη προβλέπεται επιπλέον δαπάνη για έξοδα φιλοξενίας!!!!, πρόσκληση καθηγητών Α.Ε.Ι. και επιστημόνων ημεδαπής και αλλοδαπής. · Τέλος, 10.000 ? σαν επίδομα θέσης ευθύνης στον προϊστάμενο διεύθυνσης και 11.400 των προϊσταμένων των δύο τμημάτων που τη συγκροτούν, σύνολο 21.400 ?.
Την απάντηση στα παιχνίδια που παίζονται στις πλάτες των εκπαιδευτικών δίνουν καθημερινά οι συνάδελφοι με ενότητα και αγώνα. Οι συνειδήσεις των εκπαιδευτικών ούτε εξαπατώνται ούτε εξαγοράζονται. [...]

Περισσότερα :

Πέμπτη 27 Νοεμβρίου 2014

PASI SAHLBERG: ΦΙΝΛΑΝΔΙΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ



Kριτική του Απόστολου Σπυράκη 
Αναδημοσίευση από το Διάστιχο.

Την ώρα που οι αγγλοαμερικανικές κοινωνίες αναπτύσσουν μια νοσηρή εμμονή με ό,τι είναι μεγαλύτερο, δυσκολότερο, πιο επίπονο, ταχύτερο, δυνατότερο, χρησιμοποιώντας απαίσια σχεδιασμένα τεστ αμφισβητούμενης αξίας που καταστρέφουν την ομαδική εργασία μεταξύ δασκάλων και παιδιών, δημιουργούν κλίμα καχυποψίας μεταξύ γονιών και εκπαιδευτικών, την ώρα που κάποιοι από τους δήθεν ειδικούς οι οποίοι διέπονται από ανυπομονησία, υπεροψία, ασέβεια, απληστία και που στην πραγματικότητα είναι εξουσιομανείς, ναρκισσιστές κοινωνιοπαθείς, χωρίς να λογοδοτούν για τις πράξεις τους, την ίδια στιγμή μια χώρα μόλις πεντέμισι εκατομμύριων κατοίκων της Βόρειας Ευρώπης έρχεται να αποδείξει ότι υπάρχει κι άλλος δρόμος για τη δημιουργία ενός σύγχρονου σχολείου.
Ένα σχολείο όπου δεν κυριαρχεί ο φόβος της μάθησης, όπου μόνο το 7% των παιδιών λέει ότι νιώθει άγχος όταν κάνει μαθηματικές ασκήσεις στο σπίτι (53% στη Γαλλία και 52% στην Ιαπωνία), τα παιδιά νιώθουν την τάξη σαν δεύτερό τους σπίτι, όπου πρέπει να βγάλουν τα παπούτσια προτού μπουν, αποκαλούν τους δασκάλους με το μικρό όνομά τους, δεν κάνουν ιδιαίτερα μαθήματα στο σπίτι κι όμως κατορθώνουν να πετυχαίνουν πρωτιές σε διεθνείς διαγωνισμούς, τα κτίρια είναι κι αυτά εργαλεία μάθησης σχεδιασμένα από τους καλύτερους αρχιτέκτονες ώστε να προσφέρουν έμπνευση και θαλπωρή, υπάρχει ίδια πρόνοια για τους αριστούχους και τους πιο αδύναμους μαθητές, κανείς δεν μένει στάσιμος, απλώς τα παιδιά που έχουν πρόβλημα συνεχίζουν στην επόμενη βαθμίδα δεχόμενα ενισχυτική διδασκαλία, τα παιδιά με ειδικές ανάγκες δεν νιώθουν ότι ανήκουν στο περιθώριο, το αίσθημα δικαιοσύνης που αποπνέει το όλο εκπαιδευτικό περιβάλλον έχει ως αποτέλεσμα λιγότερες εγκαταλείψεις, λιγότερες εγκυμοσύνες κατά την εφηβεία, καλύτερη πνευματική υγεία, χαμηλότερα επίπεδα παχυσαρκίας, η μελέτη των μαθητών κατ' οίκον παίρνει μισή ώρα κατά μέσο όρο, δεν υπάρχει αναλυτικό πρόγραμμα που πρέπει οπωσδήποτε να καλυφθεί ούτε οδηγίες για όλη τη διάρκεια της σχολικής περιόδου, το επάγγελμα του εκπαιδευτικού έχει γίνει το πιο περιζήτητο ξεπερνώντας αυτό του γιατρού ή του δικηγόρου, οι δάσκαλοι είναι όλοι κάτοχοι μεταπτυχιακών τίτλων και πάρα πολλοί συνεχίζουν την εξέλιξή τους μέσα από διδακτορικές σπουδές, το προσωπικό των σχολείων επιλέγεται ανάμεσα σε αυτούς που θέλουν πραγματικά να αφιερώσουν τη ζωή τους στο να βοηθήσουν τους ανθρώπους ν' ανακαλύψουν τα πραγματικά τους ταλέντα και τα δυνατά τους σημεία, κατόπιν δε, ενθαρρύνεται να δοκιμάσει καινούργιες μεθόδους και προσεγγίσεις, σε μια χώρα όπου ο διαφορετικός τρόπος σκέψης και οι καινούργιες ιδέες αποτελούν το θεμέλιο της επιβίωσης και της επιτυχίας της.
"Σήμερα όσο ποτέ άλλοτε στις σύγχρονες, ιδιαίτερες και μοναδικές συνθήκες, η επιστημονική και πολιτισμική συνέχεια που περνά μέσα από τα κανάλια της οργανωμένης εκπαίδευσης χρειάζεται να επιτευχθεί με τέτοιον τρόπο, ώστε να υπερισχύσουν οι θετικές δυνάμεις της δημιουργικότητας, της αλληλεγγύης και της συνεργασίας των ανθρώπων και των λαών του πλανήτη."
Ο Pasi Sahlberg θεωρείται ακαδημαϊκός παγκόσμιας εμβέλειας και αυθεντία σε θέματα εκπαίδευσης ανά τον κόσμο. Γεννήθηκε από γονείς δασκάλους και μεγάλωσε σ' ένα χωριό της βόρειας Φινλανδίας έχοντας το προνόμιο, όπως λέει, να γνωρίζει τα μυστικά της τάξης αφού είχαν φύγει όλοι οι συμμαθητές του, γεγονός που το έβρισκε συναρπαστικό. Δίδαξε επί εφτά χρόνια Μαθηματικά και Φυσική σ' ένα γυμνάσιο του Ελσίνκι, εργάστηκε στην εκπαιδευτική διοίκηση και στο Παιδαγωγικό Τμήμα του πανεπιστημίου έχοντας ταυτόχρονα την ευθύνη για τη στρατηγική επαγγελματικής εξέλιξης στο Υπουργείο Παιδείας. Φεύγοντας από τη Φινλανδία ανέλαβε σημαντική θέση στην Παγκόσμια Τράπεζα, από όπου παρείχε συστηματική υποστήριξη επί εκπαιδευτικών ζητημάτων σε χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, της Βόρειας Αφρικής, της Κεντρικής Ασίας και της Μέσης Ανατολής, έχει κάνει πάνω από 250 εναρκτήριες ομιλίες και έχει δώσει περισσότερες από 100 συνεντεύξεις σχετικά με το φινλανδικό μοντέλο στις μεγαλύτερες εφημερίδες, στα γνωστότερα περιοδικά και σε παγκόσμια τηλεοπτικά δίκτυα.
Εξηγεί στο παρόν βιβλίο, που τα ελληνικά ήταν η πρώτη γλώσσα στην οποία μεταφράστηκε, τη δομή και τα μυστικά της επιτυχίας του φινλανδικού «Τέταρτου δρόμου», όπως αποκαλείται διεθνώς, ένας δρόμος που έχει γίνει αντικείμενο μελέτης από χώρες όπως η Νέα Ζηλανδία και η Κορέα, η Κίνα και ο Καναδάς. Πώς, δηλαδή, μια μικρή χώρα, γνωστή για μια απ' τις μεγαλύτερες εταιρείες τηλεφωνίας και τους περίφημους οδηγούς των αγώνων ταχύτητας, μια χώρα με επίπεδα παιδικής φτώχειας γύρω στο 4% (20% στις ΗΠΑ), μια χώρα τοποθετημένη δίπλα σε μια υπερδύναμη, όπως ήταν η Σοβιετική Ένωση, στην οποία έπρεπε να παραχωρήσει το 12% των εδαφών της μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, να αποπληρώσει δυσβάστακτες πολεμικές αποζημιώσεις και να δώσει εδάφη για στρατιωτικές βάσεις, σύμφωνα με τις συνθήκες που υπογράφτηκαν από τους ισχυρούς του πλανήτη – πώς, λοιπόν, αυτή η χώρα κατάφερε να ορθοποδήσει και να εξελιχθεί χάρη στη νοοτροπία της, που τη χαρακτηρίζει ο μινιμαλισμός, η δύναμη της θέλησης, το πείσμα μπροστά στις αντιξοότητες, η πραότητα, η εμπιστοσύνη στις αρχές, η αφοσίωση στην κοινωνική ομάδα, η συναίνεση και η αποδοχή της πραγματικότητας, το πνεύμα αλληλεγγύης και η πρακτική σκέψη των πολιτών της. Οι πολίτες δεν θεωρητικολογούν αλλά ψάχνουν για λύσεις ουσιαστικές στα προβλήματά τους χρησιμοποιώντας ως κινητήρια δύναμη το εκπαιδευτικό τους σύστημα, του οποίου οι βασικές αρχές έχουν παραμείνει σταθερές τα τελευταία τριάντα πέντε χρόνια, ανεξάρτητα από το πέρασμα είκοσι διαφορετικών κυβερνήσεων και τριάντα υπουργών Παιδείας – ένα σύστημα που προσαρμόζεται, όμως, στις επιταγές και τις προκλήσεις των καιρών, ώστε να εκπληρώνει τις υψηλές του προσδοκίες. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι ένα προϊόν αυτού του συστήματος, ένας πρώην δάσκαλος δημοτικού σχολείου, ο Martti Ahtisaari, εξελίχθηκε σε διεθνή διπλωμάτη, πρόεδρο της χώρας, βραβεύτηκε με το Νόμπελ Ειρήνης για να γίνει τελικά διακεκριμένος παγκόσμιος ειρηνευτής.
Στην αυγή του 21ου αιώνα, η σωστή και δίκαιη εκπαίδευση αποτελεί πρώτιστο δικαίωμα κάθε μέλους της κοινωνίας, καθώς όλο και περισσότερο η ευημερία των ανθρώπων εξαρτάται από τη γνώση, τις δεξιότητες και την κοσμοθεωρία που τους προσφέρει μια καλή μόρφωση. Σήμερα η απόκτηση πληροφοριών πραγματοποιείται μέσα από άλλους δρόμους, κυρίως μέσ' από το διαδίκτυο, κι αυτό που χρειάζονται οι καινούργιες γενιές είναι σωστή καλλιέργεια του ομαδικού πνεύματος σε εθνικό και παγκόσμιο επίπεδο, και η συνειδητοποίηση της ανάγκης, που είναι πιο δυνατή από ποτέ, οι άνθρωποι να μοιραστούν μεταξύ τους όσα γνωρίζουν. Η παιδεία πλέον πρέπει να στοχεύει στις εξατομικευμένες ανάγκες κάθε μαθητή, στην παροχή εμπειριών μέσα από εργαστηριακές τεχνικές και χειροπιαστές εμπειρίες, που θα εξασκήσουν τους μαθητές στην επινοητικότητα, την υπομονή και την αποφασιστικότητα.
Σήμερα όσο ποτέ άλλοτε ο πλούτος των εθνών εξαρτάται όλο και περισσότερο από την τεχνογνωσία και οι συνέπειες της πρόσφατης παγκόσμιας οικονομικής κρίσης ρίχνουν σε απόγνωση τους άνεργους νέους σε τέτοιο βαθμό, ώστε η οργή τους να απειλεί κυβερνήσεις και παγκόσμια συστήματα. Σ' αυτό το τοπίο η παιδεία καλείται να παίξει έναν ρόλο συνεκτικό και καθοδηγητικό, εξισορροπώντας τις διαλυτικές κεντρόφυγες δυνάμεις που οδηγούν σε αποδιάρθρωση των κοινωνικών ιστών. Σ' αυτό το τοπίο τα σύγχρονα εκπαιδευτικά συστήματα καλούνται να χαράξουν δρόμους καινούργιους, που θα οδηγήσουν σε διαπλανητικές συνθήκες ειρηνικής συνύπαρξης και συνεργασίας, εκεί όπου η ατομικότητα και το πατριωτικό πνεύμα παίρνουν μια άλλη υπόσταση προσφέροντας ψηφίδες διαφορετικές και ποικίλες στο σύγχρονο μωσαϊκό του πολιτισμού. Σήμερα όσο ποτέ άλλοτε στις σύγχρονες, ιδιαίτερες και μοναδικές συνθήκες, η επιστημονική και πολιτισμική συνέχεια που περνά μέσα από τα κανάλια της οργανωμένης εκπαίδευσης χρειάζεται να επιτευχθεί με τέτοιον τρόπο, ώστε να υπερισχύσουν οι θετικές δυνάμεις της δημιουργικότητας, της αλληλεγγύης και της συνεργασίας των ανθρώπων και των λαών του πλανήτη.
Βιβλίο : "Φιλανδικά μαθήματα" του Pasi Sahlberg, μετάφραση Ελένη Κοτσυφού, Εκδόσεις Επίκεντρο, Αθήνα 2014.

Κυριακή 23 Νοεμβρίου 2014

Ενημέρωση για την συνέχιση της δράσης μας για την αξιολόγηση




Την Τρίτη 18/11/2014 πραγματοποιήθηκε συνάντηση προϊσταμένων ολιγοθέσιων Δημοτικών σχολείων και Νηπιαγωγείων και Διευθυντών Δημοτικών σχολείων.
Στη συνάντηση αποφασίστηκε από την πλειοψηφία, η επικύρωση της υποστήριξης των θέσεων και του σχεδίου δράσης της ΔΟΕ, για απεργία – αποχή από τις διαδικασίες αξιολόγησης, με τις υπογραφές όσων παρευρισκομένων εκπαιδευτικών επιθυμούσαν.

Όποιος συνάδελφος επιθυμεί να υπογράψει την στήριξη αυτή, μπορεί να στείλει στο φαξ του συλλόγου(2221021548) την υπογραφή του και να συμπληρωθεί στη λίστα που ακολουθεί.

Στηρίζουμε τις θέσεις και το σχέδιο δράσης της ΔΟΕ, για απεργία – αποχή από τις διαδικασίες της αξιολόγησης και απέχουμε από όλες τις διαδικασίες Αξιολόγησης, Δεν αξιολογούμαστε και ούτε θα αξιολογήσουμε. 

1. Κολιοβέτα Κωνσταντίνα 25ο Νηπιαγωγείο

2. Μπαζώτη Ευαγγελία 24ο Νηπ/γειο

3. Γιδαράκου Ιουλία 28ο Νηπ/γείο

4. Μακρή Μαρία 29ο Νηπ/γειο

5. Κηρύκου Άννα Νηπ/γειο Βατώντα

6. Τσίχλη Σταυρούλα 3ο Νηπ/γειο Ψαχνών

7. Καβαλλάρη Αγγελική 18ο Νηπ/γειο

8. Καρλή Ειρήνη 26ο Νηπ/γείο

9. Ευαγγελινού Φωτεινή 25ο Δημοτικό σχολείο

10. Κυτίνου Όλγα Νηπ/γειο Μαλακώντα

11. Παναγιώτου Βασιλική 30ο Νηπ/γειο

12. Ζαχαρή Zωή 11ο Νηπ/γειο

13. Ζαχαρένια Καραθανάση Ειδικό Νηπ/γειο

14. Φαρακλιώτης Γιώργος 5ο Δημοτικό Σχολείο Χαλκίδας

15. Δημητρίου Αικατερίνη Νηπ/γειο Πισσώνα

16. Καζανοπούλου Αθηνά 7ο Νηπ/γειο

17. Μπασματζίδου Μαρία Νηπ/γειο Στενής

18. Ζαρούλη Ελένη Νηπ/γειο Βαθέος Αυλίδος

19. Παπαδέλα Χρυσούλα Νηπ/γειο Πάλιουρα

20. Γιαννούχος Λάμπρος 19ο Δημ. Σχολ.

21. Παύλου Ευάγγελος 3ο Δημ, Σχολ.

22. Λούκας Παναγιώτης 1ο Δημ. Βασιλικού

23. Ρήγας Κων/νος Ειδ, Κωφών και Βαρήκοων

24. Βρούχα Ελένη 2ο Νηπ/γειο Δροσιάς

25. Ουζουνάκη Αγάπη 2ο Νηπ/γειο Δροσιάς

26. Θεοδωροπούλου Σταυρούλα 14ο Νηπ/γειο

27. Γκρινιάρη Παναγιώτα Νηπ/γειο Πούρνου

28. Παναγιώτου Κωνσταντίνα 32ο Νηπ/γειο

29. Βυζαντζίκογλου Ελένη 19ο Νηπ/γειο

30. Παπουτσή Ελισάβετ Μουσικός, 19o Δημοτικό Σχ.

31. Μαζιώτη Παγώνα 22ο Νηπ/γειο

32. Κλωτσοτήρας Δημήτρης Δημ. Σχολ. Φύλλων

33. Μανούσου Δήμητρα

34. Κωνσταντινίδης Ευρυβιάδης 18ο Δημ, Σχολ.

35. Γοδέβενου Ελένη 25ο Δημ. Σχολ.

36. Γαλανού Άννα 4ο Δημ. Σχολ.

37. Καραμπέρης Στέφανος Δημ. Σχολη Βατώντα

38. Λουκοπούλου Ελένη Ειδικό Νηπ/γειο

39. Μπλέτσας Χρήστος 24ο Δημ. Σχολ

40. Βαρβάρου Ευφροσύνη 5ο Δημ. Σχολ.

41. Κορωναίου Βέτα 23ο Νηπ/γειο


Ενημερώνουμε όλους τους συναδέλφους ότι τη

Δευτέρα 24/11/2014 

θα πραγματοποιηθεί Γενική Συνέλευση 

με θέμα την αξιολόγηση στις 6.30 στο Εργατικό Κέντρο.

Κυριακή 16 Νοεμβρίου 2014

Το μήνυμα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου επίκαιρο και διαχρονικό


Συμπληρώνονται 41 χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου το Νοέμβριο του 1973. Ο ελληνικός λαός με μπροστάρη τη νεολαία του και με συνθήματα «Ψωμί - Παιδεία - Ελευθερία», «Εθνική Ανεξαρτησία» και «Κάτω η Χούντα» πάλεψε για την επαναφορά της δημοκρατίας στον τόπο που τη γέννησε. Ο ελληνικός λαός έδωσε τη μάχη ενάντια στον ολοκληρωτισμό, ενάντια στη δικτατορία των συνταγματαρχών, ενάντια σε αυτούς που καταπατούσαν συστηματικά το αγαθό της ελευθερίας και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Οι ιστορικές ημέρες της εξέγερσης του Πολυτεχνείου στέλνουν επίκαιρα και διαχρονικά μηνύματα.
Σήμερα, ο λαός μας αγωνίζεται ενάντια στις άδικες μνημονιακές πολιτικές που τον οδηγούν στη φτώχεια, στην ανεργία και στην εξαθλίωση, στη διάλυση της Παιδείας και της Υγείας και όλων των «πυλώνων» του κοινωνικού κράτους.
Οι Έλληνες εκπαιδευτικοί αλλά και το σύνολο των εργαζομένων με συνεπείς και συνεχείς αγώνες περιφρουρούμε τη δημοκρατία και το αγαθό της δημοσίας δωρεάν παιδείας. Συνεχίζουμε τον αγώνα αταλάντευτοι και ενωμένοι. Ο ξεσηκωμός του Πολυτεχνείου εμπνέει και καθοδηγεί τους αγώνες μας. 
Από τη Δ.Ο.Ε.  

Παρασκευή 14 Νοεμβρίου 2014

Μετά τις εκλογές

Φωτογραφία της Βούλας Παπαϊωάννου (Αρχείο Μπενάκη)

Συνεχίζουμε ΜΑΖΙ καθημερινά στην τάξη και στην πράξη, πιο δυνατοί:
·                     στον αγώνα για δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση,
·                     ενάντια στην αξιολόγηση και αυτοαξιολόγηση των ποσοστώσεων
·                     ενάντια στην εθελοντική και κάθε μορφής ευέλικτη εργασία
ΔΕΣΜΕΥΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ

       ισότιμη  μεταχείριση όλων  των  εκπαιδευτικών
      υποστήριξη και ενίσχυση της αξιοπρέπειας των εκπαιδευτικών 
           έλεγχο των αποφάσεων
      δημοσιοποίηση όλων των κενών
      υπεράσπιση των συλλογικών αποφάσεων του συνδικάτου

Σας ευχαριστούμε για τη στήριξη του Τελευταίου Θρανίου στο ΠΥΣΠΕ (με την εκλογή αιρετού) αλλά και στο ΑΠΥΣΠΕ με την για πρώτη φορά εκλογή αιρετού από τον ανεξάρτητο συνδυασμό Εκπαιδευτικοί εν Δράσει στον οποίο συμμετείχαμε. Σας χρειαζόμαστε δίπλα μας, ενεργά, συμμετέχοντας στις Γενικές Συνελεύσεις, στις δράσεις του Συλλόγου, στο ΠΥΣΠΕ και στο ΑΠΥΣΠΕ. Τίποτα δεν θα λυθεί χωρίς την συμπόρευση όλων μας.

                                                                Από το Τελευταίο Θρανίο
                                   

Τετάρτη 12 Νοεμβρίου 2014

Σχόλιο για τις εκλογές αντιπροσώπων


Τουλάχιστον υπάρχει πόλωση. Τουλάχιστον το 1/4 από εμάς προτιμά να εκπροσωπούμαστε οι δασκάλες και οι δάσκαλοι στο ΠΥΣΠΕ για να ελέγχουμε τις αποφάσεις, να εγγυούμαστε την αξιοκρατία, να βάζουμε φρένο στην πελατειακή λογική. Που, αν το δούμε ρεαλιστικά, συνεχίζει να βασιλεύει, χάρη κυρίως στο σχεδόν 40% που πήραν όλοι μαζί και ό,τι πήραν μαζί τους οι λοιπές μνημονιακές δυνάμεις. 
Τουλάχιστον μέσα σ’ αυτή τη στρεβλή, σε σχέση με τη δυναμική της κοινωνίας, διδασκαλική πραγματικότητα το «Τελευταίο Θρανίο» παραμένει 2η δύναμη, εκφράζει το καινούριο που έρχεται για να δώσει τέλος στο δήθεν καινούριο που, μετά την ευελιξία του ΕΣΠΑ, προωθεί πια τη λεγόμενη εθελοντική διδασκαλία, διακυβεύοντας κάθε έννοια εργασιακής σχέσης.
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι, όχι. Ούτε σ’ αυτή τη θητεία μας στο ΠΥΣΠΕ θα σας προλάβουμε τα νέα που σας αφορούν ψιθυριστά στο κινητό σας. Θα είμαστε όμως δίπλα σας στη συλλογική έκφραση όλων μας. 
Σας ευχαριστούμε για τη στήριξη και στο ΠΥΣΠΕ και στο ΑΠΥΣΠΕ με την εκλογή αιρετών αντιπροσώπων.

                                                                              Από το Τελευταίο Θρανίο

Δευτέρα 10 Νοεμβρίου 2014

Από μικροί στα βάσανα του "νέου σχολείου"

Άρθρο του Χρήστου Κάτσικα 
αναδημοσίευση από την Εφημερίδα των Συντακτών.


Στη συνεδρίαση της ολομέλειας του Συμβουλίου Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (ΣΠΔΕ), την περασμένη εβδομάδα, ο υπουργός Παιδείας επισήμανε ότι «η ανάγκη για διαρθρωτικές αλλαγές στο εκπαιδευτικό μας σύστημα πρέπει να επικεντρωθεί στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση».
Πλέον, η Ολομέλεια θα προγραμματίσει τη συνεδρίαση του τμήματός της που σχετίζεται με την Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση, στην οποία έχει αποφασιστεί να γίνουν αλλαγές, ενώ στη συνέχεια θα συγκληθεί το Συμβούλιο των πρώην Υπουργών Παιδείας, προκειμένου, σύμφωνα με το σχέδιο του Ανδρέα Λοβέρδου, «οι έμπειροι αυτοί πολιτικοί να καταθέσουν τις σκέψεις τους βοηθώντας τη δημιουργική μετεξέλιξη των πολιτικών». Ο σχετικός διάλογος θα πρέπει να καταλήξει σε συμπεράσματα και προτάσεις έως το τέλος του έτους και τον Ιανουάριο θα κατατεθεί στη Βουλή το σχετικό σχέδιο νόμου.
Μιλώντας στη Βουλή και σε πολλές συνεντεύξεις στον Τύπο τους τελευταίους μήνες, ο υπουργός Παιδείας ανακοίνωσε τη στόχευσή του να αλλάξει τα πράγματα στο Δημοτικό σχολείο. Ωστόσο, μέχρι τώρα έχει δώσει μόνο ένα ασαφές περίγραμμα των προθέσεών του: «Λιγότερες μεταδιδόμενες πληροφορίες, περισσότερη γνώση και δημιουργική απασχόληση, λιγότερη επιβάρυνση του παιδιού και περισσότερη δουλειά στο σχολείο και σχεδόν καθόλου στο σπίτι είναι οι στόχοι μας. Θέλουμε τα παιδιά να πάψουν να μισούν το σχολείο, θέλουμε να το αγαπήσουν ως χώρο δικό τους. Λιγότερη ύλη, περισσότερη παιδεία είναι το σύνθημά μας. Πρώτα και πάνω απ’ όλα ο μαθητής».
Το Συμβούλιο των «πρώην»
Να κάνουμε αρχικά μια παρατήρηση σε ένα θέμα που βγάζει μάτι: αν στο Δημοτικό σχολείο υπάρχουν σοβαρά προβλήματα (και υπάρχουν), πώς είναι δυνατόν να τα λύσουν εκείνοι οι οποίοι με τις πολιτικές τους τα δημιούργησαν; Είναι δυνατόν οι πρώην υπουργοί Παιδείας, ο κ. Αρβανιτόπουλος, η κ. Διαμαντοπούλου, ο κ. Στυλιανίδης, η κ. Γιαννάκου, ο κ. Αρσένης (για να μην πάμε και παλιότερα), που θα αποτελέσουν το Συμβούλιο των πρώην Υπουργών Παιδείας, να βοηθήσουν την Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση να ορθοποδήσει, όταν αυτοί οι ίδιοι έβαλαν και τα δυο τους χέρια για να την υπονομεύσουν;
Για παράδειγμα, δεν ήταν η πολιτική τής πρώην υπουργού Παιδείας Αννας Διαμαντοπούλου που με το απατηλό σύνθημα «Πρώτα και πάνω απ’ όλα ο μαθητής» (το ίδιο ακριβώς που χρησιμοποιεί σήμερα ο Ανδρέας Λοβέρδος) διαχειρίστηκε τα εκπαιδευτικά ζητήματα με τέτοιο τρόπο που, αφού έβαλε λουκέτο σε περισσότερα από 1.000 σχολεία, έστειλε στους μαθητές αντί για σχολικά βιβλία φωτοτυπίες; Δεν ήταν για παράδειγμα η πολιτική των πρώην υπουργών Γιαννάκου-Αρβανιτόπουλου που επέβαλαν τα άθλια νέα βιβλία στο Δημοτικό, αύξησαν και δυσκόλεψαν τα γνωστικά αντικείμενα και έκαναν άνω-κάτω το αναλυτικό πρόγραμμα των Δημοτικών σχολείων;
Οι πραγματικοί στόχοι
Ωστόσο, τα σπουδαιότερα ζητήματα που αναδεικνύει ο μεταρρυθμιστικός οίστρος του Ανδρέα Λοβέρδου δεν είναι βεβαίως αυτά. Είναι η στόχευση και η κατεύθυνσή του για την Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση. Πατώντας, επικοινωνιακά, πάνω σε υπαρκτά προβλήματα στο σύστημα εκπαίδευσης και -εν προκειμένω- στο Δημοτικό σχολείο, ο υπουργός Παιδείας τολμά να εξαγγέλλει ως «ριζοσπαστικές, φιλεκπαιδευτικές αλλαγές» αυτές ακριβώς που προβλέπονταν και στο «νέο σχολείο» των προκατόχων του, της Α. Διαμαντοπούλου και του Κ. Αρβανιτόπουλου (την πολιτική αυτή θέλει στην ουσία να «μετεξελίξει δημιουργικά»).
Και αυτή η τακτική είναι γνωστή, αφού κάθε επιχείρηση αναδιάρθρωσης, είτε στον τομέα της οικονομίας είτε στον τομέα της υγείας είτε στον τομέα της εκπαίδευσης, πατάει σε προβλήματα που έχει δημιουργήσει η ίδια ακριβώς πολιτική που καλείται τάχα να τα λύσει. Επομένως, όποιος έχει μάτια να δει και την τιμιότητα να πιστέψει στα μάτια του καταλαβαίνει ότι το υπουργείο Παιδείας δεν κόπτεται, όπως ισχυρίζεται, «να ελαφρύνει τη σάκα των μαθητών», αλλά να προσαρμόσει την εκπαίδευση στο Δημοτικό σχολείο στις τωρινές ανάγκες, αφενός των δραστικών περικοπών του προϋπολογισμού για την Παιδεία και αφετέρου την προσαρμογή του σχολείου στο πατρόν των μνημονίων.
Να δημιουργηθούν οι όροι έτσι, ώστε το σχολείο να μπορεί να λειτουργήσει αφενός με λιγότερο προσωπικό, αφετέρου με προσωπικό που θα κάνει λίγο απ’ όλα. Ολοι οι εκπαιδευτικοί θα διδάσκουν απ’ όλα και θα λένε «ευχαριστώ» που έχουν δουλειά, καθώς «εκεί έξω υπάρχουν δεκάδες χιλιάδες αδιόριστοι». Κάπως έτσι βλέπει τα πράγματα ο υπουργός Παιδείας. Γι’ αυτό εξάλλου, ενώ κλίνει σε όλες τις πτώσεις τη μείωση της ύλης, των γνωστικών αντικειμένων κ.λπ., κάνει γαργάρα το περιεχόμενο του Δημοτικού σχολείου: τις αναχρονιστικές αντιλήψεις, την αντιεπιστημονικότητα, τη «φτώχεια» στο περιεχόμενό του.
Οπως πολύ σωστά επισημαίνουν μάχιμοι εκπαιδευτικοί, οι εύηχες λέξεις «λιγότερες μεταδιδόμενες πληροφορίες», «λιγότερη ύλη» και «περισσότερη γνώση» είναι το καμουφλάζ για την επιβολή της πρώιμης εξειδίκευσης, της μετάδοσης απλά και μόνο των απαραίτητων δεξιοτήτων που απαιτεί η αγορά εργασίας (λίγα ελληνικούλια, λίγα αγγλικούλια, στοιχεία από θετικές επιστήμες και χρήση των Η/Υ).
Και αν το υπουργείο περιορίζεται σε γενικολογίες (μείωση της ποσότητας της ύλης και περισσότερη παιδεία), οι οποίες χαϊδεύουν τα αυτιά των οικογενειών που έχουν παιδιά στο Δημοτικό σχολείο και δεν ανοίγει τα χαρτιά του, η προβολή της άποψης για δημιουργική εκπαίδευση δείχνει ότι το περιεχόμενο της μόρφωσης οδηγείται σε υποβάθμιση στο όνομα του μεγάλου φόρτου μαθημάτων, προκειμένου να ενισχυθούν αφενός η επιβολή στα σχολεία ενός ελαστικού προγράμματος που θα εξαρτιέται από το υπάρχον διαθέσιμο προσωπικό και αφετέρου, ένας πρώιμος τύπος κατάρτισης που θα ξεκινά από νωρίς.
Η σκληρή πραγματικότητα
Αν πραγματικά η κυβέρνηση και το υπουργείο Παιδείας ενδιαφέρονταν για την Παιδεία, θα φρόντιζαν πρώτα απ’ όλα να εξασφαλίσουν μόνιμους δασκάλους για τα σχολεία, σύμφωνα με τις πραγματικές ανάγκες, ολιγομελή τμήματα μαθητών, πλούσια και επαρκή υλικοτεχνική υποδομή και δεν θα επέτρεπαν 3.000-4.000 κενά, συγχωνεύσεις-καταργήσεις σχολείων και τμημάτων, στοίβαγμα των μαθητών στις τάξεις, ανύπαρκτες λειτουργικές δαπάνες κ.λπ.
Από τις δηλώσεις του Αν. Λοβέρδου φαίνεται ότι το υπουργείο Παιδείας προτίθεται να μειώσει τα γνωστικά αντικείμενα. Οι πληροφορίες αναφέρουν επίσης ότι η «μελέτη» για τις τέσσερις πρώτες τάξεις θα μεταφερθεί στη λεγόμενη «πρωινή ζώνη» (7-8 το πρωί). Δηλαδή τα παιδιά θα σηκώνονται αξημέρωτα, για να πάνε στο σχολειό να μελετήσουν γλώσσα και μαθηματικά υπό την επίβλεψη κάποιου, προφανώς ωρομίσθιου ή με προγράμματα ΕΣΠΑ, δασκάλου. Ο Λοβέρδος πραγματικά θα μας τρελάνει με τις ρηξικέλευθες ιδέες του!
Είναι να απορεί κανείς πώς θα γίνουν αυτά, όταν, πέρα απ’ όλα τα άλλα, είναι γνωστό ότι φέτος ακόμη και αυτά τα πολυδιαφημισμένα... πάρκινγκ παιδιών, τα Ολοήμερα Σχολεία, υπολειτουργούν, αφού οι δάσκαλοι μεταφέρθηκαν στην πρωινή λειτουργία του σχολείου προκειμένου να καλυφθούν τα κενά (απέμεινε μόνο ένας από το μεσημέρι και μετά, για να κρατά όλα τα παιδιά), ενώ τα κενά σε ειδικότητες είναι αμέτρητα.

Σάββατο 8 Νοεμβρίου 2014

ΥΠΟΥΡΓΙΚΑ ΛΟΓΙΑ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ

Άρθρο της εκπαιδευτικού Αμαλίας Τσακίρη,
 αναδημοσίευση από τον Καρτέσιο.

Πώς να πετύχεις στην Ελλάδα του 21ου αιώνα, υπουργικά λόγια περιορισμένης ευθύνης, τα τραγικά ευτράπελα της ελληνικής Παιδείας
(Κασιδιάρης, Στύλιος, Λοβέρδος)

Διαβάζω για ακόμα μία φορά, χωρίς ωστόσο να με εντυπωσιάζει λιγότερο, το βιογραφικό του τέως υφυπουργού Παιδείας κ. Γιώργου Στύλιου. Αφορμή, το περιστατικό που έκανε σήμερα δεκάδες φορές τον γύρο των ΜΜΕ αναφορικά με την προσβολή που εξαπέλυσε εναντίον της βουλευτού του ΚΚΕ κυρίας Λιάνας Κανέλλη.


Υπενθυμίζοντας το ντροπιαστικό για την ελληνική πολιτική σκηνή περιστατικό όπου ο προφυλακισμένος πλέον βουλευτής της Χρυσής Αυγής κ. Ηλίας Κασιδιάρης την γρονθοκόπησε εν μέσω συζήτησης σε τηλεοπτική εκπομπή, της απηύθυνε το ακόλουθο:
Γ. Στύλιος: «[…]η κυρία Κανέλλη θέλει να με κάνει Κασιδιάρη, αλλά δεν θα γίνω Κασιδιάρης. Θέλετε Κασιδιάρη κυρία Κανέλλη! Αλλά δεν πρόκειται ο Στύλιος να γίνει Κασιδιάρης. Να το γνωρίζετε αυτό. Όπως σας μιλώ. Θέλετε να με κάνετε Κασιδιάρη, δεν θα γίνω Κασιδιάρης όμως […]»
Και έγινε ‘Κασιδιάρης’. Γιατί δεν γίνεσαι ‘Κασιδιάρης’ μόνο με τις γροθιές, αλλά και με τα λόγια… Σπουδαία λόγια μεγάλων ανδρών. Υφυπουργός Παιδείας. Παιδείας; Μάλιστα.
Ο νους μου γυρίζει ξανά στο βιογραφικό. Το εισιτήριο του εν λόγω ανθρώπου σε μια θέση που αν μη τι άλλο, θέτει ως προϋπόθεση την ενσάρκωση της Παιδείας από το ίδιο το άτομο που κατέχει τη θέση. Το συγκεκριμένο περιστατικό έδειξε ότι αυτή η Παιδεία λείπει από τον θεσμικό εκφραστή της. Πώς θα μπορούσε άραγε να υπάρχει όταν ο τραμπουκισμός φλερτάρει σαν σκέψη, σαν ιδέα, σαν λύση μέσα στο ‘ευγενές’ υφυπουργικό μυαλό; Προσέξτε: δεν ήταν μόνο μια σκέψη, ήταν μια πρόταση που εκφράστηκε δημόσια και επίσημα, πιο επίσημα δεν γίνεται. Μια πρόταση που ξεχειλίζει από την αντίφαση, Παιδεία vs φλερτ με το κλωτσομπουνίδι. Παιδεία λοιπόν δεν υπάρχει.
Να υπάρχει άραγε αριστεία; Όσο να το κάνεις, θα πρέπει να έχεις και κάποια ιδιαίτερα προσόντα για να μπεις σε μια τόσο σημαντική θέση. Προσόντα που σχετίζονται με την εκπαίδευση, την Παιδεία (αυτήν που όπως είπαμε, απουσιάζει) και την επιστημονική διάκριση. Αναπαράγω λοιπόν εδώ το μεγαλύτερο τμήμα του βιογραφικού του κ. Στύλιου, το όποιο πήρα από τη σελίδα του ιδίου. Και δεν κάνω προσωπική επίθεση. Παραθέτω πληροφορίες ενδεικτικές για την κατάσταση της Ελλάδας.
Με bold επισημαίνω τμήματα του κειμένου που απαντούν στο καυτό ερώτημα: «Πώς να πετύχεις στην Ελλάδα του 21ου αιώνα;»
[…]Το 1989 εισήχθηκε στο Φυσικό τμήμα του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Από την πρώτη στιγμή δραστηριοποιήθηκε στα φοιτητικά δρώμενα, διετέλεσε πρόεδρος του συλλόγου φοιτητών Φυσικού, μέλος του Πρυτανικού συμβουλίου της συγκλήτου του Α.Π.Θ. (1990-1994). Παράλληλα με τις σπουδές του έγινε μέλος της φοιτητικής οργάνωσης ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, στην οποία διετέλεσε υπεύθυνος για τη σχολή του, και γραμματέας πόλης Θεσσαλονίκης (1992-1994) και εκπρόσωπος της στο κεντρικό συμβούλιο της ΕΦΦΕ (1992-1994) και της ΦΕΑΠΘ (1991-1994). Στο διάστημα που ο Γιώργος Στύλιος ήταν υπεύθυνος της ΔΑΠ στη Θεσσαλονίκη, το ποσοστό της στις φοιτητικές εκλογές ξεπέρασε τα 44%, ποσοστό ρεκόρ για μια παράταξη. Ήταν η εποχή που η ΔΑΠ κυριαρχούσε στα αμφιθέατρα και βοήθησε σημαντικά στις δύσκολες εθνικές εκλογικές αναμετρήσεις του 1989-1990.
Διετέλεσε πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ Θεσσαλονίκης και μέλος του Εκτελεστικού γραφείου της ΟΝΝΕΔ (1994-1995) μια περίοδο δύσκολη για την Ν.Δ. καθώς μόλις είχε φύγει από την κυβέρνηση, οπότε σε συνεργασία με τον Πρόεδρο της ΟΝΝΕΔ Ευριπίδη Στυλιανίδη και τον πρόεδρο του κόμματος Μιλτιάδη Έβερτ επιχειρήθηκε να υιοθετήσει και η ΟΝΝΕΔ ένα νέο πολιτικό λόγο.
Υπηρέτησε στο ελληνικό στρατό και μετά την ολοκλήρωση των στρατιωτικών του υποχρεώσεων επέστρεψε στην Άρτα όπου από το 1997 έως και το 2001 δραστηριοποιήθηκε επαγγελματικά εργαζόμενος σε φροντιστήρια μέσης εκπαίδευσης ως καθηγητής. Συνέχισε ως την πολιτική του δραστηριότητα και το 1998 εκλέχτηκε Νομαρχιακός Σύμβουλος με τον συνδυασμό του Λάμπρου Ρίζου. Από το 1996, ο Γιώργος Στύλιος είναι μέλος της Κεντρικής Επιτροπής της Ν.Δ.
Έχοντας πολλές ανησυχίες πήγε στην Αγγλία για μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο City του Λονδίνου με θέμα τα ‘Πληροφοριακά Συστήματα και την Τεχνολογία’ το χρονικό διάστημα 2001-2002. Με την επιστροφή του στην Άρτα εργάσθηκε στο τμήμα Τηλεπληροφορικής και Διοίκησης του ΤΕΙ Ηπείρου ως καθηγητής και ως στέλεχος του ΤΕΙ για θέματα παρακολούθησης και διαχείρισης Ελληνικών και Ευρωπαικών προγραμμάτων.
To 2006 εκλέχτηκε καθηγητής εφαρμογών στη τμήμα Εφαρμογές Πληροφορικής στην Διοίκηση και στην Οικονομία του ΤΕΙ Ιονίων Νήσων στη Λευκάδα και από το Σεπτέμβριο 2006 είναι υποψήφιος διδάκτορας στο τμήμα μηχανικών Ηλεκτρονικών Υπολογιστών και Πληροφορικής του Πανεπιστημίου Πατρών. Από το Σεπτέμβριο 2008 είναι προιστάμενος στο ίδιο τμήμα και έχει αναλάβει την οργάνωση και λειτουργία και δεύτερου τμήματος.[…]
Συνοψίζω: φοίτηση σε ΑΕΙ, δραστηριότητα ως φοιτητής στο κόμμα, περαιτέρω δραστηριότητα σε ΔΑΠ και ΟΝΝΕΔ, εκλογή ως νομαρχιακός σύμβουλος σε συνδυασμό του κόμματος, μέλος κεντρικής επιτροπής ΝΔ, 1 χρόνος Master(ούτε καν δύο!) με θέση στα ΤΕΙ αμέσως μετά, εκλογή ως καθηγητής εφαρμογών (!!!) ταυτόχρονα με την έναρξη διδακτορικών σπουδών (!!!), προϊστάμενος του τμήματος (!!!), υφυπουργός Παιδείας.
Δε νομίζω ότι χρειάζονται άλλα σχόλια για να αντιληφθεί κανείς το ζήτημα. Στην Ελλάδα του 21ου αιώνα αξιολογούνται και πετάγονται έξω από την εκπαίδευση άνθρωποι με τρομερά προσόντα, με τρομερή (σε χρόνο και κόπο) υπηρεσία στην εκπαίδευση (αναφέρομαι εδώ στη διαθεσιμότητα των εκπαιδευτικών την 22η Ιουλίου 2013 που συνεχίζεται ακόμα). Βυθίζονται όνειρα δεκαετιών όταν άνθρωποι με μεταπτυχιακά, διδακτορικά, μεταδιδακτορικά, έρευνες, κ.λπ. δεν μπορούν να βρουν μια ελάχιστη ευκαιρία να εργαστούν στο Πανεπιστήμιο ή στο ΤΕΙ ενώ ταυτόχρονα εάν έχεις διατελέσει στέλεχος του κυβερνώντος κόμματος όλες οι πόρτες είναι ανοιχτές πριν καν σκεφτείς να αρχίσεις ένα διδακτορικό! Και ως υφυπουργός Παιδείας, θεωρείς δικαίωμα να ανοίγεις το στόμα σου και να εκστομίζεις προσβολές που δεν αφορούν μόνο ανθρώπους αλλά και θεσμούς! Ευτυχώς στην περίπτωση αυτή η κυβέρνηση έδειξε γρήγορα αντανακλαστικά, γεγονός που αποδεικνύει φυσικά και το μέγεθος της χοντράδας που έγινε.
Ταυτόχρονα σε αυτήν την χώρα, εκτός των προαναφερθέντων, ο υπουργός Παιδείας θεωρεί σωστό, αναφερόμενος στον πρόεδρο της ΟΛΜΕ κύριο Θέμη Κοτσιφάκη να πει τα εξής (η συζήτηση προέρχεται από την εκπομπή ‘Κοινωνία ώρα mega’):


Α. Λοβέρδος: «Είτε είναι ο πρόεδρος της ΟΛΜΕ, ο οποίος μας είπε, ενώ απ’ ότι μαθαίνω νοσηλευτής, ως νοσηλευτής ήταν εκπαιδευτικός ή είναι εκπαιδευτικός, βγαίνει και λέει, πού την ξέρει την παιδαγωγική αυτός; Βγαίνει και λέει ότι οι κινητοποιήσεις αυτές κάνουν καλύτερους τους μαθητές, τους κάνουν καλύτερους μαθητές».
Δημοσιογράφος: «καλά, τι σχέση έχει αν ήταν νοσηλευτής ή εκπαιδευτικός ο πρόεδρος της ΟΛΜΕ; Τον ψηφίσανε…»
Α. Λοβέρδος: «ένας εκπαιδευτικός που έχει κάνει την παιδαγωγική… σοβαρά μιλάτε τώρα; Καθένας που έχει άποψη για ότι γίνεται, συμβαίνει με τα παιδιά μας λέει την άποψή του; Κι αν έχει δημόσιο ρόλο θα τη λέει και με δυνατή φωνή;»
Ας σταματήσουμε στο σημείο αυτό. Τη συνέχεια μπορείτε να την δείτε από τον σύνδεσμο που παραθέτω. Και θα θέσω εδώ μια ερώτηση: Όχι το εάν ξέρει ο υπουργός Παιδείας της χώρας ότι οι καθηγητές της τεχνικής εκπαίδευσης (νοσηλευτές, ιατροί, διακοσμητές, κ.λπ.) για να είναι καθηγητές φοιτούν σε ειδική παιδαγωγική σχολή, ότι οι περισσότεροι εξ’ αυτών για να διοριστούν έδωσαν εξετάσεις στη διδακτική και τα παιδαγωγικά και ότι όλοι παρακολούθησαν υποχρεωτικά μακρόχρονα παιδαγωγικά σεμινάρια. Όχι, δεν ρωτώ αυτό. Ρωτώ, εάν επιτρέπεται να μην το γνωρίζει αυτό ο υπουργός Παιδείας και να λέει δημόσια ότι ο εκπαιδευτικός (και συμπτωματικά, πρόεδρος των εκπαιδευτικών) που υπάγεται στο υπουργείο του, δεν είναι εκπαιδευτικός!!!
Είναι εκπαιδευτικός κύριε υπουργέ Παιδείας, Ανδρέα Λοβέρδε και μάλιστα με εκπαίδευση πολύ πιο αυστηρή από αυτή που δέχονται όσοι φοιτούν στις περισσότερες συνήθεις σχολές που «παράγουν» καθηγητές. Και πριν αναρωτηθείτε για το τι πρέπει να λέγεται και τι όχι με δυνατή φωνή από κάποιον που έχει δημόσιο ρόλο (και που παρά την άγνοιά σας, είναι όντως εκπαιδευτικός), αναλογιστείτε τι είπε δημόσια ένας υφυπουργός Παιδείας! Με δυνατή φωνή, μέσα στο Κοινοβούλιο.


Αμαλία Τσακίρη,
Εκπαιδευτικός ΠΕ 18.25 σε διαθεσιμότητα, ΠΕ33, MSc, cPhD

Παρασκευή 7 Νοεμβρίου 2014

"Τα παιδιά είναι πολίτες!"





Διήμερο εκδηλώσεων με τίτλο «Τα παιδιά είναι πολίτες!», διοργανώνει ο Συνήγορος του παιδιού στις 8 και 9 Νοεμβρίου 2014 (Πολιτιστικό Κέντρο Στ’ Διαμερίσματος Δήμου Αθηναίων, Ευελπίδων 18), με αφορμή τα 25 χρόνια από την υιοθέτηση της Διεθνούς Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού. Η εκδήλωση είναι αφιερωμένη στο έργο του Janusz Korczak, πρωτεργάτη – υπερασπιστή των δικαιωμάτων των παιδιών.          

Ο Γιάνους Κόρτσακ (1878-1942) ήταν γιατρός, παιδαγωγός, συγγραφέας, δημοσιογράφος. Αφιέρωσε όλη του τη ζωή στα παιδιά. Ίδρυσε το πρωτοποριακό ορφανοτροφείο “Το σπίτι των Ορφανών ”, το οποίο είχε κοινοβούλιο και παιδικό δικαστήριο, και εξέδωσε το πρώτο περιοδικό από και για παιδιά. Από τα σημαντικότερα έργα του είναι τα «Πώς να αγαπάς το παιδί», «Το δικαίωμα του παιδιού στο σεβασμό», «H χαρούμενη παιδαγωγική» και ο «Ο Βασιλιάς Ματίας ο Α'», που μεταφράστηκε σε περισσότερες από 20 γλώσσες. Αρνούμενος να σώσει τη ζωή του, οδηγήθηκε στον θάνατο σε στρατόπεδο συγκέντρωσης μαζί με τα 192 παιδιά του ορφανοτροφείου του.
Οι ιδέες του Κόρτσακ αποτέλεσαν τη βάση της Διεθνούς Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού, η οποία υιοθετήθηκε ομόφωνα από τα κράτη-μέλη του ΟΗΕ το1989 και ρυθμίζει τις υποχρεώσεις των κρατών για την προστασία και την προαγωγή των δικαιωμάτων του παιδιού. Έχει κυρωθεί από 194 χώρες. Το 1992 έγινε νόμος με αυξημένη ισχύ στην Ελλάδα (ν. 2101/92).

Πέμπτη 6 Νοεμβρίου 2014

Αποτελέσματα ΠΥΣΠΕ στην Εύβοια



Τελικά αποτελέσματα στη Διεύθυνση Π.Ε. Εύβοιας. Εκλέγονται από τη Δημοκρατική Συνεργασία Ανεξάρτητες Κινήσεις Εκπ/κών ΠΕ Όλοι μαζί η Καραβά Μένη με αναπληρωματικό μέλος τον Γιαννούχο Λάμπρο και από το Τελευταίο Θρανίο η Ελένη Λουκοπούλου με αναπληρώτρια την Ελένη Τζάνου. Συγχαρητήρια σε όλες / όλους.

Αποτελέσματα ΑΠΥΣΠΕ στην Εύβοια


Πολύ καλή η προσπάθεια και το αποτέλεσμα του συνδυασμού Εκπαιδευτικοί Εν Δράσει, που βγήκε δεύτερος και στον οποίο συμμετείχε το Τελευταίο Θρανίο. Αναμένουμε τα αποτελέσματα των άλλων νομών για να γνωρίζουμε την κατανομή εδρών.

Αποτελέσματα ΚΥΣΠΕ στην Εύβοια


Τρίτη 4 Νοεμβρίου 2014

Εκλογές Αιρετών για το ΠΥΣΠΕ


Το Τελευταίο Θρανίο αξιοποιώντας τη συμμετοχή του στο Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου Δασκάλων και Νηπιαγωγών Χαλκίδας, ενσωματώνοντας την εμπειρία από το συμμετοχή του στο ΠΥΠΣΕ και κατανοώντας τον πολιτικό ρόλο που καλείται να αναλάβει ο εκπρόσωπος των εργαζομένων στα υπηρεσιακά συμβούλια, αποφάσισε τη συμμετοχή του εκ νέου  στις εκλογές της 5ης Νοεμβρίου 2014 για  τα αιρετά μέλη στο υπηρεσιακό συμβούλιο  ΠΥΣΠΕ.

Το ΠΥΣΠΕ λειτουργεί ως αναπόσπαστο τμήμα του κρατικού μηχανισμού, κομμάτι εφαρμογής και εμβάθυνσης της αντεκπαιδευτικής κυβερνητικής πολιτικής, με τους εκπροσώπους των εργαζομένων μειοψηφία.
Το Τελευταίο Θρανίο εργάστηκε και από τη θέση του αιρετού και θα συνεχίζει να εργάζεται για

o   ισότιμη  εκπροσώπηση όλων  των  εκπαιδευτικών ανεξάρτητα από τις προσωπικές τους απόψεις,  με διαφάνεια στις αποφάσεις του, 

o   την υποστήριξη και ενίσχυση της αξιοπρέπειας των εκπαιδευτικών απέναντι στις όποιες αυθαιρεσίες της διοίκησης, χωρίς δισταγμούς στο να πει όχι και στο να καταγγέλλει τις όποιες παρανομίες,

o   έλεγχο των αποφάσεων ώστε να λαμβάνονται υπόψη μόνο υπηρεσιακές και λειτουργικές ανάγκες και να αποκλείονται αδικίες και πελατειακές μικροδιευθετήσεις,

o   δημοσιοποίηση όλων των κενών σε κάθε περίπτωση και την τοποθέτηση ανάλογων μορίων όπου δεν προβλέπεται,
o   την ύπαρξη και ενδυνάμωση του χαρακτήρα του Δημόσιου Σχολείου, καταδικάζοντας τις πρακτικές των συνενώσεων και συγχωνεύσεων σχολικών μονάδων.

o   την υπεράσπιση των συλλογικών αποφάσεων του συνδικάτου και όχι του νομικού πλαισίου που έχει στόχο της διάλυση της δημόσιας εκπαίδευσης.

Απέναντι στην απίστευτη βαρβαρότητα που βιώνουμε όλοι, προσπαθούμε να αντιτάξουμε ένα ισχυρό συνδικάτο σε όλες του τις μορφές (σύλλογος, αιρετοί) και να  ενδυναμώσουμε  τις μορφές της άμεσης δημοκρατίας, με την προσπάθεια για συμμετοχή των εκπαιδευτικών στις Γενικές Συνελεύσεις και  στη λειτουργία του Συλλόγου.

ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥ ΘΡΑΝΙΟΥ

ΑΝΤΩΝΙΑΔΗΣ ΑΜΑΝΑΤΙΟΣ
ΑΥΓΕΡΙΝΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
ΖΕΡΒΑ ΕΥΔΟΚΙΑ
ΖΕΡΒΟΥΔΑΚΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ
ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ
ΚΑΪΤΣΩΤΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
ΚΑΡΑΘΑΝΑΣΗ ΖΑΧΑΡΕΝΙΑ
ΚΟΝΤΟΝΙΝΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ ΔΗΜΗΤΡΑ
ΛΟΥΚΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ
ΜΑΝΟΥΣΟΥ ΔΗΜΗΤΡΑ
ΜΟΥΡΤΖΑΚΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ
ΠΑΠΟΥΤΣΗ ΕΛΙΣΑΒΕΤ
ΤΖΑΝΟΥ ΕΛΕΝΗ



Συμμετέχουμε, αντιδρούμε, ψηφίζουμε Τελευταίο Θρανίο!

Δευτέρα 3 Νοεμβρίου 2014

Για τις εκλογές του ΑΠΥΣΠΕ Στερεάς Ελλάδας

Ψηφοδέλτιο Εκπαιδευτικοί Εν Δράσει

Για το ΑΠΥΣΠΕ Στερεάς Ελλάδας

 

Στις  δύσκολες εποχές που διανύουμε τα τελευταία χρόνια, με την έλευση της Τρόικας και της αυταρχικής κυβέρνησης, κάποιοι από εμάς συνεχίζουμε να αντιδρούμε στους χώρους εργασίας μας, με σκοπό να αναχαιτίσουμε τις αντεκπαιδευτικές και αντεργατικές πολιτικές. Εκπαιδευτικοί της Στερεάς Ελλάδας που ανήκουμε σε ανεξάρτητα σχήματα (από το σύλλογο Δασκάλων και Νηπιαγωγών Χαλκίδας Τελευταίο Θρανίο) αντίθετα στην κυβερνητική λαίλαπα ενώσαμε τις δυνάμεις μας και καταθέτουμε ένα κοινό ψηφοδέλτιο για τις εκλογές στο ΑΠΥΣΠΕ ως Εκπαιδευτικοί εν δράσει.

Δεσμευόμαστε για

·          τακτική ενημέρωση προς όλους τους συλλόγους της Περιφέρειας,

·          προσπάθεια αποτροπής κάθε αντεργατικής, αντεκπαιδευτικής πολιτικής, καθώς μέχρι σήμερα το ΑΠΥΣΠΕ λειτουργεί ως αναπόσπαστο τμήμα του κρατικού μηχανισμού για την εφαρμογή της κυβερνητικής πολιτικής,

·          υπεράσπιση των αποφάσεων του συνδικάτου και όχι του νομικού πλαισίου που στόχο έχει τη διάλυση της εκπαίδευσης,

·          υπεράσπιση των εργασιακών, συνδικαλιστικών και πολιτικών δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών κατά τη διαδικασία πειθαρχικού ελέγχου,

·          αποκάλυψη-καταγγελία οποιασδήποτε περίπτωσης ευνοιοκρατίας ή απόπειρας αποκλεισμού που έχει στοιχεία συνδικαλιστικής ή πολιτικής δίωξης,

·          αντίθεση στις μετακινήσεις πλεοναζόντων, υπεράριθμων εκπαιδευτικών από νομό σε νομό.

Παλεύουμε για την ανατροπή των μνημονιακών πολιτικών που πλήττουν την εκπαίδευση και ολόκληρη την κοινωνία.


 
ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ   ΕΝ   ΔΡΑΣΕΙ

 
ΥΠΟΨΗΦΙΟΤΗΤΕΣ  ΓΙΑ  ΑΠΥΣΠΕ  ΣΤΕΡΕΑΣ  ΕΛΛΑΔΑΣ

 
ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ   ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ                      ΚΩΤΙΝΑΣ  ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ

 
ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ  ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ                             ΛΟΥΚΟΠΟΥΛΟΥ  ΕΛΕΝΗ

 
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ  ΘΕΟΔΩΡΟΣ                       ΜΙΚΡΟΠΟΥΛΟΥ  ΙΩΑΝΝΑ

 
ΒΕΡΓΙΟΓΛΟΥ  ΕΠΑΜΕΙΝΩΝΔΑΣ                      ΠΑΝΑΓΟΥ  ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ

 
ΒΟΥΔΟΥΡΗΣ  ΧΡΗΣΤΟΣ                                  ΠΑΠΟΥΤΣΗ  ΕΛΙΣΑΒΕΤ

 
ΚΑΛΑΘΕΡΗ  ΜΑΓΔΑΛΗΝΗ                               ΡΟΥΠΑΚΑ  ΙΩΑΝΝΑ

 
ΚΑΤΣΑΡΟΣ  ΧΡΗΣΤΟΣ                                     ΤΡΑΜΠΑΚΟΥΛΟΣ  ΗΛΙΑΣ
 
ΚΟΛΙΟΒΕΤΑ  ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ                         ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ  ΧΡΗΣΤΟΣ