Τα συνήθη προσχήματα.

Άρθρο του Παντελή Μπουκάλα

Αναδημοσίευση από την Καθημερινή.

Υπερασπιζόμαστε το δικαίωμα στην εκπαίδευση όλων των παιδιών ανεξαιρέτως χρώματος, φυλής, καταγωγής και θρησκείας»: Με τη φράση αυτή θα μπορούσε μια χαρά να ξεκινάει η προκήρυξη κάποιας αντιρατσιστικής οργάνωσης. Ή να καταλήγει η ανακοίνωση ενός φιλοπροσφυγικού ομίλου, ξέρετε, από εκείνους που έχει φυτέψει ο ύπουλος Τζορτζ Σόρος σε όλη την Ευρώπη, για να την «ισλαμοποιήσουν», και κατόπιν, δολίως εξισλαμισμένη, να την παραδώσουν σε εβραϊκά χέρια, νύχια μάλλον. Θα μπορούσε, αν δεν επρόκειτο απλώς για το πρώτο μισό της εξής συνολικής πρότασης: «Υπερασπιζόμαστε το δικαίωμα στην εκπαίδευση όλων των παιδιών ανεξαιρέτως χρώματος, φυλής, καταγωγής και θρησκείας αλλά όχι σε βάρος των δικαιωμάτων των ήδη φοιτούντων μαθητών και στην άμεση απειλή της δημόσιας υγείας του νησιού μας».

Δεν είναι και άψογα τα ελληνικά, και δεν συνάδουν επακριβώς με το αυτοδιαφημιζόμενο «φιλόξενο ελληνικό πνεύμα», το καθαυτό μήνυμα πάντως στην ανακοίνωση του συλλόγου γονέων του Δημοτικού Σχολείου Άνω Βαθέος Σάμου είναι σαφές: Καλά κι άγια τα λόγια, εμείς όμως αποφασίζουμε αποχή, διότι τα προσφυγόπουλα που θα φοιτήσουν στο σχολείο συνιστούν «άμεση απειλή για τη δημόσια υγεία». Ποιος γνωματεύει; Η αγωνία των γονέων, θα απαντήσουν πιθανόν όσοι έχουν λησμονήσει ότι η ίδια ακριβώς δικαιολογία –η απειλούμενη υγεία, ο κίνδυνος μετάδοσης μολυσματικών νόσων, η επιδημία– έχει χρησιμοποιηθεί κατ’ επανάληψη, σε αρκετές περιοχές της Ελλάδας, για να μη γίνουν δεκτά στα σχολεία όχι μόνο προσφυγόπουλα αλλά και Τσιγγανάκια. Ελληνάκια Τσιγγανάκια. Αν φυσικά θεωρούμε Έλληνες τους Τσιγγάνους μας. Ρωμιοί οι Ρομά; Ίσα κι όμοια;

«Είναι ανεμβολίαστα» φωνάζουμε εμείς, έξω από κάθε κλειδαμπαρωμένο σχολείο, στα νησιά, στη Μακεδονία, στην Ήπειρο ή όπου αλλού, στο Διαδίκτυο βέβαια ή στα κανάλια εκείνα που είναι πάντα πρόθυμα να σκορπίσουν πανικό, «ηθικό» και ανήθικο. «Οχι, έχουν εμβολιαστεί», επιμένουν οι γιατροί. Εις μάτην, αφού οι ήρεμες και ηρεμιστικές φωνές σπανίως ακούγονται. «Δεν τα θέλουμε μαζί με τα παιδιά μας, γιατί τα δικά μας είναι προχωρημένα, και θα αναγκαστούν να μείνουν πίσω στα μαθήματά τους», περνάμε ταχύτατα από το «επιχείρημα της υγείας» στο «επιχείρημα της μάθησης». «Μα όχι, τα Ελληνόπουλα θα πηγαίνουν το πρωί, τα παιδιά των μεταναστών θα πηγαίνουν το απόγευμα», απαντούν οι εκπαιδευτικοί. Επίσης εις μάτην. Γιατί τα επιχειρήματα μπορεί να τα κάμψει κανείς με επιχειρήματα. Τα προσχήματα όχι.