Ανακοίνωση του Συλλόγου Δασκάλων και Νηπιαγωγών Χαλκίδας.

 

"Αναβάθμιση του Σχολείου, ενδυνάμωση των Εκπαιδευτικών"

Αλήθεια, για ποια αναβάθμιση και ποια ενδυνάμωση μιλάμε;

Η Κυβέρνηση της Ν.Δ. και η Υπουργός Παιδείας, συνεχίζοντας την πολιτική των προκατόχων τους, που ως κυβέρνηση νομοθετούσαν στις διακοπές των Χριστουγέννων ή το καλοκαίρι, παρότι ως αντιπολίτευση κατήγγειλαν αυτές τις μεθοδεύσεις, κατέθεσαν για ψήφιση στη Βουλή το νομοσχέδιο «Αναβάθμιση του σχολείου, ενδυνάμωση των εκπαιδευτικών και άλλες διατάξεις», το οποίο δεν είναι προϊόν θεσμικού διαλόγου με πολιτικές δυνάμεις, επιστημονικά σωματεία και εκπροσώπους των εκπαιδευτικών. Και όχι μόνο δεν είναι προϊόν θεσμικού διαλόγου, αλλά είναι και κάθετα αντίθετο σχεδόν στο σύνολό του με τις θέσεις του κλάδου. Με την τακτική αυτή δεν διαμορφώνεται κλίμα συναίνεσης, που θα μπορούσε επιτέλους να δώσει μια προοπτική στη χώρα και στην εκπαίδευση. Μια εκπαιδευτική πολιτική που θα λάμβανε υπόψη της τις θέσεις των Εκπαιδευτικών Ομοσπονδιών, των Παιδαγωγικών Τμημάτων και των ανθρώπων της καθημερινής δράσης, δηλαδή των ίδιων των εκπαιδευτικών.

Από το σχέδιο της Κυβέρνησης της ΝΔ λείπει παντελώς το όραμα για την Παιδεία και για το σχολείο που έχει ανάγκη η εποχή μας, υπάρχει όμως σχέδιο, σχέδιο ενίσχυσης του συγκεντρωτισμού και της προσωποπαγούς εξουσίας και εν τέλει την τακτοποίηση των «δικών μας παιδιών» για να κυλήσουν το νερό στο μύλο της κυβέρνησης.

Γι’ αυτό και ενισχύει τις εξουσίες των Διευθυντών Εκπαίδευσης και των Διευθυντών των Σχολείων μειώνοντας και αφυδατώνοντας αντίστοιχα το ρόλο του Συλλόγου Διδασκόντων αφαιρώντας δικαιώματα και δημοκρατικές συλλογικές διαδικασίες.

Ουσιαστικά δεν διατυπώνει καμία απολύτως πρόταση. Αντίθετα:

· Διατηρεί το «κουτσουρεμένο» σχολείο των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ (με λειτουργία μέχρι 13:15) που υποβάθμισε τη Δημόσια Εκπαίδευση και κατάργησε χιλιάδες θέσεις Δασκάλων και Εκπαιδευτικών ειδικοτήτων.

· Δεν επαναφέρει την ολοήμερη λειτουργία του δημοτικού σχολείου και νηπιαγωγείου, δεν επαναφέρει τον υπεύθυνο δάσκαλο του ολοήμερου.

· Η πολυδιαφημιζόμενη πολιτική των Εργαστηρίων Δεξιοτήτων, ουσιαστικά είναι η πολιτική της Ευέλικτης Ζώνης, που τα τελευταία χρόνια έχει εισαχθεί στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα και συνδέθηκε με τις καινοτομίες της Αγωγής Υγείας, της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, των Πολιτιστικών Δραστηριοτήτων, της Αγωγής του Πολίτη.

· Δεν περιγράφει κανένα σύστημα επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών. Ίσως έχει στο σχέδιό της τις τελευταίες εξ αποστάσεως επιμορφώσεις για τα « εργαλεία της εξαε και τις δεξιότητες»!

· Απουσιάζει εμφατικά η καταγραφή της ανάγκης για δημιουργία Εθνικού Συμβουλίου για την Παιδεία.

· Δεν περιγράφει το καθηκοντολόγιο στο σύνολο των στελεχών της εκπαίδευσης και το σύστημα αξιολόγησης των υπόλοιπων συντελεστών της εκπαίδευσης, παρά μόνο των εκπαιδευτικών! Η αντίληψη ότι η αξιολόγηση είναι μια στιγμιαία διαδικασία αξιολόγησης του εκπαιδευτικού και όχι μια οικοσυστημική αξιολόγηση του περιβάλλοντος που διεξάγεται η διδασκαλία, είναι απαρχαιωμένη και συντηρητική. Το κλειδί στην αξιολόγηση, η οποία είναι όχημα βελτίωσης της διδακτικής πράξης και όχι εργαλείο επιβολής, είναι η συστηματική συνεργασία σε βάθος χρόνου ανάμεσα στους εκπαιδευτικούς της ίδιας ειδικότητας σε κάθε

· σχολική μονάδα, σε κάθε τάξη - που έχει τις ιδιαιτερότητες της - με τον συντονιστικό και καθοδηγητικό ρόλο του Συμβούλου Εκπαίδευσης.

· Ο εκπαιδευτικός αντιμετωπίζεται ως ένας απλός εφαρμοστής των διοικητικών εντολών. Το πυκνό σύστημα ελέγχου μειώνει τη δημιουργικότητα του την αυτενέργεια, τον παιδαγωγικό ρόλο του και τον γεμίζει επαγγελματικό άγχος. Ενώ «διαφημίζει» την αυτονομία της σχολικής μονάδας, ταυτόχρονα «φυλακίζει» την πρωτοβουλία των εκπαιδευτικών.

· Διαμορφώνει ένα ισχυρό πλέγμα διοίκησης και ελέγχου του σχολείου.

· Αντί να έχουμε μορφωτικά, παιδαγωγικά και επιστημονικά ρεύματα για να εκφραστούν στο σχολείο, για να γίνει το σχολείο διαμορφωτής του μέλλοντος των νέων και της χώρας μας, έχουμε έναν έντονο διοικητισμό παλιάς κοπής και μια ενίσχυση της γραφειοκρατίας και του συγκεντρωτισμού. Τίποτα το καινοτομικό και το μεταρρυθμιστικό, που να ανοίγει νέες προοπτικές στην παιδεία. Το σχολείο αντιμετωπίζεται σαν να είναι ιδιωτική επιχείρηση.

· Αρνητική όμως και ιδιαίτερα προβληματική, είναι η ρύθμιση να αποτελούν οι εκπαιδευτικοί μειοψηφία στη σύνθεση του Σχολικού Συμβουλίου (συμμετέχουν μόνο ο Διευθυντής του σχολείου και ένας εκπρόσωπος του Συλλόγου Διδασκόντων) σε σχέση με την εκπροσώπηση των γονέων (ένας εκπρόσωπος) και του Δήμου (δύο εκπρόσωποι).

· «Αναβάθμιση του σχολείου, ενδυνάμωση των εκπαιδευτικών» επιγράφεται το Νομοσχέδιο. Αλήθεια ποια αναβάθμιση και ποια ενδυνάμωση των εκπαιδευτικών περιγράφει; Ποια αναβάθμιση σε ποια κτήρια; στα κοντέινερ; στα υπόγεια των πολυκατοικιών; σε άθλιους ενοικιαζόμενους χώρους;

· Η κυβέρνηση και η Υπουργός που τόσο πολύ ενδιαφέρεται για τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς ‘όπως διατείνεται , ας υλοποιήσει επιτέλους όλα τα μέτρα που έχουμε θέσει πάνω από ένα χρόνο τόσο η Δ.Ο.Ε. όσο και το σύνολο της εκπαιδευτικής κοινότητας για την προετοιμασία της επόμενης σχολικής χρονιάς με:

· Μείωση του αριθμού μαθητών ανά τμήμα με ανώτατο όριο τους 15

· Διορισμούς εκπαιδευτικών στις πραγματικές ανάγκες.

· Αναπροσαρμογή των αναλυτικών προγραμμάτων και της σχολική ύλης.

· Αξιοποίηση του καλοκαιριού ώστε να γίνουν όλα τα απαραίτητα έργα συντήρησης και επισκευής στα σχολεία.

· Αυξημένη κρατική χρηματοδότηση των σχολικών επιτροπών.

· Ψηφιακό και ηλεκτρονικό εξοπλισμό όλων των σχολείων για μαθητές και εκπαιδευτικούς.

Το νομοσχέδιο δεν έχει καμιά προοπτική και είναι βέβαιο πως θα μείνει κι αυτό όπως και τόσα άλλα στα χαρτιά.

Δε θα περάσουν οι αντιεκπαιδευτικοί σχεδιασμοί. Έχουμε πείρα! Τα έχουμε καταφέρει! Μπορούμε να τους ακυρώσουμε στην πράξη.

Το Δ.Σ. του Συλλόγου

Ο Πρόεδρος         Η Γραμματέας