Το ρολόι γύρισε πίσω… εμείς τι κάνουμε γι αυτό;

128 ολόκληρα χρόνια έχουν περάσει από τον μαζικό, ηρωικό και αιματοβαμμένο ξεσηκωμό των εργατών και των συνδικάτων στο Σικάγο και μόλις 70 χρόνια μετά την ηρωική θυσία των 200 αγωνιστών στον τοίχο της Καισαριανής. Άναψε λοιπόν η σπίθα, ώστε οι εργαζόμενοι, διεθνώς και στην Ελλάδα, μέσα από τους αγώνες τους, να κατακτήσουν δικαιώματα σε ό, τι αφορά τηνεργασία, όπως το 8ωρο. 

Η Πρωτομαγιά συμβολίζει τους αγώνες των εργαζομένων, σε όλη την ιστορική διαδρομή του εργατικού κινήματος μέχρι σήμερα. Είναι μέρα μνήμης και τιμής στους αμέτρητους αγωνιστές που έπεσαν στους ταξικούς αγώνες υπερασπιζόμενοι την κοινωνική δικαιοσύνη και τις ανάγκες των εργαζομένων.

Γι’ αυτό, πριν απολαύσουμε την ελληνική φύση και φτιάξουμε τα στεφάνια μας, ας περάσουμε όλοι από το τοπικό μας εργατικό κέντρο. Μία φιλική κουβέντα, λίγα να λεπτά για να ακούσουμε και ένα γαρύφαλλο, ίσως μας βάλουν σε σκέψεις:  Κάποιοι άνθρωποι έδωσαν τη ζωή τους για να μπορούμε εμείς να έχουμε μία καλοδεχούμενη μέρα χαλάρωσης… πώς θα ξεπληρώσουμε αυτό το χρέος;

Μόνο με τους αγώνες μας και με την συνειδητοποίηση της ταξικής μας προέλευσης. Πάνε χρόνια από τότε που με δανεικά και ακριβά αυτοκίνητα οι πολίτες περιέφεραν από ΄δω και από εκεί την πλαστή τους ταυτότητα. Τα ψέματα τελείωσαν. Η πλειονότητα των πολιτών αυτής της χώρας έχει δύναμη, και δεν είναι χρηματική, αλλά εργατική. Επιτέλους πρέπει να γίνει κτήμα μας ότι το ρολόι των εργατικών κατακτήσεων η Τρόικα και η κυβέρνησή μας προσπαθούν να το γυρίσουν πίσω: οι εργατικές κατακτήσεις των πολλών επόμενων Μαγιών έχουν πεταχτεί στον γκρεμό της πιο βάναυσης πολιτικής που έχει γνωρίσει η χώρα. Επιπλέον, ανεργία σε πρωτοφανή ύψη, αυτοκτονίες, ληστρικές φοροεπιδρομές, πετσόκομμα μισθών και συντάξεων, παιδεία και υγεία σε αποσύνθεση και μία ανθρωπιστική κρίση που είχαμε να δούμε από την κατοχή.

Με τους νέους μας αγώνες γράφουμε ιστορία. Με τους αγώνες μας ανοίγουμε τις νέες σελίδες του συνδικαλιστικού κινήματος. Χαιρετίζουμε λοιπόν όλους τους εργαζόμενους, έλληνες ή μετανάστες, άνεργους και νέους. Τους εργαζομένους στο Τσιμενάδικο, τη ΝΕΟΣΕΤ, τη ΣΕΛΜΑΝ. Τους δασκάλους και τους απολυμένους καθηγητές των τεχνικών λυκείων. Τους εργαζομένους στην ΕΡΤ, τη Χαλυβουργία και τη ΒΙΟΜΕ. Τους λιμενεργάτες, τους εργαζόμενους στα ναυπηγεία, τις καθαρίστριες, τους σχολικούς φύλακες και όλους τους εργαζόμενους που δίνουν μικρές ή μεγάλες μάχες καθημερινά. 

Χαιρετίζουμε αυτούς των οποίων η ιστορία και οι αγώνες δεν θα προβληθούν ποτέ θα «Δελτία των Ειδήσεων». Τους τωρινούς σας αγώνες είμαστε αποφασισμένοι να τους συνεχίσουμε, στέλνοντας μήνυμα αντίστασης. Ο αγώνας μας θα είναι μακρύς, σκληρός αλλά ανυποχώρητος.

ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ!

ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΘΡΑΝΙΟ