Σχετικά με τον διαγωνισμό PISA

Άρθρο  εκπαιδευτικού  από την Καρδίτσα.

Τα στοιχεία του στη διάθεση του ΤΘ

Ο διεθνής μαθητικός διαγωνισμός PISA (Programme for International Student Assessment= PISA) του ΟΟΣΑ (Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης) θα πραγματοποιηθεί και φέτος με την συμμετοχή και της Ελλάδας, από τις 2 Μαρτίου 2015 έως και τις 3 Απριλίου 2015. Για φέτος ειδικά, συμμετέχουν υποχρεωτικά, με εντολή του Υπουργείου, τα σχολεία που έχουν επιλεγεί. Τα σχολεία αυτά για το νομό μας είναι: 2ο ΓΕΛ Καρδίτσας και 1ο Γ/σιο Μουζακίου. Ως αναπληρωματικά ορίστηκαν τα σχολεία: 1ο Γ/σιο Σοφάδων, 1ο ΓΕΛ Καρδίτσας και 4ο ΓΕΛ Καρδίτσας. Ο διαγωνισμός αυτός γίνεται κάθε τρία χρόνια και η χώρα μας συμμετέχει από το 2000. Φορέας υλοποίησης για την Ελλάδα είναι το ΙΕΠ (Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής).

Στο ενημερωτικό κείμενο που στάλθηκε στα σχολεία για το φετινό διαγωνισμό διαβάζουμε: «Το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής (Ι.Ε.Π.) έχει αναλάβει την ευθύνη διεξαγωγής της Διεθνούς Έρευνας PISA (Programme for International Student Assessment), που πραγματοποιείται υπό την αιγίδα του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ). Η έρευνα διεξάγεται σε περισσότερες από 70 χώρες και διερευνά την ικανότητα εφαρμογής των γνώσεων και δεξιοτήτων των μαθητών στην επίλυση προβλημάτων της καθημερινής ζωής. Τα γνωστικά πεδία που διερευνώνται είναι τα Μαθηματικά, οι Φυσικές Επιστήμες, η Κατανόηση Κειμένου και η Συνεργατική Επίλυση Προβλήματος. … θα συμμετάσχουν 231 δημόσια και ιδιωτικά Γυμνάσια, Γενικά Λύκεια και Επαγγελματικά Λύκεια ... Τα σχολεία αυτά έχουν επιλεγεί με τυχαία, στρωματοποιημένη(;) δειγματοληψία».

Πρόκειται δηλαδή για έναν διαγωνισμό, που είναι κομμένος στα μέτρα του ΟΟΣΑ, υπηρετεί τις αρχές του ΟΟΣΑ και μας έχει γίνει ιδιαίτερα γνωστός (και εν πολλοίς ανυπόληπτος), λόγω της γνωστής «εργαλειοθήκης» του, η οποία επιβάλλει πολιτικές άγριας λιτότητας και περικοπών στα κοινωνικά αγαθά, στο όνομα της ανταγωνιστικότητας. Την εφαρμογή των πολιτικών προτάσεων του ΟΟΣΑ στην Εκπαίδευση τη νιώσαμε καλά τα τελευταία πέντε χρόνια: οι συγχωνεύσεις σχολείων, η αύξηση ωραρίου, η γνωστή κακόφημη «αξιολόγηση» για την κατηγοριοποίηση σχολείων και εκπαιδευτικών, η μισθολογική καθήλωση, οι απολύσεις, για να γίνουμε (τάχα) πιο «ανταγωνιστικοί», ακόμα και η συρρίκνωση του μαθητικού δυναμικού του Λυκείου, μέσω της τράπεζας θεμάτων και η «μαθητεία» είναι δικής του έμπνευσης. Όλα τα δικαιώματα που χάσαμε σ’ αυτό το χρονικό διάστημα, τόσο οι εκπαιδευτικοί όσο και όλοι οι εργαζόμενοι, περιέχονταν στις οδηγίες του ΟΟΣΑ και των ακριβοπληρωμένων συμβούλων του. Όλοι αυτοί κυκλοφορούσαν στα υπουργεία (και της Παιδείας) μαζί μια στρατιά εγχώριων συνεργατών-προωθητών και επέβαλαν την πολιτική τους, με το αζημίωτο, σε βάρος μας. Φαντάζει εξωφρενικό σε καιρούς «δημοσιονομικής στενότητας», (για ποιούς άραγε;) το γεγονός ότι η πρόσφατη έκθεση του ΟΟΣΑ, που παραδόθηκε στην κυβέρνηση της ΝΔ, είχε κοστίσει 900.000€. Η Ελλάδα συνεισέφερε το 2014 το 1% του προϋπολογισμού του ΟΟΣΑ. Ο προϋπολογισμός αυτός ήταν 357.000.000€, οπότε δώσαμε 3.570.000€ (αναφέρεται στο επίσημο site του ΟΟΣΑ). Σήμερα ο ΟΟΣΑ βρίσκεται  πάλι εδώ, μετά από πρόσκληση της κυβέρνησης για να βοηθήσει (σε τι άραγε;;;), έχοντας μαζί  και την εργαλειοθήκη του. Άλλωστε ο ΟΟΣΑ δεν πηγαίνει πουθενά χωρίς αυτήν. Ο ΟΟΣΑ είναι εδώ, παρακολουθεί, επιτηρεί και ελέγχει. 

Ο διαγωνισμός PISA, αποτελεί προέκταση αυτής της λογικής, έρχεται να συμπληρώσει την παρέμβαση του ΟΟΣΑ και να την κάνει σχεδόν ολοκληρωτική, αφού στόχο έχει να παρέμβει ευθέως στο περιεχόμενο των σχολικών προγραμμάτων. Έτσι εξασφαλίζεται η πλήρης υποταγή όλων των εκπαιδευτικών βαθμίδων στις λεγόμενες νεοφιλελεύθερες επιταγές: με τις εκπαιδευτικές δομές και το κόστος σε υλικούς και ανθρώπινους πόρους ασχολείται ο ΟΟΣΑ και με το περιεχόμενο των σπουδών ορίζεται ως αρμόδιος ο βραχίονάς του, ο διαγωνισμός PISA. Με μια εκπαιδευτική λογική που θυμίζει σε μεγάλο βαθμό τη αντίστοιχη μέτρηση της ανταγωνιστικότητας στο πεδίο της οικονομίας, ο ΟΟΣΑ δημιουργεί ακατάπαυστα αξιολογικές ιεραρχίες εκπαιδευτικών συστημάτων, με μια σοβαροφανή και επιστημονικοφανή μεθοδολογία, που «νομιμοποιεί» μέσω ενός ανταγωνιστικού αγοραίου και εξετασιοκεντρικού προτύπου εκπαίδευσης, την κατηγοριοποίηση και την ταξική διαφοροποίηση των σχολείων. Ο διαγωνισμός αυτός επιβραβεύει  κάποιες δεξιότητες -π.χ. ικανότητα χρήσης οδικού χάρτη ή τηλεφωνικού καταλόγου- και όχι διανοητικές ικανότητες. Εισάγει και εδραιώνει αποκλειστικά την ωφελιμιστική αντίληψη για τη μόρφωση και εξισώνει τη γνώση με την πληροφορία.

Σύμφωνα με την αντίληψη αυτή, χρήσιμη είναι μόνον η γνώση που φέρνει άμεσα οφέλη. Αυτό σημαίνει πως η εκπαίδευση του μαθητή θα πρέπει να είναι στραμμένη σε χρηστικές και επικοινωνιακές δεξιότητες για την καθημερινή και επαγγελματική του ζωή, σε βάρος της γενικής μόρφωσης. Ενισχύεται η τάση της ποσοτικοποίησης και «οικονομικοποίησης» των πάντων και της θέασής τους μέσα από την σκοπιά της «άμεσης κερδοφορίας» επιχειρησιακού τύπου. Μεταφέρεται το σύνολο των διαδικασιών αποτίμησης της αξίας του τελικού προϊόντος από τις επιχειρήσεις (βιομηχανία/οικονομία), στο σχολείο: το σχήμα «Παραγωγή-Κόστος-Προϊόν-Κατανάλωση-Κέρδος», μεταφράζεται σε «Σχολείο/εκπαιδευτικό-Δαπάνες-Μαθητές-Δεξιότητες για την Αγορά/Οικονομία-κόστος εργοδοσίας». Ο στόχος για το «μέγιστο κέρδος (για ποιον;) με το ελάχιστο κόστος», μεταφράζεται για την εκπαίδευση ως «μικρότερες δαπάνες για αποφοίτους, που θα μπορούν να εξυπηρετούν την οικονομία, με τους χαμηλότερους δυνατό μισθούς» και εκπαιδευτικούς, που θα αξιολογούνται και θα πληρώνονται με βάση «τα επιτεύγματα» των μαθητών τους.  Αυτή είναι η ουσία της στόχευσης και πρόκειται για τη «λεπτομέρεια» που επιμελώς αποκρύπτεται πίσω από την αθώα φρασεολογία, που βρίθει ευφημισμών.

Αξίζει να σημειωθεί πως για να διατηρεί η χώρα μας το δικαίωμα συμμετοχής σ’ αυτόν τον, ανά τριετία, διαγωνισμό, πληρώνει περίπου 90.000€ το χρόνο (στοιχεία του 2009). Σ’ αυτά πρέπει να προστεθούν και οι δαπάνες (130.000€ τη χρονιά της διεξαγωγής) για τα διάφορα σεμινάρια, από τους εγχώριους διαφημιστές του PISA, με σκοπό τη διασπορά της καλής του φήμης και την ενίσχυση της τεχνοκρατικής αντίληψης για την εκπαίδευση. Έτσι διαφημίζεται η εμπειρογνωμοσύνη των φορέων που υποστηρίζουν αυτόν τον διαγωνισμό και έχει ανάλογη τιμή στην αγορά. Η ΟΛΜΕ, σε ανακοίνωσή της, το Δεκέμβρη του 2013, τοποθετήθηκε αρνητικά απέναντι στον διαγωνισμό PISA και στη χρήση των αποτελεσμάτων των μαθητών μας, τόσο απ’ τους ιθύνοντες, όσο και από τα ΜΜΕ, ως εργαλεία δυσφήμισης του έργου του εκπαιδευτικού και του Δημόσιου σχολείου.

Γνωρίζουμε πως το εκπαιδευτικό μας σύστημα δεν είναι αυτό που θα θέλαμε για τα παιδιά μας. Γνωρίζουμε πως τα σχολεία μας ασφυκτιούν από την έλλειψη πόρων και έχουν τραυματιστεί βαριά όλες οι εκπαιδευτικές βαθμίδες από τις καταστροφικές πολιτικές, ιδιαίτερα την τελευταία πενταετία. Αποτελεί χρέος μας η αντιστροφή της φθίνουσας πορείας της εκπαίδευσης. Θεωρούμε όμως ότι οδηγός στην προσπάθεια για βελτίωσή της εκπαίδευσης δεν μπορεί να είναι οι κατευθύνσεις του ΟΟΣΑ και γενικότερα η φιλοσοφία και οι επιδιώξεις των δυνάμεων της αγοράς, αλλά, αντίθετα, οδηγός μας είναι η ανάγκη για τη διαμόρφωσης μιας ευρύτερης μορφωτικής πολιτικής, που θα στοχεύει στην πολιτιστική ενδυνάμωση και τη μορφωτική χειραφέτηση όλων των παιδιών και ιδιαίτερα των παιδιών των λαϊκών στρωμάτων και της εργατικής τάξης. Σ’ αυτή την κατεύθυνση πρέπει να αξιοποιηθούν και οι τεκμηριωμένες θέσεις και προτάσεις του εκπαιδευτικού κινήματος, που συμβαδίζουν με τις πραγματικές ανάγκες και τα οράματα του λαού μας.

Επιπλέον ενδεικτικά στοιχεία για τους κατά καιρούς υπεύθυνους του PISA

Βασίλης Κουλαϊδής: Εθνικός Εκπρόσωπος (2000 - 2005) Γενικός Γραμματέας Υπουργείου Παιδείας, δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων  (από Οκτώβρη 2009 έως Φλεβάρη του 2012, επί Διαμαντοπούλου) Καθηγητής Παιδαγωγικής, Τμήμα Κοινωνικής και Εκπαιδευτικής Πολιτικής, Παν. Πελοποννήσου. Έχει υπηρετήσει σε πολλές διοικητικές θέσεις στα Πανεπιστήμια Πατρών και Πελοποννήσου. Ήταν συντονιστής της επιτροπής για τον σχεδιασμό και αξιολόγηση της εκπαιδευτικής έρευνας στην Πορτογαλία (αναφέρεται στο 2009). Διατέλεσε Αντιπρόεδρος του Κέντρου Εκπαιδευτικής Έρευνας (2000-2004).Την περίοδο αυτή εκπροσωπούσε την Ελλάδα στη Επιτροπή Παιδείας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στην Επιτροπή Παιδείας του ΟΟΣΑ και στο Board of Participating Counties για το πρόγραμμα PISA.

Επιπλέον: Ήταν ο διαχειριστής των κονδυλίων του ΕΣΠΑ που έφταναν στο υπουργείο Παιδείας, ήταν αυτός που, ως υπεύθυνος για τα βιβλία στα σχολεία, φρόντισε να ... μην φτάσουν μέχρι το τέλος Μάρτη του 2012, τη σχολική χρονιά 2011-2012, στον προορισμό τους. Ήταν μαζί με τη Διαμαντοπούλου και συνευθύνεται για το σκάνδαλο του κλεισίματος του ΟΕΔΒ και της παραχώρησης της έκδοσης των σχολικών βιβλίων στο ΙΤΥΕ Διόφαντος, που συμπτωματικά συμμετείχε και ο σύζυγος της κας Διαμαντοπούλου.

Παναγιώτης Καζαντζής, Αναπληρωτής Καθηγητής Πανεπιστημίου Πατρών, Εθνικός Εκπρόσωπος (2005-2010) και Εθνικός Διαχειριστής PISA (2005-2006), Τακτικό Μέλος ∆.Σ. Κ.Ε.Ε. (2004-2008), μέλος στο Διοικητικό Συμβούλιο  του Οργανισμού Επιμόρφωσης των Εκπαιδευτικών (Ο.ΕΠ.ΕΚ.) από τον Ιανουάριο του 2008, επί Στυλιανίδη.

Βασιλεία Χατζηνικήτα, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, Εθνική Διαχειρίστρια (2002 - 2005) Εθνική Εκπρόσωπος  (2010 - 2013) & Εθνική Διαχειρίστρια (2010 - 2013) με παρόμοια διαδρομή, πανταχού παρούσα, καθηγήτρια στο Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο (ΕΑΠ), στο ίδιο αντικείμενο με τον ... Κουλαϊδή. Είχε φροντίσει να βοηθήσει με την εμπειρογνωμοσύνη της και την Κύπρο να συμμετάσχει στον PISA. Κι αυτή στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου δραστηριοποιείται (εδώ). Επίσης ευχαριστεί ιδιωτικό εκπαιδευτήριο για τη συμμετοχή στον PISA (εδώ).

Χρύσα Σοφιανοπούλου, Λέκτορας Εθνική Διαχειρίστρια (2008 - 2010), μετά  , Επίκουρη Καθηγήτρια, Εθνική Εκπρόσωπος (2013 - σήμερα) & Εθνική Διαχειρίστρια (2013 - σήμερα). Είναι ένα από τα επτά μέλη ΔΕΠ που ορίσθηκαν, από τον Λοβέρδο, ως μέλη του Συμβουλίου του Εθνικού Οργανισμού Εξετάσεων («National Exams Organization») με τετραετή θητεία.

Για τον ΟΟΣΑ και την ΠΙΣΑ του, αν καλοψάξει κάποιος, θα δει πως υποστηρίζεται από ένα δίκτυο ανθρώπων, πανεπιστημιακών και σχολικών συμβούλων κυρίως, που έχουν κάνει ένα παρεάκι, τρυπώνουν σε επιτροπές, οργανώνουν σεμινάρια επ' αμοιβή και χορηγούν βεβαιώσεις. Διαφημίζουν τον PISA με το αζημίωτο. Το υπουργείο φροντίζει να μοριοδοτεί αυτά τα σεμινάρια, ανάλογα, για να συντηρούνται οι ευνοούμενοι πανεπιστημιακοί. Αυτοί εξασφαλίζουν το παντεσπάνι τους κόβοντας στην εκπαίδευση κεφάλια μαθητών και εκπαιδευτικών. Ο ΟΟΣΑ πρώτα χτίζει το δίκτυο, με προτίμηση στα πανεπιστημιακά "καλώδια" και μετά κυκλοφορεί ελεύθερος στις γραμμές του δικτύου.

Τα ίδια πρόσωπα PISάρουν και κάνουν και τις Πανελλαδικές.

Ο ΠΙΣΑ* επιβάλλει το χρώμα του

Ο ΠΙΣΑ* μαυρίζει το σχολείο κι εμείς ακόμα το σκεφτόμαστε... 

ΠΟΙΟΣ χαράζει πολιτική σ' αυτόν τον τόπο;;;;;

ΠΟΙΟΣ κυβερνάει αυτόν τον τόπο;;;;

Αυτά τα πρόχειρα για την ΠΙΣΑ (*όχι PISA)