Ο κόσμος σου αλλάζει μέσα σε μία στιγμή…. το πρωί πηγαίνεις
στη δουλειά σου και το βράδυ… δεν υπάρχεις πια!! Το μεσημέρι γίνεσαι θέμα
ειδήσεων και την άλλη μέρα σε
ξεχνούν… γιατί έχουν προκύψει άλλα θέματα!! Όχι όλοι… γιατί οι δικοί σου άνθρωποι
πονούν, άνθρωποι που δεν σε ήξεραν θρηνούν και άλλοι καταριούνται. Στέλνουν τα
παιδιά τους με κόπο να σπουδάσουν, να βρουν μια δουλειά, να έχουν μια καλύτερη
ποιότητα ζωής από τη δική τους και ένας χείμαρρος φρίκης τους τα στερεί! Η
απώλεια είναι απώλεια και ο θάνατος είναι πάντα θάνατος απ' όπου κι αν
προέρχεται, από τη φύση ή από το ίδιο το χέρι του ανθρώπου!!!!!
Στα 27 χρόνια έχεις σπουδάσει, έχεις δουλέψει, έχεις ΖΗΣΕΙ
και μέσα σε μία στιγμή όλα χάνονται!! Μέσα σε μία στιγμή…. που ήταν η
καθημερινότητά σου… να πας στο σχολείο… να επιστρέψεις στο σπίτι και δεν
πρόλαβες!!!! Το σχολείο σου αύριο θα έχει μια απουσία… αλλά δεν θα είσαι εσύ
αυτή που θα την καταγράψει… άλλοι θα την γράψουν για σένα! Μέχρι την τελευταία
στιγμή εσύ έκανες τη δουλειά σου, ήσουν δίπλα στους μαθητές σου και στους
συναδέλφους σου, τηρούσες το ωράριο σου και το παντός καιρού που όλοι έχουμε
βρεθεί στις τάξεις μας… γιατί έτσι έπρεπε!!! Γιατί για κάποιους ανωτέρους μας
που υπηρετούν τυφλά το σύστημα είμαστε νούμερα και αριθμοί… μέσα στα λόγια τους
και τα βλέμματά τους η απειλή… «θα πας στο σχολείο σου», «οι μαθητές σου σε
χρειάζονται». Ναι, αλλά οι μαθητές μου με πιστεύουν… όταν απουσιάζω από τη
δουλειά μου, από τους μαθητές μου υπάρχει σοβαρός λόγος, που εσύ αγνοείς,
γιατί απλά δεν θες να ακούσεις… εσύ θες μόνο
να γράψεις σε απουσιολόγια την απουσία μου…. Οι μαθητές μου νοιάζονται και
θέλουν να είμαι καλά…
Ας βγει λοιπόν, το σύστημα να πει στην οικογένεια ότι δε θα
ξαναδούν το παιδί τους… να πει στους φίλους της ότι δε θα την αντικρύσουν ξανά…
να πει στους μαθητές της ότι δεν θα την αγκαλιάσουν ξανά… γιατί εγώ αδυνατώ!
Αύριο πρέπει να πάω στο σχολείο και ας τρομάζω με την ιδέα ότι όλα είναι
στιγμές, αύριο για το σύστημα θα είμαι ένας αριθμός απών ή παρών που θα
γράφομαι σε απουσιολόγιο. Αύριο πρέπει να πάω στο σχολείο, αλλά εσύ πού χάθηκες
μέσα σε μια στιγμή θα λείπεις και δεν το διάλεξες…
Γιάννα Ρίννη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια ελέγχονται από τους διαχειριστές του ιστολογίου για υβριστικό, προσβλητικό ή ρατσιστικό περιεχόμενο, πριν εμφανιστούν δημόσια. Δε θα δημοσιεύονται, επίσης, σχόλια που περιέχουν προσωπικές επιθέσεις χωρίς πολιτικό περιεχόμενο.
ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΣΧΟΛΙΩΝ
1. Γράψτε το σχόλιό σας στο σχετικό πλαίσιο.
2. Γράψτε τα στοιχεία της λεκτικής επαλήθευσης (λατινικοί χαρακτήρες).
3. Aπό τη λίστα Eπιλογή ταυτότητας επιλέξτε Όνομα/Διεύθυνση URL και γράψτε το όνομα ή το ψευδώνυμό σας (δε χρειάζεται να συμπληρώσετε το πεδίο Διέυθυνση URL).
4. Πατήστε στην επιλογή ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΤΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΑΣ.
5. Ελέγξτε αν εμφανίστηκε το μήνυμα επιβεβαίωσης στο πάνω μέρος του παράθυρου σχολιασμού.