Τετάρτη 30 Απριλίου 2014

Σχόλιο από μία ειδική παιδαγωγό «προδότη»



Διάβασα το νέο νόμο για την ειδική αγωγή. Εκείνο το μικρό κομματάκι που λέει ότι καταργείται η προτεραιότητα των μεταπτυχιακών και διδακτορικών το ξέρετε; Ε, εκεί, μειδίασα με αμηχανία στην αρχή, με περισσότερη άνεση μετά. Το μοιράστηκα και με τη μητέρα μου. Εκεί βέβαια έπεσε κεραυνός: «Μα καλά παιδάκι μου είναι σοβαροί; Τί κάνουν; Τόσα λεφτά έδωσες για το μεταπτυχιακό σου! Τόσος κόπος! Και θα πάει στράφι; Και εσύ δεν κάνεις τίποτα; Να τους πάρεις και να τους βρίσεις!» Οδυρμός και φωνές λοιπόν, και εγώ δεν ήξερα τι να πρωτοσχολιάσω… καταρχάς ποιόν να πάρω να βρίσω; Τον σύλλογο μου τον ΣΑΤΕΑ (του οποίου είμαι ενεργό μέλος) που χρόνια τώρα διεκδικεί την κατάργηση της προτεραιότητας των μεταπτυχιακών; Το υπουργείο; Τον πρώην μου που επέμενε να κάνω το μεταπτυχιακό; Το μόνο που μπόρεσα να πω είναι ότι το βρίσκω απόλυτα δίκαιο, παρόλο που είμαι μία «προδότης» στον ίδιο μου τον κλάδο που έχω και μεταπτυχιακό…

Και εξηγούμαι: Όταν αποφοίτησα από τη σχολή το 2007 πήγα να δουλέψω ένα χρόνο στην Κρήτη. Τότε ήταν άλλες εποχές, 1200 ευρώ το μήνα, με προοπτικές διορισμού και 22 χρονών, το είδα περισσότερο σαν παιχνίδι ανεξαρτησίας παρά βιοποριστικά.

Παρόλα αυτά, ήμουν ενεργό μέλος του φοιτητικού μου συλλόγου (υπήρξα και πρόεδρος το 2005-2006) και σε στενή συνεργασία με το ΣΑΤΕΑ τότε, γνώριζα πολλά περισσότερα πράγματα για την εργασιακή μας ομηρία από ότι ο μέσος όρος του τμήματος μου. «Έλα μωρέ, σιγά, εσείς κάθε χρόνο δουλεύετε, θα μαζέψεις και προϋπηρεσία και όλα καλά, μέχρι να γίνει ο ΑΣΕΠ σας», έλεγαν συνδικαλιστές και συνάδελφοι μόνιμοι. Άλλο δείγμα των αλλοτινών καλών εποχών… Έτσι λοιπόν κι εγώ, με το άλλοθι του «Κάθε χρόνο δουλεύετε», τις πλάτες των γονιών μου που τότε με στήριζαν αυτοί (τώρα η κατάσταση έχει αντιστραφεί) και μία διάθεση περιπέτειας, έφυγα. Ναι, έφυγα στο εξωτερικό για ένα χρόνο.

Το μεταπτυχιακό που διάλεξα ήταν full time δηλαδή έπρεπε να πάω εκεί για να παρακολουθώ μαθήματα, να κάνω εργασίες σε άλλη γλώσσα και να επισπευτώ/δουλέψω σε τοπικές ΣΜΕΑΕ. Δύσκολα πολύ, αλλά άλλαξα πολύ σαν άνθρωπος. Άλλαξα όμως σαν επαγγελματίας;

Στο Παιδαγωγικό Τμήμα Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας (του οποίου είμαι υπερήφανη απόφοιτος) έμαθα τόσα πολλά για την τυπική ανάπτυξη, την αναπηρία και την ένταξη, που ούτε μία στιγμή δεν ένιωσα αδύναμη. Ούτε στην Κρήτη, που δούλευα πρώτη φορά, ούτε στο εξωτερικό που φαινομενικά τα πράγματα είναι πολύ περισσότερο προχωρημένα. Σε επίπεδο υποδομών ναι, όχι όμως σε επίπεδο εργατικού δυναμικού. Οι δεξιότητες που μου έδωσε το μάστερ, είχαν να κάνουν περισσότερο με την έρευνα και την εξειδίκευση για το θέμα που με ενδιέφερε και όχι με τη διδασκαλία. Εξάλλου τα μεταπτυχιακά γι’ αυτό είναι. Δεν μπορούν να δώσουν γνώσεις για ένα ευρύ φάσμα ενδιαφερόντων, αυτό είναι δουλειά του βασικού πτυχίου. Και το βασικό μου πτυχίο με καλύπτει ακόμα και σήμερα, που έχουν περάσει 6 χρόνια που επέστρεψα την Ελλάδα και έχω δουλέψει σε όλα τα είδη ΣΜΕΑΕ.

Πολύ νερό έχει κυλίσει στ’ αυλάκι τα έξι χρόνια που πέρασαν. Το ΕΣΠΑ και η ιδιωτική παράλληλη στήριξη είναι και με το νόμο στα σχολεία. Οι 9μηνες συμβάσεις μας έχουν γίνει 8μηνες. Ούτε καν μιλάμε για ΑΣΕΠ και μόνιμη σχέση εργασίας με το δημόσιο. Εδώ πάνε να καταργήσουν και τη μονιμότητα γενικά, ας ήμαστε ρεαλιστές λοιπόν. Και μέσα σε όλα αυτά, αν ρίξετε μία ματιά στους πίνακες αναπληρωτών θα δείτε ότι οι κάτοχοι μεταπτυχιακών έχουν πολλαπλασιαστεί. Δίψα για μάθηση; Έχω τις επιφυλάξεις μου. Ας δούμε ένα ένα μερικά πολύ ενοχλητικά για μένα γεγονότα των περασμένων ετών:

·        Αναγνώριση των σεμιναρίων 400 ωρών στην ειδική αγωγή.
·        Αναγνώριση μεταπτυχιακών εξ αποστάσεως από την Ιταλία και τη Βουλγαρία.
·        Αναγνώριση μεταπτυχιακών στη σχολική ψυχολογία.
·      Παντελής έλλειψη κριτηρίων για τα μεταπτυχιακά Ειδικής Αγωγής που γίνονται δεκτά.
·   Συνάδελφοι χωρίς βασικό πτυχίο στην Ειδική Αγωγή δουλεύουν είτε με σεμινάρια είτε με μεταπτυχιακά και μάλιστα προηγούνται.

Συμπέρασμα: Ναι, υπάρχουν ειδικοί και γενικοί παιδαγωγοί που ήθελαν να εξελιχθούν. Όμως, η θέληση για μάθηση χωρίς ιδιοτέλεια δεν μπορεί να αξιολογηθεί και να μοριοδοτηθεί. Διαφαίνεται λοιπόν ότι το υπουργείο για δικούς του λόγους, που σίγουρα δεν είναι αθώοι, διατηρούσε μία τέτοια κατάσταση. Ο εργαζόμενοι στην ειδική αγωγή από την άλλη έκαναν αυτό που παρατηρείται και ευρύτερα στην ελληνική κοινωνία: Περιχαρακώθηκαν στα προσωπικά τους συμφέροντα λόγω της εργασιακής τους ανασφάλειας και αντί να συσπειρωθούν στους συλλόγους τους και να αλλάξουν την κατάσταση προσπαθούν να περισώσουν ότι απομένει από την επαγγελματική τους αξιοπρέπεια χορεύοντας το χορό του υπουργείου και κάθε φέρελπι καθηγητή πανεπιστημίου που τους τάζει κενά χαρτιά με το αζημίωτο.

Μοιράζομαι την προσωπική μου ιστορία μαζί σας, γιατί θέλω να γίνει κατανοητό ότι για μένα και για κάθε ειδικό παιδαγωγό το προσωπικό συμφέρον θα έπρεπε να έπεται του συλλογικού. Η θέση μου, ως απόφοιτη του Παιδαγωγικού Τμήματός Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας είναι ότι το βασικό μας πτυχίο ως ειδικοί παιδαγωγοί είναι αυτό που μας δίνει το ρόλο που έχουμε: Να διδάσκουμε και να εντάσσουμε κάθε διαφορετικό μαθητή σε όλες τις εκφάνσεις του Ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος. Συντάσσομαι λοιπόν ολόψυχα με το ΣΑΤΕΑ, σαφώς αναγνωρίζοντας ότι μία τέτοια ρύθμιση θα με βγάλει από την comfort zone μου -κάτι έμαθα κι εγώ στα εξωτερικά!

Μαριλένα Σιόλια





Για το νέο νομοσχέδιο της Ειδικής Αγωγής



Εδώ και μέρες βρίσκεται το νέο νομοσχέδιο για την ειδική αγωγή σε δημόσια διαβούλευση. Με αφορμή αυτό, έχουν ακουστεί και γραφτεί διάφορες απόψεις σχετικά με την εκπαίδευση των παιδιών με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, και τον ρόλο του ειδικού παιδαγωγού γενικότερα, αλλά και ανακοινώσεις από πολλούς επιστημονικούς συλλόγους, όπως ο ΠΕΣΕΑ και ο ΠΕΕΠ.

Πρώτο στοιχείο διαφωνίας, η μνεία για τους δασκάλους ειδικής αγωγής αποφοίτων του Παιδαγωγικού Τμήματος Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και του Τμήματος Εκπαιδευτικής και Κοινωνικής Πολιτικής του Πανεπιστημίου Μακεδονίας. Συγκεκριμένα σε αυτό το νομοσχέδιο αναγνωρίζονται επίσημα οργανικές θέσεις ΠΕ 61 και 71 σε σχολικές μονάδες ειδικής αγωγής, κάτι που εδώ και 12 χρόνια ήταν μία ντε φάκτο κατάσταση, αφού τις θέσεις αυτές σε ένα μεγάλο ποσοστό τις κάλυπταν αναπληρωτές δάσκαλοι και νηπιαγωγοί ΠΕ 61 και 71.

Πολλοί εκπαιδευτικοί σε θεσμικές και μη θέσεις εκφράζουν την έντονη διαφωνία τους σε αυτή την αλλαγή, με κυρίαρχο επιχείρημα ότι η ειδική αγωγή δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται ως κάτι ξεχωριστό από την γενική αγωγή. Φυσικά και συμφωνώ σε αυτό. Ο τρόπος όμως που τόσα χρόνια λειτουργούσε η ειδική αγωγή δείχνει ότι όχι μόνο η πολιτεία δεν φρόντισε να ενώσει αυτά τα δύο υποσυστήματα για να λειτουργήσουν αρμονικά, προς όφελος των μαθητών, αλλά τις περισσότερες φορές ο σκόπιμος κατακερματισμός των επαγγελματιών της ειδικής αγωγής εξυπηρετούσε την υποβάθμισή της. Έτσι με την πάροδο του χρόνου, την ανυπαρξία υποδομών και έλλειψη ενδυνάμωσης των εκπαιδευτικών στην πράξη η ειδική αγωγή έγινε από ένα ελπιδοφόρο σύστημα που θα μπορούσε να προωθήσει την ισότητα στην εκπαίδευση σε ένα σύστημα φύλαξης παιδιών.

Την κατάσταση του τέλματος της εκπαίδευσης των παιδιών με αναπηρία επιχείρησαν να αντιστρέψουν οι συνάδελφοι με μετεκπαίδευση στο διδασκαλείο, γιατί ιστορικά, αυτοί έστησαν την ειδική αγωγή στην Ελλάδα, σε εποχές και συνθήκες δύσκολες, τότε που παιδιά με αναπηρία ανακαλύπτονταν δεμένα σε υπόγεια… Τα διδασκαλεία από την άλλη θεωρούνταν από τις πιο άρτια δομημένες και καινοτόμες σπουδές στην εκπαίδευση και η κρατική τους χρηματοδότηση έδειχνε ότι η πολιτεία επιτέλους αναλαμβάνει να στελεχώσει σωστά τις δομές της.

Με την ίδρυση των τμημάτων ειδικής αγωγής και την εισαγωγή των απόφοιτών τους στις δομές της εκπαίδευσης τα τελευταία 12 χρόνια η πρόσβαση των παιδιών με αναπηρία στο εκπαιδευτικό σύστημα έχει βελτιωθεί κατά πολύ, παρά τα χιλιάδες ακόμα προβλήματα. Τα αποτελέσματα αυτή της αλλαγής οφείλονται και στις τρεις μεγάλες ομάδες συναδέλφων που εμπλέκονται:

τους δάσκαλους που εργάζονται στο γενικό σχολείο:
·        Γιατί γνωρίζουν την ύλη και τους μαθητές τους.
·        Γιατί επιζητούν και δέχονται την υποστήριξη
·        Γιατί μαθαίνουν να συνεργάζονται με τις εξειδικευμένες δομές στο σχολείο τους σε πνεύμα επιστημονικότητας και συνεργασίας.

τους δάσκαλους με μετεκπαίδευση
·        Γιατί έχουν πολύπλευρες επιστημονικές γνώσεις για την ειδική αγωγή
·        Γιατί διαθέτουν τεράστια εμπειρία
·        Γιατί ιστορικά, η ειδική αγωγή στήθηκε από αυτούς.

και στους ειδικούς παιδαγωγούς ΠΕ 71 γιατί διαθέτουν:
·        τις κατάλληλες δεξιότητες συνεργασίας.
·        τις κατάλληλες δεξιότητες διαφοροποίησης του αναλυτικού προγράμματος, που είναι κάτι που ο δάσκαλος της τάξης δεν γνωρίζει (και γιατί άλλωστε, πόσα πράγματα πρέπει άραγε να επωμιστούν οι συνάδελφοι;).
·        θετικές και διεκδικητικές απόψεις για την αναπηρία και τους διαφορετικούς μαθητές του εκπαιδευτικού μας συστήματος γιατί μαθαίνουν από φοιτητές ακόμα ότι «ΚΑΘΕ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΣ».

Θεωρώ ότι οι καιροί είναι εξαιρετικά πονηροί και δύσκολοι για να διασπάται ο κλάδος των δασκάλων. Και δεν εννοώ των κλάδο με την τεχνική έννοια του όρου, αλλά με την ηθική έννοια του όρου. Όλοι οι εκπαιδευτικοί που δραστηριοποιούνται στο Ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα σήμερα μπορεί να προέρχονται από διαφορετικά μετερίζια και να έχουμε – χωρίς τη θέληση μας-  διαφορικές σχέσεις εργασίας με το δημόσιο, αλλά όλοι υπηρετούμε έναν σκοπό: Τη μόρφωση των παιδιών του Ελληνικού λαού. Ας μην το ξεχνάμε αυτό και ας μην πέσουμε στην παγίδα διάσπασης που θέλει να μας παρασύρει η πολιτική ηγεσία του υπουργείου παιδείας.

Μαριλένα Σιόλια.

Ειδική Παιδαγωγός

Συνάντηση- συζήτηση για θέματα ειδικής αγωγής


Συνάντηση - συζήτηση για τα θέματα της Ειδικής Αγωγής




Από το  ΔΣ του Συλλόγου Δασκάλων – Νηπιαγωγών Χαλκίδας ανακοινώθηκε η συνάντηση για  συζήτηση με τους εκπαιδευτικούς ειδικής αγωγής, προκειμένου να υπάρξει ενημέρωση και να δοθεί η ευκαιρία κατάθεσης προτάσεων.


Το νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας για την Ειδική Αγωγή, που έρχεται να λειτουργήσει συμπληρωματικά στον προηγούμενο νόμο (2008) βρίσκεται σε δημόσια διαβούλευση. Είναι σημαντική λοιπόν η συμμετοχή όλων μας υποβάλλοντας παρατηρήσεις, σχόλια και προτάσεις, ώστε να είμαστε εμείς, που θα αποφασίσουμε για όλα αυτά, που καθορίζουν το μέλλον της Ειδικής αγωγής και το μέλλον των εκπαιδευτικών που την υπηρετούν.
Η συνάντηση θα γίνει στο 7ο Δημοτικό σχολείο τη Δευτέρα 5 Μαΐου 2014 στις 6.00μ.μ.

Στη συνάντηση  θα είναι χρήσιμη η παρουσία όλων των εκπαιδευτικών, ανεξαρτήτως της ειδικότητας του ειδικού παιδαγωγού. Κατά τη γνώμη μας η παρουσία και η ενημέρωση όλων είναι απαραίτητη.

Για καλύτερη ενημέρωσή σας θα αναρτήσουμε κείμενα ενημερωτικά του θέματος. (Από το ΤΘ).

Παρέμβαση σχολικών συμβούλων στη συζήτηση περί αξιολόγησης των εκπαιδευτικών.


Στα σύγχρονα εκπαιδευτικά συστήματα η αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου θεωρείται αναπόσπαστο μέρος της βελτίωσης της εκπαιδευτικής διαδικασίας και αποτελεί σημαντικό ζήτημα που αφορά τη δημόσια εκπαίδευση στο σύνολό της. Το ΠΔ 152/2013 για την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης δεν κινείται προς αυτή την κατεύθυνση για λόγους που αναφέρονται στη συνέχεια. Ως Σχολικοί Σύμβουλοι, με καθημερινή στενή επαφή με την πραγματικότητα των σχολείων, θεωρούμε χρέος μας να καταθέσουμε  με κριτική σκέψη τον προβληματισμό μας και τις ενστάσεις μας αναφορικά με το περιεχόμενο και την εφαρμογή του Π.Δ.:
α. Συνδέεται με τις ποσοστώσεις του Ν. 4024/2011, οι οποίες οδηγούν σε ανταγωνισμό, διατάραξη των σχέσεων εμπιστοσύνης στο σχολείο, φόβο και αγωνία για μισθολογικές καθηλώσεις – σε αντιδιαστολή με το πνεύμα συλλογικότητας, αναστοχασμού, ανατροφοδότησης και αμοιβαίας βελτίωσης που αποτελούν αναμφίβολα τη βάση όπου θα στηριχθεί η αναβάθμιση των σχολικών μονάδων και η βελτίωση του εκπαιδευτικού έργου.
β. Δεν εξασφαλίζει τη διασύνδεση της αξιολόγησης με υπαρκτό σύστημα ενδοϋπηρεσιακής επιμόρφωσης έτσι ώστε να καταστεί δυνατόν να  λειτουργήσει διαμορφωτικά και βελτιωτικά για την ποιότητα του εκπαιδευτικού έργου.
γ. Δεν εγγυάται την αξιοπιστία, εγκυρότητα και εμπιστευτικότητα της αξιολογικής διαδικασίας, ζήτημα στο οποίο επικεντρώνονται άλλωστε και οι επιφυλάξεις των εκπαιδευτικών.
δ. Οι αξιολογικές διαδικασίες που προβλέπει απειλούν να απορροφήσουν δυσανάλογα τον χρόνο και την ενέργεια των σχολικών συμβούλων σε βάρος του παιδαγωγικού, συμβουλευτικού και υποστηρικτικού χαρακτήρα του έργου τους.
Πιστεύουμε ότι η αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου πρέπει να στοχεύει στον εντοπισμό και την αντιμετώπιση των εκπαιδευτικών αναγκών και ανισοτήτων, στη βελτίωση του σχολικού περιβάλλοντος, στην ενδυνάμωση του συλλόγου διδασκόντων και της ευρύτερης εκπαιδευτικής κοινότητας μέσα από αμοιβαία ανατροφοδότηση, στην ενίσχυση της κοινωνικής δικαιοσύνης και τελικά στη βελτίωση της ποιότητας της παρεχόμενης εκπαίδευσης. Θεωρούμε επίσης δεδομένο ότι η οποιαδήποτε προσπάθεια θεσμοθέτησης δομών αποτίμησης του εκπαιδευτικού έργου, ανατροφοδότησης και κοινωνικού ελέγχου οφείλει να αποτελέσει προϊόν δημόσιας διαβούλευσης με το σύνολο της εκπαιδευτικής κοινότητας, αφού θα έχουν διατυπωθεί με σαφήνεια οι στόχοι και θα έχουν εκτιμηθεί επαρκώς τα διαθέσιμα μέσα. Τόσο η θεωρία όσο και η πράξη έχουν καταδείξει ότι δίχως ένα βαθμό αποδοχής και συναίνεσης των ενδιαφερομένων μελών της εκπαιδευτικής κοινότητας καμία εκπαιδευτική αλλαγή δεν μπορεί να ευοδωθεί. (Και οι όροι υλοποίησης των σεμιναρίων στο Υπουργείο Παιδείας με τη βοήθεια της αστυνομίας καθώς και τα θλιβερά γεγονότα που σημάδεψαν τη διεξαγωγή τους αυτό ακριβώς μαρτυρούν).
            Οι Σχολικοί Σύμβουλοι, με αίσθημα ευθύνης απέναντι στο θεσμικό μας ρόλο και υπερασπιζόμενες/οι την παιδαγωγική και επιστημονική του διάσταση, δηλώνουμε πως θα συνεχίσουμε να υπηρετούμε τη δημόσια εκπαίδευση στηρίζοντας τους εκπαιδευτικούς στα σχολεία ευθύνης μας, δίχως να διολισθήσουμε σε ρόλο που παραπέμπει σε άλλες εποχές. Έχουμε συνείδηση ότι η γενικευμένη ανασφάλεια, η επιδείνωση της εργασιακής κατάστασης των εκπαιδευτικών, ο φόβος και ο ανταγωνισμός οδηγούν αναπόφευκτα σε δραματική υποβάθμιση της ποιότητας της δημόσιας εκπαίδευσης και θεωρούμε ότι με τη σιωπή μας συμβάλλουμε σε μια τέτοια ανεπιθύμητη ασφαλώς εξέλιξη.

Ακολουθούν 51 υπογραφές και το Υ.Γ. που λέει ότι "Η διαδικασία συλλογής υπογραφών συνεχίζεται". 

Ελπίζουμε σύντομα να δούμε και τις υπογραφές των Σχολικών Συμβούλων της Π.Ε. Εύβοιας. Και αυτό όχι γιατί οι υπογράφοντες δεσμεύονται στην ουσία για κάτι, αλλά για λόγους ηθικής συμπαράστασης.  
(Από το Τ.Θ.)



Διαβάστε περισσότερα: στην Αλφαβήτα

Κυριακή 27 Απριλίου 2014

Συναδέλφισσα σε πειθαρχικό και αυτοδίκαιη αργία





Η συναδέλφισσα του 6ου Δημοτικού Σχολείου Αγίας Παρασκευής κ. Νατάσσα Ορφανοπούλου διώκεται με απόφαση του Γενικού Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης.  Παραπέμπεται ενώπιον του Α΄ Τμήματος του Πρωτοβάθμιου Πειθαρχικού Συμβουλίου της Περιφερειακής Διεύθυνσης Π.Ε. & Δ. Ε. Αττικής και ήδη τέθηκε σε αυτοδίκαιη αργία αναδρομικά από την 8-4-14 με την ενεργοποίηση  του Νέου Πειθαρχικού «Δικαίου» ( ν. 4093/2012, υποπαράγραφος Ζ.3.) που ουσιαστικά έχει καταργήσει και το τεκμήριο της αθωότητας. 
Ποιο είναι το παραπτώμά της;
«Άσκηση κριτικής των πράξεων της Προϊσταμένης Αρχής   το οποίο συνιστά παράλληλα «αναξιοπρεπή ή ανάρμοστη ή ανάξια για υπάλληλο συμπεριφορά».

Ας ετοιμαζόμαστε... Όλοι και όλες από αστείες αιτίες ή από τη διάθεση για καταγγελίες οποιουδήποτε, μπορούμε να είμαστε αύριο στη θέση της.

Διαβάστε περισσότερα στην ανακοίνωση του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Π.Ε. Περικλής. 

Τρίτη 1 Απριλίου 2014