Εκδήλωση για την Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου.

Εκδήλωση του Ειδικού Νηπιαγωγείου Χαλκίδας.

3ο Πανελλήνιο Εκπαιδευτικό Συνέδριο.

3o Πανελλήνιο Εκπαιδευτικό Συνέδριο - Τελικό πρόγραμμα.

3o Πανελλήνιο Εκπαιδευτικό Συνέδριο - Εισηγητές - Επιτροπές.

3o Πανελλήνιο Εκπαιδευτικό Συνέδριο.

3ο ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ «Για ένα Σχολείο που θα μας χωράει όλους».

Ο Σύλλογος Δασκάλων και Νηπιαγωγών Χαλκίδας ανακοινώνει τη διεξαγωγή του

3ου Εκπαιδευτικού Συνεδρίου, το οποίο θα πραγματοποιηθεί στην Χαλκίδα, στις 29 και 30 Μαρτίου του 2019, με την επιστημονική υποστήριξη του Παιδαγωγικού Τμήματος Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. 

Η έναρξη του Συνεδρίου θα γίνει την Παρασκευή 29 Μαρτίου στις 6.00μ.μ. στο αμφιθέατρο της Περιφερειακής Ενότητας Εύβοιας και το Σάββατο 30 Μαρτίου στο Κόκκινο σπίτι και το 3ο Δημοτικό σχολείο Χαλκίδας. (επισυνάπτουμε το πρόγραμμα του συνεδρίου) 

Όποια σχολική μονάδα θέλει να παρουσιάσει δράσεις, που έχει πραγματοποιήσει μπορεί να συμμετέχει σε παράλληλη έκθεση με φωτογραφίες, μακέτες, αφίσες που θα οργανωθεί στο 3ο Δημοτικό σχολείο. (πληροφορίες στη Βέτα Κορωναίου 6974341868) 

Για την συμμετοχή στα βιωματικά εργαστήρια, χρειάζεται να δηλώσετε συμμετοχή σε αίτηση, που επισυνάπτεται, γιατί ο αριθμός των συμμετεχόντων είναι περιορισμένος. 

Για την παρακολούθηση των εισηγήσεων δεν χρειάζεται δήλωση . 

Θέμα του 3ου Εκπαιδευτικού Συνεδρίου του Συλλόγου είναι: 

«Για ένα Σχολείο που θα μας χωράει όλους» 

Με το Συνέδριο επιδιώκεται να συζητηθούν τα ζητήματα που σχετίζονται με το θέμα από τη σκοπιά της εκπαιδευτικής και διδακτικής πράξης, της γενικής και της ειδικής αγωγής, της εκπαιδευτικής πολιτικής και διοίκησης, της εκπαιδευτικής έρευνας και καινοτομίας,της σχολικής και της τοπικής κοινότητας. 

Ενδεικτικά, μερικά τα ερωτήματα που θα μας απασχολήσουν είναι: 

· Πώς μπορούμε να διαμορφώσουμε ένα σχολείο που θα χωράει και θα υποστηρίζει όλους τους μαθητές και όλους τους εκπαιδευτικούς; 

· Πώς θα γίνει το σχολείο το πιο ζωντανό κύτταρο της τοπικής κοινωνίας; 

· Πώς θα αξιοποιήσουμε τις Τέχνες, την Τεχνολογία, την Φυσική Αγωγή, την Παράλληλη Στήριξη για να ενισχύσουμε την ενιαία εκπαίδευση; 

· Πώς θα ενισχύσουμε την δημοκρατία στο σχολείο; 

· Πώς θα αξιοποιήσουμε την διαφορετικότητα και πώς θα αποφύγουμε τον διαχωρισμό, τον αποκλεισμό, την περιθωριοποίηση παιδιών που προέρχονται από διαφορετικά πολιτισμικά περιβάλλονται και ευάλωτες κοινωνικές ομάδες; 

· Γιατί είναι σημαντικό να πάνε όλα τα παιδιά στο Νηπιαγωγείο; 

· Γιατί έχει σημασία η διαφοροποίηση της διδασκαλίας, της μάθησης, της αξιολόγησης; 

· Πώς θα υποστηριχθούν οι εκπαιδευτικοί απέναντι στις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν καθημερινά στο σχολείο; 

· Ποιος είναι ή θα πρέπει να είναι ο ρόλος της Διευθύντριας / του Διευθυντή, των Δομών Υποστήριξης του Εκπαιδευτικού Έργου, της Διοίκησης της Εκπαίδευσης; 

· Υπάρχουν «καλές πρακτικές» που μπορούμε να αξιοποιήσουμε στους τομείς που αναφέρθηκαν παραπάνω; 

· Ποιά είναι η εμπειρία των εκπαιδευτικών της πράξης, των υποψήφιων εκπαιδευτικών, των ερευνητών και των πανεπιστημιακών δασκάλων; 

Το Συνέδριο στοχεύει να αναδείξει τόσο τις απόψεις που διατυπώνονται στην δημόσια συζήτηση και στην επιστημονική βιβλιογραφία στην Ελλάδα και διεθνώς όσο και το έργο των εκπαιδευτικών της σχολικής πράξης πάνω σε όλα τα συναφή ζητήματα. 

Η συμμετοχή στο Συνέδριο είναι δωρεάν για Συνέδρους και Ομιλητές. 

Η Επιστημονική Επιτροπή του συνεδρίου είναι: 

Αλεξάνδρα Ανδρούσου, Τμήμα Εκπαίδευσης και Αγωγής στην Πρώιμη Παιδική 

Ηλικία (ΤΕΑΠΗ), Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών 

Σταυρούλα Καλδή, Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης, Πανεπιστήμιο 

Θεσσαλίας 

Κώστας Μάγος, Παιδαγωγικό Τμήμα Προσχολικής Εκπαίδευσης, Πανεπιστήμιο 

Θεσσαλίας 

Καφένια Μπότσογλου, Παιδαγωγικό Τμήμα Ειδικής Αγωγής, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας 

Γιάννης Ρουσσάκης, Παιδαγωγικό Τμήμα Ειδικής Αγωγής, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας (Πρόεδρος της Επιστημονικής Επιτροπής). 

ΔΗΛΩΣΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ

Όνομα:

Επώνυμο:

Ειδικότητα:

Επιθυμώ να συμμετέχω σε ένα από τα παρακάτω Βιωματικά σεμινάρια

ΑΙΘΟΥΣΑ 1

Η Μουσική μας ενώνει: Το τραγούδι και η μουσική ως δίαυλοι καλλιέργειας του σεβασμού στην ετερότητα στα παιδιά προσχολικής ηλικίας και των πρώτων τάξεων του Δημοτικού

Τατιάνα Ζωγράφου

ΑΙΘΟΥΣΑ 2   

Διδακτική αξιοποίηση της Εκπαιδευτικής Ρομποτικής με προσανατολισμό STEM στο Πρόγραμμα Σπουδών του Νηπιαγωγείου και στις πρώτες τάξεις του Δημοτικού   

Παγώνα Μαζιώτη

ΑΙΘΟΥΣΑ 3  

Ένα σχολείο για όλους. Καλές πρακτικές διαπολιτισμικής εκπαίδευσης μέσω της πολυτροπικής προσέγγισης στη δραματική τέχνη            

Βενετία Δεληγιαννίδη, Βασιλική Κουσκούτη

  

Η δήλωση να σταλεί με φαξ στο 2221021548

Προσωρινό πρόγραμμα 3ου Συνεδρίου.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 29 ΜΑΡΤΙΟΥ 

17:00 – 18:00 : Εγγραφές Συνέδρων 

ΕΝΑΡΞΗ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ 

ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ 

Προεδρείο: Βέτα Κορωναίου, Γιάννης Ρουσσάκης 

18:00 – 19:00 

Χαιρετισμοί 

19:00 – 19:15 

Η θεματική του Συνεδρίου–Γιάννης Ρουσσάκης 

19:15 – 20:00 

Η Εκπαίδευση των Παιδιών Προσφύγων - Αλεξάνδρα Ανδρούσου 

20:00 – 20:45 

Προϋποθέσεις και δράσεις για τη δημιουργία ενός σύγχρονου «Σχολείου για Όλους» - Γιάννης Κουμέντος 

20:45 – 21:15 

Συζήτηση 

ΣΑΒΒΑΤΟ 30 ΜΑΡΤΙΟΥ 

ΠΡΩΙΝΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ 

ΠΑΡΑΛΛΗΛΕΣ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕΙΣ  Α 09:30 – 11:30 

ΑΙΘΟΥΣΑ 1 –Διδακτική διαδικασία, μαθητές και σχολείο 

Προεδρείο: Σταυρούλα Καλδή και Βαρβάρου Έφη 

09:30 – 09:50 

Η αυτοαξιολόγηση του σχολείου και ο ρόλος της «σε ένα σχολείο που θα μας χωράει όλους» Ιωάννα Αποστολάκη 

09:50 – 10:10 

Ποιον τύπο πολίτη θέλουμε να διαμορφώσουμε στο σχολείο; 

Ελένη Καραμανώλη 

10:10 – 10:30 

Η ‘φωνή’ των μαθητών της Ε’ και Στ' τάξης του δημοτικού σχολείου για πτυχές της διδακτικής και μαθησιακής διαδικασίας. 

Βασιλική Τζίκα, Σταυρούλα Καλδή, Αλεξία Σταυριανουδάκη 

10:30 – 10:50 

Η ανάδειξη πρακτικών ενίσχυσης της φωνής των μαθητών μέσα από ρεαλιστικές συνθήκες μάθησης στο μάθημα της ιστορίας.

Αλεξάνδρα Σταυριανουδάκη, Πέτρος Σαμούχος, Βασιλική Τζίκα, Σταυρούλα Καλδή 

10:50 – 11:10 

Εναλλακτικές ιδέες μαθητών Ε΄τάξης του δημοτικού σχολείου για το «Φως».

Παπάζογλου Μαγδαληνή, Πρεβέντας Ευθύμιος 

11:10 – 11:30 Συζήτηση 

ΑΙΘΟΥΣΑ 2 –Εκπαίδευση για Άτομα με Ειδικές Εκπαιδευτικές Ανάγκες και Αναπηρίες 

Προεδρείο: Γιαννούχος Λάμπρος και Γαβριήλ Μαρία 

09:30 – 09:50 

Η σημασία της διαφοροποιημένης διδασκαλίας στην εκπαίδευση.  Πρακτικές και στρατηγικές εφαρμοσμένες στο δημοτικό σχολείο. 

Καλλιγά Μαρία 

09:50 – 10:10 

Σχεδιασμός και Εφαρμογή Διδακτικής Παρέμβασης σε μαθητές με Μαθησιακές Δυσκολίες.

Παναγιώτα Τσιριγώτη 

10:10 – 10:30 

Μεθοδολογία ένταξης μαθητή με προβλήματα λογού στα  πλαίσια κατάκτησης της φωνολογικής επίγνωσης.

Β. Γκολφινοπούλου Χ.Τζιοβάρα 

10:30 – 10:50 

Προάγοντας το σεβασμό στη διαφορετικότητα μέσα από τη συλλογή της σχολικής βιβλιοθήκης. 

Αγάπη Σταμουλία Πολύζου 

10:50 – 11:10 

Στάσεις και απόψεις του εκπαιδευτικού προσωπικού και ειδικού εκπαιδευτικού προσωπικού που υπηρετεί σε διαγνωστικούς φορείς της Δημόσιας Εκπαίδευσης,  για την παροχή Συμβουλευτικής σε γονείς και μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες και προβλήματα συμπεριφοράς.

Βασιλάκου Ουρανία 

11:10 – 11:30 Συζήτηση 

ΑΙΘΟΥΣΑ 3 –Διαπολιτισμική Εκπαίδευση - Εκπαίδευση παιδιών μεταναστών και προσφύγων. 

Προεδρείο: Εριφίλη Βουγιούκα και Κατσαρή Γεωργία

09:30 – 09:50 

Η Λειτουργία των Παραρτημάτων Νηπιαγωγείων  (ΔΥΕΠ)  στις Δομές Φιλοξενίας Προσφύγων. Η αναγκαιότητα δημιουργίας Δικτύων Συνεργασίας ως Σωσίβια Λέμβος στην αντιμετώπιση των ιδιαίτερων συνθηκών και αναγκών των Παραρτημάτων Νηπιαγωγείων στις Δομές Φιλοξενίας Προσφύγων.

Γεωργία Κατσαρή, Κατερίνα Πιλαφά 

09:50 – 10:10 

Αξιοποιώντας τη διαγλωσσικότητα ως εναλλακτική διδακτική προσέγγιση στην κατάκτηση προγλωσσικών εννοιών σε πρόσφυγες μαθητές προσχολικής ηλικίας.

Ιωάννα Αποστολάκη, Ελένη Λέκκα, Κων/νος Καλέμης 

10:10 – 10:30 

Η εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας σε μαθητές μεταναστευτικού υποβάθρου προσχολικής ηλικίας με τη χρήση των εικαστικών τεχνών. 

Βασιλική Παπαθανασίου, Κων/νος Καλέμης 

10:30 – 10:50 

Ριτσώνα κι Εκπαίδευση Προσφύγων: Εκεί που η διαφορετικότητα δεν είναι εμπόδιο.  

Κατερίνα Πιλαφά, Πέπη Παπαδημητρίου 

10:50 – 11:10 

Διαπολιτισμική εκπαίδευση και διαπολιτισμικότητα:  μια συγκριτική θεώρηση ανάμεσα στην ελληνική εκπαιδευτική πραγματικότητα και στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Αργυρώ Κατωπόδη, 

11:10 – 11:30 Συζήτηση 

ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ 

Προεδρείο: Κορωναίου Βέτα και Εριφίλη Βουγιούκα 

12:00 – 12:45 

Χωράνε οι κατ’ οίκον εργασίες στο σημερινό σχολείο; Αναζητώντας ένα συναινετικό διαζύγιο. 

Νίκος Χανιωτάκης 

12:45- 13:15 Συζήτηση 

ΜΕΣΗΜΒΡΙΝΗ ΔΙΑΚΟΠΗ 13:15 – 15:00 

ΒΙΩΜΑΤΙΚΑ ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ 15:00 – 16:15 

ΑΙΘΟΥΣΑ 1 

Η Μουσική μας ενώνει: Το τραγούδι και η μουσική ως δίαυλοι καλλιέργειας του σεβασμού στην ετερότητα στα παιδιά προσχολικής ηλικίας και των πρώτων τάξεων του Δημοτικού.

Τατιάνα Ζωγράφου 

ΑΙΘΟΥΣΑ 2 

Διδακτική αξιοποίηση της Εκπαιδευτικής Ρομποτικής με προσανατολισμό STEM στο Πρόγραμμα Σπουδών του Νηπιαγωγείου και στις πρώτες τάξεις του Δημοτικού.

Παγώνα Μαζιώτη 

ΑΙΘΟΥΣΑ 3 

Ένα σχολείο για όλους.  Καλές πρακτικές διαπολιτισμικής εκπαίδευσης μέσω της πολυτροπικής προσέγγισης στη δραματική τέχνη.

Βενετία Δεληγιαννίδη, Βασιλική Κουσκούτη

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ 

ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ 

Προεδρείο: Γιάννης Ρουσσάκης και Βουγιούκα Εριφίλη 

16.15 – 16:45 

Καθολικός Σχεδιασμός και Ανάπτυξη Προσβάσιμου Εκπαιδευτικού Υλικού για ένα σχολείο που μας χωράει όλους.

Βασίλης Κουρμπέτης 

16:45- 17:15 Συζήτηση 

ΠΑΡΑΛΛΗΛΕΣ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕΙΣ  Β 17:30 – 19:30 

ΑΙΘΟΥΣΑ 1 –Νέες Τεχνολογίες στην Εκπαιδευτική Διαδικασία 

Προεδρείο: Βίκυ Γεωργαντά και Βαρβάρου Έφη 

17:30 – 17:50 

Αξιοποίηση της Επαυξημένης Πραγματικότητας για τη διδασκαλία παιδιών στο φάσμα του Αυτισμού: μια μελέτη περίπτωσης. 

Αγγελή Βασιλική, Χρυσικού Βασιλική, Καραγιαννίδης Χαράλαμπος 

17:50 – 18:10 

Η Επαυξημένη Πραγματικότητα στην εκπαιδευτική διαδικασία.

Βασιλική Παπαδοπούλου, Γιάννης Κυριαζόπουλος 

18:10 – 18:30 

Αξιοποιώντας την Εκπαιδευτική Ρομποτική για την συμπερίληψη μαθητών με αυτισμό σε προγράμματα συνεκπαίδευσης στη γενική τάξη.

Θεοδώρα Παπάζογλου, Ελένη Μπαρμπουδάκη, Κατερίνα Ζαφείρη 

18:30 – 18:50 

Αξιοποίηση των Ανοιχτών Εκπαιδευτικών Πόρων και των Ανοιχτών Εκπαιδευτικών Πρακτικών στην εκπαιδευτική διαδικασία.

Βίκυ Γεωργαντά 

18:50 – 19:10 

Από τους ανοικτούς εκπαιδευτικούς πόρους στις ανοικτές διδακτικές πρακτικές.

Αριστείδης Αράπογλου 

19:10 – 19:30 Συζήτηση 

ΑΙΘΟΥΣΑ 2 –Καλές Πρακτικές με τις τέχνες και την ιστορία στην εκπαίδευση.

Προεδρείο: Γιαννούχος Λάμπρος και Κατσαρή Γεωργία 

17:30 – 17:50 

Η συμβολή των τεχνών στη διδακτική σε παιδιά προσχολικής ηλικίας. 

Άννα Φραντζή 

17:50 – 18:10 

«Ο κήπος των χρωμάτων»:  Οργάνωση Έκθεσης παιδικής ζωγραφικής Δημοτικού σχολείου.

Μαρία Αποστολάκη 

18:10 – 18:30 

Προσεγγίζοντας την παράδοση μέσα από τα έργα του Θεόφιλου.

Κωνσταντίνα Κεράτσα 

18:30 – 18:50 

Διαθεματική πρόταση διδακτικής της τοπικής ιστορίας για την Εύβοια: οι αρχαίες, ρωμαϊκές και πρωτοβυζαντινές πόλεις της Εύβοια.

Αλέξανδρος-Νεκτάριος Ιω. Βασιλείου-Δαμβέργης 

18:50 – 19:10 

Το παιχνίδι ως μέσο ενίσχυσης της αυτοεκτίμησης των παιδιών.

Χρύσα Κεσίδου, Παναγιώτα Ρατατσίδου 

19:10 – 19:30 Συζήτηση 

ΑΙΘΟΥΣΑ 3- Εκπαιδευτικοί, Σχολική Ηγεσία και το Σχολείο ως κοινότητα μάθησης.

Προεδρείο: Κώστας Παπαχρήστος και Βουγιούκα Εριφίλη 

17:30 – 17:50 

Το σχολείο ως κοινότητα μάθησης,  συλλογικότητας και συνεργασίας και τα χαρακτηριστικά των νέων δομών υποστήριξης του εκπαιδευτικού έργου.

Κώστας Παπαχρήστος, Κατερίνα Λεμπέση 

17:50 – 18:10 

Σχολικό κλίμα και μετασχηματιστική ηγεσία ως ανασταλτικοί παράγοντες των συμπτωμάτων του άγχους των εκπαιδευτικών.

Ευστάθιος Ξαφάκος, Αικατερίνη Βάσιου, Βασίλειος Σταυρόπουλος, Γκοντέλος Άγγελος

18:10 – 18:30 

Διερεύνηση του ρόλου του διευθυντή της σχολικής μονάδας στη διαμόρφωση του σχολικού κλίματος και της κουλτούρας συνεργασίας.

Βασιλική Βλάχου, Γκαντάρα Χρύσελπη, Βλάχου Ευαγγελία, Κούτσικος Λάμπρος 

18:30 – 18:50 

Καλές πρακτικές στο πλαίσιο αξιοποίησης των Τεχνών, της Τεχνολογίας, της Παράλληλης Στήριξης, της ενίσχυσης της δημοκρατίας στο σχολείο.  Παρουσίαση προγράμματος συνεργασίας Νηπιαγωγείων με τίτλο: «Ένα μπαούλο ταξιδεύει…, φίλους να βρει γυρεύει…, με παραμύθια μας μαγεύει!!!!».

Βάσω Μαλέα 

18:50 – 19:10 

Σχολείο, δημόσιοι και ιδιωτικοί φορείς, τοπική αυτοδιοίκηση,  τοπική κοινότητα και κοινωνία των πολιτών: Οδικός χάρτης για την υλοποίηση δράσεων.

Ευάγγελος Ι. Χαϊνάς 

19:10 – 19:30 Συζήτηση 

ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ 

Προεδρείο: Κατσαρή Γεωργία και Βαρβάρου Έφη 

19:45 – 20:15 

Διαχείριση κρίσεων για ένα σχολείο που μας χωράει όλους.

Δημήτρης Χαλκιώτης 

20:15- 20:30 Συζήτηση 

20:30 – 21:00 ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΤΩΝ ΕΡΓΑΣΙΩΝ ΤΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ.

Ένα πανόραμα Ιστορίας.

«ΕΝΑΣ ΚΟΣΜΟΣ ΣΕ ΚΙΝΗΣΗ»: ΤΟ ΝΕΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΜΑΡΙΖΑ ΝΤΕΚΑΣΤΡΟ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΚΑΙ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ.

Αναδημοσίευση από το elculture

Μια ματιά στο τι συνέβαινε στον υπόλοιπο κόσμο την εποχή που οι Έλληνες, πάλευαν για την ελευθερία και την ίδρυση του ελληνικού κράτους. Ένα βιβλίο παγκόσμιας Ιστορίας για παιδιά Δημοτικού και Γυμνασίου, στο οποίο συνομιλούν μέσα από θεματικές ενότητες το «κέντρο» και η «περιφέρεια» αναδεικνύοντας ομοιότητες και διαφορές. Το βιβλίο είναι το δεύτερο στη σειρά «Λίγο πριν, λίγο μετά το 1821», στην οποία κυκλοφορεί το βραβευμένο με Κρατικό Βραβείο Παιδικού Βιβλίου Γνώσεων «Καθημερινές ιστορίες για τα καράβια», του Βασίλη Κρεμμυδά. Το νέο βιβλίο της Μαρίζας Ντεκάστρο κυκλοφορεί με επιστημονική επιμέλεια των Μανώλη Πατηνιώτη και Αριστοτέλη Τύμπα του Τμήματος Ιστορίας και Φιλοσοφίας του ΕΚΠΑ.

Η Γαλλική και η Αμερικανική Επανάσταση συγκλονίζουν ολόκληρο τον κόσμο, από τα Βαλκάνια έως τη Λατινική Αμερική, και φέρνουν στο προσκήνιο νέες ιδέες, νέες κοινωνικές ομάδες, νέες ισορροπίες. Τον ίδιο καιρό, εξερευνητές, με τα ταξίδια τους, διευρύνουν τα όρια του παγκόσμιου χάρτη, ενώ επιστήμονες, μέσα από την παρατήρηση και το πείραμα, διευρύνουν τα όρια της γνώσης. Ήταν μια αληθινά συγκλονιστική εποχή! 

Ο κόσμος αλλάζει, λίγο πριν, λίγο μετά το 1821. 

Η συγγραφέας Μαρίζα Ντεκάστρο γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε Παιδαγωγικά και Λογοτεχνία για παιδιά και νέους στο Πανεπιστήμιο της Σορβόνης. Δίδαξε Ιστορία και Λογοτεχνία σε παιδιά του Δημοτικού στην ιδιωτική εκπαίδευση. Γράφει κριτική παιδικού και εφηβικού βιβλίου στο ηλεκτρονικό

περιοδικό Ο Αναγνώστης. Είναι συγγραφέας πολλών βιβλίων γνώσεων για παιδιά θέματα από την αρχαία τη βυζαντινή αλλά και τη νεότερη Ιστορία Έχει τιμηθεί για δικά της βιβλία αλλά και για μεταφράσεις νεανικής λογοτεχνίας. Στις εκδόσεις ΚΑΛΕΙΔΟΣΚΟΠΙΟ έχει εκδώσει το βιβλίο «Στην αγορά των αρχαίων Αθηναίων».

Ο σχεδιασμός της έκδοσης έγινε από τον Δημήτρη Χαλκιόπουλο.  Ασχολείται με τη γραφιστική από το 1989. Από το 1995 σχεδιάζει κυρίως εκδόσεις και εκπαιδευτικά βιβλία για παιδιά. Έχει ασχοληθεί συστηματικά με τον σχεδιασμό φυσικών και ψηφιακών περιβαλλόντων με εφαρμογή κυρίως στην εκπαίδευση και την προώθηση των βιβλίων. Το 2007 μαζί με την Ε Βοκοτοπούλου δημιούργησε και έκτοτε διαχειρίζεται το e­-περιοδικό για το παιδικό βιβλίο και την ανάγνωση bookbook.gr. Έχει συνεργαστεί με πολλούς Έλληνες εκδότες, το ΕΚΕΒΙ τη δημόσια Βιβλιοθήκη Βέροιας, το Future Library, και πρόσφατα με το ΚΠΙΣΝ για τον σχεδιασμό του δανειστικού τμήματος της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος.

Αναλυτική κριτική της ομότιμης καθηγήτριας του ΕΚΠΑ Άντας Κατσίκη-Γκίβαλου εδώ.

Παγκόσμια ημέρα θεάτρου.Δράση για παιδιά και μεγάλους από το Θέατρο Χαλκίδας.

Την Τετάρτη 27 Μαρτίου 2019 είναι Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου και το Θέατρο Χαλκίδας διοργανώνει δράσεις για μικρούς και μεγάλους στο Αρχαιολογικό Μουσείο Χαλκίδας «Αρέθουσα».

Για τα παιδιά το πρόγραμμα έχει ως εξής:

Ώρα 17.15 θα γίνει Θεατροπαιδαγωγικό εργαστήρι με τίτλο «Αρέθουσα και Αλφειός – αντίσταση και επιλογή» με την Ευρυδίκη Σαμαρά – Θεατροπαιδαγωγό. Ένα βιωματικό εργαστήρι πάνω στον μύθο της Χαλκιδαίας Αρέθουσας και της πηγής που αναβλύζει και σήμερα.

Αφορά παιδιά ηλικίας 8-11 χρόνων.

Για μεγάλους :  Ώρα 19.00 και στις 20.00 θα γίνουν δύο ξεναγήσεις από το Εργαστήρι Ενηλίκων με θέμα «Το Από Μηχανής Άγαλμα» του Θωμά Μυλωνά, σε σκηνοθεσία Μαρίνας Μέργου.

Απαραίτητη είναι η κράτηση θέσεων για όλες τις δράσεις στο email: xalkidatheatro@gmail.com

«Από τη σπίθα της Επανάστασης στην απελευθέρωση του Εύβοιας»

Ανακοίνωση της Δημόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης Χαλκίδας.

Αναγνωρίζοντας πως η Τοπική Ιστορία βοηθά το μαθητή να αντιμετωπίζει ερευνητικά το περιβάλλον, να παρατηρεί, να περιγράφει, να συγκρίνει και να εξηγεί τους λόγους για τους οποίους τα πράγματα πήραν την παρούσα μορφή τους στο συγκεκριμένο χώρο αλλά και να ενεργοποιείται δημιουργικά στις προσπάθειες διατήρησης της πολιτισμικής φυσιογνωμίας του τόπου του, η Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Χαλκίδας εκπονεί πρόγραμμα τοπικής ιστορίας στις 27, 28 & 29 Μαρτίου 2019. 

Το πρόγραμμα αφορά μαθητές ΣΤ’ τάξης Δημοτικού και στοχεύει στο να γνωρίσουν τους ήρωες της Επανάστασης στην Εύβοια Νικόλαο Κριεζώτη και Αγγελή Γοβιό και να ενημερωθούν για τις συνθήκες ζωής των κατοίκων της κατά την Τουρκοκρατία, αλλά και για τα γεγονότα που οδήγησαν στη τελική απελευθέρωση του νησιού το 1833. 

Σημεία αναφοράς στην προσπάθεια αυτή αποτελούν τα ίχνη του παρελθόντος που η πόλη διαθέτει όπως, κτήρια, κάστρα, ονομασίες οδών. 

To πρόγραμμα θα έχει τη μορφή παιχνιδιού (ΚΥΝΗΓΙ ΘΗΣΑΥΡΟΥ). Το τμήμα της ΣΤ’ τάξης του σχολείου σας που θα συμμετάσχει, θα επισκεφθεί αρχικά το χώρο της Βιβλιοθήκης, όπου θα παρακολουθήσει ένα power point και θα δοθούν στους μαθητές οδηγίες που αφορούν στο παιχνίδι. Θα ακολουθήσει η διαδρομή στο κέντρο της πόλης με αριθμημένους γρίφους και σε σημεία που έχουν σχέση με τη συγκεκριμένη περίοδο. Στο τέλος επιστρέφουν στη βιβλιοθήκη για τη λύση του τελικού γρίφου και την ολοκλήρωση του προγράμματος.

Για να δηλώσετε συμμετοχή καλείτε στη βιβλιοθήκη (τηλ. 2221022031). Ο αριθμός των μαθητών που θα συμμετέχουν δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 25 άτομα. 

Μπαλόνι, σ' αγαπώ!

Τέσσερα μουσικά παραμύθια για τις ανθρώπινες αξίες και συναισθήματα με βιωματικές δυνατότητες. Το νέο βιβλίο του Γιώργου  Σακελλαρίδη με εικονογράφηση της Ναταλίας Καπατσούλια από τις εκδόσεις Διάπλαση, Αθήνα, 2019.

Μια συλλογή με τέσσερα μουσικά παραμύθια για τις ανθρώπινες αξίες και τα συναισθήματα με βιωματικές δυνατότητες: "Μπαλόνι, σ' αγαπώ!", "Η Κρεμ Καραμελέ στην όπερα σοπράνο", "Το βιολί που ήθελε να γίνει κοντραμπάσο" και "Γατοποντικοσκυλίσια ζωή".

Τα έµµετρα µουσικά παραµύθια αυτού του βιβλίου µπορούν να τραγουδηθούν, να δραµατοποιηθούν, να χορευτούν, να γίνουν αιτία για ελεύθερη δηµιουργική κίνηση, να φέρουν τα παιδιά κοντά σε σηµαντικές ανθρώπινες αξίες και να τα ευαισθητοποιήσουν στη διαχείριση των συναισθηµάτων τους, στον παιδικό σταθµό, στο Νηπιαγωγείο, στο Δηµοτικό, στο Πανεπιστήµιο, σε κάθε άλλο παιδαγωγικό χώρο, στην "αγκαλιά" της οικογένειας. Είναι παραµύθια µε τριπλή στοχοθεσία: γνωστική, συναισθηµατική και ψυχοκινητική.

Συντελεστές του CD

Μουσική: Γιώργος Σακελλαρίδης, Δημήτρης Ιωσήφ, Λεωνίδας Σακελλαρίδης. 

Τραγουδούν: Ελευθερία Ζαράκη, Λεωνίδας Σακελλαρίδης, Δημήτρης Ιωσήφ.

Μια "Πατρίδα" για τον Σκαρίμπα.

3ο Πανελλήνιο Εκπαιδευτικό Συνέδριο.

Ημερίδα σε νέα ημερομηνία.

Τα συνήθη προσχήματα.

Άρθρο του Παντελή Μπουκάλα

Αναδημοσίευση από την Καθημερινή.

Υπερασπιζόμαστε το δικαίωμα στην εκπαίδευση όλων των παιδιών ανεξαιρέτως χρώματος, φυλής, καταγωγής και θρησκείας»: Με τη φράση αυτή θα μπορούσε μια χαρά να ξεκινάει η προκήρυξη κάποιας αντιρατσιστικής οργάνωσης. Ή να καταλήγει η ανακοίνωση ενός φιλοπροσφυγικού ομίλου, ξέρετε, από εκείνους που έχει φυτέψει ο ύπουλος Τζορτζ Σόρος σε όλη την Ευρώπη, για να την «ισλαμοποιήσουν», και κατόπιν, δολίως εξισλαμισμένη, να την παραδώσουν σε εβραϊκά χέρια, νύχια μάλλον. Θα μπορούσε, αν δεν επρόκειτο απλώς για το πρώτο μισό της εξής συνολικής πρότασης: «Υπερασπιζόμαστε το δικαίωμα στην εκπαίδευση όλων των παιδιών ανεξαιρέτως χρώματος, φυλής, καταγωγής και θρησκείας αλλά όχι σε βάρος των δικαιωμάτων των ήδη φοιτούντων μαθητών και στην άμεση απειλή της δημόσιας υγείας του νησιού μας».

Δεν είναι και άψογα τα ελληνικά, και δεν συνάδουν επακριβώς με το αυτοδιαφημιζόμενο «φιλόξενο ελληνικό πνεύμα», το καθαυτό μήνυμα πάντως στην ανακοίνωση του συλλόγου γονέων του Δημοτικού Σχολείου Άνω Βαθέος Σάμου είναι σαφές: Καλά κι άγια τα λόγια, εμείς όμως αποφασίζουμε αποχή, διότι τα προσφυγόπουλα που θα φοιτήσουν στο σχολείο συνιστούν «άμεση απειλή για τη δημόσια υγεία». Ποιος γνωματεύει; Η αγωνία των γονέων, θα απαντήσουν πιθανόν όσοι έχουν λησμονήσει ότι η ίδια ακριβώς δικαιολογία –η απειλούμενη υγεία, ο κίνδυνος μετάδοσης μολυσματικών νόσων, η επιδημία– έχει χρησιμοποιηθεί κατ’ επανάληψη, σε αρκετές περιοχές της Ελλάδας, για να μη γίνουν δεκτά στα σχολεία όχι μόνο προσφυγόπουλα αλλά και Τσιγγανάκια. Ελληνάκια Τσιγγανάκια. Αν φυσικά θεωρούμε Έλληνες τους Τσιγγάνους μας. Ρωμιοί οι Ρομά; Ίσα κι όμοια;

«Είναι ανεμβολίαστα» φωνάζουμε εμείς, έξω από κάθε κλειδαμπαρωμένο σχολείο, στα νησιά, στη Μακεδονία, στην Ήπειρο ή όπου αλλού, στο Διαδίκτυο βέβαια ή στα κανάλια εκείνα που είναι πάντα πρόθυμα να σκορπίσουν πανικό, «ηθικό» και ανήθικο. «Οχι, έχουν εμβολιαστεί», επιμένουν οι γιατροί. Εις μάτην, αφού οι ήρεμες και ηρεμιστικές φωνές σπανίως ακούγονται. «Δεν τα θέλουμε μαζί με τα παιδιά μας, γιατί τα δικά μας είναι προχωρημένα, και θα αναγκαστούν να μείνουν πίσω στα μαθήματά τους», περνάμε ταχύτατα από το «επιχείρημα της υγείας» στο «επιχείρημα της μάθησης». «Μα όχι, τα Ελληνόπουλα θα πηγαίνουν το πρωί, τα παιδιά των μεταναστών θα πηγαίνουν το απόγευμα», απαντούν οι εκπαιδευτικοί. Επίσης εις μάτην. Γιατί τα επιχειρήματα μπορεί να τα κάμψει κανείς με επιχειρήματα. Τα προσχήματα όχι.

Ημερίδα για την υγιεινή διατροφή.

Εκπαιδευτικό σύστημα στα μέτρα του ΣΕΒ.

Αναδημοσίευση από το TVXS

Mια απροκάλυπτη όσο και κυνική "οδηγία" για τη διαμόρφωση ενός διαφορετικού εκπαιδευτικοί συστήματος που θα "παράγει" εργαζόμενους "στα μέτρα" των εργοδοτών είναι αυτό που προπαγανδίζει μελέτη που δημοσίευσε πριν από λίγες μέρες ο Σύνδεσμος Ελλήνων Βιομηχάνων. 

Σύμφωνα με την επίμαχη μελέτη ο ΣΕΒ διαφωνεί με την διεύρυνση της γνώσης, το μεγάλο αριθμό πτυχιούχων και το υψηλό επίπεδο μόρφωσης των νέων της χώρας, που έχει επιτευχθεί με το τρέχον μοντέλο πρόσβασης και λειτουργίας της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στην Ελλάδα. Αυτό το μοντέλο, όπως αναφέρει, δεν εξυπηρετεί τις επιχειρήσεις και για αυτό το λόγο δεν μπορούν να καλυφθούν οι κενές θέσεις εργασίας. Κοινώς, οι βιομήχανοι αντιδρούν στην εκπαίδευση που δημιουργεί πολίτες με καλλιέργεια και γενική παιδεία και επιζητούν την "εργαλειακή εκπαίδευση" προσανατολισμένη στις βραχυπρόθεσμες ανάγκες της "αγοράς" για εργατικό δυναμικό που καλύπτει μόνο το βασικό επίπεδο γνώσεων.

Αφού λοιπόν πρώτα αντέδρασαν στη μη περικοπή των συντάξεων και στην αύξηση του κατώτατου μισθού, σήμερα φαίνεται πως δεν τους είναι επιθυμητή ούτε μια γενιά μορφωμένων νέων, καθώς αυτοί μπορούν να αμφισβητήσουν τους νεοφιλελεύθερους μονόδρομους αντί μοιρολατρικά να αποδεχτούν κακοπληρωμένες θέσεις με την υποχρέωση να χαμογελούν. Αντίθετα τους είναι επιθυμητά τα σχέδια της ΝΔ για ευελιξία και ελαστικές σχέσεις στην αγορά εργασίας και για φοροαπαλλαγές του μεγάλου κεφαλαίου με ταυτόχρονη συρρίκνωση του δημόσιου τομέα μέσω και της επαναφοράς του κανόνα 1 πρόσληψη για 5 αποχωρήσεις.

Ύστερα από την απαίτηση για χαμόγελα από τους εργαζόμενους επειδή έχουν δουλειά και επειδή “ο μισθός των 300 ευρώ που λαμβάνουν σε σχέση με το μηδέν είναι 300% περισσότερο”, φαίνεται πως έφτασε η ώρα να μας ανακοινώσουν πως για την ανεργία της χώρας ευθύνονται οι... άνεργοι.

Γυναικοκτονία, όχι οικογενειακή τραγωδία!

Άρθρο του Νίκου Σαραντάκου

Αναδημοσίευση από το "Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία"

Πριν από μερικές μέρες δολοφονήθηκε στη Σητεία μια 32χρονη μητέρα δύο παιδιών -τη στραγγάλισε ο εν διαστάσει σύζυγός της μπροστά στα μωρά παιδιά τους.

Τα Χριστούγεννα, η Κατερίνα, έτσι έλεγαν τη δολοφονημένη, είχε εγκαταλείψει το σπίτι όπου έμενε με τον άντρα της, επειδή αυτός τη χτυπούσε και την απειλούσε συνεχώς, και είχε πάει να μείνει με τη μητερα της. Εκείνος καθημερινά της ζητούσε να γυρίσει πίσω και ταυτόχρονα την απειλούσε πως αν πάει στην αστυνομία θα τη σκοτώσει. Στις 4 Φεβρουαρίου η Κατερίνα μαζί με συγγενείς της πήγε στο αστυνομικό τμήμα και κατάγγειλε ότι ο εν διαστάσει σύζυγός της την απειλούσε. Επειδή όμως οι καταγγελίες δεν είχαν χρονικό προσδιορισμό δεν κινήθηκε η διαδικασία του αυτοφώρου.

Και βγήκε στην τηλεόραση ο πατέρας του συζυγοκτόνου και είπε πως ήταν η κακιά η ώρα, εννοώντας πως αν στο σπίτι υπήρχε και κάποιος άλλος δεν θα γινόταν το φονικό, και ότι εκείνος την αγαπούσε κι εκείνη δεν τον στήριζε, κι αν εκείνη είχε γυρίσει στον άντρα της θα ζούσε τώρα, και ότι αυτό θα μπορούσε να συμβεί στον καθένα και ότι ο γιος του μετάνιωσε και τώρα τον έχει συγχωρήσει ο Θεός, και μάλιστα οι αστυνομικοί κατά παράβαση των κανονισμών τον άφησαν να του μιλήσει όση ώρα ήθελε και να τον αγκαλιάσει. Και η γιαγιά του 36χρονου δράστη είπε πως το θύμα «δεν του φερόταν καλά» και έκλαψε επειδή τώρα «το παιδί καταστράφηκε».

Εδώ υπάρχει ένα κοινό μοτίβο με δυο άλλες πολύ πρόσφατες περιπτώσεις γυναικοκτονιών. Να θυμίσω ότι και η 29χρονη Αγγελική Πέτρου, που δολοφονήθηκε στις αρχές του χρόνου στην Κέρκυρα από τον πατέρα της που δεν ενέκρινε τον δεσμό της, είχε επίσης αποταθεί στην αστυνομία ένα χρόνο πριν το φονικό, παραπονούμενη για τη συμπεριφορά του πατέρα της.

Αλλά και η Ελένη Τοπαλούδη, η φοιτήτρια που βιάστηκε και δολοφονήθηκε στη Ρόδο, είχε κι αυτή καταγγείλει στην αστυνομία προηγούμενο βιασμό της -χωρίς να γίνει τίποτα τότε. Τώρα μόνο άρχισε να ερευνάται η υπόθεση και εντοπίστηκαν δράστες.

Όπως διαβάζω, σύμφωνα με την έκθεση Η βία κατά των γυναικών και η προσχώρηση της Ε.Ε. στη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης, που δημοσιοποιήθηκε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις 15 Νοεμβρίου 2017, η έμφυλη βία και συγκεκριμένα η ενδοοικογενειακή βία έχει καταστεί για τις Ευρωπαίες μεταξύ 15 και 44 χρόνων η πρώτη αιτία αναπηρίας και θανάτου, αφήνοντας πίσω ακόμη και τα αυτοκινητικά δυστυχήματα ή τον καρκίνο. Οι αριθμοί είναι τρομακτικοί, καθώς όπως καταγράφεται 50 γυναίκες στην Ε.Ε. δολοφονούνται κάθε εβδομάδα, από νυν ή πρώην σύντροφό τους.

Επιπλέον, βάσει των στοιχείων του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου για την Ισότητα των Φύλων, EIGE:

Στην Βρετανία, κάθε τρεις μέρες δολοφονείται μία γυναίκα

Στη Σουηδία, κάθε δέκα μέρες κακοποιείται μέχρι θανάτου από το σύζυγο ή σύντροφό της

Στην Ισπανία, μία γυναίκα δολοφονείται κάθε τέσσερις μέρες, περίπου 100 τον χρόνο

Στην Γαλλία, μία γυναίκα δολοφονείται κάθε πέντε μέρες εξαιτίας κακοποίησης στο σπίτι

Στην Πορτογαλία, 28 γυναίκες δολοφονήθηκαν μέσα στο 2018 από τον σύζυγο ή τον πρώην σύζυγό τους. Η χτεσινή μέρα κηρύχτηκε μέρα εθνικού πένθους για τις 28 γυναικοκτονίες.

Οι αριθμοί είναι πολύ χειρότεροι σε άλλες περιοχές του πλανήτη, ιδίως στη Λατινική και Κεντρική Αμερική και την Ινδία, κάτι που ώθησε κάποιες χώρες της περιοχής να θεσπίσουν ως ιδιαίτερο αδίκημα τη γυναικοκτονία.

Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις γυναίκες τραυματίζονται και δολοφονούνται επειδή αντιστάθηκαν στον βιασμό, επειδή απέρριψαν κάποιον άντρα, επειδή ζήτησαν να χωρίσουν ή χώρισαν, επειδή δεν θέλησαν να γυρίσουν στη συζυγική εστία, επειδή ο άντρας τους ζήλευε, επειδή είχαν εξωσυζυγική σχέση, επειδή ο πατέρας ή ο αδελφός τους δεν ενέκριναν τον δεσμό τους, επειδή ως ανύπαντρες είχαν σχέση.

Στην Ελλάδα δεν έχουμε στατιστικά στοιχεία για τις δολοφονίες γυναικών, γενικότερα δεν ξέρω αν κρατάμε στατιστικά στοιχεία για τα περιστατικά έμφυλης βίας, ούτε ξέρω αν θα μπει στη στατιστική της έμφυλης βιας το προχτεσινό περιστατικό στο Περιστέρι, όπου πέντε οπαδοί μιας ομάδας ξυλοκόπησαν γυναίκα οπαδό άλλης ομάδας. Όπως λένε οι ίδιοι, «ωραία γκομενίτσα είναι και της την πέσανε για σεξ, δεν κάθισε κι έφαγε τα χαστούκια της», κάτι απόλυτα φυσιολογικό δηλαδή, αφού η γυναίκα θεωρείται κτήμα του άντρα -του συζύγου της, του πατέρα της, του πρώην συζύγου της, του φίλου της, του κάθε άντρα τελικά. Εκείνη φταίει που δολοφονήθηκε, που βιάστηκε, που έφαγε τα χαστούκια της: έφυγε, δεν γύρισε, δεν του κάθισε.

Υπάρχουν πολλοί απαίσιοι ευφημισμοί για τις γυναικοκτονίες. Τις λένε «εγκλήματα πάθους», τις λένε «οικογενειακές τραγωδίες», τις λένε, αν και αυτό ευτυχώς ακούγεται λιγότερο στη χώρα μας πια, «εγκλήματα τιμής». Πριν από μισόν αιώνα, αντίθετα, διάβαζε κανείς συνέχεια στην εφημερίδα για «εγκλήματα για λόγους τιμής» -και συνήθως ο χαρακτηρισμός αυτός έφερνε αυτόματα την ευνοϊκή μεταχείριση του φονιά (πατέρα, συζύγου, αδελφού), που όχι σπάνια καταδικαζόταν σε ελαφρές ποινές, ίσα να καλύπτουν την προφυλάκιση, που ανακοινώνονταν ενώ το ακροατήριο -σύσσωμη η τοπική κοινωνία- χειροκροτούσε σε ένδειξη συμπαράστασης στον φονιά.

Τώρα δεν λέμε για εγκλήματα τιμής αλλά εξακολουθεί να γίνεται λόγος για «έγκλημα πάθους» και για «οικογενειακή τραγωδία» -ο όρος χρησιμοποιήθηκε και για τη γυναικοκτονία της Σητείας, και ήδη η χρήση των όρων έχει στρώσει παχύ χαλί για να πέσει στα μαλακά ο φονιάς στη δίκη.

Κι όταν επιχειρήσεις να μιλήσεις για γυναικοκτονία, έρχονται οι πληρωμένοι κονδυλοφόροι της πατριαρχίας και σου λένε πως η λέξη προσβάλλει τις γυναίκες επειδή τις απανθρωποποιεί, επειδή δεν τις θεωρεί ανθρώπους. Κι από κοντά έρχονται κάποιοι άλλοι επαναστάτες (της φακής) και σε λένε «δικαιωματικό της Χίλαρι Κλίντον» αν μιλήσεις για πατριαρχία και για σεξισμό.

(Πολύ χαρακτηριστικά, ο συντάκτης του Σκάι, σε άρθρο για την κήρυξη εθνικού πένθους χτες στην Πορτογαλία, χρησιμοποίησε τον όρο «γυναικοκτονία», που δεν μπορούσε να τον αποφύγει αφού υπήρχε σε δηλώσεις Πορτογαλίδας ακτιβίστριας, μέσα σε εισαγωγικά, λες και τον πιάνει με τα γάντια για να μη μολυνθεί! : «Η ‘γυναικοκτονία’ είναι μια εθνική μάστιγα στην οποία πρέπει να ευαισθητοποιηθεί ο μέγιστος αριθμός ατόμων»)

Θα μου πείτε, τι θα αλλάξει αν πούμε «γυναικοκτονία» το φονικό της Σητείας και όχι «συζυγοκτονία» ή «ανθρωποκτονία» ή «δολοφονία»; Πιστεύω ότι έχει σημασία. Πιστεύω ότι με το να αναγνωρίσουμε και να κατονομάσουμε την έμφυλη βία, κοιτάζοντας το πρόβλημα κατάματα και μην κρύβοντάς το κάτω από τα πέπλα της «οικογενειακής τραγωδίας» και της «κακιάς στιγμής», βοηθάμε να αποκτήσει όλη η κοινωνία συναίσθηση του προβλήματος, κι έτσι την επόμενη φορά που η Ελένη, η Κατερίνα, η Αγγελική θα καταγγείλουν ότι απειλούνται, ότι βιάστηκαν, ότι ξυλοκοπήθηκαν, η απάντηση των αρχών δεν θα είναι τυπική, θα δένει τα χέρια του επίδοξου δράστη αντί να του δίνει το ελεύθερο. Αλλιώς, αν δεν κάνουμε τίποτα, θα συνεχίσουμε να μετράμε νεκρές γυναίκες.

Σήμερα είναι 8 Μαρτίου, ημέρα της γυναίκας, και συνηθίζω τέτοια μέρα κάθε χρόνο να βάζω ένα άρθρο όπου μιλάω για τη ντροπιαστική υποεκπροσώπηση των γυναικών στις θέσεις εξουσίας και στις διευθυντικές θέσεις (παράδειγμα από πρόπερσι) και λέω για την ανάγκη να θεσπιστεί ποσόστωση, και μου λέτε πως η ποσόστωση υποτιμά τις γυναίκες και πως θα οδηγήσει σε αναξιοκρατικές τοποθετήσεις -ενώ ζούμε σε μια χώρα που η τελευταία αναξιοκρατική τοποθέτηση έγινε το 1830 όταν ο Καποδίστριας διόρισε τα αδέρφια του Αυγουστίνο και Βιάρο σε ανώτατα κρατικά αξιώματα.

Άκουσα σήμερα στο γαλλικό ραδιόφωνο ότι η γαλλική πολεμική αεροπορία ξεκινάει πρόγραμμα για να αυξήσει τα ποσοστά γυναικών στις τάξεις της, διότι τώρα έχει μόνο 20% γυναικείο προσωπικό, ενώ στους αξιωματικούς το ποσοστό είναι ακόμα χαμηλότερο, μόλις 14%. Άκουσα επίσης, στο ελληνικό ραδιόφωνο, ότι στον νέο νόμο περί αθλητισμού που έρχεται για ψήφιση καθιερώνεται ποσόστωση των φύλων στα συμβούλια των αθλητικών ομοσπονδιών, που σήμερα ανδροκρατούνται, με αποτέλεσμα οι ομοσπονδίες να έχουν ξεσηκωθεί -προς ενημέρωση, στο εξωτερικό οι αθλητικές ομοσπονδίες έχουν εδώ και χρόνια ποσόστωση, και η ίδια η FIFA. Είπα να τα γράψω κι αυτά, τελικά όμως αποφάσισα να δώσω την έμφαση στη γυναικοκτονία, αν και τα ζητήματα είναι αλληλένδετα.

Κι επειδή είναι αλληλένδετα, κλείνω το άρθρο αντιγράφοντας από τον ιστότοπο της Διεθνούς Αμνηστίας μια καταγγελία για τον νέο Ποινικό Κώδικα που έδωσε στη διαβούλευση η κυβέρνηση, ο οποίος στο θέμα του βιασμού χειροτερεύει τα πράγματα, αν αληθεύουν τα όσα θα παραθέσω. Φαίνεται όμως πως ακόμα είναι νωρίς και, με την ελάχιστη δύναμη φωνής που έχω κάνω έκκληση στην αριστερή κυβέρνηση να ακούσει το γυναικείο κίνημα και να θέσει ως βάση του βιασμού την απουσία συναίνεσης.

Δόθηκε χτες στη δημοσιότητα το σχέδιο του νέου Ποινικού Κώδικα από το Υπουργείο Δικαιοσύνης, προς δημόσια διαβούλευση.

Η Διεθνής Αμνηστία έχει ξεκινήσει εδώ και καιρό εκστρατεία με αίτημα την τροποποίηση του άρθρου 336, που περιλαμβάνει τον ορισμό του βιασμού, έτσι ώστε αυτός να ορίζεται με βάση την απουσία συναίνεσης.

Στο προτεινόμενο σχέδιο του νέου Ποινικού Κώδικα, διαπιστώνουμε ότι όχι απλώς δεν υιοθετείται ένας ορισμός του βιασμού με βάση τη συναίνεση, αλλά ο ισχύων μέχρι σήμερα ορισμός, αντικαθίσταται με έναν ακόμη χειρότερο. Η νέα πρόταση περιορίζει τις περιπτώσεις της «απειλής σπουδαίου και άμεσου κινδύνου», μόνο σε εκείνες που αφορούν «απειλή κατά της ζωής ή της σωματικής ακεραιότητας». Με αυτόν τον τρόπο, οριοθετείται ακόμη περισσότερο η έννοια της απειλής (ως αποκλειστικά σωματικής), και κλείνει οποιοδήποτε περιθώριο διαφορετικής ερμηνείας.

Σε κάθε περίπτωση, ο μόνος ορισμός του βιασμού που μπορεί να γίνει αποδεκτός είναι αυτός που θα συνδέεται με την απουσία συναίνεσης. Η Διεθνής Αμνηστία, μετά από αναλυτική έρευνα και στα πλαίσια της εκστρατείας και όλου του υλικού που έχει δημοσιοποιήσει, έχει θεμελιώσει συγκεκριμένα τους λόγους για τους οποίους ένας τέτοιος ορισμός είναι απαραίτητος, έχει αναδείξει τις συγκεκριμένες δεσμεύσεις της Ελλάδας ως προς την υιοθέτησή του, ενώ έχει παράσχει αναλυτικές πληροφορίες για το ισχύον καθεστώς σε μια σειρά χωρών, και ειδικά αυτών που έχουν υιοθετήσει σχετικούς ορισμούς με βάση τη συναίνεση.

Στα πλαίσια της εκστρατείας μας, θα θέσουμε στη δημόσια διαβούλευση με συγκεκριμένο τρόπο και με βάση τις θέσεις μας, το αίτημα της τροποποίησης του άρθρου 336, και της υιοθέτησης ενός ορισμού του βιασμού με βάση την απουσία συναίνεσης. Οι γυναικείες οργανώσεις και συλλογικότητες, καθώς και οι οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μπορούμε και πρέπει να ενώσουμε τις δυνάμεις μας και να κινητοποιηθούμε, με αίτημα την τροποποίηση του ορισμού του βιασμού. Καλούμε το Υπουργείο Δικαιοσύνης να τοποθετηθεί συγκεκριμένα και να αναλάβει πρωτοβουλία για αυτή την τόσο απαραίτητη νομοθετική αλλαγή.

8 Μαρτίου.

Μιχάλης Κουντούρης - Περιοδικό "Σχεδία" τεύχος 67

Η 8η Μάρτη ξεκίνησε σαν μέρα απεργίας. Ήταν μια μέρα εξέγερσης για τις γυναίκες στα εργοστάσια υφαντουργίας και ιματισμού στην Νέα Υόρκη, το 1857. Έκαναν την πρώτη καταγεγραμμένη στην ιστορία, απεργία γυναικών εργαζομένων, διεκδικώντας μείωση των ωρών εργασίας, ίσα μεροκάματα με τους άνδρες, ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς και ζωής. Η απεργιακή συγκέντρωση τότε πνίγηκε στο αίμα, αλλά κατάφερε την ικανοποίηση κύριων αιτημάτων, όπως η μείωση των ωρών εργασίας από 16 σε 10 ώρες. 

Η 8η Μαρτίου έχει οριστεί, ήδη από το 1977, σαν Παγκόσμια ημέρα για τα δικαιώματα της Γυναίκας. Είναι μια μέρα διεκδίκησης και αναγνώρισης των αγώνων που δόθηκαν και δίνονται καθημερινά. 

Έχει καθιερωθεί να λέγεται «Παγκόσμια ημέρα της Γυναίκας», αφήνοντας πίσω αυτό το «για τα δικαιώματα», που περιλαμβάνει αγώνες δεκαετιών και δίνοντας την ψευδαίσθηση ότι υπάρχει ισότητα των φύλων. Όμως, ακόμα έχουν πολλά να κερδηθούν και να αναγνωρισθούν. Πρώτα και κύρια το δικαίωμα στην ζωή. Κάθε μέρα σε όλο τον κόσμο δολοφονούνται γυναίκες, ενώ η έμφυλη βία και ειδικότερα η ενδοοικογενειακή, έχει καταστεί για τις Ευρωπαίες γυναίκες αιτία αναπηρίας και θανάτου. Το κίνημα των γυναικών κατά της σεξουαλικής κακοποίησης, έχει καταφέρει να κινητοποιήσει εκατοντάδες χιλιάδες γυναίκες σε ολόκληρο τον πλανήτη, οι οποίες δυναμικά διεκδικούν όχι μόνο την αυτοδιάθεση του σώματός τους, αλλά και το δικαίωμά τους να λένε «όχι» και αυτό το «όχι» να σημαίνει ακριβώς αυτό. 

Και ύστερα είναι οι έμφυλες διακρίσεις, που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες σε κάθε στιγμή της ζωής τους: στην οικογένεια, στο σχολείο, στην δουλειά, στην διασκέδαση, στον δρόμο, παντού. 

Σήμερα, 160 χρόνια αργότερα, η ημέρα μνήμης, γίνεται και πάλι μέρα διεκδίκησης και απεργίας, με πρωτοβουλία γυναικείων οργανώσεων και φεμινιστικών συλλογικοτήτων. 

Φέτος συμμετέχει και η Ελλάδα στην απεργία, μαζί με 40 άλλες χώρες. Συμμετέχει για την άρνηση στο ψεύτικο χαμόγελο και στις απλήρωτες εργατοώρες που αντικατοπτρίζονται σε ένα μικρό μισθό που αναμένεται να λες κι «ευχαριστώ» που αξιώνεις την καταβολή του. 

Κεντρικό σύνθημα στην απεργία είναι «απεργία στο σπίτι, απεργία στην δουλεία», με τις φεμινιστικές οργανώσεις και συνδικαλίστριες, να καταγράφουν μεγάλη συμμετοχή. Η μεγάλη απεργιακή συγκέντρωση θα γίνει στην πλατεία Κλαυθμώνος στις 13:30. 

Να είμαστε όλοι και όλες εκεί, γιατί η ιστορία έχει αποδείξει ότι 

Χαμένος αγώνας, είναι μόνο αυτός που δεν δόθηκε ποτέ!

«Ήρωες» (Heroes): Μια ταινία μικρού μήκους για το bullying

H ταινία μικρού μήκους «Ήρωες» (Heroes) αφορά τον σχολικό εκφοβισμό και στα περίπου τρία λεπτά που διαρκεί, επικεντρώνεται στη δύναμη που μπορεί να έχουν τα παιδιά μέσα τους και πώς μπορεί να αλλάξει η ψυχολογία τους.

Στην ταινία, σκηνοθέτης της οποίος είναι ο Γιώργος Χιώτης, ο δάσκαλος με την ομιλία του βοηθά ένα μικρό αγόρι να συνειδητοποιήσει τη δύναμή του.

Τα γυρίσματα της ταινίας έγιναν στο δημοτικό σχολείο Λεωνιδίου.

Η μελωδική μου ορθογραφία.

της Ράνιας Μπουμπουρή με εικονογράφηση του Χρήστου Κούρτογλου από τις 
Εκδόσεις Πατάκη, 2018.

Άραγε γίνεται να μάθει κανείς ορθογραφία παίζοντας στην παραλία;
Ή ψάχνοντας για το πιο ωραίο δώρο;
Ή μήπως ακούγοντας το νανούρισμα της καφέ αρκούδας;
Μπορούν, λέτε, να δώσουν ένα χεράκι η Ωραία Κοιμωμένη και η Σταχτοπούτα;

Ναι, αλλά όχι μόνο!
Με αυτούς και άλλους πολλούς συμμάχους, ελάτε να ανακαλύψουμε τα μυστικά της ορθογραφίας παίζοντας και τραγουδώντας!

Δώρο το CD με 12 τραγούδια σε μουσική Αλκιβιάδη Κωνσταντόπουλου.

Ο μουσικός Αλκιβιάδης Κωνσταντόπουλος μας διηγείται πώς "ασχολήθηκε" με την ορθογραφία. (Από το Διάστιχο).

Ήμουν Β’ Δημοτικού όταν αποφάσισα να είμαι ανορθόγραφος. Η δασκάλα με είχε χτυπήσει με τον χάρακα στο χέρι, όχι δυνατά, αλλά αρκετά ώστε να πληγωθεί ο εγωισμός μου. Ήμασταν ήδη σε μία εποχή που το ξύλο ως παιδαγωγικό μέσο δεν γινόταν αποδεκτό ούτε από την εκπαιδευτική κοινότητα, ούτε από τους γονείς, ούτε βεβαίως από τα παιδιά… Έκτοτε πέρασαν πολλά χρόνια και η κατ’ επιλογή ανορθογραφία έγινε συνήθεια, παρότι στη ζωή μου από νωρίς είχε μπει η μουσική, πολύ απαιτητική επίσης στη σημειογραφία της, με δασκάλους όμως που με έκαναν να την αγαπήσω σε όλες τις μορφές και εκφράσεις της.

Όταν αργότερα, στα δεκαοχτώ μου, αποφάσισα ότι θέλω να ασχοληθώ επαγγελματικά με τη μουσική, στο μυαλό μου είχα κυρίως τις ζωντανές εμφανίσεις και την επικοινωνία με ένα ενήλικο κοινό. Ούτε που μου περνούσε από το μυαλό η μελοποίηση παιδικών ποιημάτων, μέχρι που μία παλιά γνωστή μου από μαθήματα Hap Kido μού έστειλε ένα e-mail με ποιηματάκια για την Αλφαβήτα, ρωτώντας με διακριτικά αν θα μπορούσα να γράψω μουσική. Ήταν η Ράνια Μπουμπουρή και αυτή ήταν η αρχή μιας πολύ δημιουργικής συνεργασίας, που οδήγησε στην Τρελή τρελή ΑΒ, το Τρελό τρελό Αριθμητάρι και το Τρελό τρελό Αγρόκτημα (και τα τρία από τις Εκδόσεις Ψυχογιός). 

Η ιδέα των ποιημάτων που με όμορφες εικόνες και ιστορίες και ντυμένα με την κατάλληλη μουσική διδάσκουν κάποιο συγκεκριμένο αντικείμενο με ευχάριστο τρόπο στα παιδιά είναι ο βασικός άξονας πάνω στον οποίο δουλεύουμε. Έτσι, όταν ήρθε η ιδέα να προχωρήσουμε ένα βήμα παραπέρα και άρχισε η Ράνια να μου στέλνει ποιήματα που διδάσκουν με ευχάριστο τρόπο τούς βασικούς κανόνες της ορθογραφίας, ενθουσιάστηκα: Θα έπαιρνα επιτέλους το αίμα μου πίσω! Κάπως έτσι γεννήθηκε Η μελω-δική μου Ορθογραφία (Εκδόσεις Πατάκη). Ένα βιβλίο που κάνει τα ρήματα, τα ουσιαστικά και τα επίθετα πρωταγωνιστές στις πιο απίθανες περιπέτειες που, διαβάζοντές τες, τα παιδιά θα δουν με άλλο μάτι έννοιες και κανόνες που ηχούν στα αυτιά τους –και στα αυτιά μας εμάς των μεγάλων– ως κάτι εξ ορισμού δύσκολο και δυσνόητο. Ο βασικός σκοπός του βιβλίου είναι αυτός: ο τόνος να γίνει ατακτούλης, το ωμέγα να αποκτήσει ένα μυστικό, τα «ι» να ζήσουν ένα τρελό πανηγύρι και γενικά τα παιδιά να διασκεδάσουν μαθαίνοντας. 

Γράφοντας τη μουσική για αυτές τις ιστοριούλες-κανόνες είχα στο μυαλό μου να τις μεταμορφώσω σε τραγούδια που θα σιγοτραγουδάνε τα παιδιά – παίζοντας, χορεύοντας αλλά και γράφοντας τα μαθήματά τους, όταν θελήσουν να ανατρέξουν σε κάποιον ορθογραφικό κανόνα, κάτι που ομολογώ πιάνω και εγώ τον εαυτό μου να κάνει τώρα που έχω πια σταματήσει να σνομπάρω τη σωστή γραφή των λέξεων.

Όπως πάντα, σύμμαχοι σε αυτό μας το εγχείρημα ήταν πλήθος καλλιτεχνών που δάνεισαν τις φωνές τους και το ταλέντο τους στα πλάσματα που έπλασε η φαντασία της Ράνιας, κάνοντας κάθε τραγούδι να έχει όχι μόνο το δικό του μουσικό στιλ και ήχο, αλλά και τη δική του φωνή: Βανέσα Αδαμοπούλου, Δώρος Δημοσθένους, Λευτέρης Ελευθερίου, Ηλίας Καρελλάς, Θάνος Κοσμίδης (από τους Burger Project), Νίκος Κουρής (ο οποίος κάνει και την αφήγηση), Αλέξανδρος Μυλωνάς, Ορχήστρα Smyrna (Σταυρούλα Βλασοπούλου, Κάλια Καμπούρη, Ελευθερία Κουρλιά, Ειρήνη Νικολακοπούλου, Πένυ Παπακωνσταντίνου, Έλσα Στουρνάρα), Νεφέλη Παπαδερού και Γιάννης Χατζηγεωργίου.

Αποκριάτικο παιδικό πάρτι.